ড° উপেন কাকতি গীত | ড° উপেন কাকতি গীত সমূহ | Dr. Upen Kakati Assamese Song |


মৰ আঁউসীৰ ৰাতি


মৰ আঁউসীৰ ৰাতি ফেচাঁই কুৰুলিয়াই

ঘৰ জেইতিৰ হাঁহি নুমাই মৰহি যায়

আল্লাহক সাৰথি কৰা হে বান্ধ

দেহাৰে ভৰসা নাই মোৰ আল্লাহ

জীৱৰে তৰণি নাই মোৰ আল্লাহ

দেহৰে ভৰসা নাই ।


দুনীয়া এদিনৰ দুনীয়া দুদিনৰ

দুনীয়া ফুলনি বাৰী

ঘূণীয়া শৰীৰৰ জোঁৱাৰৰ তেজ নাই

সময়বোৰ নাহে যে ঘূৰি মোৰ আল্লাহ

দেহৰে ভৰসা নাই

 

ঘৰৰে কাষৰে জাতিবাঁহ এজুলি

সিও মোৰ সহোদৰ ভাই

জীয়াই থাকো মানে কৰা কাঠী-কামী

মৰিলে লগতে যায় মোৰ আল্লাহ

জীৱৰে তৰণি নাই মোৰ আল্লাহ

দেহৰে ভৰসা নাই ।।



মইনা চৰাইটি

 

মইনা চৰাইটি

মাত মাত মাত মিঠা মাতটি

তোৰ লগৰীয়া

আমি সমনীয়া

উমলি জামলি

ফুৰো আজি দিনটি ।

 

মইনা চৰাইটি

সেউজী বনতে,

ৰাঙলি পলাশতে

কিনো মায়াৰ কথা পাতে

লভৰি ঢাপৰি

পখিলা ধৰিম দিনটি ।।


মন হিৰা দৈ চাইকেল নহয় টিলিঙা

 

মন হিৰা দৈ চাইকেল নহয় টিলিঙা

মন হিৰা দৈ ডেকা নহয় পিলিঙা

ঢ়াল পথাৰত আহিবা ঐ নিজানত

মন হিৰা দৈ তোমাৰনো কুমলিয়া মাত

মন হিৰা দৈ গাভৰু নহয় লহঙা

মন হিৰা দৈ পিৰীতি নহয় মহঙা

মেলেঙৰে বজাৰত ঢেঁকিয়ালৰ কলহত

মন হিৰা দৈ গুৰৰ বজাৰ আঁহতৰ ছাঁত ।

মন হিৰা দৈ বোৱাৰি নহয় যখিনী

বেমাৰ নহয় গহণী

ভাত নহয় অমাতৰ মাত

মন হিৰা দৈ ছোৱালী নহয় ঢেপেচি ।

এছাৰি নহয় লেকেচি

নজৰ পালে এৰাব আঁহ

মন হিৰা দৈ কুলি কেতেকীৰ মিঠা মাতৰ সুৰেৰে

কুলি কেতেকীৰ মিঠা মাতৰ সুৰেৰে

কি কথা মোক কৈছিলা নৈৰে অ ঘাটতে

নেপাই নহয় ঠগিব, জীৱন ধ্বংস কৰিব

প্ৰলয় হলে পৰিব, বিনা মেঘে ব্ৰজপাত

মন হিৰা দৈ জিৰাবাহি যৌৱনৰ ছাঁত

মন হিৰা দৈ মাত নহয় মুৰলী

হাঁহি নহয় বিজুলি

দেহা নহয় বিৰিণাৰ পাত ।

মন হিৰা দৈ সাত দিনীয়া বহাগত

নাচিবা ঐ উলাহত

পিৰিতিৰে লগাব মাত

মন হিৰা দৈ জাঁজি নৈৰ চমনাত বিহু কৰো আহা

হাততে তকাটি মুখতে হাঁহিটি

জীৱন কিনো মোহনীয়া কিনো মোহনীয়া মাত

লাকৈ কুলিয়ে জীৱন জাঁজি নৈ চমনা

কেনেকৈ জানিলে জীৱন জাঁজি নৈ চমনা

লাকৈ কুলিয়ে জীৱন জাঁজি নৈ চমনা

কেনেকৈ জানিলে জীৱন জাঁজি নৈ চমনা

মেলিলে আমৰে পাত

মন হিৰা দৈ... ।।


দেহেই যৌৱনমতী

দেহেই যৌৱনমতী লাজ লাজ লাজ

সাজেই সাজোনমতী সাজোন সাজ

লাজেই মোৰ মনত নেলাগে মোৰ দেহাধন

যৌৱনেই কৰে বিৰাজ ।।

বকুল ফুল, বকুল ফুল, বকুল ফুলৰ বতৰত

নাহৰ ফুল, নাহৰ ফুল, নাহৰ ফুল বতৰত

পিৰীতি, পিৰীতি, পিৰীতিৰে সাজ

লাজ, লাজ লাজ কিনো লাজ ।।

 

যৌৱন মোৰ বুকুত যে যৌৱন মোৰ হিয়াত যে

পিন্ধিছে পাতৰে সাজ

তগৰ ফুল, তগৰ ফুল, তগৰ ফুলৰ সুগন্ধত

কেতেককী, কেতেকী, কেতেকীৰ সুবাসত

ফুলামকৈ গামোচা ময়ে বৈ যাম

লাহি  হাতৰ কাজ ।।



পিতাইটি ঐ ভাল কৰিলি

 

পিতাইটি ঐ ভাল কৰিলি

বাৰি খাৰি এজনি মোক গোতাই নিদিলি

শাওনমহীয়া দূপৰ বেলা

কোনে দিব ভোজান ঠেলা

পিতাইটি ঐ হেৰা বুলি মাতিবলৈ নাই ।।

 

আই ঐ দেহি কলৰ পুলি

কিহৰ মৰম লগাইছিলি

আজি কিয় পিৰিতি নাই

আইতা জেঙচি মিঠাই

তোৰে লগত শুকাই ক্ষীণাই

মৰিবৰ সময় নাই

পাগুণী বিলাতী দাপোন

তোৰে লগত মিলাই জীৱন

কাউৰীয়ে শগুণে খায় ।

 

কাউৰি শগুণে নেখায় তোক শাওনা

মৰিবি বৰ বিহ খায় ঐ গোবিন্দাই ৰাম

পাওঁ যদি খাই যাম নেকান্দ ফাগুনা

কলিজা ধপে ধপাই অ গোবিন্দাই ৰাম

শাওপাত নিদিওঁ তোক নকৰোচোন আমনি

গেজেং ফুল মলেমলাই ঐ গোবিন্দাই ৰাম

তোৰেহে বেজাৰত অজান্তি মুলুকত

ফুৰিমগে অনাই বনাই ঐ গোবিন্দাই ৰাম ।।



বিচাৰিলো সোণৰ খনি

 

বিচাৰিলো সোণৰ খনি

কেতেকীৰ পাহি মৰমী

পিন্ধি ললো মায়াৰ মণি

বিজুলীৰে হাঁহি মৰমী ।

ঘন কলা চুলিতে মোৰ

মোগৰ ৰহণ সানিলো

মনটি ৰঙাই ওঁঠতে মোৰ

জেতুকা ৰং বোলালো ।

পিন্ধি ললো মায়াৰ মণি ।

 

প্ৰকৃতিয়ে মাতৃ হে মোৰ

জীৱন শৰাই তুলিলো

সৰি পৰা গীতৰ সুৰে

সপোনটি সজাই ললো

বন্ধ ঘৰৰ দুৱাৰ ভাঙি

লৱৰি পলাওঁ মৰমী

মুক্ত আকাশ দিগন্ততে

সপোনটি সজাওঁ মৰমী ।

সেউজীয়া বনৰ মাজত

জীৱনটি নুমালো

কুমলীয়া পাতৰ মায়াৰ

সপোনটি লুকালো ।