শিক্ষা সমাজতত্ত্ব
অধ্য়ায়-১
(ক) অতি চমু প্রশ্ন (প্রতিটো প্ৰশ্নৰ ৫০ টা মান শব্দৰ ভিতৰত উত্তৰ লিখক)
প্রশ্ন নং ১ঃ কোনে আৰু কেতিয়া পোন প্ৰথমবাৰৰ বাবে ‘সমাজতত্ত্ব' (Sociology) শব্দটো ব্যৱহাৰ কৰিছিল?
উত্তৰঃ ‘সমাজতত্ত্ব’ (Sociology) শব্দটো পোন প্ৰথমবাৰৰ বাবে ব্যৱহাৰ কৰিছিল ফ্ৰেন্স দাৰ্শনিক অগাষ্ট কৰ্ট (Auguste Comte) এ।
অগাষ্ট কৰ্টক সমাজতত্ত্বৰ পিতৃ বুলি গণ্য কৰা হয়, আৰু তেওঁ এই শব্দটো ১৮৩৮ চনত ব্যৱহাৰ কৰিছিল। তেওঁ বিজ্ঞানভিত্তিক পদ্ধতিৰ সহায়ত সমাজ অধ্যয়ন কৰাৰ প্রয়োজনীয়তা অনুভৱ কৰিছিল আৰু এই নতুন শাখাটোক "সমাজৰ বিজ্ঞান" ৰূপে বর্ণনা কৰিবলৈ সমাজতত্ত্ব শব্দটোৰ উদ্ভাৱন কৰে।
তেওঁ বিশ্বাস কৰিছিল যে সমাজৰ বিকাশ আৰু সমস্যা সমাধান কৰিবলৈ বিজ্ঞানীয় দৃষ্টিভংগী অত্যন্ত গুৰুত্বপূর্ণ।
প্রশ্ন নং ২ঃ সমাজতত্ত্বৰ সংজ্ঞা দিয়ক।
উত্তৰঃ সমাজতত্ত্ব (Sociology) হৈছে মানুহৰ সমাজ, সামাজিক আচৰণ, প্ৰতিষ্ঠান, আৰু সমষ্টিগত পৰিৱেশ অধ্যয়ন কৰা এক বিদ্যা। ই ব্যক্তি, গোট, আৰু সমাজৰ মাজত থকা মিথস্ক্ৰিয়া আৰু সম্পর্কসমূহৰ গভীৰ বিশ্লেষণ কৰে। সমাজতত্ত্বৰ মূল লক্ষ্য হ'ল সমাজৰ গঠন, সামাজিক পৰিবর্তন, আৰু ব্যক্তিৰ আচৰণ কেনেকৈ সমাজৰ দ্বাৰা প্ৰভাৱিত হয় সেয়া বুজা।
সংক্ষেপে, সমাজতত্ত্ব হৈছে মানুহৰ সামাজিক জীৱন আৰু প্ৰক্ৰিয়াৰ বিজ্ঞানসম্মত অধ্যয়ন, য'ত সমাজৰ বিভিন্ন দিশ — পৰিয়াল, ধৰ্ম, শিক্ষা, ৰাজনীতি, সংস্কৃতি —ৰ মিথস্ক্ৰিয়া আৰু প্ৰভাৱক লৈ গবেষণা কৰা হয়।
প্রশ্ন নং ৩ঃ শিক্ষা সমাজতত্ত্বৰ সংজ্ঞা দিয়ক।
উত্তৰঃ শিক্ষা সমাজতত্ত্ব (Sociology of Education) হৈছে সমাজতত্ত্বৰ এটি শাখা, যি শিক্ষা ব্যৱস্থাৰ সামাজিক দিশসমূহ অধ্যয়ন কৰে। ই শিক্ষা ব্যৱস্থা, বিদ্যালয়, শিক্ষক, শিক্ষাৰ্থী, আৰু সমাজৰ মাজত থকা মিথস্ক্ৰিয়া, সামাজিক গঠন, আৰু শিক্ষাৰ ভূমিকা পৰ্যালোচনা কৰে। শিক্ষা সমাজতত্ত্বে অধ্যয়ন কৰে কেনেকৈ শিক্ষা ব্যক্তিগত উন্নয়ন, সামাজিক পৰিবর্তন, আৰু সামাজিক বিভাজনত প্ৰভাৱ বিস্তাৰিত কৰে।
ই বুজিবলৈ চেষ্টা কৰে কেনেকৈ শিক্ষা সমাজৰ বিভিন্ন গোষ্ঠী, যেমন—জাতি, লিংগ, বৰ্ণ, বৰ্গৰ মাজত অসমতা, সুযোগ, আৰু সমতা সৃষ্টি কৰে।
(খ) চমু প্রশ্ন (প্ৰতিটো প্ৰশ্নৰ প্ৰায় ১৫০ টা শব্দৰ ভিতৰত উত্তৰ দিয়ক)
প্রশ্ন নং ১ঃ শিক্ষা আৰু সমাজতত্বৰ মাজৰ সম্পৰ্ক আলোচনা কৰক।
উত্তৰঃ শিক্ষা আৰু সমাজতত্ত্বৰ মাজৰ সম্পর্ক গভীৰ আৰু বহুমুখী। শিক্ষা সমাজতত্ত্বে শিক্ষাক এক সামাজিক প্ৰক্ৰিয়া হিচাপে গণ্য কৰি এই দিশবোৰৰ মাজত থকা আন্তঃসম্পর্কৰ অধ্যয়ন কৰে। তলত শিক্ষা আৰু সমাজতত্ত্বৰ মাজৰ মূল সম্পর্কবোৰ আলোচনা কৰা হৈছে:
প্রশ্ন নং ২ঃ শিক্ষা সমাজতত্ত্বৰ প্ৰকৃতি চমুকৈ ব্যাখ্যা কৰক ।
উত্তৰঃ শিক্ষা সমাজতত্ত্বৰ প্ৰকৃতি চমুকৈ ব্যাখ্যা দিলে নিম্নলিখিত দিশবোৰ অন্তর্ভুক্ত হয়:
প্রশ্ন নং ৩ঃ শৈক্ষিক সমাজতত্ত্ব আৰু শিক্ষাৰ সমাজতত্ত্বৰ মাজৰ পাৰ্থক্য বিচাৰি উলিয়াওক ।
উত্তৰঃ শৈক্ষিক সমাজতত্ত্ব (Educational Sociology) আৰু শিক্ষাৰ সমাজতত্ত্ব (Sociology of Education) দুয়োটা সম্পর্কিত ক্ষেত্ৰ হলেও, তাত কিছু মূল পার্থক্য আছে। তলত এই দুই ক্ষেত্ৰৰ মাজৰ পাৰ্থক্যসমূহ উল্লেখ কৰা হৈছে:
প্রশ্ন নং ৪ঃ শিক্ষা সমাজতত্ত্বৰ সীমাৱদ্ধতাবোৰ চমুকৈ উল্লেখ কৰক ।
উত্তৰঃ শিক্ষা সমাজতত্ত্বৰ সীমাৱদ্ধতাসমূহ চমুকৈ উল্লেখ কৰিলে নিম্নলিখিত দিশবোৰ ধৰা যায়:
বৈজ্ঞানিক পদ্ধতিৰ অভাৱ: শিক্ষা সমাজতত্ত্বৰ কিছুমান ক্ষেত্ৰত পৰীক্ষামূলক পদ্ধতিৰে গৱেষণাৰ অভাৱ থাকে, যাৰ ফলত তথ্যসমূহ বৈজ্ঞানিকভাৱে পৰীক্ষা কৰা কঠিন হয়।
অবজেক্টিভিটি ৰক্ষা কৰাৰ কঠিনতা: সমাজতত্ত্ব এটা সামাজিক বিজ্ঞান, আৰু ইয়াৰ বিষয়বস্তু বহু ক্ষেত্ৰত ব্যক্তিগত দৃষ্টিভংগী আৰু মানসিকতাৰ ওপৰত নিৰ্ভৰ কৰে, যাৰ ফলত অবজেক্টিভ দৃষ্টিভংগী ৰক্ষা কৰা কঠিন হয়।
সামাজিক পৰিৱৰ্তনৰ গতিবেগ: সমাজত শিক্ষাৰ প্ৰভাৱ অধ্যয়ন কৰিবলৈ সমাজৰ পৰিৱৰ্তনশীল ধাৰাৰ সৈতে খাপ খুৱাবলৈ সময় লাগে, কিন্তু এই ধাৰা অত্যন্ত বেগী হোৱাৰ বাবে তৎক্ষণাৎ বিশ্লেষণ প্ৰায় অসম্ভৱ হয়।
সাংস্কৃতিক আৰু পৰিৱেশগত বৈচিত্র্য: পৃথিৱীৰ বিভিন্ন ঠাইত বিভিন্ন সংস্কৃতি, ধাৰণা আৰু শিক্ষাৰ পদ্ধতি থকা বাবে একেটা মডেল সকলো ক্ষেত্ৰত প্ৰযোজ্য নহয়। যাৰ বাবে, শিক্ষা সমাজতত্ত্বত এক অভিন্ন তত্ত্ব গঠন কৰা কঠিন হয়।
নিয়মিত পৰিবর্তনশীল শিক্ষানীতি: শিক্ষাৰ নীতি, পদ্ধতি আৰু প্ৰক্ৰিয়া নিয়মিত পৰিবর্তিত হয়, আৰু সমাজৰ বিভিন্ন অংশত শিক্ষাৰ প্ৰভাৱ একে নাথাকিব পাৰে। এই পৰিবর্তনবিলাকৰ লগত তাল মিলাই অধ্যয়ন চলোৱা জটিল।
এই সীমাৱদ্ধতাসমূহ থাকা সত্ত্বেও শিক্ষা সমাজতত্ত্বে শিক্ষাৰ সামাজিক দিশ আৰু প্ৰভাৱ বিশ্লেষণৰ বাবে গুৰুত্বপূর্ণ ভূমিকা পালন কৰে।
(গ) দীঘল প্রশ্ন (প্ৰতিটো প্ৰশ্নৰ প্ৰায় ৩০০-৫০০ টা শব্দৰ ভিতৰত উত্তৰ দিয়ক)
প্রশ্ন নং ১ঃ শিক্ষা সমাজতত্ত্বৰ পৰিসৰ আলোচনা কৰক।
উত্তৰঃ শিক্ষা সমাজতত্ত্বৰ পৰিসৰ বহু বিস্তৃত, আৰু ই শিক্ষাৰ বিভিন্ন সামাজিক দিশৰ ওপৰত গৱেষণা আৰু বিশ্লেষণ কৰে। তলত ইয়াৰ প্ৰধান পৰিসৰসমূহ উল্লেখ কৰা হৈছে:
১. শিক্ষা আৰু সামাজিকীকৰণ:
- শিক্ষা সমাজৰ মূখ্য সামাজিকীকৰণৰ এজেঞ্চি হিচাপে কাম কৰে। শিক্ষা সমাজৰ নতুন প্ৰজন্মক সমাজৰ মূল্যবোধ, সংস্কৃতি, আচাৰ-ব্যৱহাৰ, আৰু সামাজিক নিয়ম-কানুন শিকায়।
- শিক্ষা সমাজত কিদৰে ব্যক্তিক সামাজিক দৃষ্টিভংগী, ধৰ্মীয় মূল্যবোধ, আৰু নৈতিক আদৰ্শৰ সৈতে খাপ খুৱাবলৈ সহায় কৰে, সেইটো শিক্ষা সমাজতত্ত্বৰ অধীনত অধ্যয়ন কৰা হয়।
২. শিক্ষা আৰু সামাজিক নিয়ন্ত্ৰণ:
- শিক্ষা সমাজত সামাজিক নিয়ন্ত্ৰণৰ অন্যতম উপায়। বিদ্যালয়ৰ নিয়ম-কানুন, শৃংখলা, আৰু আচাৰ-বিধি শিকোৱাৰ দ্বাৰা সমাজত ব্যৱস্থা আৰু শৃংখলা বজাই ৰাখিবলৈ সহায় কৰে।
- শিক্ষা সমাজতত্ত্বে অধ্যয়ন কৰে কেনেকৈ শিক্ষাৰ দ্বাৰা সামাজিক নিয়ন্ত্ৰণ বজাই ৰাখা হয় আৰু ব্যক্তিসকলক সুশৃংখল জীৱন যাপন কৰিবলৈ প্ৰশিক্ষণ দিয়ে।
৩. শিক্ষা আৰু সামাজিক অসামঞ্জস্য:
- সমাজত শিক্ষাৰ পৰিসৰ অসম হ'লে সামাজিক অসামঞ্জস্য আৰু বৈষম্য বৃদ্ধি পায়। শিক্ষা সমাজতত্ত্ব এই অসামঞ্জস্যৰ বিষয়ৰ ওপৰত গৱেষণা কৰে, যেনে– ধনী-গৰিব, জাতিগত, আৰু লৈঙ্গিক বৈষম্য।
- শিক্ষাৰ সুযোগ, গুণগত মান, আৰু শিক্ষাৰ সুবিধাবোৰ কেনেকৈ সমাজৰ বিভিন্ন গোটত অসমভাৱে বিতৰণ কৰা হয়, সেইবোৰ অধ্যয়ন কৰা হয়।
৪. শিক্ষাৰ সমাজত প্ৰভাৱ:
- শিক্ষাই সমাজত ব্যক্তিগত আৰু সামাজিক পৰিবর্তন আনিব পাৰে। ব্যক্তিৰ জ্ঞান, দক্ষতা, আৰু আচৰণ উন্নত কৰাত শিক্ষাৰ মূখ্য ভূমিকা আছে, আৰু ইয়াৰ ফলত সমাজৰ পৰিবর্তন ঘটে।
- শিক্ষা সমাজতত্ত্বৰ অন্তৰ্গত এই বিষয়টোত অধ্যয়ন কৰা হয় যে কেনেকৈ শিক্ষা সমাজৰ অৰ্থনৈতিক, ৰাজনৈতিক, আৰু সাংস্কৃতিক বিকাশত সহায় কৰে।
৫. শিক্ষা আৰু সামাজিক গতিশীলতা:
- শিক্ষা এক মূখ্য হাতিয়াৰ, যিয়ে ব্যক্তিৰ সামাজিক স্তৰ উন্নত কৰিবলৈ সহায় কৰে। ব্যক্তিসকলে শিক্ষাৰ সহায়ত জীৱনত অগ্ৰগতি কৰি সমাজৰ উচ্চ স্তৰত স্থান লাভ কৰিব পাৰে।
- শিক্ষা সমাজতত্ত্বে অধ্যয়ন কৰে কেনেকৈ শিক্ষাই সামাজিক গতিশীলতা সৃষ্টি কৰে আৰু সমাজত ব্যক্তিৰ স্থান পৰিবর্তন ঘটায়।
৬. শিক্ষা আৰু সমাজত পৰিবর্তন:
- শিক্ষাৰ দ্বাৰা সমাজত সংস্কাৰ আৰু নতুনত্বৰ বীজ বপন কৰা যায়। সমাজত নতুন চিন্তা-চেতনাৰ বিকাশ, বিজ্ঞান আৰু প্ৰযুক্তিবিদ্যাৰ প্ৰচলন, আৰু নতুন নীতি-নৈতিকতাৰ উদ্ভাৱন শিক্ষাৰ মাধ্যমেৰে হয়।
- শিক্ষা সমাজতত্ত্বে সমাজৰ নতুন প্ৰজন্মক শিক্ষাৰ মাধ্যমেৰে কিদৰে পৰিবর্তন আৰু উন্নতি সাধন কৰিব পাৰি, সেই বিষয়ত গৱেষণা কৰে।
৭. শিক্ষা আৰু ৰাজনীতি:
- শিক্ষা ৰাজনৈতিক চৰ্চাৰ ওপৰতও গুৰুত্বপূৰ্ণ প্ৰভাৱ বিস্তাৰিত কৰে। শিক্ষা নীতি, বিদ্যালয়ৰ পৰিচালনা, আৰু শিক্ষা ব্যৱস্থাৰ সামাজিক আৰু ৰাজনৈতিক দিশসমূহ অধ্যয়ন শিক্ষা সমাজতত্ত্বৰ অন্তৰ্গত।
- শিক্ষাৰ দ্বাৰা ৰাজনৈতিক চিন্তাধাৰাৰ প্ৰসাৰ আৰু সমাজৰ শক্তিৰ গঠন কেনেকৈ হয়, সেই বিষয়বোৰ অধ্যয়ন কৰা হয়।
৮. শিক্ষা আৰু সংস্কৃতি:
- শিক্ষা সমাজৰ সাংস্কৃতিক প্ৰবাহ অব্যাহত ৰখাত মূখ্য ভূমিকা পালন কৰে। শিক্ষা সমাজৰ সংস্কৃতিৰ মুল্যবোধ, চেতনাৰ বিস্তাৰ ঘটায়।
- শিক্ষা সমাজতত্ত্বত শিক্ষাৰ মাধ্যমত সংস্কৃতিৰ প্ৰবাহ কেনেকৈ সঞ্চালিত হয়, আৰু নতুন প্ৰজন্মৰ মাজত এই সংস্কৃতি কেনেকৈ প্ৰেৰিত হয়, সেইবোৰ অধ্যয়ন কৰা হয়।
৯. শিক্ষা আৰু অৰ্থনীতি:
- শিক্ষা এক প্ৰধান উপায়, যিয়ে ব্যক্তিসকলক আৰ্থিকভাৱে আত্মনিৰ্ভৰশীল আৰু সক্ষম কৰিব পাৰে। এক শিক্ষিত সমাজ অৰ্থনৈতিকভাৱে শক্তিশালী হ'ব পাৰে।
- শিক্ষা সমাজতত্ত্বে অধ্যয়ন কৰে কেনেকৈ শিক্ষাই ব্যক্তিগত তথা সমাজৰ অৰ্থনৈতিক উন্নতিত সহায় কৰে।
উপসংহাৰ:
শিক্ষা সমাজতত্ত্বৰ পৰিসৰ বহুমুখী আৰু বিস্তৃত। ই শিক্ষাৰ মাধ্যমেৰে সমাজৰ সামাজিক, সাংস্কৃতিক, অৰ্থনৈতিক, আৰু ৰাজনৈতিক দিশবোৰৰ মাজত থকা আন্তঃসম্পর্ক অধ্যয়ন কৰে।
প্রশ্ন নং ২ঃ শিক্ষাত সমাজতাত্ত্বিক দৃষ্টিভংগী গ্ৰহণৰ প্ৰয়োজনীয়তা আৰু গুৰুত্ব আলোচনা কৰক।
উত্তৰঃ শিক্ষাত সমাজতাত্ত্বিক দৃষ্টিভংগী গ্ৰহণৰ প্ৰয়োজনীয়তা আৰু গুৰুত্ব বুজিবলৈ তলত কেইটামান মূল দিশ আলোচনা কৰা হৈছে:
১. সমাজিক সমস্যাবোৰৰ সমাধান:
- সমাজতাত্ত্বিক দৃষ্টিভংগী শিক্ষাৰ মাজেৰে সমাজৰ বিভিন্ন সমস্যা, যেনে– বৈষম্য, বঞ্চনা, আৰু সামাজিক অস্থিৰতা বুজিবলৈ আৰু সমাধান কৰিবলৈ সহায় কৰে। ইয়াৰ মাধ্যমে শিক্ষকসকলে শিক্ষাৰ্থীসকলক এই বিষয়ত সচেতন কৰিব পাৰে।
২. সামাজিকীকৰণৰ প্ৰক্ৰিয়া:
- শিক্ষা হৈছে সামাজিকীকৰণৰ এটা মুখ্য মাধ্যম। সমাজতাত্ত্বিক দৃষ্টিভংগী গ্ৰহণ কৰিলে শিক্ষাৰ্থীসকলে সমাজৰ মূল্যবোধ, আচাৰ-ব্যৱহাৰ, আৰু নৈতিক দায়িত্ব বুজিব পাৰে।
৩. সমাজিক ন্যায় আৰু সমতা:
- সমাজতাত্ত্বিক দৃষ্টিভংগী শিক্ষা ব্যৱস্থাৰ ভিতৰত সামাজিক ন্যায় আৰু সমতাৰ বিষয়ে বুজাবলৈ সহায় কৰে। ই শিক্ষাৰ সুযোগ আৰু সুবিধাবোৰৰ বাবে সমতা নিশ্চিত কৰাৰ প্ৰয়োজনীয়তা উলাই তোলে।
৪. শিক্ষাৰ মান আৰু গুণগত মান উন্নয়ন:
- সমাজতাত্ত্বিক দৃষ্টিভংগীৰ মাধ্যমে শিক্ষাৰ গুণগত মান উন্নয়ন কৰা হয়। শিক্ষকসকলে সমাজৰ প্ৰয়োজন আৰু চাহিদা অনুযায়ী শিক্ষাৰ পাঠ্যক্রম আৰু পদ্ধতিৰ উন্নতি ঘটাব পাৰে।
৫. সাংস্কৃতিক বিবিধতা আৰু সহানুভূতি:
- সমাজতাত্ত্বিক দৃষ্টিভংগী শিক্ষাৰ মাজেৰে শিক্ষাৰ্থীসকলক বিভিন্ন সংস্কৃতিৰ মাজত সহানুভূতি আৰু সমঝোতা গঢ়ি তুলিবলৈ সহায় কৰে। ইয়াৰ দ্বাৰা সমাজৰ সাংস্কৃতিক বৈচিত্র্যক স্বীকৃতি দিব পৰা যায়।
৬. ৰাজনৈতিক আৰু অৰ্থনৈতিক প্ৰসঙ্গ:
- শিক্ষা সমাজৰ ৰাজনৈতিক আৰু অৰ্থনৈতিক দিশবোৰৰ সৈতে সংযুক্ত। সমাজতাত্ত্বিক দৃষ্টিভংগী গ্ৰহণ কৰিলে শিক্ষাৰ্থীসকলে সমাজৰ ৰাজনৈতিক কাঠামো আৰু অৰ্থনৈতিক পৰিস্থিতি বুজিব পাৰে।
৭. বৈজ্ঞানিক আৰু বিশ্লেষণাত্মক দৃষ্টিভংগী:
- সমাজতাত্ত্বিক দৃষ্টিভংগী শিক্ষা পৰ্যবেক্ষণ আৰু বিশ্লেষণৰ বাবে বৈজ্ঞানিক পদ্ধতিৰ ব্যৱহাৰ কৰাত সহায় কৰে। ই শিক্ষকৰ বাবে বিষয়বস্তুৰ গভীৰ বুজ আৰু শিক্ষাৰ ফলাফলৰ বিশ্লেষণৰ সুযোগ প্ৰদান কৰে।
৮. আগ্ৰহ আৰু উদ্ভাৱনশীলতা:
- সমাজতাত্ত্বিক দৃষ্টিভংগীৰ দ্বাৰা শিক্ষাৰ্থীসকলে শিক্ষাৰ বিষয়ৰ ওপৰত আগ্ৰহ আৰু উদ্ভাৱনশীলতা বৃদ্ধি কৰিব পাৰে। ইয়াৰ মাধ্যমে শিক্ষাৰ্থীসকলে সক্রিয়ভাৱে বিষয়বস্তুৰ ওপৰত চিন্তা আৰু আলোচনাত অংশগ্ৰহণ কৰিবলৈ প্ৰেৰণা লাভ কৰে।
৯. প্ৰগতিশীল সমাজ গঠন:
- সমাজতাত্ত্বিক দৃষ্টিভংগীৰ মাধ্যমে শিক্ষাৰ্থীসকলে সমাজৰ প্ৰগতিশীলতা আৰু উন্নয়নমূলক চিন্তাধাৰা সৃষ্টি কৰিবলৈ সহায় কৰে। শিক্ষাই নতুন চিন্তাভাবনা আৰু উদ্যোগৰ পথপ্ৰদৰ্শক হিচাপে কাম কৰে।
উপসংহাৰ:
শিক্ষাত সমাজতাত্ত্বিক দৃষ্টিভংগী গ্ৰহণ কৰাটো সমাজ, শিক্ষা, আৰু সংস্কৃতিৰ মাজত থকা আন্তঃসম্পর্ক বুজিবলৈ, শিক্ষাৰ গুণগত মান উন্নয়ন কৰিবলৈ, আৰু সামাজিক সমস্যাবোৰৰ সমাধানৰ বাবে এক অত্যাৱশ্যকীয় উপায়। ইয়াৰ দ্বাৰা শিক্ষাৰ্থীসকলে এক সজাগ, সামাজিকভাৱে সচেতন, আৰু দায়িত্বশীল নাগৰিক হিচাপে গঢ়ি উঠিব পাৰে।