Chapter- 14 फुलपाखरे
1. लेखकाला कोणते दृश्य पाहून आनंद वाटला?
उ. लेखकाला फुले आणि फुलपाखरे वाऱ्याच्या संगतीने डुलताना, नाचताना आणि गात असल्यासारखे भासत असलेले सौंदर्यपूर्ण दृश्य पाहून खूप आनंद झाला. त्यांच्या हालचाली जीवनाच्या चैतन्याचे रूप वाटले आणि त्या दृश्याने लेखकाच्या मनात उत्साह व सकारात्मकता जागवली.
2. “माझ्या मनावरील मळभ नाहीसे झाले” याचा अर्थ काय?
उ. याचा अर्थ लेखकाच्या मनातील उदासी, चिंता, दुःख आणि निराशा—जी मानसिक धुक्यासारखी पसरली होती—ती फुले व फुलपाखरांचे दृश्य पाहताच नाहीशी झाली. मन पुन्हा हलके, शांत आणि प्रसन्न झाले.
3. लेखकाला त्या सुंदर दृश्याचा निरोप का घ्यावा लागला?
उ. लेखक त्या दृश्यात रमून गेले होते; परंतु गाडी सुरू झाल्यानंतर पुढे प्रवास सुरू करावा लागला. त्यामुळे इच्छा असूनही फुले व फुलपाखरांचे ते सुंदर दृश्य सोडून नाइलाजाने निघावे लागले.
4. त्या दृश्याने लेखकाला काय दिले?
उ. त्या दृश्याने लेखकाला शरीर आणि मन दोन्हीला नवा उत्साह, आशावाद आणि स्फूर्ती दिली. थकवा आणि खिन्नतेची जागा आनंदाने घेतली आणि मन नव्या उर्जेने भारले.
5. झेनियाच्या फुलाचे आयुष्य किती असते?
उ. झेनियाचे फूल दिसायला सुंदर असले तरी त्याचे आयुष्य काहीच दिवसांचे असते. परंतु त्या कमी आयुष्यातही ते पूर्ण उमलून जगण्याचा संदेश देते.
6. प्राणिमात्रांपेक्षा मनुष्याचे आयुष्य कसे आहे?
उ. फुले व फुलपाखरांच्या तुलनेत मनुष्याचे आयुष्य अनेक पटींनी मोठे आहे. इतके मोठे आयुष्य लाभूनही मनुष्य समाधान आणि आनंद विसरतो, असे लेखक सांगतो.
7. मनुष्याने कसा असावे असे लेखक सांगतो?
उ. मनुष्याने नेहमी समाधानी, आनंदी, सकारात्मक व जीवनावर प्रेम करणारा असावे. अडचणींची भीती न बाळगता चैतन्याने जगावे.
8. अडचणी व रोग कायमस्वरूपी असतात का?
उ. नाही. अडचणी, संकटे आणि रोग हे जीवनातील तात्पुरते टप्पे आहेत. काही काळानंतर ते दूर होतात.
9. संकटांच्या काळातही जीवनात काय कायम राहते?
उ. जीवनाचे मूळ आनंदी आणि चैतन्यपूर्ण स्वरूप कायम राहते. परिस्थिती बदलते पण जीवनातील आनंदाची क्षमता कधी संपत नाही.
10. आजारी माणसे थट्टा-विनोद करतात याचा अर्थ काय?
उ. याचा अर्थ असा की प्रतिकूल परिस्थितीतही माणूस जीवनातील आनंद शोधू शकतो. आजार किंवा संकट असूनही विनोद करणे म्हणजे जीवनावरील प्रेम आणि चैतन्य टिकून आहे.
11. मनुष्य आपले आनंदी स्वरूप का विसरतो?
उ. मनुष्य खूप विचार, चिंता, भूतकाळ-पश्चात्ताप आणि भविष्याची भीती यांत अडकून वर्तमानातील आनंद विसरतो. त्याच्या मनातील विचारांची गर्दीच त्याला आनंदापासून दूर नेत असते.
12. फुलपाखरांनी लेखकाला काय शिकवले?
उ. फुलपाखरांनी शिकवले की आयुष्य कितीही छोटे असले तरी ते उत्साहाने, रंगतदारपणे आणि आनंदाने जगता येते. प्रत्येक क्षणाची मजा घेणे हेच खरे जीवन.
13. मनुष्य जीवनात आंबट तोंड करून का जगतो असे लेखक म्हणतो?
उ. कारण तो समस्या आणि निराशा मनावर घेतो व आपली बुद्धी काळजी, तक्रारी आणि नकारात्मकतेत वाया घालवतो. त्यामुळे जीवनाचा आनंद घेण्याची दृष्टी हरवते.
14. बुद्धीचा उपयोग करून मनुष्याने काय केले पाहिजे?
उ. मनुष्याने बुद्धीचा वापर करून आपले जीवन अधिक सुंदर, समाधानकारक, आनंददायी आणि अर्थपूर्ण बनवले पाहिजे. फाजील विचार न करता संतुलन, समज आणि सकारात्मकता ठेवली पाहिजे.
15.जीवन बुजरे व भांबावलेले बनणे म्हणजे काय?
उ. जीवनातील अडचणींच्या भीतीने खचणे, आत्मविश्वास गमावणे आणि आनंदाला विसरणे — यालाच बुजरे व भांबावलेले जीवन म्हणतात.
