জতুৱা খণ্ডবাক্যৰ অৰ্থ
কপালঃ
কপাল খা - (দুৰ্ভাগ্য উপস্থিত হ, ভাল হব লগাটো নহল)
উদাহৰণঃ চাকৰিটো হলে হয়; কৰোনা মহামাৰিটো আহি মোৰ কপাল খালে।
কপাল ফুলা - ( সৌভাগ্য উপস্থিত হোৱা )
উদাহৰণঃ খেতি দৰা ভাল হ'ল যেতিয়া তাৰ কপাল ফুলিল
কপালৰ ঘাম মাটিত পেলা - ( কঠোৰ পৰিশ্ৰম কৰ )
উদাহৰণঃ অসমৰ খেতিয়ক সকলে কপালৰ ঘাম মাটিত পেলাই খেতি কৰিও লঘোনে থাকিব লগিয়া হয়।
কাণঃ
কাণ দি - ( মন দি, মনোযোগ দিয়া )
উদাহৰণঃ মই পঢ়ালে কাণ দি শুনিবি ।
কাণ সাৰ এৰ -( অবহেলা কৰা বা যত্ন এৰি দিয়া )
উদাহৰণঃ বাইক খন লোৱাৰ পাছত চাইকেল খনৰ কাণ সাৰে এৰিলে সি।
কাণত ধৰি ক - ( শপত খাব দিয়া বা প্ৰতিজ্ঞা কৰ বা সচা ক )
উদাহৰণঃ আজিৰ পৰা পাবজি নেখেলো বুলি কাণত ধৰি ক )
কাণ সমনীয়া - ( ডেকা লৰা )
উদাহৰণঃ গাঁৱৰ কাণ সমনীয়া লৰা বোৰে বিভিন্ন সামাজিক কাম হাতত লৈছে।
কাণ বাগৰা- (এজন আন এজনক কোৱা কথা বাগৰী সকলোৱে জনাজাত হোৱা )
উদাহৰণঃ কাণ বাগৰা কথাবোৰ বিশ্বাস যোগ্য নহয়।
কাণত পেলা - ( শুনাই থ )
উদাহৰণঃ কথা খাৰ তাৰ কাণত পেলাই থ; তেতিয়াহে তাৰ গা লৰিব।
কাণাকাণি কৰ - ( লাহেকৈ সিজনক ক )
উদাহৰণঃ লৰা দুজনে কাণাকাণি কৰি কথা পতা কাৰণে, শিক্ষকে গম নাপালে।
Post Id: DABP001269
