খোজ লাহেকৈ দিবি সখী
খোজ লাহেকৈ দিবি সখী
খোজ লাহেকৈ দিবি
ঘাট পিছল চাবি সখী
খোজ লাহেকৈ দিবি
জাকৈ লাহেকৈ বাবি সখী
জাকৈ লাহেকৈ বাবি
সোণে খৰকৈ বজায় পেঁপা
মন পিছলে চাবি
জাকৈ লাহেকৈ বাবি
সোণে খৰকৈ বজায় পেঁপা
মন পিছলে চাবি
ৰৈ ৰৈ মাতিছে ক’ৰেনো পখীটি
তোৰে বতৰা ক’বি
ৰৈ ৰৈ নামিছে সৰুকৈ জুৰিটি
মোৰে বতৰা ল’বি
আয়ে দূৰলৈ দিয়েহে যদি
নেযাওঁ বুলি ক’বি
একে গাঁৱতে দুয়ো সখী
নপৰোঁ মানে ৰ’বি
(কথা-আলিমুন্নিছা পিয়াৰ, সুৰ-বীৰেন ফুকন)
Post Id:DABP002394
