শিক্ষা সমাজতত্ত্ব

অধ্য়ায়-১

 (ক) অতি চমু প্রশ্ন (প্রতিটো প্ৰশ্নৰ ৫০ টা মান শব্দৰ ভিতৰত উত্তৰ লিখক)

প্রশ্ন নং ১ঃ কোনে আৰু কেতিয়া পোন প্ৰথমবাৰৰ বাবে ‘সমাজতত্ত্ব' (Sociology) শব্দটো                               ব্যৱহাৰ কৰিছিল?

উত্তৰঃ ‘সমাজতত্ত্ব’ (Sociology) শব্দটো পোন প্ৰথমবাৰৰ বাবে ব্যৱহাৰ কৰিছিল ফ্ৰেন্স দাৰ্শনিক অগাষ্ট কৰ্ট (Auguste Comte) এ।

অগাষ্ট কৰ্টক সমাজতত্ত্বৰ পিতৃ বুলি গণ্য কৰা হয়, আৰু তেওঁ এই শব্দটো ১৮৩৮ চনত ব্যৱহাৰ কৰিছিল। তেওঁ বিজ্ঞানভিত্তিক পদ্ধতিৰ সহায়ত সমাজ অধ্যয়ন কৰাৰ প্রয়োজনীয়তা অনুভৱ কৰিছিল আৰু এই নতুন শাখাটোক "সমাজৰ বিজ্ঞান" ৰূপে বর্ণনা কৰিবলৈ সমাজতত্ত্ব শব্দটোৰ উদ্ভাৱন কৰে।

তেওঁ বিশ্বাস কৰিছিল যে সমাজৰ বিকাশ আৰু সমস্যা সমাধান কৰিবলৈ বিজ্ঞানীয় দৃষ্টিভংগী অত্যন্ত গুৰুত্বপূর্ণ।

প্রশ্ন নং ২ঃ সমাজতত্ত্বৰ সংজ্ঞা দিয়ক।

উত্তৰঃ সমাজতত্ত্ব (Sociology) হৈছে মানুহৰ সমাজ, সামাজিক আচৰণ, প্ৰতিষ্ঠান, আৰু সমষ্টিগত পৰিৱেশ অধ্যয়ন কৰা এক বিদ্যা। ই ব্যক্তি, গোট, আৰু সমাজৰ মাজত থকা মিথস্ক্ৰিয়া আৰু সম্পর্কসমূহৰ গভীৰ বিশ্লেষণ কৰে। সমাজতত্ত্বৰ মূল লক্ষ্য হ'ল সমাজৰ গঠন, সামাজিক পৰিবর্তন, আৰু ব্যক্তিৰ আচৰণ কেনেকৈ সমাজৰ দ্বাৰা প্ৰভাৱিত হয় সেয়া বুজা।

সংক্ষেপে, সমাজতত্ত্ব হৈছে মানুহৰ সামাজিক জীৱন আৰু প্ৰক্ৰিয়াৰ বিজ্ঞানসম্মত অধ্যয়ন, য'ত সমাজৰ বিভিন্ন দিশ — পৰিয়াল, ধৰ্ম, শিক্ষা, ৰাজনীতি, সংস্কৃতি —ৰ মিথস্ক্ৰিয়া আৰু প্ৰভাৱক লৈ গবেষণা কৰা হয়।


প্রশ্ন নং ৩ঃ শিক্ষা সমাজতত্ত্বৰ সংজ্ঞা দিয়ক।

উত্তৰঃ শিক্ষা সমাজতত্ত্ব (Sociology of Education) হৈছে সমাজতত্ত্বৰ এটি শাখা, যি শিক্ষা ব্যৱস্থাৰ সামাজিক দিশসমূহ অধ্যয়ন কৰে। ই শিক্ষা ব্যৱস্থা, বিদ্যালয়, শিক্ষক, শিক্ষাৰ্থী, আৰু সমাজৰ মাজত থকা মিথস্ক্ৰিয়া, সামাজিক গঠন, আৰু শিক্ষাৰ ভূমিকা পৰ্যালোচনা কৰে। শিক্ষা সমাজতত্ত্বে অধ্যয়ন কৰে কেনেকৈ শিক্ষা ব্যক্তিগত উন্নয়ন, সামাজিক পৰিবর্তন, আৰু সামাজিক বিভাজনত প্ৰভাৱ বিস্তাৰিত কৰে।

ই বুজিবলৈ চেষ্টা কৰে কেনেকৈ শিক্ষা সমাজৰ বিভিন্ন গোষ্ঠী, যেমন—জাতি, লিংগ, বৰ্ণ, বৰ্গৰ মাজত অসমতা, সুযোগ, আৰু সমতা সৃষ্টি কৰে।


(খ) চমু প্রশ্ন (প্ৰতিটো প্ৰশ্নৰ প্ৰায় ১৫০ টা শব্দৰ ভিতৰত উত্তৰ দিয়ক) 

প্রশ্ন নং ১ঃ শিক্ষা আৰু সমাজতত্বৰ মাজৰ সম্পৰ্ক আলোচনা কৰক।

উত্তৰঃ শিক্ষা আৰু সমাজতত্ত্বৰ মাজৰ সম্পর্ক গভীৰ আৰু বহুমুখী। শিক্ষা সমাজতত্ত্বে শিক্ষাক এক সামাজিক প্ৰক্ৰিয়া হিচাপে গণ্য কৰি এই দিশবোৰৰ মাজত থকা আন্তঃসম্পর্কৰ অধ্যয়ন কৰে। তলত শিক্ষা আৰু সমাজতত্ত্বৰ মাজৰ মূল সম্পর্কবোৰ আলোচনা কৰা হৈছে:

১. শিক্ষা এক সামাজিক প্ৰক্ৰিয়া:

শিক্ষা কোনো পৃথক ব্যৱস্থা নহয়, ই এক সামাজিক প্ৰক্ৰিয়া। শিক্ষা ব্যৱস্থাই সমাজৰ কৃষ্টিৰ বিস্তাৰ, মূল্যবোধৰ প্ৰবাহ, আৰু নতুন প্ৰজন্মক সামাজিকীকৰণ কৰিবলৈ মূখ্য ভূমিকা গ্ৰহণ কৰে। সমাজৰ বাঞ্চিত আচৰণ, নিয়ম, আৰু নীতি শিক্ষাৰ মাধ্যমত শিক্ষাৰ্থীলৈ প্ৰেৰণ কৰা হয়।

২. সমাজৰ গঠন আৰু শিক্ষাৰ ভূমিকা:

সমাজতত্ত্বে সমাজৰ গঠন তথা সামাজিক বৰ্গ, জাতি, ধৰ্ম আদি বিষয়ৰ অধ্যয়ন কৰে। শিক্ষা ব্যৱস্থাই এই সামাজিক গঠনসমূহৰ প্ৰভাৱ বুজাত সহায় কৰে। উদাহৰণস্বৰূপে, সমাজত ধনী আৰু গৰিবৰ মাজত থকা অসমতাৰ প্ৰভাৱ শিক্ষাৰ ক্ষেত্ৰত দেখা যায়, য’ত সৃষ্ট সুযোগবোৰ অসমভাৱে বিতৰিত হয়।

৩. শিক্ষা আৰু সামাজিকীকৰণ:

শিক্ষা সমাজত প্ৰতিষ্ঠিত এক মূখ্য ব্যৱস্থা, যিয়ে সামাজিকীকৰণৰ প্ৰক্ৰিয়াক চালিত কৰে। শিশুক সামাজিক পৰিসৰত খাপ খোৱাবলৈ, সামাজিক আচৰণ আৰু ভূমিকা বুজিবলৈ, আৰু সামাজিক নিয়ম-বিধান পালনেৰে জীৱন নির্বাহ কৰিবলৈ শিক্ষা সহায় কৰে।

৪. শিক্ষাৰ সামাজিক ভূমিকা:

শিক্ষা হৈছে সমাজৰ অগ্ৰগতিৰ অন্যতম হাতিয়াৰ। ই সমাজৰ বিভিন্ন দিশত, যেনে– অৰ্থনৈতিক উন্নতি, সামাজিক পৰিবর্তন, আৰু সুৰক্ষিত সামাজিক সংহতি গঠনত সহায়ক হয়। সমাজতত্ত্বই এই ভূমিকা অধ্যয়ন কৰে আৰু বুজায় কেনেকৈ শিক্ষাই সমাজৰ বিকাশত সহায় কৰে।

৫. সমাজৰ প্ৰয়োজন আৰু শিক্ষাৰ বিকাশ:

সমাজত যিমান পৰিবর্তন ঘটে, শিক্ষাতো তাতেই অনুসৰণ কৰে। য’তে নতুন দক্ষতা, জ্ঞান, আৰু দৃষ্টিভংগী সমাজৰ বিকাশৰ বাবে প্ৰয়োজন, শিক্ষাই সেইবোৰক বিস্তৃত কৰে। সমাজতত্ত্বে এই পৰিৱর্তন আৰু শিক্ষাৰ ভূমিকা বুজিবলৈ সহায় কৰে।

৬. সমাজত শিক্ষাৰ দ্বাৰা সৃষ্টি হোৱা অসমতা:

সমাজতত্ত্বে বুজায় কেনেকৈ শিক্ষা অসমতা সৃষ্টি কৰিব পাৰে। উদাহৰণস্বৰূপে, সুবিধাবঞ্চিত বা গৰিব পৰিয়ালৰ ছাত্ৰ-ছাত্ৰীসমূহ প্ৰায় সময়ত উচ্চ মানৰ শিক্ষাৰ পৰা বঞ্চিত হয়, আৰু ইয়াৰ ফলত সমাজত শ্ৰেণী বা বৰ্গভিত্তিক বৈষম্য বৃদ্ধি পায়। এই অসমতা সমাজতত্ত্বৰ এক গুৰুত্বপূর্ণ অধ্যয়নৰ বিষয়।

৭. শিক্ষাৰ প্ৰভাৱ আৰু সংস্কৃতিৰ সংযোগ:

শিক্ষা আৰু সংস্কৃতিৰ মাজত গভীৰ সংযোগ আছে। শিক্ষা ব্যৱস্থাই সমাজৰ মূল্যবোধ আৰু সংস্কৃতিৰ প্ৰবাহ অব্যাহত ৰাখে। সমাজতত্ত্বে এই সংযোগক বিশ্লেষণ কৰে আৰু বুজায় কেনেকৈ শিক্ষা ব্যৱস্থাই সংস্কৃতিৰ প্ৰসাৰ ঘটায়।

উপসংহাৰ:

শিক্ষা আৰু সমাজতত্ত্বৰ মাজৰ সম্পৰ্ক সমাজৰ বিকাশৰ বাবে অত্যন্ত গুৰুত্বপূর্ণ। শিক্ষা এক সামাজিক মাধ্যম, যিয়ে সমাজৰ সঠিক বিকাশত সহায় কৰে, আৰু সমাজতত্ত্বই এই সম্পৰ্কক বুজা আৰু বিশ্লেষণ কৰা এক প্ৰধান শাখা।

প্রশ্ন নং ২ঃ শিক্ষা সমাজতত্ত্বৰ প্ৰকৃতি চমুকৈ ব্যাখ্যা কৰক ।

উত্তৰঃ শিক্ষা সমাজতত্ত্বৰ প্ৰকৃতি চমুকৈ ব্যাখ্যা দিলে নিম্নলিখিত দিশবোৰ অন্তর্ভুক্ত হয়:

  1. বৈজ্ঞানিক পদ্ধতি: শিক্ষা সমাজতত্ত্ব বিজ্ঞানসম্মত আৰু পৰীক্ষামূলক পদ্ধতিৰে শিক্ষা ব্যৱস্থাৰ সামাজিক দিশসমূহৰ অধ্যয়ন কৰে। ই শিক্ষাৰ বিষয়ত সংগৃহীত তথ্য আৰু তত্ত্বৰ ভিত্তিত বুজাৰ চেষ্টা কৰে।

  2. সামাজিক সংগঠনৰ অংশ: শিক্ষা সমাজৰ এক গুৰুত্বপূর্ণ সংগঠন, যিয়ে সমাজত মানুহক কিয় আৰু কেনেকৈ শিক্ষিত কৰিব লাগে, তাৰ সামাজিক উদ্দেশ্যৰ ওপৰত গৱেষণা কৰে।

  3. মানৱ সম্পদ উন্নয়ন: শিক্ষা সমাজতত্ত্বে শিক্ষাক সমাজৰ বিকাশৰ বাবে এক হাতিয়াৰ হিচাপে বিবেচনা কৰে, যিয়ে মানৱ সম্পদ উন্নয়ন ঘটায় আৰু সামাজিক পৰিবর্তনক উৎসাহিত কৰে।

  4. সামাজিকীকৰণৰ প্ৰক্ৰিয়া: শিক্ষা সমাজতত্ত্বে শিক্ষা ব্যৱস্থাক সামাজিকীকৰণৰ এটি মুখ্য প্ৰক্ৰিয়া হিচাপে গণ্য কৰে, য’ত নতুন প্ৰজন্মক সামাজিক আচৰণ, নিয়ম-কানুন, মূল্যবোধ আদি শিকোৱা হয়।

  5. সমাজত শিক্ষাৰ ভূমিকা: শিক্ষা সমাজতত্ত্বে শিক্ষা কেনেকৈ সামাজিক সম্প্ৰতি আৰু সজাগতা বৃদ্ধি কৰে, সামাজিক সমস্যাসমূহ সমাধানৰ সহায়ক হয়, আৰু সামাজিক বিকাশৰ বাবে সহায় কৰে, তাৰ ওপৰত গৱেষণা কৰে।

সাৰাংশত, শিক্ষা সমাজতত্ত্ব শিক্ষা আৰু সমাজৰ মাজৰ আন্তঃসম্পর্কৰ বৈজ্ঞানিক অধ্যয়ন।


প্রশ্ন নং ৩ঃ শৈক্ষিক সমাজতত্ত্ব আৰু শিক্ষাৰ সমাজতত্ত্বৰ মাজৰ পাৰ্থক্য বিচাৰি উলিয়াওক ।

উত্তৰঃ শৈক্ষিক সমাজতত্ত্ব (Educational Sociology) আৰু শিক্ষাৰ সমাজতত্ত্ব (Sociology of Education) দুয়োটা সম্পর্কিত ক্ষেত্ৰ হলেও, তাত কিছু মূল পার্থক্য আছে। তলত এই দুই ক্ষেত্ৰৰ মাজৰ পাৰ্থক্যসমূহ উল্লেখ কৰা হৈছে:

১. সংজ্ঞা আৰু মূল লক্ষ্য:

  • শৈক্ষিক সমাজতত্ত্ব: শৈক্ষিক সমাজতত্ত্ব হ'ল এটা সমাজতত্ত্বৰ শাখা, যিয়ে শিক্ষাৰ প্ৰতি সমাজৰ দৃষ্টিভংগীক কেন্দ্ৰ কৰি গৱেষণা কৰে। ইয়াৰ মূল লক্ষ্য হ'ল শিক্ষাৰ মাধ্যমত সমাজৰ বিকাশ কেনেকৈ কৰিব পাৰি, আৰু সমাজৰ সামাজিক সমস্যাসমূহ কেনেকৈ শিক্ষাৰ সহায়ত সমাধান কৰিব পাৰি, সেই বিষয়ত অধ্যয়ন কৰা।

  • শিক্ষাৰ সমাজতত্ত্ব: শিক্ষাৰ সমাজতত্ত্ব হ'ল সমাজতত্ত্বৰ এটা শাখা, যিয়ে শিক্ষাৰ গঠন, কাৰ্য্যকলাপ, আৰু শিক্ষাৰ সামাজিক পৰিৱেশৰ ওপৰত গৱেষণা কৰে। ই শিক্ষা ব্যৱস্থা কেনেকৈ সমাজৰ ভিন্ন দিশত প্ৰভাৱিত হয়, আৰু শিক্ষা কেনেকৈ সামাজিক পৰিবর্তন আনিব পাৰে, তাৰ ওপৰত কেন্দ্ৰিত।

২. গৱেষণাৰ ক্ষেত্ৰ:

  • শৈক্ষিক সমাজতত্ত্ব: শৈক্ষিক সমাজতত্ত্বত সমাজত বিদ্যমান সামাজিক সমস্যাসমূহ যেনে– অসামঞ্জস্য, বঞ্চনা, দাৰিদ্ৰ্য, জাতিগত বৈষম্য ইত্যাদি সমাধানৰ বাবে শিক্ষা কেনেকৈ সহায় কৰিব পাৰে, তাৰ ওপৰত গৱেষণা কৰা হয়।

  • শিক্ষাৰ সমাজতত্ত্ব: শিক্ষাৰ সমাজতত্ত্ব শিক্ষাৰ ভিতৰতে বিদ্যমান সামাজিক পৰিৱেশ, শিক্ষাৰ্থী আৰু শিক্ষকৰ মাজত হোৱা মিথস্ক্ৰিয়া, শিক্ষা গঠন, শিক্ষাৰ সামাজিক ভূমিকা আদি বিষয়ৰ ওপৰত বিশেষভাৱে গৱেষণা কৰে।

৩. প্ৰকৃতি:

  • শৈক্ষিক সমাজতত্ত্ব: শৈক্ষিক সমাজতত্ত্ব হ'ল শিক্ষাৰ প্ৰতি এটা সমাজমুখী পদ্ধতি। ই মূলত শিক্ষা ব্যৱস্থাৰ দ্বাৰা সমাজৰ সমস্যাবোৰক কেনেকৈ সমাধান কৰিব পৰা যায়, সেই বিষয়ত কেন্দ্ৰিত হয়।

  • শিক্ষাৰ সমাজতত্ত্ব: শিক্ষাৰ সমাজতত্ত্ব বিজ্ঞানসম্মতভাৱে শিক্ষা ব্যৱস্থাৰ সামাজিক দিশৰ অধ্যয়ন। ইয়াত শিক্ষাৰ ভিতৰতে বিভিন্ন সামাজিক গঠন, সমাজত শিক্ষাৰ ভূমিকা, আৰু শিক্ষাৰ সামাজিক প্ৰভাৱ অধ্যয়ন কৰা হয়।

৪. ব্যৱহাৰিক ক্ষেত্ৰ:

  • শৈক্ষিক সমাজতত্ত্ব: শৈক্ষিক সমাজতত্ত্ব শিক্ষা ব্যৱস্থাৰ মাধ্যমেৰে সমাজৰ নৈতিক, সংস্কৃতিৰ বিকাশ আৰু সমাজত সমতা, ন্যায়, আৰু সংস্কাৰ কেনেকৈ আনিব পাৰি সেই বিষয়ত বাস্তৱমুখী পৰামৰ্শ দিয়ে।

  • শিক্ষাৰ সমাজতত্ত্ব: শিক্ষাৰ সমাজতত্ত্ব মূলত শিক্ষাৰ সামাজিক পৰিবেশ আৰু শিক্ষা গঠনৰ মাজৰ বৈজ্ঞানিক সংযোগ বুজি ল’বলৈ সহায় কৰে। ই সমাজ আৰু শিক্ষাৰ মাজত থকা আন্তঃসম্পর্কৰ বৈজ্ঞানিক অধ্যয়নত কেন্দ্ৰিত।

উপসংহাৰ:

সংক্ষেপে, শৈক্ষিক সমাজতত্ত্ব সমাজৰ বিভিন্ন সমস্যা সমাধানৰ বাবে শিক্ষাৰ ব্যৱহাৰ আৰু প্ৰভাৱৰ ওপৰত কেন্দ্ৰিত, আনহাতে শিক্ষাৰ সমাজতত্ত্ব শিক্ষা গঠনৰ বৈজ্ঞানিক বিশ্লেষণ আৰু সমাজৰ প্ৰতি শিক্ষাৰ প্ৰভাৱৰ ওপৰত গৱেষণা কৰে।

প্রশ্ন নং ৪ঃ শিক্ষা সমাজতত্ত্বৰ সীমাৱদ্ধতাবোৰ চমুকৈ উল্লেখ কৰক ।

উত্তৰঃ শিক্ষা সমাজতত্ত্বৰ সীমাৱদ্ধতাসমূহ চমুকৈ উল্লেখ কৰিলে নিম্নলিখিত দিশবোৰ ধৰা যায়:

  1. বৈজ্ঞানিক পদ্ধতিৰ অভাৱ: শিক্ষা সমাজতত্ত্বৰ কিছুমান ক্ষেত্ৰত পৰীক্ষামূলক পদ্ধতিৰে গৱেষণাৰ অভাৱ থাকে, যাৰ ফলত তথ্যসমূহ বৈজ্ঞানিকভাৱে পৰীক্ষা কৰা কঠিন হয়।

  2. অবজেক্টিভিটি ৰক্ষা কৰাৰ কঠিনতা: সমাজতত্ত্ব এটা সামাজিক বিজ্ঞান, আৰু ইয়াৰ বিষয়বস্তু বহু ক্ষেত্ৰত ব্যক্তিগত দৃষ্টিভংগী আৰু মানসিকতাৰ ওপৰত নিৰ্ভৰ কৰে, যাৰ ফলত অবজেক্টিভ দৃষ্টিভংগী ৰক্ষা কৰা কঠিন হয়।

  3. সামাজিক পৰিৱৰ্তনৰ গতিবেগ: সমাজত শিক্ষাৰ প্ৰভাৱ অধ্যয়ন কৰিবলৈ সমাজৰ পৰিৱৰ্তনশীল ধাৰাৰ সৈতে খাপ খুৱাবলৈ সময় লাগে, কিন্তু এই ধাৰা অত্যন্ত বেগী হোৱাৰ বাবে তৎক্ষণাৎ বিশ্লেষণ প্ৰায় অসম্ভৱ হয়।

  4. সাংস্কৃতিক আৰু পৰিৱেশগত বৈচিত্র্য: পৃথিৱীৰ বিভিন্ন ঠাইত বিভিন্ন সংস্কৃতি, ধাৰণা আৰু শিক্ষাৰ পদ্ধতি থকা বাবে একেটা মডেল সকলো ক্ষেত্ৰত প্ৰযোজ্য নহয়। যাৰ বাবে, শিক্ষা সমাজতত্ত্বত এক অভিন্ন তত্ত্ব গঠন কৰা কঠিন হয়।

  5. নিয়মিত পৰিবর্তনশীল শিক্ষানীতি: শিক্ষাৰ নীতি, পদ্ধতি আৰু প্ৰক্ৰিয়া নিয়মিত পৰিবর্তিত হয়, আৰু সমাজৰ বিভিন্ন অংশত শিক্ষাৰ প্ৰভাৱ একে নাথাকিব পাৰে। এই পৰিবর্তনবিলাকৰ লগত তাল মিলাই অধ্যয়ন চলোৱা জটিল।

এই সীমাৱদ্ধতাসমূহ থাকা সত্ত্বেও শিক্ষা সমাজতত্ত্বে শিক্ষাৰ সামাজিক দিশ আৰু প্ৰভাৱ বিশ্লেষণৰ বাবে গুৰুত্বপূর্ণ ভূমিকা পালন কৰে।


(গ) দীঘল প্রশ্ন (প্ৰতিটো প্ৰশ্নৰ প্ৰায় ৩০০-৫০০ টা শব্দৰ ভিতৰত উত্তৰ দিয়ক)

প্রশ্ন নং ১ঃ শিক্ষা সমাজতত্ত্বৰ পৰিসৰ আলোচনা কৰক।

উত্তৰঃ শিক্ষা সমাজতত্ত্বৰ পৰিসৰ বহু বিস্তৃত, আৰু ই শিক্ষাৰ বিভিন্ন সামাজিক দিশৰ ওপৰত গৱেষণা আৰু বিশ্লেষণ কৰে। তলত ইয়াৰ প্ৰধান পৰিসৰসমূহ উল্লেখ কৰা হৈছে:

১. শিক্ষা আৰু সামাজিকীকৰণ:

  • শিক্ষা সমাজৰ মূখ্য সামাজিকীকৰণৰ এজেঞ্চি হিচাপে কাম কৰে। শিক্ষা সমাজৰ নতুন প্ৰজন্মক সমাজৰ মূল্যবোধ, সংস্কৃতি, আচাৰ-ব্যৱহাৰ, আৰু সামাজিক নিয়ম-কানুন শিকায়।
  • শিক্ষা সমাজত কিদৰে ব্যক্তিক সামাজিক দৃষ্টিভংগী, ধৰ্মীয় মূল্যবোধ, আৰু নৈতিক আদৰ্শৰ সৈতে খাপ খুৱাবলৈ সহায় কৰে, সেইটো শিক্ষা সমাজতত্ত্বৰ অধীনত অধ্যয়ন কৰা হয়।

২. শিক্ষা আৰু সামাজিক নিয়ন্ত্ৰণ:

  • শিক্ষা সমাজত সামাজিক নিয়ন্ত্ৰণৰ অন্যতম উপায়। বিদ্যালয়ৰ নিয়ম-কানুন, শৃংখলা, আৰু আচাৰ-বিধি শিকোৱাৰ দ্বাৰা সমাজত ব্যৱস্থা আৰু শৃংখলা বজাই ৰাখিবলৈ সহায় কৰে।
  • শিক্ষা সমাজতত্ত্বে অধ্যয়ন কৰে কেনেকৈ শিক্ষাৰ দ্বাৰা সামাজিক নিয়ন্ত্ৰণ বজাই ৰাখা হয় আৰু ব্যক্তিসকলক সুশৃংখল জীৱন যাপন কৰিবলৈ প্ৰশিক্ষণ দিয়ে।

৩. শিক্ষা আৰু সামাজিক অসামঞ্জস্য:

  • সমাজত শিক্ষাৰ পৰিসৰ অসম হ'লে সামাজিক অসামঞ্জস্য আৰু বৈষম্য বৃদ্ধি পায়। শিক্ষা সমাজতত্ত্ব এই অসামঞ্জস্যৰ বিষয়ৰ ওপৰত গৱেষণা কৰে, যেনে– ধনী-গৰিব, জাতিগত, আৰু লৈঙ্গিক বৈষম্য।
  • শিক্ষাৰ সুযোগ, গুণগত মান, আৰু শিক্ষাৰ সুবিধাবোৰ কেনেকৈ সমাজৰ বিভিন্ন গোটত অসমভাৱে বিতৰণ কৰা হয়, সেইবোৰ অধ্যয়ন কৰা হয়।

৪. শিক্ষাৰ সমাজত প্ৰভাৱ:

  • শিক্ষাই সমাজত ব্যক্তিগত আৰু সামাজিক পৰিবর্তন আনিব পাৰে। ব্যক্তিৰ জ্ঞান, দক্ষতা, আৰু আচৰণ উন্নত কৰাত শিক্ষাৰ মূখ্য ভূমিকা আছে, আৰু ইয়াৰ ফলত সমাজৰ পৰিবর্তন ঘটে।
  • শিক্ষা সমাজতত্ত্বৰ অন্তৰ্গত এই বিষয়টোত অধ্যয়ন কৰা হয় যে কেনেকৈ শিক্ষা সমাজৰ অৰ্থনৈতিক, ৰাজনৈতিক, আৰু সাংস্কৃতিক বিকাশত সহায় কৰে।

৫. শিক্ষা আৰু সামাজিক গতিশীলতা:

  • শিক্ষা এক মূখ্য হাতিয়াৰ, যিয়ে ব্যক্তিৰ সামাজিক স্তৰ উন্নত কৰিবলৈ সহায় কৰে। ব্যক্তিসকলে শিক্ষাৰ সহায়ত জীৱনত অগ্ৰগতি কৰি সমাজৰ উচ্চ স্তৰত স্থান লাভ কৰিব পাৰে।
  • শিক্ষা সমাজতত্ত্বে অধ্যয়ন কৰে কেনেকৈ শিক্ষাই সামাজিক গতিশীলতা সৃষ্টি কৰে আৰু সমাজত ব্যক্তিৰ স্থান পৰিবর্তন ঘটায়।

৬. শিক্ষা আৰু সমাজত পৰিবর্তন:

  • শিক্ষাৰ দ্বাৰা সমাজত সংস্কাৰ আৰু নতুনত্বৰ বীজ বপন কৰা যায়। সমাজত নতুন চিন্তা-চেতনাৰ বিকাশ, বিজ্ঞান আৰু প্ৰযুক্তিবিদ্যাৰ প্ৰচলন, আৰু নতুন নীতি-নৈতিকতাৰ উদ্ভাৱন শিক্ষাৰ মাধ্যমেৰে হয়।
  • শিক্ষা সমাজতত্ত্বে সমাজৰ নতুন প্ৰজন্মক শিক্ষাৰ মাধ্যমেৰে কিদৰে পৰিবর্তন আৰু উন্নতি সাধন কৰিব পাৰি, সেই বিষয়ত গৱেষণা কৰে।

৭. শিক্ষা আৰু ৰাজনীতি:

  • শিক্ষা ৰাজনৈতিক চৰ্চাৰ ওপৰতও গুৰুত্বপূৰ্ণ প্ৰভাৱ বিস্তাৰিত কৰে। শিক্ষা নীতি, বিদ্যালয়ৰ পৰিচালনা, আৰু শিক্ষা ব্যৱস্থাৰ সামাজিক আৰু ৰাজনৈতিক দিশসমূহ অধ্যয়ন শিক্ষা সমাজতত্ত্বৰ অন্তৰ্গত।
  • শিক্ষাৰ দ্বাৰা ৰাজনৈতিক চিন্তাধাৰাৰ প্ৰসাৰ আৰু সমাজৰ শক্তিৰ গঠন কেনেকৈ হয়, সেই বিষয়বোৰ অধ্যয়ন কৰা হয়।

৮. শিক্ষা আৰু সংস্কৃতি:

  • শিক্ষা সমাজৰ সাংস্কৃতিক প্ৰবাহ অব্যাহত ৰখাত মূখ্য ভূমিকা পালন কৰে। শিক্ষা সমাজৰ সংস্কৃতিৰ মুল্যবোধ, চেতনাৰ বিস্তাৰ ঘটায়।
  • শিক্ষা সমাজতত্ত্বত শিক্ষাৰ মাধ্যমত সংস্কৃতিৰ প্ৰবাহ কেনেকৈ সঞ্চালিত হয়, আৰু নতুন প্ৰজন্মৰ মাজত এই সংস্কৃতি কেনেকৈ প্ৰেৰিত হয়, সেইবোৰ অধ্যয়ন কৰা হয়।

৯. শিক্ষা আৰু অৰ্থনীতি:

  • শিক্ষা এক প্ৰধান উপায়, যিয়ে ব্যক্তিসকলক আৰ্থিকভাৱে আত্মনিৰ্ভৰশীল আৰু সক্ষম কৰিব পাৰে। এক শিক্ষিত সমাজ অৰ্থনৈতিকভাৱে শক্তিশালী হ'ব পাৰে।
  • শিক্ষা সমাজতত্ত্বে অধ্যয়ন কৰে কেনেকৈ শিক্ষাই ব্যক্তিগত তথা সমাজৰ অৰ্থনৈতিক উন্নতিত সহায় কৰে।

উপসংহাৰ:

শিক্ষা সমাজতত্ত্বৰ পৰিসৰ বহুমুখী আৰু বিস্তৃত। ই শিক্ষাৰ মাধ্যমেৰে সমাজৰ সামাজিক, সাংস্কৃতিক, অৰ্থনৈতিক, আৰু ৰাজনৈতিক দিশবোৰৰ মাজত থকা আন্তঃসম্পর্ক অধ্যয়ন কৰে।


প্রশ্ন নং ২ঃ শিক্ষাত সমাজতাত্ত্বিক দৃষ্টিভংগী গ্ৰহণৰ প্ৰয়োজনীয়তা আৰু গুৰুত্ব                                               আলোচনা কৰক।

উত্তৰঃ শিক্ষাত সমাজতাত্ত্বিক দৃষ্টিভংগী গ্ৰহণৰ প্ৰয়োজনীয়তা আৰু গুৰুত্ব বুজিবলৈ তলত কেইটামান মূল দিশ আলোচনা কৰা হৈছে:

১. সমাজিক সমস্যাবোৰৰ সমাধান:

  • সমাজতাত্ত্বিক দৃষ্টিভংগী শিক্ষাৰ মাজেৰে সমাজৰ বিভিন্ন সমস্যা, যেনে– বৈষম্য, বঞ্চনা, আৰু সামাজিক অস্থিৰতা বুজিবলৈ আৰু সমাধান কৰিবলৈ সহায় কৰে। ইয়াৰ মাধ্যমে শিক্ষকসকলে শিক্ষাৰ্থীসকলক এই বিষয়ত সচেতন কৰিব পাৰে।

২. সামাজিকীকৰণৰ প্ৰক্ৰিয়া:

  • শিক্ষা হৈছে সামাজিকীকৰণৰ এটা মুখ্য মাধ্যম। সমাজতাত্ত্বিক দৃষ্টিভংগী গ্ৰহণ কৰিলে শিক্ষাৰ্থীসকলে সমাজৰ মূল্যবোধ, আচাৰ-ব্যৱহাৰ, আৰু নৈতিক দায়িত্ব বুজিব পাৰে।

৩. সমাজিক ন্যায় আৰু সমতা:

  • সমাজতাত্ত্বিক দৃষ্টিভংগী শিক্ষা ব্যৱস্থাৰ ভিতৰত সামাজিক ন্যায় আৰু সমতাৰ বিষয়ে বুজাবলৈ সহায় কৰে। ই শিক্ষাৰ সুযোগ আৰু সুবিধাবোৰৰ বাবে সমতা নিশ্চিত কৰাৰ প্ৰয়োজনীয়তা উলাই তোলে।

৪. শিক্ষাৰ মান আৰু গুণগত মান উন্নয়ন:

  • সমাজতাত্ত্বিক দৃষ্টিভংগীৰ মাধ্যমে শিক্ষাৰ গুণগত মান উন্নয়ন কৰা হয়। শিক্ষকসকলে সমাজৰ প্ৰয়োজন আৰু চাহিদা অনুযায়ী শিক্ষাৰ পাঠ্যক্রম আৰু পদ্ধতিৰ উন্নতি ঘটাব পাৰে।

৫. সাংস্কৃতিক বিবিধতা আৰু সহানুভূতি:

  • সমাজতাত্ত্বিক দৃষ্টিভংগী শিক্ষাৰ মাজেৰে শিক্ষাৰ্থীসকলক বিভিন্ন সংস্কৃতিৰ মাজত সহানুভূতি আৰু সমঝোতা গঢ়ি তুলিবলৈ সহায় কৰে। ইয়াৰ দ্বাৰা সমাজৰ সাংস্কৃতিক বৈচিত্র্যক স্বীকৃতি দিব পৰা যায়।

৬. ৰাজনৈতিক আৰু অৰ্থনৈতিক প্ৰসঙ্গ:

  • শিক্ষা সমাজৰ ৰাজনৈতিক আৰু অৰ্থনৈতিক দিশবোৰৰ সৈতে সংযুক্ত। সমাজতাত্ত্বিক দৃষ্টিভংগী গ্ৰহণ কৰিলে শিক্ষাৰ্থীসকলে সমাজৰ ৰাজনৈতিক কাঠামো আৰু অৰ্থনৈতিক পৰিস্থিতি বুজিব পাৰে।

৭. বৈজ্ঞানিক আৰু বিশ্লেষণাত্মক দৃষ্টিভংগী:

  • সমাজতাত্ত্বিক দৃষ্টিভংগী শিক্ষা পৰ্যবেক্ষণ আৰু বিশ্লেষণৰ বাবে বৈজ্ঞানিক পদ্ধতিৰ ব্যৱহাৰ কৰাত সহায় কৰে। ই শিক্ষকৰ বাবে বিষয়বস্তুৰ গভীৰ বুজ আৰু শিক্ষাৰ ফলাফলৰ বিশ্লেষণৰ সুযোগ প্ৰদান কৰে।

৮. আগ্ৰহ আৰু উদ্ভাৱনশীলতা:

  • সমাজতাত্ত্বিক দৃষ্টিভংগীৰ দ্বাৰা শিক্ষাৰ্থীসকলে শিক্ষাৰ বিষয়ৰ ওপৰত আগ্ৰহ আৰু উদ্ভাৱনশীলতা বৃদ্ধি কৰিব পাৰে। ইয়াৰ মাধ্যমে শিক্ষাৰ্থীসকলে সক্রিয়ভাৱে বিষয়বস্তুৰ ওপৰত চিন্তা আৰু আলোচনাত অংশগ্ৰহণ কৰিবলৈ প্ৰেৰণা লাভ কৰে।

৯. প্ৰগতিশীল সমাজ গঠন:

  • সমাজতাত্ত্বিক দৃষ্টিভংগীৰ মাধ্যমে শিক্ষাৰ্থীসকলে সমাজৰ প্ৰগতিশীলতা আৰু উন্নয়নমূলক চিন্তাধাৰা সৃষ্টি কৰিবলৈ সহায় কৰে। শিক্ষাই নতুন চিন্তাভাবনা আৰু উদ্যোগৰ পথপ্ৰদৰ্শক হিচাপে কাম কৰে।

উপসংহাৰ:

শিক্ষাত সমাজতাত্ত্বিক দৃষ্টিভংগী গ্ৰহণ কৰাটো সমাজ, শিক্ষা, আৰু সংস্কৃতিৰ মাজত থকা আন্তঃসম্পর্ক বুজিবলৈ, শিক্ষাৰ গুণগত মান উন্নয়ন কৰিবলৈ, আৰু সামাজিক সমস্যাবোৰৰ সমাধানৰ বাবে এক অত্যাৱশ্যকীয় উপায়। ইয়াৰ দ্বাৰা শিক্ষাৰ্থীসকলে এক সজাগ, সামাজিকভাৱে সচেতন, আৰু দায়িত্বশীল নাগৰিক হিচাপে গঢ়ি উঠিব পাৰে।

Answer by - Suman Saikia

Type By- Bikash Bora