আমাৰে মইনাকে

 

আমাৰে মইনাকে
শুবৰে পৰতে
                   গধূলি জোনবায়ে
                    কত হাজাৰ নিশাৰ ধুনীয়া ধুনীয়া
                    সাধু কৈ যায়


                  নাহিবি ঐ নাহিবি
                কলীয়া ডাৱৰ ঐ
                ছল পালে জোনবায়ে
                লুকাব আঁৰতে
                 নেযাবি ঐ নেযাবি জোনালী ৰাতি 
                মইনা মোৰ কান্দি-কাটি পুৱাব ৰাতি 
                নাহিবি...
                আমাৰে মইনাকে


            শিয়ালী ঐ নাহিবি ৰাতি
 তোৰে কাণে কাটি লগামে বাতি 
সপোনৰে কোলাতে মইনা টোপনি যাব 
সপোনৰ দেশতে ৰঙা ৰঙা 
ফুল খেলি যায় 
আমাৰে মইনা...


(কথা আৰু সুৰ-ভবেন বৰঠাকুৰ)



Post Id:DABP002349