দিগন্ত ভাৰতীৰ গীত | Diganta Bharati Assames Song | দিগন্ত ভাৰতীয় অসমীয়া গীত সমূহ |

মোৰ লৰাৰ মাক.....

 

মোৰ লৰাৰ মাক

মাছলৈ যাওঁ নাখাও শুদা ভাত

ৰহদৈ কৰ্দৈ পাৰি পাৰি থ তই

জুটিৰে খামে দিনৰ সাজ

মাছলৈ যাওঁ নাখাও শুদা ভাত ।

 

হাঁচতি পুৰাও মই তামোল চালিৰে

পানে চুণে যতনাই দে,

কঁকালৰ তিয়নি জাকৈ শিয়নি

কাথিৰে পৰা নমাই দে

শাকনি বাৰীৰে লাই লাপেং শাক

বেগেতে তুলি তুলি ৰাখ

মাছলৈ যাওঁ নাখাও শুদা ভাত ।।

 

চুবুৰীৰ ৰংমন উভতি আহিলে

কঁকালৰ খালৈটি পুৰাই

খলিহনা পুঠি আৰু গৰৈ চেঙেলি

দেখি মোৰ দেহা জ্বলি যায়,

শাকনি বাৰীৰে লাই পালেং শাক

বেগেতে তুলি তুলি ৰাখ

মাছলৈ যাওঁ নাখাওঁ শুদা ভাত ।।



ঔ ফুলীয়া...

 

 

ঔফুলীয়া গালতে জিলিকা তোৰ

সৰু সেই তিলটোৱে

ৰাতি মোক শুব নিদিয়ে ।

আলফুলীয়া দুহাতত টিটিকীয়া

জেতুকাৰ বোলবোৰে

ৰাতি মোক শুবলৈ নিদিয়ে ।

কি কৰো কি কৰো ক’তে মৰো

শুকালো-খীনালোঁ ৷৷

কলডিলীয়াকৈ বান্ধিছিল খোপা

তাতোচোন ঘৰত দেখা পাই

হেৰুৱালোঁ মই চিত্ মনেৰে তৰণীত

তাতনো খুলি-ভাঙি কওঁ

কি কৰো কি ক’তে মৰো

শুকালোঁ-খীনালোঁ ৷৷

 

সৰুদৈয়া জাপি দুহাতে ঘূৰাই ঘূৰাই

নাচিলি নচুৱাই মোক

হেঁপাহে-হুতাহে ভাগৰি নপৰো

পলুৱাই নিম নিমেই তোক ।।

কি কৰো ক’তে মৰো

শুকালো-খীনালোঁ ।


আইনা ভঙাদি 


আইনা ভঙাদি ভঙিব হিয়াখনি 

লুইতৰে সোঁতে ব’ব চকুপানী 

তুমি এৰি আঁতৰি গ’লে 

বতৰো নহয়চোন গোমা গোমা 

ভালপোৱা কিয় কৰা আধৰুৱা 

আইনা.....


অমিয়া অমিয়া মাত ওঁঠৰে 

সি সি যে কি অনুপম 

লিহিৰী বিৰিণা পাত দেহাটি 

সি যে কি অনুপম 

সাজোন-কাচোন জোনটিও লাগে নহ’লে 

তৰাটিও লাগে কম 

চাইনো চাই চাই তোমাক দুচকুত

আঁকিহে থ’ম ।

বতৰো......


দেৰিকৈ আহিবা আহি নক’বা যাবৰে হ’ল

বুকুতে অগনী জ্বলাই নক’বা যাবৰে হ’ল

যিদৰে উঠিছো নামিব সিদৰে উলাহৰে ঢল ।

বুকুৰে মৰম যাচিলেতো দিয়া 

এপল দুপল

বতৰো.....।।


লাহে লাহে

 

লাহে লাহে বাঢ়িছে

লাহে লাহে কমিছে

লাহে লাহে উঠিছে

লাহে লাহে নামিছে

মৰমৰে ঢল আজি উশাহতে 

নৈয়ে নৈয়ে দেখিছোঁ

ঢৌৱে ঢৌৱে লিখিছোঁ

কিননা জোৱাৰ মোৰ নিশাহতে

লাহে লাহে বাঢ়িছে অ ...

নুসুধিবা কথাৰে

নুজুখিবা ভাষাৰে

গুপুতে গুপুতে কিহে দুলি দোলে

খুলি ক'ব নোৱাৰি

কাষলেআহি তুমি চাই যোৱাহি

যুগৰে মৰমবোৰ আছোঁ মই সাবটি

জগোৱাহি ৰিব্ ৰিব্ হাতেৰে

লাহে লাহে বাঢ়িছে...

নুখুজিবা চকুৰে

নাযাচিবা ওঁঠৰে

মৰমৰ এধানি লাজৰে আমনি

 দিব ল’ব নোৱাৰি 2

দেখিলে দেখক আনে

শুনিলে শুনক

মাথোঁ হিয়াৰে মৰম মৰমে বুজক

মনৰ কথা বুজি লাই চাগৈ ।।


 ঢেকী দে ঢেকী দে....

 

 

ঢেকী দে ঢেকী দে... অমোৰে লাহৰী

ঢেকীৰে চাবতে কঁপাই তেল চুবুৰী

সান্দহ পিঠাগুৰি আৰু থ চিৰা ভাজি

হুঁচৰি গাব আহিম যতনাই দিবি ।।

ঢেকীৰে চাবে চাবে দুভৰি নাচিব

লাহী কঁকালটি ঘামত জিলিকি উঠিব

গৰকত আহিব বিহুটি

তোৰ

গৰকত আহিব বিহুটি

সান্দহ পিঠাগুৰি আৰু থ চিৰা ভাজি

হুঁচৰি গাব আহিম যতনাই দিবি ।

ঢেকী দে ঢেকী দে......

আখলৰ জুইকুৰাত দেহা তপতাই ল

চিনাকী বিহুফাকি মনতে পেলাই ল

যিটো মোৰ সতে গাবি তই

যিটো মোৰ সতে গাবি ।

সান্দহ পিঠাগুৰি....


চুপ্ থাক চুপ্ থাক....

 

 

চুথাক চুপথাকছোৱালিৰ মাক

একো নকবিমোক

কথা শুনিলে জ্বৰ উঠে

চপাই আনিলোঁতোক যিদিনাৰে পৰা

লেঠা নেৰা-নেপেৰা

নুবুজ তই

তথাপি মৰোঁ তোৰেহে  মৰমতে ।।

ইটো নাই সিটো নাই

বজাৰৰে তালিকা দীঘলীয়া

জোৰাব নোৱাৰোঁ

গাঁঠিটো মোৰে ধনে নাই সাঁচতীয়া

ঘৰ গছকাৰ দিনা কথা দিছিলি কিয়

সুখে-দুখে হ’বিহি মোৰ লগৰীয়া ।।

এচিকুট মৰমে লৈ হে’ৰা বুলি

মাতিব নিশিকিলি

দহোটি বছৰে বাহিৰে-ভিতৰে

কেটেৰা মাৰিলি ।

ছোৱাৱীকালৰে কথা

পিৰীতিৰে সেই বেথা

মোলৈমৰোমৰো মন তোৰ

তে এৰিলি ।।


আহে বা নাহে

 

আহে বা নাহে ঘুমতি আহিবা ৰাতি

সপোনকে লৈ

থাকে বা নাথাকে শাওনৰে ঢল

তুমি মৰমৰে নৈ

দুপাখি মেলি সমীৰে আহি

দিয়ে বা নিদিয়ে ফাগুণৰে খবৰ

তুমি ৰোৱা যেন মোলে

 

চোৱে বা নোচোৱে নিয়ৰে

শেৱালি পাহিটি শৰতে শৰতে

নাচে বা নানাচে জোনাকী হৈ

তুমি সোণ নাচিবা মোৰে হিয়াতে ৰৈ ।।

 

জোৰে বা নোজোৰে বান্ধি ল

কিনো মৰমৰে এনাজৰীকে পাওঁ

বহে বা নবহে ফুলতে গৈ

ৰঙিলী পখিলী তুমি ৰঙৰে ছৈ ।।


এৰি নাযাবি

 

 

এৰি নাযাবি,যাবি লগতে মোক লৈ

তই নহ'লে হিয়াই নামানে ঐ

চেনেহা চেনেহী কেতিয়ানো কৰিবি

লাহেকৈ বুকুৰে কেতিয়ানো লবিহি

মোৰ মন তোলৈ

কবিতাৰ কথাবোৰ লিখিব নোৱাৰো

মৌসনা মিঠা গান শুনাবও নোৱাৰে

মাথোঁ খুজিলেই বুজি পাবি

কলিজা তো তোৰ হাতত পাবি

এহালি দুহালি আগুৱাই আহিছো

তোৰ ঘাটতে নাও লগাব খুজিছো

ম আদৰি ঐ ।

ইবেলি-সিবেলি পুৱা গৈ গধূলি

ইকাষে-সিকাষে সপোন তোৰ সাৱটি

উৰিবলে মন পাখি লগাই

প্রেম হ’বলা এনেকুৱাই

ওপৰা-উপৰি ভাৱনা আহিলে

ওফৰা-উফৰি কামনা জাগিলে

দুখ নিদিবি ঐ...৷৷


ছাল ছিগিলে

 

 

ছাল ছিগিলে

ভৰিৰ ছাল ছিগিলে

অহা যোৱা কৰি তোৰ ঘৰলে

মনটো নিদিয় মনো যে নলৱ

ভিতৰি ভিতৰি কিনো ভাবিহে থাক

টোকোনা আশাতে মোৰ চেঁচাকৈ

পানী এলোটা ঢাল ।

তই টোকোনা আশাতে

মোৰ চেঁচাকৈ

পানী এলোটা ঢাল ।

 

লগ লগৰে বিয়া হৈ উঠিলে

মন বেয়া হৈ কোনোবাই সুধিলে

উন্মনা মনকে মেৰিয়াই

ৰাখিবলে জান তোক লাগে

দেহৰে পিৰীতি ৰণি কিমান নো

গণিবলে জান তোক লাগে

হিয়াখন টুকুৰা টুকুৰা

কৰি কি ৰঙাকৈ ৰং নো চাৱ ।

ছাল ছিগিলে...।

ফুটুকা ফুটুকি মনৰ কাৰেংত

তোক মাদৈ কৰি ৰখাৰে মন

ফুটকা ফুটাদি ফুটিব উলাহ

সঁহাৰি দি যাবি একণ দুকণ

এদুখ দুখতে হবলে এবাৰো নামতো লাহেকৈ জান ।

এদুখ দুখতে হবলে এবাৰো নামতো লাহেকৈ জান ।


পাখি মেলি দিয়ে....

 

 

পাকি মেলি দিয়ে গানে আজি

ছাঁয়া হৈ ৰৈ তাৰ আহে নামি

হালধীয়া ৰং কিনো বাখৰুৱা প্ৰাণ কিনো

বসন্ত নিবিড় নয়ন বুজাব খুজি

প্ৰশান্ত সাগৰ সমান মৰম বিচাৰি ।

পাখি......

 

দালি সাঁতুৰি যোৱা গানৰ কোমল গা

ভাগৰি নাভাগৰা তাৰ ঘামে ধোৱা গা

মেঘ-ৰঞ্জনী চুমি যাব যেনিবা

ভৈৰৱ পুৱা আৰু ভূপালি সন্ধ্যা

নিষাদৰে ধাৰ কিনো

আনন্দ প্ৰমাণ সাক্ষী শুনাব খুজি ।

পাখি......

দুচকুৰ হিম মাথোঁ গানৰে প্ৰকাশ

তিৰবিৰ হাঁহিডৰা গানতে বিকাশ

অলেখ-অয়ুত ৰামধেনু গানতে আবাস

সৰাপাতো কলিটিও গানৰে প্ৰৱাহ

তালে তালে ৰয় কিনো

সুৰে সুৰে বয় কিনো

ছন্দ প্ৰবাল মণি গুঁঠিব খুজি ।

পাখি.....।।


দুগালতে যেন.....

 

দুগালতে যেন সপোন চেঁকুৰা

চকুত জিলিকি ৰয়

কিনো অমিয়া মৰমে

তোমাৰ হিয়া বিয়পি বয়

যৌৱন দেহ-মন মুখৰিত গানে

তোমাৰেই কথা কয় জানা মনে মনে

তুমি ফাগনৰে নৈ থাকা বুকুজুৰি বৈ

আলসুৱা বুকুতে তুমি মাথোঁ মাৰে হৈ ।।

 

সপোনৰ কোঁচতে শুৱালোঁ তোমাকে

সাধনাৰ চাকিগছি জ্বলিলোঁ হিয়াতে

এই দেহ এই মন ৰৈ ৰৈ ৰলে পণ

জীৱন-মৰণ আজি সঁপিলোঁ তোমাক

জানিলোঁ তোমাক

তিৰ্ বিৰ্ সপোনত দেখিলোঁ তোমাক ।।

 

কামনাৰে নিজৰা নোৱালোঁ-ধোৱালোঁ

সুগন্ধি ফাকুগুৰি সানিলোঁ মনত

প্ৰতি পুৱা-গধূলি ৰামধেনু আবেলি

নিজকে হেৰুৱালোঁ তোমাৰ মাতত

জীউ মোৰ সোণ মোৰ বুজিলোঁ তোমাক

জানিলোঁ তোমাক

মৰমী বিয়াৰ মোৰ যাচিলোঁ তোমাক ।।


বগাকৈ বগলী

 

বগাকৈ বগলৈ বহলাই বহিছে

বলুকাত বিয়লি বেলা,

বকুল বাগৰিছে ববছা বলতে,

বুটলি বিলাওঁগৈ বলা ।

আমি জোনাকি মন

জোনাকি মন

বগাকৈ বগলী বহলাই বহে

বহিলে বহিব কিনো যায় আহে

চিনাকি তেওঁৰে তোমাৰে মোৰে

মিলনৰ একেটি বাজনা বাজে

নাচে জোনাকী মন

বেলি আহে ন উলাহত

কুহুমিয়া মন আমাৰ

বেলি গলে জিকেমিকাই

জোনৰ দৰে মন আমাৰ

এজাৰো ফুৰিলে নকৰো বেজাৰ

পহোৱাল বুকুতে সপোন হেজাৰ

উছবৰ বেলিকা হাঁহিতেই হাঁহি

কামৰে বেলিকা কামতেোই মগন

জোনাকী মন ।

শতৰু কোন মিতিৰনো কোন

চিনিবলে নাই লেঠা

মনে জানে মনে চিনে

নকলেও যায় বুজা ।

পাহাৰৰ পাহাৰী ভৈয়ামৰ ভদাই

দুয়োৰো মিলিলে কোনে কিতো কয়

চিনাকি তেওঁৰে তোমাৰে মোৰে

মিলনৰ একেটি বাজনা বাজে

নাচে জোনাকি মন ।।


দিহিঙৰ গৰা....

 

দিহিঙৰ গৰা জহিছে খহিছে

আঁতৰৰ পৰাই দেখাই দেখিছে

মোৰ মন নদীৰ দুয়োটি পাৰ

কিয়নো খহিছে

তুমি দিছিছানে

দেখি ভাবিছানে?

 

আলি দোমোজাতে

থমকি ৰলো মই

কেনি যাওঁ কি কৰোঁ

দিয়া এটি উপায়

খাবও নোৱাৰোঁ শুবও নোৱাৰোঁ

তুমি যে ৰলা মোৰ ভাবনাতে ।

 

নিলগে নিলগে

বুকু জ্বলে পোৰে

দিয়া অনুমতি

আহো কাষলৈ

মৰমৰে ভেটা সাজি দিয়া

মোৰ মন নদীৰ দুয়ো পাৰতে ।।

 

আগলি বাঁহৰে গগণা বজায়....

 

আগলি বাঁহৰে গগণা বজাওঁ

মাতে লাহৰি লাহৰি কৈ ।

দেখিবৰে পৰা তোমাকে চাওঁ

চকু নাযাই আন কালৈ ।
লগৰী বোলোনে কোৱানা

ঘুমতিৰ বেলাতে

চিকুণি সপোনে

তোমাক আনি বুকুতে থয় ।

আগলি বাঁহৰে গগণা বজাওঁ

মাতে লাহৰি লাহৰি কৈ ।

 

দেকিবৰে পৰা চকু নাযায়

লগৰী বোলোনে

চিকুৰি সপোনে....

তোমাক আনি বুকুতে থওঁ ।

আগলি বঁহৰে গগণা বজাওঁ

মাতে লাহৰি লাহৰি কৈ ।

 

ফুটুকিয়া সেই ফৰক চোলাটিৰে

তোমাকে পাইছিলোঁ লৰালি ।

ফলি, কিতাপ লৈ বহী চিলা কোন

পাঠশালাৰে বাকৰিত 2


মেঘৰ বৰণ ৰদৰ বৰণ

 

মেঘৰ বৰণ ৰদৰ বৰণ

জোনৰ বৰণ তুমি কোন দূৰ

গানৰ মাজত কথাৰ মাজত

প্ৰাণৰ কাষত তুমি কোন সুৰ ।

সপোন সপোন নিবিড় নিবিড়

তোমাৰ মৰমৰ সুৰ ।।

মেঘৰ বৰণ....

 

এতিয়া যেন তুমি মোৰ মোৰ

তথাপিতো তুমি দূৰ দূৰ

এন্ধাৰ গান বহু গালোঁ

বাট চাওঁতেই শিল হলোঁ ।

সপোন আহে যায় দুখ নিগৰা মন

নিথৰ নিথৰ প্ৰতিক্ষণ ।

মেঘৰ....

 

মোৰ এই গান মোৰ উন্মোখ

মোৰ এই সুৰ তোমাতেই শেষ

তুমি হাঁহি তুমি অশ্ৰু

মোৰ সৃষ্টি মোৰ মৃত্যু

আঁতৰোৱা তুমি এই অৱগুন্ঠন

কাতৰ আশাৰ গুঞ্জন ।

মেঘৰ....।


ওলমি ওলমি থাকে

 

ওলমি ওলমি থাকে

দুই ওঁঠৰে হাঁহি

জিলিকা জিলিকা মুকুতা

তৰা দুপাৰি

ঐ না ঐ

ঐ না ঐ

কইনা তুমি মোৰ ঘৰৰ লখীমি ।

কি সাধিলো কি মাগিলো

পালো যি পালো মৰম কাল তোমাৰ

মোৰ আন্ধাৰত মোৰ কাল ৰাত্ৰি

মচি মচি থলা গৈয়ে জোনাক

ঐ না ঐ

ঐ না ঐ

কইনা তুমি মোৰ ঘৰৰ লখীমি ।

কলিজাতে মোৰ তেজতে

উথলি উঠিছে হেঁপাহ

আলফুলেকৈ সাৱটি ধৰো

লগে নাপাওঁ উশাহতে উশাহ

ঐ না ঐ

ঐ না ঐ

কইনা তুমি মোৰ ঘৰৰ লখীমি ।।


দুপৰৰ মোহনা দেহটি

 

দুপৰৰ মোহনাত দেহাটি উতলা

ৰুমালেৰেবোলিটো বেৰো

চুৰিয়া চোলাযোৰ ঘামতে তিতিলে

ভাগৰে ৰালে সিও

দ হালিব গধুলি বিহুকে গাম

ঢোলৰে মাৰি ঘুৰাইগোবিন্দাই ৰাম ।

সোণে বাখৰ চেনেহী মো

আছনে বাট চাই সাজি-কাচি

লগ পোৱাৰ হেঁপাহতে

উঠিছে নে বুকু নাচি নাচি

দুখনকৈ তামোখোৱাৰে বাট

মুনিচুনি বেলি ওলামগৈ তাৰ ।।

 

বা ৰিব্ ৰিব্ বতাহতে

পোন ৰহেদৈ হিয়াত বহে

কিননা সুধিম কিনোবি

সেই ভাবনা মনত পৰে

বেলি যাগৈ যাগৈ মোকো লৈ

তাৰো ঘৰ মোৰে খোজ পশ্চিমলৈ ।।


চোৱা জুমি চোৱা

 

চোৱা জুমি চোৱা

চোৱা জুমি চোৱা জুমি

চোৱা জুমি চোৱা

মোৰে দিলৰুৱা

জানাম আঁৰত গৈ দিয়া ভালপোৱা ।।

চোৱা জুমি চোৱা তুমি।

চোৱা জুমি চোৱা

মোৰে দিলৰুৱা

জানাম আঁৰত গৈ দিয়া ভালপোৱা

চোৱা জুমি চোৱা

নজৰে নজৰক চিনিলে কি হয়

দুই দিল এক কৈ

মুহব্বত নদী বয় ।

লাজৰে পৰ্দাতে তাত কি কাম কোৱা

এই চিনাকিৰে নাম হিয়া দিয়া নিয়া

চোৱা জুমি চোৱা জুমি

চোৱা জুমি চোৱা

মোৰে দিলৰুৱা

জানাম আঁৰত গৈ দিয়া ভালপোৱা

চোৱা জুমি চোৱা

মাহীৱে......মাহীৱে......মাহীৱে.....মাহীৱে....

ইবাদত তোমাৰে তোমাতে শেষ হয়

সঁচা সপোনেৰে তোমাকে বিচাৰি পায় ।

মৰমৰে ফৰমান গানতে দিলোঁ গুঁঠি....

দিল জান তুমি পঢ়ি চোৱা বা নোচোৱা

চোৱা জুমি চোৱা জুমি

চোৱা জুমি চোৱা

..........

জানাম.....

চোৱা জুমি চোৱা.....

চোৱা চোৱা চোৱা চোৱা

চোৱা জুমি চোৱা....।