Lesson 2
“ We’re Not Afraid to Die... If We can All be Together”
TEXTBOOK EXERCISES
UNDERSTANDING THE TEXT
1. List the steps taken by the captain
অধিনায়কে লোৱা পদক্ষেপবোৰ তালিকাভুক্ত কৰক
i) To protect the ship when rough weather began.
খহটা বতৰ আৰম্ভ হোৱাৰ সময়ত জাহাজখন সুৰক্ষিত কৰিবলৈ।
ii) To check the flooding of the water in the ship.
জাহাজখনৰ পানীৰ বানপানী পৰীক্ষা কৰিবলৈ।
Answer no i):- On their second day out of Cape Town, they began to encounter strong gales. For the next few weeks they blew continuously and furiously. The size of the waves was alarming. They rose up to 15 metres, as high as their main mast. The captain took certain urgent steps to protect the boat. He decided to slow down the speed of the boat. Storm jib was dropped. Heavy mooring ropes were looped across the stern. They went through their life-raft drill. Life-Lines were attached. They put on oilskins and their life jackets. But all these precautions proved inadequate. The roar of high waves increased to a thunder. Then a loud explosion shook the deck.
কেপ টাউনৰ পৰা তেওঁলোকৰ দ্বিতীয় দিনটোত, তেওঁলোকে শক্তিশালী ঘূৰ্ণীবতাহৰ সন্মুখীন হ'বলৈ আৰম্ভ কৰিছিল। পৰৱৰ্তী কেইসপ্তাহমানৰ বাবে তেওঁলোকে নিৰন্তৰ আৰু খঙত উৰি গৈছিল। ঢৌবোৰৰ আকাৰ উদ্বেগজনক আছিল। সিহঁত 15 মিটাৰ লৈকে ওপৰলৈ উঠিছিল, সিহঁতৰ মুখ্য মাষ্টৰ সমান। কেপ্টেইনজনে নাওখনৰ সুৰক্ষাৰ বাবে কিছুমান জৰুৰী পদক্ষেপ লৈছিল। তেওঁ নাওখনৰ গতি হ্ৰাস কৰাৰ সিদ্ধান্ত লৈছিল। ধুমুহাৰ জিব বাদ দিয়া হৈছিল। গধুৰ মুৰিং ৰছীবোৰ কঠোৰৰ ওপৰেৰে লুপ কৰা হৈছিল। তেওঁলোকে তেওঁলোকৰ জীৱন-ভেলা ড্ৰিলৰ মাজেৰে গৈছিল। জীৱন-ৰেখাসংলগ্ন কৰা হৈছিল। তেওঁলোকে তেলৰ ছাল আৰু তেওঁলোকৰ লাইফ জেকেট পিন্ধিছিল। কিন্তু এই সকলোবোৰ সাৱধানতা অপৰ্যাপ্ত প্ৰমাণিত হৈছিল। উচ্চ ঢৌৰ গৰ্জন বজ্ৰপাতলৈ বৃদ্ধি পাইছিল। তাৰ পিছত এটা প্ৰচণ্ড বিস্ফোৰণে ডেকটো কঁপাই তুলিলে।
Answer no ii):- A torrent of green and white water broke over the ship. The captain’s head smashed into the wheel. He was aware of sinking below the waves. Suddenly, his head popped out of water. Wave walker was near capsizing. Her masts had fallen flat. He didn’t leave the wheel. His wife Mary came running. She cried that the decks were smashed and full of water. Larry and Herb were pumping water out like madmen. The whole starboard bulged inward. The captain found a hammer, screws and canvas. He struggle to make repairs. He was successful in spreading canvas over the gaping holes. Most of the water was now deflected over the sides. Another electric pumps was connected to the out-pipe. Fortunately, it worked. The water level was now quite under control.
জাহাজখনৰ ওপৰত সেউজীয়া আৰু বগা পানীৰ এটা প্ৰবাহ ভাঙি পৰিছিল। কেপ্টেইনৰ মুৰটো চকাত ভাঙি পৰিল। তেওঁ ঢৌৰ তলত ডুব যোৱাৰ বিষয়ে অৱগত আছিল। হঠাতে, তাৰ মূৰটো পানীৰ পৰা ওলাই আহিল। ৱেভ ৱাকাৰ ডুবি যোৱাৰ ওচৰত আছিল। তাইৰ মাষ্টবোৰ সৰল হৈ পৰিছিল। তেওঁ চকাটো এৰি যোৱা নাছিল। তেওঁৰ পত্নী মেৰী দৌৰি আহিছিল। তাই কান্দিছিল যে ডেকবোৰ ভাঙি পেলোৱা হৈছিল আৰু পানীৰে ভৰ্তি কৰা হৈছিল। লেৰী আৰু হাৰ্বে পাগলৰ দৰে পানী উলিয়াই আছিল। গোটেই ষ্টাৰবোৰ্ডখন ভিতৰলৈ ফুলি উঠিল। কেপ্টেইনজনে এটা হাতুৰী, স্ক্ৰু আৰু কেনভাচ বিচাৰি পালে। তেওঁ মেৰামতি কৰিবলৈ সংগ্ৰাম কৰে। তেওঁ ফাঁকথকা ছিদ্ৰবোৰৰ ওপৰত কেনভাচ বিয়পোৱাত সফল হৈছিল। বেছিভাগ পানী এতিয়া কাষৰ ওপৰেৰে বিচ্যুত হৈছিল। আন এটা বৈদ্যুতিক পাম্প আউট-পাইপৰ সৈতে সংযোজিত কৰা হৈছিল। সৌভাগ্যক্ৰমে, ই কাম কৰিছিল। পানীৰ স্তৰ এতিয়া যথেষ্ট নিয়ন্ত্ৰণত আছিল।
2. Describe the mental condition of the voyagers on 4 and 5 January.
৪ আৰু ৫ জানুৱাৰীত ভয়েজাৰৰ মানসিক অৱস্থা বৰ্ণনা কৰক।
Answer:- On January 4, the voyagers got some respite. After 36 hours of continuous pumping they could pump much of the water out. However, water was still coming in. The pumpers were to keep pace with the water. They could not set any sail on the main mast. So they hoisted the storm jib. Mary found some beef and biscuits. They ate their meal in almost two days. But their respite was short lived. At 4 pm the wind was back to 40 knots. The waves were rising higher.
By the dawn on January 5, the situation was again hopeless. The narrator went in to comfort the children. Jon asked if they were ‘going to die’. The narrator assured him that they would succeed. His son replied that they were not afraid of dying if they could “all be together”. The captain used an improvised sea anchor. It was made of heavy nylon rope and 22 barrels of paraffin. Those were critical moments. Mary and the narrator sat together holding their hands. They both felt that the end was very near. But Wavewalker rode out (of) the storm and the wind eased by the morning of January 6.
জানুৱাৰী ৪ তাৰিখে, ভয়েজাৰসকলে কিছু অৱকাশ পাইছিল। ৩৬ ঘণ্টাৰ নিৰন্তৰ পাম্পিংৰ পিছত তেওঁলোকে বেছিভাগ পানী পাম্প কৰিব পাৰে। অৱশ্যে, এতিয়াও পানী আহি আছিল। পাম্পাৰবোৰে পানীৰ সৈতে তাল মিলাব লাগিছিল। তেওঁলোকে মূল মাষ্টত কোনো পাল স্থাপন কৰিব নোৱাৰিলে। গতিকে তেওঁলোকে ধুমুহাৰ জিব উত্তোলন কৰিছিল। মেৰীয়ে কিছুমান গোমাংস আৰু বিস্কুট বিচাৰি পাইছিল। তেওঁলোকে প্ৰায় দুদিনৰ ভিতৰত তেওঁলোকৰ আহাৰ খাইছিল। কিন্তু তেওঁলোকৰ অৱকাশ অলপ সময়ৰ বাবে আছিল। আবেলি ৪ বজাত বতাহ ৪০ নটলৈ ঘূৰি আহিছিল। ঢৌবোৰ ওপৰলৈ উঠি আহিছিল।
৫ জানুৱাৰীৰ পুৱালৈকে পৰিস্থিতি পুনৰ আশাহীন হৈ পৰিছিল। কথকজনে শিশুসকলক সান্ত্বনা দিবলৈ ভিতৰলৈ গৈছিল। জোনে সুধিছিল যে তেওঁলোকে 'মৰিব' নেকি। কথকজনে তেওঁক আশ্বাস দিছিল যে তেওঁলোক সফল হ'ব। তেওঁৰ পুত্ৰই উত্তৰ দিছিল যে যদি তেওঁলোকে "সকলো একেলগে" থাকিব পাৰে তেন্তে তেওঁলোকে মৃত্যুলৈ ভয় নকৰে। কেপ্টেইনজনে এটা ইম্প্ৰুভাইজড চি এংকৰ ব্যৱহাৰ কৰিছিল। এইটো গধুৰ নাইলন ৰছী আৰু ২২ বেৰেল পেৰাফিনেৰে তৈয়াৰ কৰা হৈছিল। সেইবোৰ সংকটজনক মুহূৰ্ত আছিল। মেৰী আৰু কথকজনে একেলগে তেওঁলোকৰ হাত ধৰি বহিছিল। তেওঁলোক দুয়োজনে অনুভৱ কৰিছিল যে সমাপ্তি অতি ওচৰত আছিল। কিন্তু ৱেভৱাকাৰে ধুমুহাৰ পৰা বাহিৰলৈ ওলাই গৈছিল আৰু ৬ জানুৱাৰীৰ ৰাতিপুৱা বতাহ কমি গৈছিল।
3. Describe the shifts in the narration of the events as indicated in the three sections of the text. Give a subtitle to each section.
পাঠৰ তিনিটা শাখাত উল্লেখ কৰা অনুসৰি ঘটনাবোৰৰ বৰ্ণনাৰ পৰিৱৰ্তনবোৰ বৰ্ণনা কৰক। প্ৰতিটো শাখাত এটা উপশীৰ্ষক দিয়ক।
Answer:- “We’re Not Afraid to Die...” is a first person account of an adventurous ordeal experienced by a family. It is during the voyage. There are three sections of the text. The narration of events matches the mood of the voyage. The first section describes how the voyage began with great hope and fanfare in July 1976. They were attempting to duplicate the round-the-world voyage made 200 years earlier by Captain James Cook. Wave walker had been professionally built. It had been thoroughly tested in the roughest weather. They sailed down to Cape Town. The trouble started only when they left Cape Town. On January 2, the waves were gigantic. The narration of the events mirrors the hectic efforts of the captain and the crew tom protect Wave walker.
The second section, “Search for an Island”, describes their struggle for survival for the last 15 hours. On January 4, they ate their first meal in almost two days. But the respite was short-lived. This also captures the highly emotional response of the children. Jon declared : “We aren’t afraid of dying if we can all be together- you and Mummy, Sue and I.”
In the last section “Cheerful landing” the narration shifts back to the relaxed style. The captain was sure to reach Ile Amsterdam. Jon gave the good news. The island was in front of them. All the 28 inhabitants were there to cheer and help them ashore.
"আমি মৰিবলৈ ভয় নকৰোঁ..." এটা পৰিয়ালৰ দ্বাৰা অনুভৱ কৰা এক দুঃসাহসিক অগ্নিপৰীক্ষাৰ প্ৰথম ব্যক্তি। এইটো যাত্ৰাৰ সময়ত হয়। পাঠৰ তিনিটা শাখা আছে। ঘটনাবোৰৰ বৰ্ণনা যাত্ৰাৰ মনোভাৱৰ সৈতে মিল খায়। প্ৰথম শাখাটোৱে বৰ্ণনা কৰিছে যে কেনেকৈ ১৯৭৬ চনৰ জুলাই মাহত অতি আশা আৰু ধুমধামেৰে যাত্ৰা আৰম্ভ হৈছিল। তেওঁলোকে কেপ্টেইন জেমছ কুকৰ দ্বাৰা 200 বছৰ আগতে কৰা ৰাউণ্ড-দ্য-ৱৰ্ল্ড যাত্ৰাৰ নকল কৰিবলৈ চেষ্টা কৰি আছিল। ৱেভ ৱাকাৰ পেছাদাৰীভাৱে নিৰ্মাণ কৰা হৈছিল। আটাইতকৈ খহটা বতৰত ইয়াক ভালদৰে পৰীক্ষা কৰা হৈছিল। তেওঁলোকে কেপ টাউনলৈ যাত্ৰা কৰিছিল। সমস্যাটো তেতিয়াহে আৰম্ভ হৈছিল যেতিয়া তেওঁলোকে কেপ টাউন এৰিছিল। জানুৱাৰী ৰ ২ তাৰিখে, ঢৌবোৰ বিশাল আছিল। ঘটনাবোৰৰ বৰ্ণনাটোৱে কেপ্টেইন আৰু ক্ৰু টমৰ ব্যস্ত প্ৰচেষ্টাক প্ৰতিফলিত কৰে।
দ্বিতীয় শাখাত, "এটা দ্বীপৰ বাবে সন্ধান কৰক"ত যোৱা 15 ঘণ্টাধৰি জীয়াই থকাৰ বাবে তেওঁলোকৰ সংগ্ৰামৰ বৰ্ণনা কৰা হৈছে। জানুৱাৰী 4 তাৰিখে, তেওঁলোকে প্ৰায় দুদিনৰ ভিতৰত তেওঁলোকৰ প্ৰথম আহাৰ খাইছিল। কিন্তু অৱকাশটো অলপ সময়ৰ বাবে আছিল। এইটোৱে শিশুসকলৰ অত্যন্ত আৱেগিক সঁহাৰিও ধৰি ৰাখে। জোনে ঘোষণা কৰিছিল: "যদি আমি সকলোৱে একেলগে থাকিব পাৰোঁ তেন্তে আমি মৰিবলৈ ভয় নকৰোঁ- আপুনি আৰু মা, চু আৰু মই।"
অন্তিম শাখা "প্ৰফুল্ল অৱতৰণ"ত বৰ্ণনাটো আৰামদায়ক শৈলীলৈ ঘূৰি যায়। অধিনায়কজনে ইলে আমষ্টাৰডাম ত উপস্থিত হোৱাটো নিশ্চিত আছিল। জোনে ভাল খবৰটো দিছিল। দ্বীপটো তেওঁলোকৰ সন্মুখত আছিল। সকলো ২৮ জন বাসিন্দা তেওঁলোকক উপকূলত আনন্দিত আৰু সহায় কৰিবলৈ তাত আছিল।
(For Paid User)
(সকলো পাঠৰ Paid উত্তৰবোৰ চাব পাৰিব)
Post Id: DABP001228
