భిక్ష
Chapter 11
1. భిక్ష దొరకని వ్యాసుడు కోపగించాడు కదా! దీనిపైన మీ అభిప్రాయమేమిటి?
సమాధానం: వేదవ్యాసుడు వంటి మహర్షి కూడా ఆకలితో కోపించడమంటే, ఎక్కడైతే శారీరక అవసరాలు తృప్తి చెందవో, అక్కడ ఆధ్యాత్మికతకూ కొంత వరకు ఆటంకం ఏర్పడుతుందనేది సత్యమే. ఇది మానవత్వాన్ని, మానవ స్వభావాన్ని సూచించే సందర్భం. ఆధ్యాత్మికంగా ఉన్న వారికీ ఆకలి, దాహం, మరెన్నో ప్రాధమిక అవసరాలు ఉంటాయి.
వేదవ్యాసుడు మానవులకు గతి చూపినవాడు కాబట్టి, ఆయన కోపం ద్వారానే మనం "ధర్మం", "అతిథి సేవ", "సంస్కారం" వంటి అంశాలపై మనసు పెట్టాల్సిన అవసరం ఉందని గుర్తించవచ్చు. అతిథికి భిక్ష ఇవ్వకపోవడమూ, అతిథి సేవలో విఫలమవడమూ నిజంగా ధర్మ విఘాతం కాబట్టి, కోపం విధ్వంసానికి కాదు, దిశ చూపడానికి వచ్చింది అనొచ్చు.
2. 'ఆకలి మనిషిని విచక్షణ కోల్పోయేటట్లు చేస్తుంది' - దీన్ని గురించి మాట్లాడండి.
సమాధానం: ఆకలి అనేది శరీరపు అవసరం మాత్రమే కాదు, అది మనస్సుపై కూడా ప్రభావం చూపుతుంది. ఒక వ్యక్తి ఆకలితో బాధపడుతుంటే, అతని ఆలోచనా విధానం, ధైర్యం, సహనం అన్నీ క్షీణిస్తాయి. ఆకలి మనిషిని మామూలుగా ఆలోచించనివ్వదు. అప్పటికప్పుడు తాను తినేందుకు దొరికినదాన్ని అందుకోవడంపైనే దృష్టి కేంద్రీకరించేస్తుంది. ఇది నైతికతను, ధర్మాన్ని కూడా నిలదీసే స్థితి.
వేదవ్యాసుడే ఇందుకు ఉదాహరణ — ఆయన వ్రతాన్ని గౌరవించే మునీశ్వరుడు; కానీ ఆకలితో బాధపడి, న్యాయం తలచి గృహస్తుల మీద ఆగ్రహం చూపాడు. దీని వెనుక సత్యం ఏమిటంటే — ఆకలి సమానమైన శక్తి. దాన్ని తక్కువగా చూడరాదు. అందుకే అన్నదానానికి "మహాదానం" అని అంటారు.
3. ఉన్న ఊరు కన్నతల్లితో సమానమని ఎందుకు అంటారు?
సమాధానం: ఉన్న ఊరు అనేది మనకు జీవనాధారం, సంస్కృతి, భద్రత, ఆశ్రయం ఇచ్చే ప్రదేశం. కన్నతల్లి మన శరీరానికి జన్మనిస్తే, ఊరు మన జీవనానికి అర్థం ఇస్తుంది.
ఉన్న ఊరు:
మన బాల్యాన్ని అలరిస్తుంది,
విద్యనిస్తుంది,
సంస్కారాన్ని బోధిస్తుంది,
అన్నం పెడుతుంది,
అండగా నిలుస్తుంది.
అందుకే, కన్నతల్లిని గౌరవించాల్సినట్లు, మన ఊరిని కూడా గౌరవించాలి. వేదవ్యాసుడి కోపంలో ఈ భావన ఉంది — "ఈ కాశి వంటి పవిత్రమైన ప్రదేశంలో భిక్ష దొరకకపోవడం అంటే, ఊరు తన వాహ్యధర్మాన్ని మరిచినట్టే."
ఈ కోపం ఊరిని తల్లి స్థాయిలో పరిగణించడానికే సంకేతం.
4. అతని శిష్యులు భిక్షకు ఎలా వెళ్లారు?
సమాధానం: వ్యాసుని శిష్యులు విప్రగృహాలలో విడివిడిగా వెళ్లి భిక్షాటన చేసారు. కానీ వారికి కూడా భిక్ష దొరకలేదు.
5. ఒక గృహిణి అతిథిని ఎలా ఆదరించింది?
సమాధానం: ఆమె గోమయంతో గోముఖాన్ని శుభ్రపరచి, అతిథిని నిలిపి, పాద్యార్ఘ్యాదులతో సంస్కరించి, సాటిచ్చి, భక్తితో అన్నపానాలు సమర్పించింది.
6. వ్యాసుడు ఆకలితో ఉన్నపుడు ఏం సూచన ఇవ్వబడింది?
సమాధానం: ఒక గృహిణి, "మహాప్రసాదముగా భావించి, మనసు పెట్టి భుజించండి" అని వ్యాసునికి సూచించింది.
7. ఆకలి వల్ల వ్యాసుని ధర్మబుద్ధి ఎలా ప్రభావితమైంది?
సమాధానం: ఆకలి కారణంగా ఆయన సహనం కోల్పోయి, ఊరినే శపించాలనుకున్నాడు. ఇది ఆకలి మానసిక స్థితిపై ప్రభావం చూపుతుందన్న విషయాన్ని సూచిస్తుంది.
8. "ఉన్న ఊరు కన్నతల్లితో సమానం" అనే భావన వచనంలో ఎలా వ్యక్తమైంది?
సమాధానం:
కాశి వంటి పవిత్రనగరంలో భిక్ష దొరకకపోవడం వల్ల వ్యాసుడు బాధపడ్డాడు. ఊరు ధర్మాన్ని పాటించకపోతే, అది కన్నతల్లిలా ఉండదని సందేశం ఉంది.
9. వ్యాసుడు తన ఆకలిని తీర్చుకోడానికి ఎక్కడికి వెళ్లాడు?
సమాధానం:భిక్ష దొరకకపోవడంతో, ఆయన చివరకు భాగీరథి (గంగా) తటానికి వెళ్లి ఉపవాసంతో ఉన్నాడు.
10. ఈ కథ ద్వారా మనం ఏమి నేర్చుకోవాలి?
సమాధానం: అతిథి సేవ, అన్నదానం ధర్మములో ముఖ్యమైనవి. ఆకలితో ఉన్నవారిని ఆదరించకపోతే, అది పాపం. ఆకలి అనేది మహానుభావులకూ సహించలేని బాధ. దానిని గుర్తించి, సేవభావం పెంచుకోవాలి.
Answer By Manish Pritam Patar
