Paid Answer (Only 50 Rupees All Chapter)
STEP--1
STEP--2
মাধৱদেৱ
👉Download Read Book PDF
👉Short Question Answer
👉MCQs Online Exam
👉Chapter 2 MCQs Answer
👉Paid Answer (Buy Now)
প্ৰশ্নাৱলীঃ
১। 'ধৰ্মগ্লানি' মানে কি?
উত্তৰঃ ব্যক্তিগত আৰু জাতীয় জীৱনৰ একো একোটা অৱস্থা আহে, যেতিয়া মানুহে নিজে উন্নতিৰ কাৰণে প্ৰস্তুত কৰা কিছুমান ৰীতি-নীতিৰে নিজক বান্ধি উন্নতিৰ পথত আগুৱাবৰ ইচ্ছা নকৰে। এই অৱস্থাকে গীতাত 'আত্মগ্লানি' বোলা হৈছে। কোনো এখন সমাজ বা দেশ এখনত যেতিয়া দশোদিশ অধৰ্মই বিৰাজ কৰে, মানৱতাৰ গুণ-গৰিমা সম্পূৰ্ণ ৰূপে ধ্বংস হ'বলৈ ধৰে, মানুহৰ মাজত ভেদাভেদৰ সৃষ্টি হয় আৰুমানৱতাক কলা ডাৱৰে ছানি ধৰে তেতিয়া ধৰ্মৰ গ্লানি হোৱা বুলি কোৱা হয়।
২। শংকৰদেৱ আৰু মাধৱদেৱৰ জীৱন দৰ্শনত কেনে ধৰণৰ পাৰ্থক্য থকা বুলি লক্ষ্মীধৰ শৰ্মাই উল্লেখ কৰিছে, বুজাই লিখা। (২০১১, ২০১৩, ২০১৫, ২০১৭)
উত্তৰঃ 'মাধৱদেৱ' শীৰ্ষৰ প্ৰবন্ধত লেখক লক্ষ্মীধৰ শৰ্মাই উল্লেখ কৰা মতে, মাধৱদেৱৰ শক্তি আৰু প্ৰতিভা শংকৰদেৱতকৈ কোনোগুনেই কম নাছিল, কিন্তু জীৱনৰ লক্ষ্যৰ বিষয়ে দুয়োৰে মত আছিল ভিন ভিন। ইহসংসাৰৰ পৰা মুক্তি দুয়ো বিচাৰে, কিন্তু শংকৰদেৱে সেই মুক্তিৰ যাত্ৰাত জীৱনৰ অন্যান্য আনুষঙ্গিক কাৰ্য্যবিলাকক বাদ দি নগৈছিল, সমাজৰ উন্নতি যাতে সকলো বিষয়তে হয় সিও তেওঁৰ চেষ্টা আছিল। শংকৰদেৱৰ আদৰ্শ আছিল মানৱ আৰু মানৱ সমাজৰ সৰ্বাঙ্গীণ উন্নতি সাধন কৰা। কিন্তু মাধৱদেৱৰ আদৰ্শ আছিল গৃহ-সংসাৰ সকলো ত্যাগ কৰি যি প্ৰকৃত সত্য বস্তু, যাৰ সাহায্যেৰে আত্মাক মুক্তি দিব পাৰি, সেই সাৰ পদাৰ্থৰ একাণপতীয়া সেৱা। শংকৰদেৱ উদাৰ আৰু মাধৱদেৱ গভীৰ, এয়ে দুয়োৰে ভিতৰৰ পাৰ্থক্য।
৩। 'মাধৱদেৱৰ ঋণ অসমীয়া জাতিয়ে কেতিয়াও পৰিশোধ কৰিব নোৱাৰে।' - কথাষাৰৰ তাৎপৰ্য বিশ্লেষণ কৰা। (২০০৯, ২০১৫, ২০১৮)
উত্তৰঃ লক্ষ্মীধৰ শৰ্মাই 'মাধৱদেৱৰ' প্ৰৱন্ধটিত উল্লেখ কৰিছে যে মহাপুৰুষ মাধৱদেৱৰ ঋণ অসমীয়া জাতিয়ে কেতিয়াও পৰিশোধ কৰিব নোৱাৰে। ইয়াৰ অৰ্থ এয়েই যে অসমীয়া জাতীয় জীৱনলৈ মাধৱদেৱে তেওঁৰ বহুমুখী জৰিয়তে মহামূল্যবান বৰঙণি দি থৈ গৈছে, যাৰ কাৰণে অসমীয়া জাতিয়ে চিৰদিন তেখেতৰ ওচৰত কৃতজ্ঞ হৈ থাকিব।
কোনো এখন সমাজ বা দেশ এখনত ধৰ্মৰ গ্লানি হয়, তেনে সময়ত ধৰ্ম পুনৰ প্ৰতিষ্ঠাৰ কাৰণে একো একোজন মহাপুৰুষ আবিৰ্ভাৱ হৈ সমাজ তথা মানুহৰ সত্য সনাতন পথত অগ্ৰসৰ হ'বলৈ শিক্ষা দিয়ে। অসমতো তেনে এক সন্ধিক্ষণতে মহাপুৰুষ শ্ৰীমন্ত শংকৰদেৱৰ আবিৰ্ভাৱ হয়। শংকৰদেৱৰ সোঁহাতস্বৰূপ আছিল মাধৱদেৱ। মাধৱদেৱৰ সহযোগ অবিহনে শংকৰদেৱৰ সেই মহান কাৰ্য কেতিয়াও সম্পূৰ্ণ নহল হেঁতেন। এটা জাতিৰ অতি প্ৰিয় বস্তু ভাষা। অসমীয়া ভাষা-সাহিত্যকো সবল, সতেজ দীপ্তিপূৰ্ণ কৰি থৈ গ'ল মাধৱদেৱেই। সমাজ, ধৰ্ম, ভাষা সকলো থকা অৱদানৰ বাবে অসমীয়া জাতিয়ে মাধৱদেৱৰ ঋণ পৰিশোধ কৰিব নোৱাৰে বুলি কোৱা হৈছে।
৪/ লক্ষ্মীধৰ শৰ্মাৰ গল্প-সাহিত্যৰ পৰিচয় দাঙি ধৰা। (২০০৯, ২০১১)
উত্তৰঃ দেশপ্ৰাণ লক্ষ্মীধৰ শৰ্মা স্বাধীনতা সংগ্ৰামী আৰু প্ৰগতিশীল লেখক আছিল। ৰাজাৰামোহন ৰায়, মহাত্মাগান্ধীৰ চিন্তাদৰ্শনৰ দ্বাৰা বিশেষভাৱে প্ৰভাৱান্বিত শৰ্মা আধুনিক সমাজৰ সংস্কাৰ আন্দোলনৰ অন্যতম যোদ্ধা।গল্প, নাটক, তত্বগধুৰ প্ৰবন্ধ-পাতি ৰচনা কৰি তেওঁ অসমীয়া সাহিত্যৰ ভৰাঁল চহকী কৰাত বিশেষ অৰিহণা যোগাইছিল।
'আৱাহন' অসম হিতৈষী' আদি কাকত-আলোচনীত গল্প, প্ৰবন্ধ, নাটক, জীৱনী আদি লিখি অসমীয়া সাহিত্যলৈ সেৱা আগবঢ়োৱা লক্ষ্মীধৰ শৰ্মাৰ দ্বাৰা ৰচিত গ্ৰন্থসমূহৰ ভিতৰত 'ব্যৰ্থতাৰ দান', 'অনাগতৰ অভিশাপ' (গল্প), নিৰ্মলা (নাটক), 'জীৱন স্মৃতি' (আত্মজীৱনীমূলক) আদি উল্লেখযোগ্য। প্ৰগতিশীল মনৰ গৰাকী লক্ষ্মীধৰ শৰ্মাই ১৯৩৪ চনত শ্বিলঙত মৃত্যু বৰণ কৰে।
চমু প্ৰশ্নৰ উত্তৰ দিয়াঃ
১/ "ধী-শক্তি" মানে কি ? (২০১৫)
উত্তৰঃ বুদ্ধি বা মেধা ক্ষমতা।
১। 'ব্যর্থতাৰ দান' গল্পপুথিৰ ৰচক কোন? [HS'10]
উত্তৰঃ 'ব্যর্থতাৰ দান' গল্পপুথিৰ ৰচক হৈছে লক্ষ্মীধৰ শৰ্মা।
২। 'নিৰ্মলা' নাটকৰ ৰচক কোন? [HS '11]
উত্তৰঃ 'নিৰ্মলা' নাটকৰ ৰচক হৈছে লক্ষ্মীধৰ শৰ্মা।
৩। লক্ষ্মীধৰ শৰ্মাৰ এখন গল্প-পুথিৰ নাম লিখা। [HS'14]
উত্তৰঃ লক্ষ্মীধৰ শৰ্মাৰ এখন গল্প-পুথিৰ নাম হৈছে 'অনাগতৰ অভিশাপ'।
৪। 'ধী-শক্তি' মানে কি? [HS'15]
উত্তৰঃ 'ধী-শক্তি' মানে হৈছে বুদ্ধি বা মেধাৰ ক্ষমতা।
(খ) চমু প্রশ্ন:
১। চমু টোকা লিখা:
লক্ষ্মীধৰ শৰ্মা [HS '12,'17]
উত্তৰঃ লক্ষ্মীধৰ শৰ্মা (১৮৯৭-১৯৩৪) অসমৰ এজন উল্লেখযোগ্য লেখক, স্বাধীনতা সংগ্রামী আৰু সমাজ সংস্কাৰক আছিল। তেখেতৰ জন্ম শোণিতপুৰ জিলাৰ বিশ্বনাথ চাৰিআলিৰ ভীৰ গাঁৱত হৈছিল।
শিক্ষাঃ প্ৰথমে বিশ্বনাথ আৰু তেজপুৰত শিক্ষা গ্ৰহণ কৰি ১৯১৬ চনত গুৱাহাটী কটন কলেজিয়েট স্কুলৰ পৰা প্ৰৱেশিকা পৰীক্ষাত তৃতীয় স্থান অধিকাৰ কৰিছিল।
উচ্চ শিক্ষা: কটন কলেজৰ পৰা ১৯২০ চনত বি.এ. লাভ কৰে। ১৯২৪ চনত তেওঁ কলিকতাৰ বিশ্ববিদ্যালয়ৰ পৰা ভাৰতীয় ভাষা আৰু সাহিত্যৰ বিষয়ে এম.এ. পৰীক্ষাত প্ৰথম স্থান লাভ কৰে। তেতিয়াৰ পৰা বি.এল. পৰীক্ষাতো উত্তীর্ণ হয়। তেওঁ গল্প, নাটক, আৰু তত্ত্বগধুৰ প্ৰবন্ধ ৰচনা কৰি অসমীয়া সাহিত্যৰ ভঁৰাল চহকী কৰিছিল।উল্লেখযোগ্য গ্ৰন্থসমূহ: 'ব্যর্থতাৰ দান', 'অনাগতৰ অভিশাপ' (গল্প), 'নিৰ্মলা' (নাটক), আৰু 'জীৱন স্মৃতি' (আত্মজীৱনীমূলক)।তেওঁ ১৯৩৪ চনত শ্বিলঙত মৃত্যু বৰণ কৰে।
২। অসমীয়া জাতিলৈ মাধৱদেৱৰ অৱদান সম্পর্কে চমুকৈ লিখা। [HS'14]
উত্তৰঃ মাধৱদেৱ অসমীয়াৰ বাবে এক অপূৰ্ব ব্যক্তিত্ব। তেওঁ অসমীয়া বৈষ্ণৱ ধৰ্মৰ অন্যতম প্ৰধান প্ৰতিষ্ঠাপক আৰু শঙ্কৰদেৱৰ সহযোদ্ধা আছিল। মাধৱদেৱৰ কৃতিত্ব বিশেষকৈ অসমীয়া ভাষাৰ বিকাশ আৰু সংস্কৃতিৰ উন্নতিৰ ক্ষেত্ৰত উল্লেখযোগ্য। তেওঁ অসমীয়া ভাষা আৰু সাহিত্যৰ গৌৰৱ বৃদ্ধি কৰাৰ বাবে প্রচেষ্টা কৰিছে। তেওঁৰ লেখা আৰু কবিতা অসমীয়াৰ হৃদয়ত স্থান লাভ কৰিছে।মাধৱদেৱে মানৱ সমাজৰ উন্নতিৰ বাবে ধর্মক আধাৰিত এক নতুন দৃষ্টিভঙ্গী আগবঢ়াইছিল। তেওঁ ব্যক্তি আৰু সমাজৰ উন্নতিৰ ক্ষেত্ৰত এক উৎসাহজনক ভূমিকা গ্ৰহণ কৰিছিল।মাধৱদেৱে সমাজৰ বিভিন্ন দিশত নতুন ভাবনা আৰু কার্যসূচী যোগাই দিয়ে যিয়ে অসমীয়া সমাজত এক নতুন সোঁত সৃষ্টি কৰিছে। তেওঁ বাচলগীতি, নাটক আৰু ধৰ্মীয় অনুষ্ঠানসমূহৰ আয়োজন কৰি জনগণক একত্ৰিত কৰাৰ চেষ্টা কৰিছিল।
মাধৱদেৱৰ অৱদান অসমৰ ইতিহাসত এক মৌলিক স্থান দখল কৰিছে, আৰু তেওঁৰ কাৰ্য্য়াৱলী আজিও অসমীয়া জাতিৰ হৃদয়ত স্মৰণীয় হৈ আছে।
(খ) ৰচনাধৰ্মী প্রশ্ন:
১। "মাধৱদেৱৰ ঋণ অসমীয়া জাতিয়ে কেতিয়াও পৰিশোধ কৰিব নোৱাৰে।”-মন্তব্যটিৰ যথার্থতা বিশ্লেষণ! কৰি দেখুওৱা। [HS'09,'18]
উত্তৰঃ মাধৱদেৱৰ ঋণ অসমীয়া জাতিয়ে সত্যই পৰিশোধ কৰিব নোৱাৰে, কাৰণ তেওঁ যি অৱদান আৰু প্ৰভাৱ অসমীয়াৰ সমাজ, ভাষা, আৰু সংস্কৃতিত আগবঢ়াইছে, সেয়া অসীম।
মাধৱদেৱই অসমীয়া ভাষাৰ গৌৰৱ বৃদ্ধি কৰিছে, যিয়ে অসমীয়া সাহিত্যৰ ভঁৰালত বহু ৰত্ন সংযুক্ত কৰিছে। তেওঁৰ সৃষ্টি সাহিত্যৰ মাজেৰে অসমীয়া জাতিৰ চিন্তা-ভাবনাৰ গভীৰতা বৃদ্ধি কৰিছে। তেওঁ অসমত বৈষ্ণৱ ধৰ্মৰ প্ৰতিষ্ঠা কৰি এক নতুন চিন্তাধাৰা আগবঢ়াইছে, যিয়ে জাতিৰ একাত্মতা আৰু ঐক্যৰ বাবে বিশেষ ভূমিকা পালন কৰিছে। মাধৱদেৱে সমাজৰ উন্নতিৰ ক্ষেত্ৰত এক নতুন পথ দেখুওৱা কাৰণে, তেওঁ লোকক নৈতিকতা আৰু ধর্মীয় মূল্যবোধৰ দিশে প্ৰেৰণা দিয়ে। মাধৱদেৱৰ চিন্তাধাৰাই অসমীয়াৰ সংস্কৃতি আৰু পৰম্পৰাৰ নতুন ৰূপ দিছিল, যিয়ে সমাজৰ সকলো অংশত জীয়াই আছে।
সেয়ে, মাধৱদেৱৰ ঋণ অসমীয়াৰ বাবে চিৰকালীক ৰূপে আবিৰ্ভূত হৈ থাকিব আৰু তেওঁ যি দিশ দেখুৱাইছে সেয়া সদায় অনুপ্ৰাণিত কৰি যাব।
২। শঙ্কৰদেৱ আৰু মাধৱদেৱৰ জীৱন দৰ্শনত কেনে ধৰণৰ। পার্থক্য লক্ষ্য কৰা যায়, 'মাধৱদেৱ' নামৰ পাঠটিৰ সহায়ত । আলোচনা কৰা। [HS '10, '13,'15]
উত্তৰঃ শঙ্কৰদেৱ আৰু মাধৱদেৱৰ জীৱন দৰ্শনত কিছু গুৰুত্বপূর্ণ পাৰ্থক্য লক্ষ্য কৰা যায়।
জীৱনৰ লক্ষ্য: শঙ্কৰদেৱৰ লক্ষ্য আছিল সমাজৰ সমগ্ৰ উন্নতি আৰু এটি সৰ্বাঙ্গীণ ধৰ্মীয় জাগৰণ। তেওঁ সমাজৰ সকলো স্তৰৰ মানুহক ধৰ্মীয় মূল্যবোধৰ দিশে আগুৱাবলৈ উৎসাহিত কৰিছিল। আৰু মাধৱদেৱৰ লক্ষ্য আছিল ব্যক্তিগত মুক্তি আৰু আত্মিক উন্নতি। তেওঁ নৱজাগৰণৰ বাবে গৃহ-সংসাৰ ত্যাগ কৰি অন্তৰ আত্মাক মুক্তি দিবলৈ লক্ষ্যিত হৈছিল।
চিন্তা- বনা: শঙ্কৰদেৱৰ চিন্তা সমাজৰ শ্ৰেষ্ঠতাৰ ওপৰত কেন্দ্ৰীভূত আছিল, আৰু তেওঁ সমাজৰ ভালৰ বাবে কাৰ্য্য কৰি থাকিবলগীয়া বোধ কৰিছিল। আৰু মাধৱদেৱৰ চিন্তা এক গভীৰ অন্তৰ অনুসন্ধানৰ ওপৰত আধাৰিত আছিল, যিয়ে আত্মিক মুক্তিৰ সন্ধান কৰিছিল।অভিধান আৰু শিক্ষাঃ শঙ্কৰদেৱৰ শিক্ষাৰ প্ৰধান বিষয় আছিল সমষ্টিগত উন্নতি আৰু ধৰ্মীয় বিধান। আৰু মাধৱদেৱৰ শিক্ষাই গৃহ-সংসাৰৰ ওপৰত অধিক গুৰুত্ব দিয়াৰ ফলত, তেওঁ অধিক আত্মিক বিষয়বস্তু আৰু ব্যক্তিগত অধ্যৱসায়ৰ ওপৰত গুৰুত্ব দিছিল।
এইবোৰ পাৰ্থক্য শঙ্কৰদেৱ আৰু মাধৱদেৱৰ জীৱন দৰ্শনত প্ৰধান অৱদান ৰূপে দেখা গৈছিল। আৰু দুইজনৰ অবদান অসমীয়া সমাজৰ সৃষ্টিত মৌলিক স্থান লাভ কৰিছে।
৩। 'মাধৱদেৱৰ ধী-শক্তি আৰু প্ৰতিভা এটাও শঙ্কৰদেৱতকৈ কম নাছিল, কিন্তু জীৱনৰ লক্ষ্যৰ বিষয়ে দুয়োৰে মত বিভিন্ন।'। -উক্তিটোৰ আধাৰত শঙ্কৰদেৱ আৰু মাধৱদেৱৰ জীৱনৰ লক্ষ্যৰ ভিন্নতা সম্বন্ধে বিৱৰি লিখা। [HS'11]
উত্তৰঃ শঙ্কৰদেৱ আৰু মাধৱদেৱৰ জীৱনৰ লক্ষ্যৰ ভিন্নতা বিশেষকৈ তেওঁলোকৰ উদ্দেশ্য আৰু কাৰ্য্যপন্থাত প্ৰকাশ পায়।
মুক্তিৰ দিশ: শঙ্কৰদেৱ মুক্তিৰ যাত্ৰাত জীৱনৰ আনুষঙ্গিক কাৰ্য্যবোৰক বাদ দি যোৱা নাছিল। তেওঁ বিশ্বাস কৰিছিল যে মুক্তি অৰ্জন কৰাটো ব্যক্তি বিশেষৰ দায়িত্ব, যাৰ বাবে সমাজৰ উন্নতিৰ প্ৰতি বোধ কৰাটো অত্যন্ত গুৰুত্বপূর্ণ। আৰু মাধৱদেৱে মুক্তিৰ বিষয়ে তেওঁ নিজৰ ধৰ্মীয় আৰু আধ্যাত্মিক চিন্তা আৰু দৰ্শন বুজি সঠিক দিশে আগুৱাই গৈছিল। তেওঁ আত্মা মুক্তিৰ ওপৰত অধিক গুৰুত্ব দিয়াৰ বাবে, গৃহ-সংসাৰকেই ত্যাগ কৰি ব্যক্তিগত চেষ্টাৰ ওপৰত কেন্দ্ৰীভূত হৈছিল।
প্ৰভাৱ আৰু কৰ্ম: শঙ্কৰদেৱে সমাজক উন্নতিৰ পথলৈ অনা বাবে নিজে কৰ্মৰ অৰ্থ পূৰ্ণ কৰিবলৈ চেষ্টা কৰিছিল, আৰু সমাজৰ ওপৰত তেওঁৰ প্ৰভাৱ বঢ়াইছিল। আৰু মাধৱদেৱে ব্যক্তিগত অনুসন্ধানৰ বাবে তেওঁৰ কৰ্মৰ পন্থা নিয়ন্ত্রণ কৰিছিল, আৰু তেওঁ আত্মাৰ মুক্তিৰ দিশে মনোনিবেশ কৰিছিল।
উন্নতিৰ ধাৰা:
শঙ্কৰদেৱৰ মতে, সমাজৰ উন্নতিৰ বাবে একেলগে আগুৱাই যোৱা উচিত। আৰু মাধৱদেৱে ব্যক্তিগত দিশৰ ওপৰত গুৰুত্ব আৰোপ কৰা সত্ত্বেও সমাজৰ পৰা পৃথক কৰি নিজকে উদ্ধাৰ কৰিবলৈ চেষ্টা কৰিছিল।
সেয়ে, শঙ্কৰদেৱ আৰু মাধৱদেৱৰ লক্ষ্য আৰু উদ্দেশ্যৰ ভিন্নতা অসমৰ সমাজক আধ্যাত্মিক আৰু সামাজিক দিশত বহুমুখী চিন্তাধাৰাৰ দিশে আগুৱাই যোৱাৰ বাবে এক মৌলিক ভিত্তি প্ৰদান কৰে।
(ক) অতি চমু প্রশ্ন:
১। 'মাধৱদেৱ' নামৰ প্ৰবন্ধটিৰ লেখক কোন?
উত্তৰঃ 'মাধৱদেৱ' নামৰ প্ৰবন্ধটিৰ লেখক লক্ষ্মীধৰ শৰ্মা।
২।লক্ষ্মীধৰ শৰ্মাৰ কিমান চনত আৰু ক'ত মৃত্যু হৈছিল?
উত্তৰঃ লক্ষ্মীধৰ শৰ্মাৰ ১৯৩৪ চনত আৰু শ্বিলঙত মৃত্যু হৈছিল।
৩।গীতাত ধর্মগ্লানি বুলি কাক কোৱা হৈছে?
উত্তৰঃ গীতাত ধর্মগ্লানি বোলা হৈছে সামাজিকভাৱে মানুহক যেতিয়া মৃত বুলি গণ্য কৰা হয়।
8।গীতাত উল্লেখ কৰা 'সৃজাম্যহম' মানে কি?
উত্তৰঃ গীতাত উল্লেখ কৰা 'সৃজাম্যহম' মানে 'নিজক সৃষ্টি কৰোঁ' বা 'জন্মগ্রহণ কৰোঁ'।
৫।শংকৰদেৱে কি মন্ত্ৰেৰে আসামক আকৌ প্রাণ দিছিল।
উত্তৰঃ শংকৰদেৱে মৃত সঞ্জীৱনী মন্ত্ৰেৰে অসমক আকৌ প্রাণ দিছিল।
৬। শংকৰদেৱৰ দক্ষিণহস্তস্বরূপ কোন আছিল?
উত্তৰঃ শংকৰদেৱৰ দক্ষিণহস্তস্বৰূপ আছিল শ্ৰীমাধৱদেৱ।
৭।কিহক সমস্ত ভাৰতব্যাপী নৱ জীৱনৰ সুচনাৰ এটা অংশ মাত্র বুলি কোৱা হৈছে?
উত্তৰঃ অসমীয়া বৈষ্ণৱ ধৰ্ম সমগ্ৰ ভাৰতব্যাপী নৱ জীৱনৰ সুচনাৰ এটা অংশ।
৮।ইউৰোপত কি যুগৰ অৱসানৰ অন্তত নতুন যুগে আগমন। কৰিছিল?
উত্তৰঃ ইউৰোপত মধ্য যুগৰ অৱসানৰ অন্তত নতুন যুগে আগমন কৰিছিল।
৯।শংকৰদেৱ আৰু মাধৱদেৱৰ মাজত পাৰ্থক্য কি বুলি। প্রবন্ধকাৰে উল্লেখ কৰিছে?
উত্তৰঃ শংকৰদেৱৰ উদাৰতা আৰু মাধৱদেৱৰ গভীৰতাৰ মাজত পাৰ্থক্য উল্লেখ কৰা হৈছে।
১০। মাধৱদেৱৰ আদৰ্শ কি আছিল বুলি পাঠটিত উল্লেখ আছে?
উত্তৰঃ মাধৱদেৱৰ আদৰ্শ আছিল গৃহ-সংসাৰ সকলো ত্যাগ কৰি প্রকৃত সত্য বস্তুৰ একাণপতীয়া সেৱা।
১১। মাধৱৰ কি কি গুণে তান্ত্রিক আসামক বৈষ্ণৱ আসাম। কৰাত সহায় কৰিলে?
উত্তৰঃ মাধৱদেৱৰ গুণসমূহৰ ভিতৰত তেওঁৰ একাগ্ৰতা, ধী-শক্তি, জ্ঞান আৰু উদ্যম উল্লেখযোগ্য। এই গুণবোৰে তান্ত্রিক আসামক বৈষ্ণৱ আসামলৈ ৰূপান্তৰিত কৰাত বিশেষভাৱে সহায় কৰিছে। তেওঁ নিজৰ হৃদয়ৰ অদম্য উচ্ছ্বাসৰ দ্বাৰা বৈষ্ণৱ ধৰ্মৰ আদৰ্শক সমাজত ব্যাপকভাৱে প্ৰসাৰিত কৰিছে।
১২। জাতিৰ প্ৰিয়তকৈ প্রিয় বস্তু কি? তাক কোনে দীপ্তিপূর্ণ।
উত্তৰঃ জাতিৰ প্ৰিয়তকৈ প্ৰিয় বস্তু হৈছে ভাষা। এই ভাষা দীপ্তিপূর্ণ কৰি গ'ল মাধৱদেৱেই।
১৩। অসমীয়া ভাষাৰ গৌৰৱ কি বুলি লেখকে কৈছে?
উত্তৰঃ লেখকে কৈছে যে, অসমীয়া ভাষাৰ গৌৰৱ সাহিত্যৰ ভিতৰত সঞ্চিত হৈছে। এই সাহিত্য গভীৰ ভাবপূর্ণ আৰু অসংখ্য ৰত্নৰাজিৰে ভৰাই ৰাখিছে, যি অসমৰ এই দুর্দিনত অসমীয়া ভাষাক পৃথক ভাষা হিচাপে বাচি ৰাখিছে।
১৪। লক্ষ্মীধৰ শৰ্মাৰ ক'ত আৰু কেতিয়া জন্ম হৈছিল?
উত্তৰঃ লক্ষ্মীধৰ শৰ্মাৰ জন্ম শোণিতপুৰ জিলাৰ বিশ্বনাথ চাৰিআলিৰ ভীৰ গাঁৱত ১৮৯৭ চনত হৈছিল।
১৫। লক্ষ্মীধৰ শৰ্মাৰ নাটক এখনৰ নাম লিখা।
উত্তৰঃ লক্ষ্মীধৰ শৰ্মাৰ নাটক এখনৰ নাম হৈছে "নির্মলা"।
১৬। লক্ষ্মীধৰ শৰ্মাৰ আত্মজীৱনীমূলক গ্ৰন্থখনৰ নাম লিখা।
উত্তৰঃ লক্ষ্মীধৰ শৰ্মাৰ আত্মজীৱনীমূলক গ্ৰন্থখনৰ নাম হৈছে "জীৱন স্মৃতি"।
(খ) চমু প্রশ্ন:
১। ধর্মগ্লানি কি? গীতাত কাক ধর্মগ্লানি বোলা হৈছে?
উত্তৰঃ ধর্মগ্লানি হৈছে সেই অৱস্থা, যেতিয়া মানুহে নিজে উন্নতিৰ বাবে প্ৰস্তুত কৰা ধর্মীয় নিয়ম আৰু নীতি-বিধিসমূহ মানি চলা বন্ধ কৰি দিয়ে। গীতাত এই ধৰ্মগ্লানি শব্দৰ ব্যৱহাৰ হৈছে, য'ত ভগৱানে কৈছে যে যেতিয়াই ধৰ্মৰ পতন ঘটে আৰু অধর্মৰ বৃদ্ধি হয়, তেতিয়াই তেওঁ নিজকে সৃষ্টি কৰে। অৰ্থাৎ, মানুহৰ কৰ্মৰ ফলত ধৰ্মৰ অভাবৰ অৱস্থা দেখা দিলে তেওঁ পুনৰ অধৰ্মৰ সমাধান কৰিবলৈ আগমন কৰে।
২। 'সৃজাম্যহম্' শব্দৰ অৰ্থ কি? 'সৃজাম্যহম' বুলি কিয় কোৱা হৈছে?
উত্তৰঃ সৃজাম্যহম্' অৰ্থ হৈছে 'নিজক সৃষ্টি কৰোঁ' বা 'জন্মগ্রহণ কৰোঁ'। ভগৱানে গীতাত এই শব্দ ব্যৱহাৰ কৰিছে যেতিয়া তেওঁ কৈছে যে ধৰ্মৰ পতনৰ সময়ত তেওঁ নিজকে সৃষ্টি কৰে। অৰ্থাৎ, ভগৱানে অধর্মৰ বৃদ্ধি আৰু ধৰ্মৰ অবনতিৰ সময়ত মানুহক সত্যৰ পথলৈ অনুপ্ৰাণিত কৰাৰ বাবে জন্ম গ্ৰহণ কৰে।
৩। ইউৰোপীয় নবযুগ আৰু ভাৰতীয় নবযুগৰ মাজত পাৰ্থক্য কোনখিনিত? আলোচনা কৰা।
উত্তৰঃ ইউৰোপীয় নবযুগ মূলতঃ ধৰ্মৰ মুক্তিৰ উপৰিও জীৱনৰ সকলো দিশৰ সোঁত আৰু জাগৰণৰ পৰা গঠিত। ইয়াত এক বিস্তৃত চিন্তা আৰু সৃষ্টিৰ প্ৰৱাহ দেখা যায়, য'ত বিজ্ঞান, শিল্প, আৰু সমাজৰ উন্নতিৰ ওপৰত গুৰুত্ব আৰোপ কৰা হৈছে। কিন্তু ভাৰতীয় নবযুগ বা বৈষ্ণৱ ধৰ্মৰ অভ্যুত্থান মূলতঃ ধৰ্ম আৰু আধ্যাত্মিক মুক্তিৰ ওপৰত কেন্দ্ৰিত আছিল। ইয়াত সমাজৰ অন্যান্য দিশৰ ওপৰত যথেষ্ট গুৰুত্ব কম আছিল। এইদৰে, ইউৰোপীয় নবযুগৰ মাজত এক গভীৰ চিন্তা আৰু বিস্তৃত জীৱনৰ ধাৰণা দেখা যায়, যিবোৰ ভাৰতীয় নবযুগত সীমিত আছিল।
৪। "ইউৰোপৰ নৱযুগৰ মাহাত্ম্য ভাৰতীয় নৱযুগৰ মাহাত্ম্যতকৈ অধিক।" কথাষাৰৰ তাৎপর্য ব্যাখ্যা কৰা।
উত্তৰঃ এই কথাষাৰে বুজোৱা হৈছে যে ইউৰোপীয় নবযুগৰ ফলত সামাজিক, ধৰ্মীয় আৰু সাংস্কৃতিক ক্ষেত্ৰত এক বিস্তৃত উন্নতি ঘটে। ইয়াত নতুন চিন্তা আৰু বুদ্ধিৰ জাগৰণ ঘটে। ভাৰতীয় নবযুগ, যদিও ধৰ্মীয় উন্নতি আৰু আধ্যাত্মিক মুক্তিৰ বাবে গুৰুত্ব বহন কৰে, তথাপি ইয়াত সমাজৰ সৰ্বাঙ্গীণ উন্নতিৰ প্ৰতি গুৰুত্ব কম। সেয়া হয়তো ইউৰোপৰ নবযুগত এক বিশেষ উদ্দীপনা আৰু জীৱনৰ সকলো দিশৰ উন্নতিৰ পৰা হৈছে।
৫। "আমি শংকৰদেৱৰ দিনৰ পৰা তেওঁৰ প্ৰদৰ্শিত পথত আগুৱাব পৰা নাই, বৰং ক্ৰমে পিছ পৰিহে গৈছোঁ।" কথাষাৰৰ অন্তর্নিহিত তাৎপর্য বিচাৰ কৰা।
উত্তৰঃ এই কথাষাৰে প্ৰকাশ পায় যে শংকৰদেৱৰ সময়ত মানুহে তেওঁৰ প্ৰদৰ্শিত আধ্যাত্মিক আৰু সামাজিক পথৰ অনুকৰণ কৰিছিল। কিন্তু তাৰ পিছত সময়ৰ সোঁত আৰু সামাজিক পৰিৱর্তনৰ মাজত মানুহে শংকৰদেৱৰ আদৰ্শৰ পৰা আঁতৰি গৈছে, আৰু সেয়া মানুহৰ আধ্যাত্মিক আৰু সামাজিক উন্নতিৰ বাবে অপূৰ্ণতা সৃষ্টি কৰিছে। সেয়া বোলে যে সমাজৰ ভিতৰত তেওঁৰ শিক্ষাৰ আধাৰত আগুৱাবৰ ইচ্ছা নাথাকিল।
৬। "শংকৰদেৱ আৰু মাধৱদেৱ দুয়োৰে মাজত মত বিভিন্ন"- কথাষাৰৰ বিশ্লেষণ আগবঢ়োৱা।
উত্তৰঃ শংকৰদেৱ আৰু মাধৱদেৱৰ মাজত মৌলিক পাৰ্থক্য হৈছে তেওঁলোকৰ দৰ্শনৰ দিশ। শংকৰদেৱে সমাজৰ সৰ্বাঙ্গীণ উন্নতিৰ প্ৰতি গুৰুত্ব আৰোপ কৰিছিল আৰু তেওঁ সকলোৰে মঙ্গলৰ বাবে ধৰ্মৰ পথত আগবঢ়িবলৈ চেষ্টা কৰিছিল। অন্যফালে, মাধৱদেৱ মূলতঃ ব্যক্তিগত মুক্তি আৰু আধ্যাত্মিক সত্যৰ সন্ধানৰ প্ৰতি অধিক গুৰুত্ব দিলে। মাধৱদেৱৰ দৰ্শন গৃহ-সংসাৰ ত্যাগ কৰি এক আধ্যাত্মিক অভ্যাসৰ ওপৰত কেন্দ্ৰিত আছিল, যাৰ ফলত তেওঁ তেওঁৰ শিক্ষাৰ মাধ্যমে আধ্যাত্মিকতা আৰু ব্যক্তিগত মুক্তিৰ ওপৰত গুৰুত্ব আৰোপ কৰিছিল।
৭। "মাধৱৰ একাগ্রতা, ধী-শক্তি, জ্ঞান আৰু উদ্যমেই তান্ত্রিক আসামক বৈষ্ণর আসাম কৰি গ'ল।" কথাষাৰৰ যক্তিযুক্ততা কিমান? চমুকৈ আলোচনা কৰা।
উত্তৰঃ মাধৱৰ একাগ্রতা, ধী-শক্তি, জ্ঞান আৰু উদ্যমৰ উল্লেখে বুজা যায় যে তেওঁ সমাজৰ উন্নতি আৰু ধৰ্মৰ বিকাশৰ বাবে বিশেষ ভূমিকা পালন কৰিছিল। মাধৱদেৱৰ উদ্দেশ্য আছিল ধৰ্মক শক্তিশালী কৰি সমাজত এক নতুন দিশ দেখুৱোৱা। তেওঁৰ কঠোৰ প্রচেষ্টা আৰু চিন্তা-চৰ্চাই অসমক বৈষ্ণৱ ধৰ্মৰ অন্তৰ্গত কৰি তুলিবলৈ সহায় কৰিছিল। সেই বাবে, মাধৱৰ চৰিত্ৰ আৰু কৰ্মই তান্ত্রিক আসামক বৈষ্ণৱ আসামত পৰিণত কৰাৰ পথ উন্মোচন কৰিছে। এই কথাষাৰ যুক্তিযুক্ত, কাৰণ ইয়াত মাধৱদেৱৰ ব্যক্তিগত গুণাবলী আৰু সামাজিক সংস্কাৰৰ প্ৰয়োজনীয়তাৰ বিষয়টোৰ ওপৰত জোৰ দিয়া হৈছে।
৮। "আজিৰ অসমীয়া অন্ধ, সেই দেখি এই ভঁৰালৰ ৰত্নৰাজি এবাৰ পৰীক্ষা কৰি চাবলৈকে কাৰো উৎসাহ দেখা নাযায়।"। -কথাষাৰৰ তাৎপর্য ব্যাখ্যা কৰা।
উত্তৰঃ এই কথাষাৰ প্ৰয়োগত সমাজৰ সাহিত্যিক, সাংস্কৃতিক আৰু ধৰ্মীয় ঐতিহ্যৰ প্ৰতি উদাসীনতাৰ কথা উল্লেখ কৰা হৈছে। "আজিৰ অসমীয়া অন্ধ" বুলি কৈ, লেখকে ইঙ্গিত কৰিছে যে আজিৰ অসমীয়া সমাজ নিজৰ সাহিত্যিক সম্পদৰ মূল্য উপলব্ধি কৰাত অক্ষম। "এই ভঁৰালৰ ৰত্নৰাজি" বুলি বুজা যায় যে অসমীয়া সাহিত্যত বহু মূল্যৱান সৃষ্টি আছে, কিন্তু সেইবোৰৰ অভিজ্ঞান আৰু মূল্যায়ন কৰা নহ'লে সমাজৰ জীৱনত সত্যৰ আধাৰ বিৰাজিত নহ'ব। এই কথাৰ তাৎপর্য হ'ল সাহিত্যৰ মূল্যৰ প্ৰতি সজাগ হোৱা আৰু সেয়া সমাজত সঠিকভাবে গ্ৰহণ কৰা খুবেই আৱশ্যক।
৯। "অসমীয়া জাতি আৰু সভ্যতাৰ ভৱিষ্যৎ অন্ধকাৰ।” বুলি। প্ৰাৱন্ধিক লক্ষ্মীধৰ শৰ্মাই কি কাৰণে উল্লেখ কৰিছে চমুকৈ | আলোচনা কৰা।
উত্তৰঃ লক্ষ্মীধৰ শৰ্মাই "অসমীয়া জাতি আৰু সভ্যতাৰ ভৱিষ্যৎ অন্ধকাৰ" বুলি উল্লেখ কৰি বুজাইছে যে, যদি অসমীয়া জাতিয়ে শঙ্কৰদেৱ আৰু মাধৱদেৱৰ শিক্ষাৰ প্ৰতি সজাগ নহয় আৰু তেওঁলোকৰ আদৰ্শৰ ওপৰত গঢ়া নৱ-জীৱনৰ সোপান গ্ৰহণ নকৰে, তেন্তে তেওঁলোকৰ ভৱিষ্যৎ উজ্জ্বল নহ'ব। যদি আজিৰ সমাজে ইতিহাসৰ পৰা শিক্ষা নলয় আৰু পূৰ্বৰ মহান ব্যক্তিত্ববোৰৰ গুণাবলী আৰু আদৰ্শৰ বিষয়ে জানিবলৈ আগ্ৰহী নথকা, তেনেহ'লে আগন্তুক প্ৰজন্মৰ বাবে এটি অন্ধকাৰ সময়সূচী আহি পৰিব। শর্মাই উল্লেখ কৰিছে যে সমাজৰ কল্যাণ আৰু উন্নতিৰ বাবে এই মহান ব্যক্তিত্ববোৰৰ জীৱন আৰু কৰ্মৰ অধ্যয়ন অত্যন্ত জৰুৰি। যিয়ে অন্ধকাৰৰ পৰা মুক্ত হ'বলৈ আৰু এক নতুন দিশত আগুৱাবলৈ, অসমৰ জনসাধাৰণক শঙ্কৰ-মাধৱৰ আদৰ্শৰ ওপৰত চিন্তা কৰাৰ বাবে আহ্বান জনাইছে।
(গ) ৰচনাধর্মী প্রশ্ন:
১। "শংকৰদেৱে মাতৃ-সঞ্জীবনী মন্ত্ৰেৰে আসামক আকৌ প্রাণ দিলে"- কথাষাৰ বহলাই আলোচনা কৰা।
উত্তৰঃ শংকৰদেৱৰ কাৰ্যকেইটি অসমীয়া সংস্কৃতি আৰু ধৰ্মীয় চিন্তাৰ পুনৰুজ্জীৱনৰ সূচনা হিচাপে গণ্য কৰা হয়। শংকৰদেৱৰ আবিৰ্ভাৱৰ সময়ত অসমত এক নিৰাশা আৰু সামাজিক মৃত্যুৰ অৱস্থা আছিল। তেওঁ মাতৃ-সঞ্জীবনী মন্ত্ৰৰ দৰে পবিত্ৰ আৰু শক্তিশালী মাধ্যমৰে সমাজক পুনৰুজ্জীৱিত কৰাৰ বাবে বিশেষ প্ৰয়াস গ্ৰহণ কৰিছিল। তেওঁৰ ধৰ্মীয় আৰু সমাজসেৱী চিন্তাধাৰাই নৱ-জীৱনৰ নতুন সূচনা কৰিছে। শংকৰদেৱৰ উদাৰতা, প্ৰেম আৰু সমন্বয়ৰ বাণীয়ে অসমবাসীক নতুন আশা আৰু আত্মবিশ্বাস দিছিল, যাৰ ফলত অসমত বৈষ্ণৱ ধৰ্মৰ বীজ ৰোপন হৈছিল। তেওঁ বিশ্বাস কৰিছিল যে ধৰ্ম হৈছে শ্ৰেষ্ঠ শক্তি, যিয়ে সমাজক এক সুস্থ আৰু প্ৰগতিশীল দিশলৈ আগুৱাই নিয়াৰ উপায়।
২। "অসমীয়া বৈষ্ণৱ ধৰ্ম সমস্ত ভাৰতব্যাপী নৱ জীৱনৰ সূচনাৰ এটা অংশ মাত্র"- কথাষাৰ বহলাই আলোচনা কৰা।
উত্তৰঃ অসমীয়া বৈষ্ণৱ ধৰ্ম, যদিও স্থানীয় চিন্তাধাৰাৰ ফলস্বৰূপ, ভাৰতৰ সাংস্কৃতিক আৰু ধৰ্মীয় পৰিৱেশত এটা উল্লেখযোগ্য স্থান দখল কৰিছে। এই ধৰ্মই বৃহত্তৰ ভাৰতীয় সংস্কৃতিৰ ভিতৰত এক নতুন চিন্তাৰ সোঁত বোৱাৰ ক্ষেত্ৰত সহায় কৰিছে। শংকৰদেৱ আৰু মাধৱদেৱৰ যুগৰ পৰা অসমৰ বৈষ্ণৱ চিন্তাই সমগ্র ভাৰতত ধৰ্মীয় নৱজাগৰণৰ এক অংশ হিচাপে কাম কৰিছিল। তথাপি, অসমৰ বৈষ্ণৱ ধৰ্মৰ বৈশিষ্ট্য আছিল, সি কেৱল ধৰ্মীয় কীৰ্তন আৰু আধ্যাত্মিক অভ্যাসৰ বাবে নহয়, বৰং এক সামাজিক আৰু সাংস্কৃতিক উদ্দীপনাৰূপে কাম কৰিছিল। এই সংস্কৃতিৰ জৰিয়তে, সমাজৰ জীৱনধাৰা আৰু সৃজনশীলতাক এক নতুন দিশ দিয়া হৈছিল, যিয়ে সমাজৰ জীৱনৰ সকলো দিশতে প্ৰভাৱ পেলাইছিল।
৩। ভাৰতৰ অন্য বৈষ্ণৱ প্ৰচাৰক আৰু অসমৰ শংকৰদেৱৰ মাজত পার্থক্য কোনখিনিত
"অসমীয়া বৈষ্ণব জগতত শংকৰ আৰু মাধৱৰ মিলন। এক অপূর্ব বস্তু।” -কথাষাৰ খৰচি মাৰি আলোচনা কৰা।।
উত্তৰঃ শংকৰদেৱ আৰু মাধৱদেৱৰ কাৰ্য আৰু দর্শনত বিশেষ পাৰ্থক্য দেখা যায়। শংকৰদেৱে সমাজৰ সামগ্ৰিক উন্নতিৰ বাবে চৰ্চা কৰিছিল, যত তেওঁ সকলো বিষয়ে সমন্বয়ৰ সোঁত বোৱাৰ চেষ্টা কৰিছিল। তেওঁৰ দৃষ্টিতে মুক্তি অৰ্জন কৰাৰ বাবে ধাৰ্মিক আৰু সামাজিক উত্থান একে অপৰক সমান্তৰাল পথ। আনহাতে, মাধৱদেৱৰ মনোযোগ আছিল ব্যক্তিগত মুক্তিৰ প্ৰতি, যিয়ে সামাজিক সম্পর্ক আৰু সংসাৰিক জীৱনৰ দিশত যথেষ্ট সীমাবদ্ধ।
শংকৰ আৰু মাধৱৰ মিলনে অসমীয়া বৈষ্ণৱ ধর্মীয় চিন্তাত এক সমন্বয়ৰ প্ৰতীক হিচাপে কাম কৰিছে। শংকৰৰ উদাৰতা আৰু মাধৱৰ গভীৰতা এক অপূৰ্ব সমন্বয়ৰ সৃষ্টি কৰিছে, যিয়ে অসমত বৈষ্ণৱ চিন্তাৰ সুস্থিৰতা আৰু বৈচিত্র্যৰ প্ৰতীক হিচাপে বাচি আছে। তেওঁলোকৰ এই মিলনে অসমীয়া সমাজৰ উন্নতিৰ ক্ষেত্ৰত এক বিশেষ শ্ৰেষ্ঠত্ব কঢ়িয়াই অনিছে।
৪। "আজিকালি বহুত মানুহে শংকৰ-মাধৱৰ দিনৰ অনুষ্ঠান | আৰু সামাজিক ৰীতি-নীতি আৰু গঠনৰ বিপক্ষে কোনো! কথা ক'বলৈ সাহস নকৰে আৰু আন কোনোবাই তেনে। কৰিলে, তেওঁলোকৰ প্ৰতি অসন্তুষ্ট হয়।" -কথাষাৰৰ যুক্তিযুক্ততা ফঁহিয়াই আলোচনা কৰা।
উত্তৰঃ এই কথাৰ যুক্তি হৈছে যে শংকৰ আৰু মাধৱৰ দিনৰ অনুষ্ঠানসমূহ মাত্ৰ ইতিহাসৰ পৰ্যবেক্ষণ নহয়, বৰং এই অনুষ্ঠানবোৰ অসমীয়া সমাজৰ সাংস্কৃতিক আৰু ধৰ্মীয় পৰম্পৰাৰ অংশ। আজিকালি বহুত মানুহে এই অনুষ্ঠানসমূহক এক বিশেষ আধ্যাত্মিক অনুভৱ হিচাপে ধৰে আৰু সমাজৰ সমাজিক গঠনত কাৰ্যকৰী বুলি গণ্য কৰে। যিসকলে এই অনুষ্ঠানসমূহৰ বিপক্ষে কথা ক’বলৈ সাহস কৰে, তেনে সময়ত তেওঁলোকৰ প্রতি সামাজিক অসন্তোষ প্ৰকাশ পায়। এই সামাজিক অবস্থা, যিয়ে শংকৰ-মাধৱৰ আদৰ্শক প্ৰতিনিধিত্ব কৰে, সেয়া সামাজিক আৰু ধৰ্মীয় একতা, সংস্কৃতিৰ এক অবিচ্ছেদ্য অংশ হিচাপে গণ্য কৰা হয়।
সমাজৰ স্বীকৃতি আৰু সংস্কৃতিৰ ইতিহাসক বুজা আৰু মানি লোৱাটো অতি প্ৰয়োজনীয়। শংকৰ-মাধৱৰ ইতিহাস, তেখেতসকলৰ আদৰ্শ আৰু সমাজৰ উন্নতিৰ বাবে তেওঁলোকৰ অনুপ্ৰেৰণাই আমাক জানিবলৈ সহায় কৰে যে কেনেকৈ পৰিৱর্তন আৰু উন্নতিৰ দিশে আগুৱাই যোৱাৰ প্ৰয়োজন।
৫। "অসমীয়া জাতি আৰু সভ্যতাৰ ভৱিষ্যৎ অন্ধকাৰ।" কথাখিনি কি প্রসংগত উল্লেখ কৰা হৈছে? আলোচনা কৰা।
উত্তৰঃ এই কথাখিনি মূলতঃ সমাজৰ মূল্যবোধ আৰু ইতিহাসৰ সচেতনতা উপলব্ধিৰ অভাৱত উলিয়াইছে। যদি অসমীয়া জাতিয়ে শংকৰ আৰু মাধৱৰ পৰম্পৰা, চিন্তা আৰু দর্শনক পাহৰি যায় বা সঠিকভাবে বুজি নাপায়, তেনেহলে তেওঁৰ সভ্যতাৰ ভবিষ্যৎ অন্ধকাৰ হৈ পৰিব।
এই উক্তিত বিশেষকৈ উল্লেখ কৰা হৈছে যে, আজিকালি যদিহে অসমীয়া সমাজে নিজৰ সাংস্কৃতিক আৰু ধৰ্মীয় ঐতিহ্যৰ ওপৰত মনোযোগ নিদিয়ে, তেনেহলে ইয়াৰ ফলস্বৰূপে এক খণ্ডিত আৰু অসংলগ্ন সমাজ গঢ়ি তোলা হব। শংকৰ আৰু মাধৱৰ আদৰ্শৰ অধ্যয়ন আৰু আলোচনা, আৰু তেওঁলোকৰ শিক্ষা সকলো ক্ষেত্ৰতে প্ৰয়োগ কৰি তুলিবলৈ অসমীয়া জাতিৰ প্ৰয়োজন। এই চিন্তাধাৰাৰ অবিহনে, অসমীয়াৰ সমাজ, সাহিত্য, আৰু ধৰ্মীয় দিশসমূহ সঠিক দিশে আগুৱাই নিব পৰা নাযায়।
শংকৰদেৱ আৰু মাধৱদেৱৰ আদৰ্শৰ ওপৰত ভিত্তি কৰি আগলৈ আগুৱাই যোৱাটো আৰু সমাজৰ কল্যাণৰ বাবে কাষ ধৰাটো অতি প্ৰয়োজনীয়।
৬।প্রসংগ সংগতি দর্শাই ব্যাখ্যা কৰাঃ
(ক) সামাজিকভাৱে মানুহক এই অবস্থাতে মৃত বুলিব পাৰি।
উত্তৰঃ প্ৰসংগ- উক্ত বাক্য়ফাকি আমাৰ পাঠ্য়পুথিৰ অন্তৰ্গত লক্ষ্মীধৰ শৰ্মাৰ দ্বাৰা ৰচিত মাধৱদেৱ নামৰ পাঠটোৰ পৰা তুলি দিয়া হৈছে।
সংগতি- মানুহৰ কিছুমান কামৰ ফলত মানুহক মৃত বুলি ঘোষণা কৰিব পাৰি। এই কথা বুজোৱা হৈছে।
ব্য়াখ্য়া- লক্ষ্মীধৰ শৰ্মাৰ মতে, মানৱ সভ্যতা এক বিশেষ অৱস্থাত উপনীত হৈছিল, যাক 'মৃত' বুলি উল্লেখ কৰা হৈছে। এই 'মৃত' অৱস্থা হৈছে সেই সময়ৰ প্ৰতিবন্ধকতা, যেতিয়া মানুহে উন্নতিৰ পথত আগুৱাবলৈ আগ্ৰহী নহ'লে, নিজেই নিৰাসক্ত আৰু অসচেতন হৈ পৰে। সমাজৰ এক অংশ যেতিয়া অন্ধতাত পৰিণত হয়, তেতিয়া তেওঁলোকৰ জীৱনৰ উদ্দেশ্য আৰু মানসিকতা অভাৱিত হয়। এনে অৱস্থাত যেতিয়া একো একোজন মহাপুৰুষৰ আগমন হয়, যি এই অস্বাভাৱিক অৱস্থা দূৰ কৰি মানুহক সত্যৰ পথত আগুৱাবলৈ শিকায়, তেতিয়াই মানৱ জাতি পুনৰ জীৱিত হয়।
(খ) ভাৰতৰ নবযুগ বা বৈষ্ণৱ ধৰ্মৰ অভ্যুত্থান মূলকৈ। ধৰ্মৰাজ্যৰ মানৱাত্মাৰ মুক্তিৰ কাৰণে সততে প্রায় আৱদ্ধ আছিল।
উত্তৰঃ প্ৰসংগ- উক্ত বাক্য়ফাকি আমাৰ পাঠ্য়পুথিৰ অন্তৰ্গত লক্ষ্মীধৰ শৰ্মাৰ দ্বাৰা ৰচিত মাধৱদেৱ নামৰ পাঠটিৰ পৰা তুলি দিয়া হৈছে।
সংগতি- ৰাজ্য়ধৰ্মৰ মানৱতাৰ উদ্ধাৰৰ বাবে ভাৰতৰ নৱযুগ আৰু বৈষ্ণৱ ধৰ্মৰ অভুত্থান মূলকৈ বুলি উল্লেখ কৰা হৈছে।
ব্য়াখ্য়া- এই উক্তি ভাৰতৰ নৱযুগৰ পৰ্যায়ৰ বৰ্ণনা কৰে, য'ত বৈষ্ণৱ ধৰ্মৰ অভ্যুত্থান মূলত ধৰ্মৰ মুক্তিৰ উদ্দেশ্যে হৈছিল। ভাৰতত, নৱযুগৰ অৱস্থাত সামাজিক আৰু ৰাজনৈতিক উন্নতিৰ ক্ষেত্ৰত এক শ্ৰেষ্ঠতা তথা সম্পূৰ্ণৰূপে মুক্তি পাবলৈ চেষ্টা কৰা হৈছে। কিন্তু এই মুক্তি সাধন প্ৰক্ৰিয়াত এক নিৰ্দিষ্টতা দেখা যায়। বৈষ্ণৱ ধৰ্ম মূলত ধৰ্মৰ আদৰ্শ আৰু ধৰ্মৰ চিন্তাধাৰাত কেন্দ্ৰিত, য'ত মানৱাত্মাৰ মুক্তিৰ ফালে ধৰি থকা কাৰ্যকলাপবোৰ অধিক প্ৰাধান্য লাভ কৰিছিল
(গ) আমি শংকৰদেৱৰ দিনৰ পৰা তেওঁৰ প্ৰদৰ্শিত পথত আগুৱাব পৰা নাই, বৰং ক্ৰমে পিছ পৰিহে গৈছো।।
উত্তৰঃ প্ৰসংগ- উক্ত বাক্য়ফাকি আমাৰ পাঠ্য়পুথিৰ অন্তৰ্গত লক্ষ্মীধৰ শৰ্মাৰ দ্বাৰা ৰচিত মাধৱদেৱ নামৰ পাঠটিৰ পৰা তুলি দিয়া হৈছে।
সংগতি- এই বাক্য়ফাকিৰ দ্বাৰা ইয়াকে বুজাব বিচৰা হৈছে যে- শংকৰদেৱে মানৱ উন্নতিৰ বাবে যিটো পথ দেখুৱাই থৈ গৈছিল, সেই পথটোত অৱতৰণ কৰাৰ বিপৰীতে মানুহে আৰু পিছলৈ হে গতি কৰিছে।
ব্যাখ্য়া- লক্ষ্মীধৰ শৰ্মা উল্লেখ কৰিছে যে, শংকৰদেৱৰ দিনৰ পৰা মানৱজাতিয়ে তেখেতৰ শিক্ষা আৰু পথত আগুৱাবলৈ চেষ্টা কৰা নাই। ইয়াৰ অৰ্থ হৈছে, মাধৱদেৱৰ পৰ্যায়ৰ সমাজ আৰু সংস্কৃতিৰ উন্নতিৰ প্ৰচেষ্টা অসমাপ্ত হৈ পৰিছে। শংকৰদেৱে সমাজত পৰিবৰ্তন আনি মানুহৰ জীৱন উন্নত কৰাৰ বাবে যে পথ প্ৰদৰ্শন কৰিছিল, সেই পথত আগুৱাবলৈ আমাৰ সমাজ আৰু সংস্কৃতি অগ্ৰসৰ নহ’ল। বৰং সময়ৰ লগত লগত পিছলৈ গৈছে। এই পতনটো সমাজৰ দৈনন্দিন জীৱনৰ অবক্ষয় আৰু সামাজিক ভাৱনা, নৈতিকতা, আৰু শিক্ষাৰ ক্ষেত্ৰত এক অপূৰ্ণতা সূচায়।
(ঘ) তেওঁৰ আদৰ্শ মানৱ আৰু মানৱ সমাজৰ সৰ্বাংগীন। উন্নতি সাধন কৰা।
উত্তৰঃ প্ৰসংগ- উক্ত বাক্য়ফাকি আমাৰ পাঠ্য়পুথিৰ অন্তৰ্গত লক্ষ্মীধৰ শৰ্মাৰ দ্বাৰা ৰচিত মাধৱদেৱ নামৰ পাঠটিৰ পৰা তুলি দিয়া হৈছে।
সংগতি- মানৱৰ উন্নতিৰ বাবে মাধৱদেৱে যি আদৰ্শ দেখুৱাই থৈ গৈছে, সেইয়া মানৱ সমাজৰ উন্নতিৰ বাবে যথেষ্ট।
ব্য়াখ্য়া- মাধৱদেৱৰ আদৰ্শ হৈছে গৃহ-সংসাৰ সকলো ত্যাগ কৰি যি প্রকৃত সত্য বস্তু, যাৰ সাহায্যেৰে আত্মাক মুক্তি দিব পাৰি, সেই সাৰ পদাৰ্থৰ একাণপতীয়া সেৱা। তেওঁ জীৱনৰ পূৰ্ণতাৰ প্ৰতি মনোনিবেশ কৰা নাই; যদিও মুক্তি তেওঁৰ লক্ষ্য আছিল, তথাপি সমাজৰ উন্নতি আৰু সকলো বিষয়তে সৰ্বাঙ্গীণ উন্নতি সাধন কৰাৰ উদ্দেশ্যে তেওঁ চেষ্টা কৰিছিল। মাধৱদেৱৰ এই আদৰ্শৰ প্ৰতি লক্ষ্য ৰাখিলে দেখা যায় যে তেওঁ মানৱ সমাজৰ সকলোৱে একেলগে উন্নতি লাভ কৰিব পাৰে বুলি বিশ্বাস কৰিছিল, যাৰ ফলস্বৰূপ সমাজত ইতিবাচক পৰিবৰ্তন আহিব।
(ঙ) এক অপূর্ব মনস্বী তাপস মাধৱদেৱে অসম দেশৰ এটি উজ্জ্বল ৰত্নৰূপে চিৰকাল বিৰাজ কৰিব।
উত্তৰঃ প্ৰসংগ- উক্ত বাক্য়ফাকি আমাৰ পাঠ্য়পুথিৰ অন্তৰ্গত লক্ষ্মীধৰ শৰ্মাৰ দ্বাৰা ৰচিত মাধৱদেৱ নামৰ পাঠটিৰ পৰা তুলি দিয়া হৈছে।
সংগতি- মাধৱদেৱে আমাক যি উন্নতিৰ বাট দেখুৱাই গৈছে তাৰ বাবে তেখেতে অসম দেশত এটা উজলি থকা ৰত্নৰূপে চিৰকাল উজলি থাকিব।
ব্য়াখ্য়া- মাধৱদেৱৰ ব্যক্তিত্ব আৰু কৰ্মত গভীৰতাৰে ভৰা এক অপূৰ্ব গুণ রয়েছে। তেওঁ যি সত্যৰ প্ৰতিফলন কৰি সমাজৰ প্রতি দৃষ্টিভংগী উদাৰ কৰিছিল, তাৰে ফলত অসম দেশৰ ইতিহাসত তেওঁৰ স্থান চিৰকাল থাকিব। মাধৱদেৱৰ জীবন আৰু শিক্ষা অসমৰ সংস্কৃতি আৰু ধৰ্মীয় জীৱনত এক নতুন প্ৰাণৰ সঞ্চাৰ ঘটাইছে। তেওঁ জ্ঞান আৰু ধৰ্মপথৰ জাগৰণ ঘটাই সমাজত এক গুৰুত্বপূৰ্ণ ভূমিকা পালন কৰিছে।
(চ) ধীৰ, শান্ত শঙ্কৰৰ কাৰ্য অপূর্ণ থাকিলেহেঁতেন যদি। এই কর্মবীৰ তপস্বী যুৱক আহি তেওঁৰ পৱিত্ৰ মতৰ। ভাৰখন নিজৰ কান্ধত তুলি নল'লেহেঁতেন।
উত্তৰঃ প্ৰসংগ- উক্ত বাক্য়ফাকি আমাৰ পাঠ্য়পুথিৰ অন্তৰ্গত লক্ষ্মীধৰ শৰ্মাৰ দ্বাৰা ৰচিত মাধৱদেৱ নামৰ পাঠটিৰ পৰা তুলি দিয়া হৈছে।
সংগতি- শ্ৰীমন্ত শংকৰদেৱে যদি নিজৰ কাৰ্য কৰিয়েই থাকিল হেতেন, তেনেহলে পৃথিৱীয়ে মাধৱদেৱৰ দৰে এজন উজ্বল জ্য়োতিষ্ক নাপালেহেতেন।
ব্য়াখ্য়া- শঙ্কৰদেৱৰ শান্ত, মিতভাষী জীৱন আৰু তেওঁ যে পথ দেখুওৱা কৰিছিল, তাত উন্নতি সাধনৰ বাবে তেওঁ বিশেষ প্ৰয়াস কৰিছিল। যদি মাধৱদেৱ এই পথত আগুৱাই নাহিছিল, তেন্তে শঙ্কৰদেৱৰ কার্যবলী অপূর্ণ হৈ থাকিব। মাধৱদেৱৰ তৎপৰতা আৰু উদ্যমেৰে শঙ্কৰদেৱৰ উদ্যোগসমূহ পূৰ্ণতা লাভ কৰিছে। মাধৱদেৱৰ আগমনেই আসামৰ বৈষ্ণৱ ধৰ্মক জাগৰণ দিছিল, যাৰ ফলত শঙ্কৰদেৱৰ চিন্তাধাৰা আৰু কাৰ্যসাধন যেন এক নতুন ৰূপ লৈ গঢ় লৈছে।
(ছ) তেওঁলোকৰ শিক্ষাৰ সাৰমৰ্ম সত্য গ্রহণ, কোনো এটা নীতি নাইবা নিয়ম মানি চলা নহয়।
উত্তৰঃ প্ৰসংগ- উক্ত বাক্য়ফাকি আমাৰ পাঠ্য়পুথিৰ অন্তৰ্গত লক্ষ্মীধৰ শৰ্মাৰ দ্বাৰা ৰচিত মাধৱদেৱ নামৰ পাঠটিৰ পৰা তুলি দিয়া হৈছে।
সংগতি- গুৰুদুজনাৰ শিক্ষাৰ মূল উদ্দেশ্য় আছিল সত্য় পথত চলা, শিক্ষাৰ নীতি- নিয়ম মানি অসত্য় পথত থকা নহয়।
(জ) সময়ে যিবিলাক বস্তু আমাক দি থৈ গৈছে তাক ধ্বংস | কৰা অতি মূর্খতাৰ কাম।
উত্তৰঃ প্ৰসংগ- উক্ত বাক্য়ফাকি আমাৰ পাঠ্য়পুথিৰ অন্তৰ্গত লক্ষ্মীধৰ শৰ্মাৰ দ্বাৰা ৰচিত মাধৱদেৱ নামৰ পাঠটিৰ পৰা তুলি দিয়া হৈছে।
(ঝ) মাধৱদেৱৰ ঋণ অসমীয়া জাতিয়ে কেতিয়াও পৰিশোধ কৰিব নোৱাৰে।
উত্তৰঃ প্ৰসংগ- উক্ত বাক্য়ফাকি আমাৰ পাঠ্য়পুথিৰ অন্তৰ্গত লক্ষ্মীধৰ শৰ্মাৰ দ্বাৰা ৰচিত মাধৱদেৱ নামৰ পাঠটিৰ পৰা তুলি দিয়া হৈছে।
সংগতি- মাধৱদেৱে যিবোৰ অমূল্য় অৱদান দি থৈ গৈছে, তেখেতে দি থৈ যোৱা সংস্কৃতি , আৱেগ শিক্ষা আদিৰ ঝণ মানৱ জাতিয়ে কেতিয়াও সুধিব নোৱাৰে।
ব্য়াখ্য়া- এই কথাত মাধৱদেৱৰ অৱদান আৰু তাৰ গভীৰ প্ৰভাৱৰ ওপৰত আলোচনা কৰা হৈছে। মাধৱদেৱৰ শিক্ষাই অসমীয়া সমাজত এক নতুন আৱেগ, বিশ্বাস আৰু সংস্কৃতিৰ সৃষ্টি কৰিছে। তেওঁ যিমান উন্নতি আৰু জ্ঞানৰ আঁচল প্ৰদান কৰিছে, তাৰ সমূহ ঋণ জাতিয়ে পৰিশোধ কৰিব নোৱাৰে। মানৱতাৰ আৰু ভাষা সাহিত্যৰ উন্নতিৰ ক্ষেত্ৰত তেওঁৰ কৰ্মই অসীম প্ৰভাৱ পিন্ধিছে।
(ঞ) বংগদেশ আৰু ভাৰতৰ অন্যান্য প্ৰদেশৰ দৰে আজি অসমীয়া ভাষাৰ গৌৰৱ-সাহিত্য।
উত্তৰঃ প্ৰসংগ- উক্ত বাক্য়ফাকি আমাৰ পাঠ্য়পুথিৰ অন্তৰ্গত লক্ষ্মীধৰ শৰ্মাৰ দ্বাৰা ৰচিত মাধৱদেৱ নামৰ পাঠটিৰ পৰা তুলি দিয়া হৈছে।
সংগতি- অসমীয়া সাহিত্য় গৌৰৱ, যি সাহিত্য় মাধৱদেৱৰ শিক্ষাৰ দ্বাৰা সম্ভৱ হৈছে সেই শিক্ষা বংগদেশ আৰু ভাৰতৰ অন্য়ান্য় প্ৰদেশৰ বাবে গৌৰৱ।
ব্য়াখ্য়া- এই বাক্যত অসমীয়া ভাষাৰ উন্নতি আৰু সাহিত্যৰ গুণাৱলী বৰ্ণনা কৰা হৈছে। অসমীয়া সাহিত্যৰ গৌৰৱ আৰু দীপ্তি, যি মাধৱদেৱৰ শিক্ষা আৰু দৰ্শনৰ দ্বাৰা সম্ভব হৈছে সেয়া উল্লেখযোগ্য। অন্যান্য প্ৰদেশৰ সৈতে তুলনা কৰিলে, অসমীয়া ভাষা সাহিত্যৰ ক্ষেত্ৰত এক বিশেষ স্থান লাভ কৰিছে, যাৰ বাবে তেওঁলোকৰ কৰ্ম আৰু চিন্তাধাৰাৰ স্বীকৃতি প্ৰাপ্ত হৈছে।
(ট) অসমীয়া জাতি আৰু সভ্যতাৰ ভৱিষ্যৎ অন্ধকাৰ- যদি আমি মহাপুৰুষসকলৰ প্ৰকৃত মোল নুবুজোঁ, অথবা বুজিবলৈ চেষ্টা নকৰো।
উত্তৰঃ প্ৰসংগ- উক্ত বাক্য়ফাকি আমাৰ পাঠ্য়পুথিৰ অন্তৰ্গত লক্ষ্মীধৰ শৰ্মাৰ দ্বাৰা ৰচিত মাধৱদেৱ নামৰ পাঠটিৰ পৰা তুলি দিয়া হৈছে।
সংগতি- মহাপুৰুষ সকলে দি যোৱা অৱদানক আমি যদি মূল্য় নিদিও, তেন্তে অসমীয়া জাতিৰ সভ্য়তা আৰু ভৱিষ্য়ৎ অন্ধকাৰ ময়।
ব্য়াখ্য়া- এই বক্তব্যত জাতিৰ ইতিহাস আৰু সংস্কৃতিৰ ক্ষেত্ৰত মহাপুৰুষৰ শিক্ষা বুজা আৰু উপলব্ধি কৰাৰ গুৰত্ব আৰোপ কৰা হৈছে। যদিহে অসমীয়াৰ ভিতৰত মহাপুৰুষ শঙ্কৰদেৱ আৰু মাধৱদেৱৰ চিন্তাধাৰা, শিক্ষা আৰু আদৰ্শৰ সঠিক মূল্যায়ন নহয়, তেনেহ’লে জাতি আৰু সভ্যতাৰ ভৱিষ্যৎ অন্ধকাৰ হৈ পৰিব। সেয়া উল্লেখ কৰে যে, শিক্ষা আৰু সংস্কৃতিৰ বিকাশৰ বাবে মহাপুৰুষৰ আদৰ্শৰ সঠিক গ্ৰহণে পৰবৰ্তী প্রজন্মক সঠিক পথত আগুৱাই নিয়াৰ প্ৰেৰণা যোগাব।
Answered By Dikha Bora
