নৱকান্ত বৰুৱাৰ গীতসমূহ
১/ বগলী, বগা ফোট দি যা
বগলী,বগা ফোট দি যা।
ৰঙা ফোট নেলাগে সেন্দুৰৰ
ক’লা ফোট নেলাগে এন্ধাৰৰ
দি যা শুকুলা ফোঁট
গোসাঁইৰে কপালৰ চন্দন পোহৰৰ ফোট
অ’ দি যা শুকুলা ফোঁট।
পুৱাৰে বেলিয়ে আকাশৰ কপালত
সোণোৱালী,ফোট দিলে,
ৰাতিৰ হাতীপটি আকাশৰ সেওঁতাত
ৰূপালী ৰেখা আঁকিলে
পলাশ মদাৰৰে ৰঙা ফোঁট পিন্ধালে
জাৰণিৰ কুঁৱৰীজনী
ফুলনিৰ অকণি ভনীয়ে পিন্ধালে
পথৰা-চিতৰা মণি।।
সৰিলে শেৱালি শুকালে কঁহুৱা
তগৰেও বুলিলে যাওঁ
গোসাইৰ কপালখনি উকা থাকিবনে
বগা ফোট ক’তেনো পাওঁ।
অ’ সেয়েহে বগলী বগী ধকেধকী আমাৰ
কথাটো শুনি যা
শ্যাম বৰণীয়া কপালখন ধুনীয়া
তাতে তই বগা ফোট দি যা।
২/ নিয়ৰেৰে ফুল
নিয়ৰেৰে ফুল এপাহ ফুলিল
এপাহ সৰিল কেনি?
যেনি যায় বলাকাই মেঘ কাগজত
নেদেখা ৰেখা টানি।।
আইনুজনীৰ চকুৰ মণিত
দিনৰ পাহাৰ নাচিছিল।
সেই পাহাৰেই ৰাতিৰ মায়াত
আকাশ হৈ পৰিছিল।।
অন্ধকাৰৰ এটোপাল মম
গান হৈ সৰি পৰিছিল।
শব্দময়ী-
পৰীৰ ৰাণী উৰি আহিছিল
গণি গণি-
তৰাৰ মালাৰ মণি।।
সেই কণ্ঠমণিৰ
গুণগুণনি
সৰি পৰি বনৰ নিয়ৰ হ’ল
এপাহ ফুলিল,
এপাহ সৰিল কেনি?
৩/ এখন নেদেখা নদীৰ সিপাৰে
এখন নেদেখা নদীৰ সিপাৰে
ফুলিছে হাঁহিৰ শেৱালি,
মই চাই থাকো ইপাৰৰ পৰা
নোৱাৰো আনিব বুটলি।
সপোন সূতাৰে গাঁথিব নোৱাৰি
দিঠক ফুলৰ মালা,
আকাশৰ ফুলৰ বনত কেৱল
ভুলৰ হুলৰ খেলা।
মোৰ পদুলি যে এন্ধাৰে ভৰা
দূৰত দেখিছো দেৱালী।
আজি পাৰ হৈ দেখিলো এন্ধাৰ
প্ৰদীপ নুঠে যে জ্বলি,
ফুলৰ ৰেণুৰ লগত মিহলি
পুৰণি বাটৰ ধুলি।
চিনাকি সুৰভি বিচাৰি
মিছাতে আকাশ ধিয়ালি।।
৪/ মই এটি দিনৰ জোনাকী
মই এটি দিনৰ জোনাকী
বহি আছো শুকান দেখি দেখি।
মোৰ ৰাতিৰ আকাশ আৰু তৰা
সুৰভি সুখৰ বসুন্ধৰা
দিনৰ আলোত অচিনাকি।
শুনিছো দূৰত হেনো আছে এটি বেলি
সি পোহৰত তপত ডেউকা মেলি
নিশাৰ মৰম নিয়ে শুহি
ৰাতিৰ কবিতা থয় ঢ়াকি।
মইতো নেপাওঁ হায় বুজি
ইমান পোহৰ কিয় লাগে
তুলসী তলত যদি অকলে জ্বলি ৰয়
কোমল মাটিৰ এটি চাকি।।
৫/ অ’ ধুন, ধুনীয়া
অ’ ধুন, ধুনীয়া মোৰ অকণমাণি
অ’ সোণ কণমাণি মোৰ আইটিজনী
অ’ তোমাৰ খোলা ডিঙিৰ বুটাম খোলা
ফুটফুটীয়া ফ্ৰক
আহা সদায় খোলা থক
অ’ ধুন ধুনীয়া....।
নাবান্ধিবা খোলা চুলি
লাগে লাগক ধূলি
নিশিকিবা বেণী গুঠি
খোপা বন্ধাৰ চথ
খোলা চুলিত বতাহ খেলি যক
দোকমোকালিত নিয়ৰ সনা
বতাহ খেলি থক।।
নালাগে তই ডাঙৰ হ’ব
বাইদেউ মা আইতা হ’ব
বয়সৰে বালিছন্দা
বালিত পৰি ৰক
লাগে যদি সময়কে
চোলাৰ পিনত মাৰি থক
তোমাৰ খোলা.....।
Post ID : DABP006684
