শিক্ষা আৰু সমাজ
অধ্য়ায়-২
ক) চমু প্ৰশ্ন (প্ৰতিটো প্ৰশ্নৰে প্ৰায় ১৫০ টা শব্দত উত্তৰ দিয়ক)
প্ৰশ্ন নং ১ঃ সমাজ কি?
উত্তৰঃ সমাজ শব্দটোৰ অৰ্থ আৰু সংজ্ঞা বুজিবলৈ তলত কিছু মূল দিশ উল্লেখ কৰা হৈছে:
১. সংজ্ঞা:
সমাজ হৈছে এক গোষ্ঠী যি বিভিন্ন মানুহৰ সমন্বয়ে গঠিত হয়, যাৰ সদস্যসকলে বিশেষ জীৱনযাত্ৰা, সংস্কৃতি, মূল্যবোধ, আৰু আচাৰ-ব্যৱহাৰ ভাগ কৰে। ই এক নিৰ্দিষ্ট সামাজিক সংগঠন, য’ত সদস্যসকলে পৰস্পৰে যোগাযোগ, আন্তঃসম্পর্ক আৰু সমবায়ৰ মাধ্যমে জীৱন অতিবাহিত কৰে।
২. মূল উপাদান:
সমাজৰ গঠন আৰু বাচলতা কিছুমান মূল উপাদানৰ ওপৰত নিৰ্ভৰ কৰে:
- মানুহ: সমাজৰ ভিত্তি হৈছে মানুহ। যিজন ব্যক্তিগত আৰু সামাজিক পৰিসৰত কাম কৰে।
- সংস্কৃতি: সমাজৰ সদস্যসকলৰ সৈতে জড়িত আচাৰ-ব্যৱহাৰ, বিশ্বাস, নীতি, আৰু মূল্যবোধ।
- সম্ভৱনা আৰু সম্পর্ক: সমাজত সদস্যসকলৰ মাজত থকা বিভিন্ন সম্পর্ক, যেনে- পৰিয়াল, বন্ধু, আৰু ৰাজনৈতিক গোষ্ঠী।
- নিয়ম-কানুন: সমাজৰ নিয়ম, বিধি, আৰু সামাজিক আচাৰবোৰ, যিয়ে সদস্যসকলৰ আচৰণ নিয়ন্ত্ৰণ কৰে।
৩. প্ৰকাৰ:
সমাজক বিভিন্ন দিশৰ পৰা ভাগ কৰা যায়:
- ছোট সমাজ: পৰিয়াল, গাঁও, ইত্যাদি।
- ডাঙৰ সমাজ: ৰাষ্ট্ৰ, জাতি, বিশ্ব ইত্যাদি।
- সাংস্কৃতিক সমাজ: ৰাষ্ট্ৰীয় সমাজ, জাতিগত সমাজ, ধর্মীয় সমাজ ইত্যাদি।
৪. গুণাবলী:
- সংগঠন: সমাজৰ ভিতৰত এক ধৰণৰ গঠন থাকে, যিয়ে সদস্যসকলৰ মাজত মাৰ্গদৰ্শক ৰূপে কাম কৰে।
- অন্তৰ্ভুক্তি: সমাজত সদস্যসকলৰ মাজত অন্তৰ্ভুক্তি আৰু সহযোগিতা থাকে।
- সমষ্টিগত আচাৰ: সমাজৰ সদস্যসকলৰ মাজত এক সমষ্টিগত আচাৰ আৰু অনুভৱ থাকে।
৫. কাজৰ ক্ষেত্ৰ:
সমাজৰ সদস্যসকল একে উদ্দেশ্যৰ বাবে মিলিত হৈ কাম কৰে, যেনে- উন্নয়ন, সহায়তা, আৰু সামাজিক সমস্যা সমাধান।
উপসংহাৰ:
সারাংশত, সমাজ হৈছে মানুহৰ এক গোষ্ঠী যিয়ে একে আচাৰ, বিশ্বাস, আৰু সংস্কৃতিৰ ভিত্তিত একে স্থানত বসবাস কৰে। সমাজই ব্যক্তিৰ চিন্তা-ভাবনা আৰু আচৰণক গঠন কৰে, আৰু একে সময়ত বিভিন্ন সামাজিক সমস্যাবোৰৰ সমাধানৰ বাবে এক সহযোগিতামূলক পৰিসৰ প্ৰদান কৰে।
প্ৰশ্ন নং ২ঃ সামাজিক ব্য়ৱস্থা মানে কি?
উত্তৰঃ সামাজিক ব্যৱস্থা (Social Structure) শব্দটো সমাজৰ সংগঠন আৰু সংগঠনৰ উপায়ৰ ওপৰত ইঙ্গিত কৰে। ইয়াৰ মাধ্যমে সমাজত প্ৰতিটো সদস্যৰ মাজত থকা সম্পর্ক, ভূমিকা, আৰু সংহতিৰ কাৰ্য্যপদ্ধতিৰ বৰ্ণনা কৰা হয়।
সামাজিক ব্যৱস্থাৰ মূল দিশবোৰ:
সংগঠন:
- সামাজিক ব্যৱস্থাই সমাজত সদস্যসকলৰ মাজত থকা সম্পর্ক আৰু গঠন পদ্ধতিৰ বিষয়ে আলোচনা কৰে। ইয়াত বিভিন্ন সামাজিক গোষ্ঠী, দল, আৰু প্রতিষ্ঠানসমূহ অন্তর্ভুক্ত হয়।
ভূমিকা আৰু দায়িত্ব:
- সদস্যসকলৰ বাবে নিদিষ্ট ভূমিকা আৰু দায়িত্ব নিৰ্ধাৰিত থাকে। উদাহৰণ স্বৰূপে, শিক্ষক, চিকিৎসক, আৰু অভিভাৱকৰ বিভিন্ন ভূমিকা আছে।
সামাজিক স্তৰ:
- সামাজিক ব্যৱস্থাৰ অংশ হিচাপে সমাজত বিভিন্ন স্তৰৰ পৰা বিভিন্ন গোষ্ঠী সৃষ্টি হয়। ই ধন, শিক্ষা, ধৰ্ম, আৰু ৰাজনৈতিক শক্তিৰ আধাৰত গঠন কৰা হয়।
সম্পর্ক:
- সামাজিক ব্যৱস্থাই সদস্যসকলৰ মাজত থকা সম্পর্কৰ প্ৰকাৰ আৰু ধৰণ বুজায়। ইয়াত পৰিয়ালিক সম্পর্ক, বন্ধুতা, আৰু সামাজিক নেটৱৰ্ক অন্তর্ভুক্ত থাকে।
নিয়ম আৰু মূল্যবোধ:
- সামাজিক ব্যৱস্থাত সমাজৰ নিয়ম-কানুন, মূল্যবোধ, আৰু আচাৰ-ব্যৱহাৰ অন্তর্ভুক্ত থাকে। এই নিয়মবোৰ সদস্যসকলৰ আচৰণ নিয়ন্ত্ৰণ কৰে।
সামাজিক ব্যৱস্থাৰ গুৰুত্ব:
- সামাজিক ব্যৱস্থা সমাজৰ কাৰ্য্যপদ্ধতিৰ ওপৰত প্ৰভাৱ বিস্তাৰিত কৰে।
- ই ব্যক্তি আৰু গোষ্ঠীসকলৰ আচাৰ, নীতি, আৰু মূল্যবোধৰ বিকাশত গুৰুত্বপূর্ণ ভূমিকা পালন কৰে।
- সামাজিক ব্যৱস্থা সমাজৰ স্থিতিশীলতা, সাংস্কৃতিক বিকাশ, আৰু সামাজিক পরিবর্তনৰ ক্ষেত্ৰত অৱদান ৰাখে।
উপসংহাৰ:
সামাজিক ব্যৱস্থা হৈছে এক পৰিসৰ, য'ত সদস্যসকলে একে সময়তে সামাজিক সম্পর্ক আৰু গঠন কৰি একেলগে কাম কৰে। ইয়াৰ মাধ্যমে সমাজৰ কাৰ্য্যপদ্ধতি, সদস্যসকলৰ আচাৰ আৰু ভূমিকা নিৰ্ধাৰিত হয়।
প্ৰশ্ন নং ৩ঃ সামাজিকীকৰণ মানে কি?
উত্তৰঃ সামাজিকীকৰণ (Socialization) হৈছে সেই প্ৰক্ৰিয়া যাৰ মাধ্যমে ব্যক্তি বা সদস্যৰ সামাজিক পৰিসৰত সামাজিক মূল্যবোধ, আচাৰ-ব্যৱহাৰ, আৰু সংস্কৃতিৰ গুণাবলী শিকি সামাজিক জীৱনৰ বাবে প্ৰস্তুত হয়। এই প্ৰক্ৰিয়া শিশুৰ শৈশৱৰ পৰা আৰম্ভ হয় আৰু জীৱনৰ বিভিন্ন পৰ্যায়ত চলি থাকে।
সামাজিকীকৰণৰ মূল দিশবোৰ:
মূল্যবোধ আৰু বিশ্বাস:
- সামাজিকীকৰণৰ মাধ্যমে ব্যক্তি সমাজৰ মূল বিশ্বাস আৰু মূল্যবোধৰ সৈতে পৰিচিত হয়। ই শিশুসকলক সমাজৰ সঠিক আচাৰ-ব্যৱহাৰ আৰু নৈতিক আদৰ্শ শিকায়।
ভূমিকা আৰু দায়িত্ব:
- সামাজিকীকৰণৰ সময়ত ব্যক্তিসকলক সামাজিক ভূমিকা আৰু দায়িত্ব বুজাবলৈ সহায় কৰা হয়। উদাহৰণ স্বৰূপে, পিতৃ-মাতৃ, শিক্ষক, আৰু বন্ধু হিচাপে কিদৰে আচৰণ কৰিব লাগে, সেইটো শিকোৱা হয়।
সংস্কৃতি:
- সামাজিকীকৰণৰ দ্বাৰা ব্যক্তি সমাজৰ সংস্কৃতিৰ সৈতে সংযোগিত হয়। ইয়াত ভাষা, পৰম্পৰা, আচাৰ-ব্যৱহাৰ, আৰু সামাজিক অনুষ্ঠান অন্তর্ভুক্ত।
সামাজিক সম্পর্ক:
- ব্যক্তিৰ সমাজত আন্তঃসম্পর্ক গঢ়ি তোলাৰ বাবে সামাজিকীকৰণ অত্যন্ত গুৰুত্বপূর্ণ। ইয়াৰ মাধ্যমে মানুহে পৰিয়াল, বন্ধু, আৰু সমাজৰ অন্য সদস্যৰ সৈতে সম্পর্ক স্থাপন কৰে।
শিক্ষা:
- শিক্ষা আৰু সামাজিকীকৰণ একে সময়তে চলি থাকে। বিদ্যালয় আৰু অন্যান্য সামাজিক পৰিৱেশৰ মাধ্যমে শিক্ষাৰ্থীসকলে সামাজিক মূল্যবোধ আৰু আচাৰ-ব্যৱহাৰ শিকিব পাৰে।
সামাজিকীকৰণৰ প্ৰকাৰ:
প্ৰাথমিক সামাজিকীকৰণ:
- এইটো সাধাৰণতে পৰিয়ালৰ পৰা আৰম্ভ হয়, য'ত শিশুসকলে পিতৃ-মাতৃ আৰু অন্যান্য পৰিয়ালৰ সদস্যৰ পৰা সমাজৰ মূলৰ সন্মুখীন হয়।
মধ্যম সামাজিকীকৰণ:
- এইটো বিদ্যালয়, বন্ধু-বান্ধৱ, আৰু সমাজৰ অন্যান্য গোষ্ঠীসমূহৰ মাজেৰে ঘটে। ই সামাজিক মানসিকতা আৰু আচাৰ-ব্যৱহাৰ বুজিবলৈ সহায় কৰে।
গম্ভীৰ সামাজিকীকৰণ:
- এইটো চাকৰিত অথবা সমাজৰ অন্যান্য প্রতিষ্ঠানত ঘটিত হয়, য'ত ব্যক্তি নতুন সামাজিক ভূমিকা গ্ৰহণ কৰে আৰু নতুন দায়িত্বসমূহ শিকি।
উপসংহাৰ:
সামাজিকীকৰণ হৈছে ব্যক্তিৰ জীৱনত এক গুৰুত্বপূর্ণ প্ৰক্ৰিয়া। ইয়াৰ দ্বাৰা ব্যক্তি সমাজৰ সদস্য হিচাপে গঢ়ি উঠে, আৰু তেওঁলোকে সমাজৰ আচাৰ-ব্যৱহাৰ, মূল্যবোধ, আৰু সংস্কৃতিৰ সৈতে সংযুক্ত হয়। সামাজিকীকৰণৰ দ্বাৰা ব্যক্তিসকলে এক সচেতন আৰু দায়িত্বশীল নাগৰিক হিচাপে জীৱন যাপন কৰিব পাৰে।
খ) ৰচনাধৰ্মী প্ৰশ্ন (৩০০-৫০০ শব্দৰ ভিতৰত উত্তৰ লিখক)
প্ৰশ্ন নং ১ঃ সামাজিক চুক্তি তত্ত্বটো আলোচনা কৰক।
উত্তৰঃ সামাজিক চুক্তি তত্ত্ব (Social Contract Theory) হৈছে এজন ব্যক্তি আৰু এজন সমাজৰ মাজত থকা সম্পর্কৰ এক দৰ্শনিক আৰু ৰাজনৈতিক তত্ত্ব। এই তত্ত্বৰ আধাৰত, সমাজৰ সদস্যসকলে একো ব্যক্তিগত অধিকাৰ আৰু স্বাধীনতা বিসৰ্জন কৰি এক সামাজিক চুক্তি বা চুক্তিপত্রৰ মাধ্যমে এক গণতান্ত্রিক সমাজ গঠন কৰে।
সামাজিক চুক্তি তত্ত্বৰ মূল দিশ:
অধিকাৰ আৰু স্বাধীনতা:
- ব্যক্তিসকলে সামাজিক চুক্তিত যোগদান কৰাৰ সময়ত তেওঁলোকৰ কিছু ব্যক্তিগত অধিকাৰ আৰু স্বাধীনতা ত্যাগ কৰে। ইয়াৰ ফলত, সমাজত স্থিতিশীলতা আৰু শান্তি বজাই ৰাখিবলৈ এক নতুন সামাজিক পৰিকল্পনা গঠিত হয়।
গণতান্ত্রিক সমাজ:
- সামাজিক চুক্তিৰ মাধ্যমে গঠন হোৱা সমাজৰ এক মূখ্য উদ্দেশ্য হৈছে সৰ্বসাধাৰণৰ কল্যাণ। এই তত্ত্বে ব্যক্তিগত অধিকারৰ সুৰক্ষা নিশ্চিত কৰাৰ প্ৰয়োজনীয়তা উল্লেখ কৰে।
ৰাজনৈতিক অথৰিটি:
- সামাজিক চুক্তি তত্ত্বৰ আধাৰত, সমাজৰ ৰাজনৈতিক অথৰিটি মানে চৰকাৰ, নাগৰিকৰ স্বীকৃতিৰ ওপৰত নিৰ্ভৰশীল। নাগৰিকসকল চৰকাৰৰ ওপৰত এক নিৰ্দিষ্ট অভিলাষ প্রকাশ কৰে, যাৰ ফলত চৰকাৰে নাগৰিকৰ অধিকাৰ ৰক্ষা কৰিবলৈ দায়িত্ব লয়।
শান্তি আৰু সুৰক্ষা:
- সামাজিক চুক্তি তত্ত্বৰ এটা গুৰুত্বপূর্ণ দিশ হৈছে শান্তি আৰু সুৰক্ষা। সদস্যসকলে চুক্তি স্বীকাৰ কৰি সমাজত আইন আৰু নিয়ম সৃজন কৰে, যাতে সকলো সদস্যৰ সুৰক্ষা নিশ্চিত হয়।
সামাজিক চুক্তি তত্ত্বৰ প্ৰধান দাৰ্শনিকসকল:
Thomas Hobbes:
- Hobbesৰ মতে, মানুহ স্বাভাৱিক অৱস্থাত কঠোৰ আৰু যুদ্ধৰ জীৱনযাপন কৰে। এজন শক্তিশালী চৰকাৰৰ প্ৰয়োজন, যিয়ে সামাজিক শান্তি আৰু সুৰক্ষা প্ৰদান কৰে। তেওঁ ইয়াক "লেভিয়ান"ৰ দৰে চিন্তা কৰিছিল।
John Locke:
- Locke সমাজতান্ত্রিক অধিকার আৰু ব্যক্তি স্বাধীনতাৰ ওপৰত গুৰুত্ব দিছিল। তেওঁ ইয়াক সমগ্ৰ সদস্যৰ অধিকারৰ ৰক্ষা কৰিবলৈ এক সীমিত চৰকাৰৰ প্ৰয়োজনীয়তা উল্লেখ কৰে।
Jean-Jacques Rousseau:
- Rousseauৰ মতে, "মানুহ জন্মগতভাৱে স্বাধীন আৰু সুখী," কিন্তু সমাজৰ বিকাশৰ সৈতে তেওঁলোকৰ স্বাধীনতা হেৰায়। তেওঁ নিজৰ সামাজিক চুক্তিৰ মাধ্যমত সমাজৰ উন্নতি আৰু অধিকারৰ প্ৰতি দৃঢ় প্ৰতিশ্রুতি বিৰোধী আছিল।
প্ৰশ্ন নং২ঃ সমাজৰ কাৰকবোৰ কি কি?
উত্তৰঃ সমাজ গঠন আৰু বিকাশত বিভিন্ন কাৰক বা উপাদান থাকে। এইবোৰক সমাজৰ কাৰক বুলি জনা যায়। তলত সমাজৰ প্ৰধান কাৰকসমূহৰ আলোচনা কৰা হৈছে:
প্ৰশ্ন নং ৩ঃ সামাজিক ব্য়ৱস্থাৰূপে শিক্ষা সম্পৰ্কে আলোচনা কৰক?
উত্তৰঃ শিক্ষা সামাজিক ব্যৱস্থাৰ এক গুৰুত্বপূর্ণ অংশ আৰু ই সমাজৰ গঠন, উন্নয়ন, আৰু সংস্কৃতিৰ সংৰক্ষণৰ ক্ষেত্ৰত বিশেষ ভূমিকা পালন কৰে। সামাজিক ব্যৱস্থাৰূপে শিক্ষা নিম্নলিখিত দিশবোৰত আলোচনা কৰা হৈছে:
১. সামাজিকীকৰণ:
- শিক্ষা হৈছে সামাজিকীকৰণৰ এটি মুখ্য মাধ্যম। ইয়াৰ মাধ্যমে শিক্ষাৰ্থীসকলে সমাজৰ মূল্যবোধ, আচাৰ-ব্যৱহাৰ, আৰু নৈতিক দায়িত্ব শিকি সমাজত এক সজাগ নাগৰিক হিচাপে গঢ়ি উঠে।
২. সাংস্কৃতিক সংৰক্ষণ:
- শিক্ষা সাংস্কৃতিক ঐতিহ্যৰ সংৰক্ষণ আৰু প্ৰৱাহত সহায় কৰে। বিদ্যালয় আৰু শিক্ষা প্ৰতিষ্ঠানসমূহে শিক্ষাৰ্থীসকলক স্থানীয়, জাতীয়, আৰু আন্তর্জাতিক সংস্কৃতিৰ বিষয়ে জানিবলৈ সহায় কৰে।
৩. সমাজিক সমতা:
- শিক্ষা সামাজিক সমতাৰ প্ৰবাহৰ বাবে এক গুৰুত্বপূর্ণ উপায়। ই বঞ্চনা, বৈষম্য, আৰু অসমতাৰ বিৰুদ্ধে সমষ্টিগত চেতনা গঢ়ি তোলে। শিক্ষাৰ সুযোগৰ সমতা নিশ্চিত কৰিলে সমাজৰ উন্নয়নৰ সম্ভাৱনা বৃদ্ধি পায়।
৪. সামাজিক পরিবর্তন:
- শিক্ষা সামাজিক পরিবর্তনৰ এক শক্তিশালী মাধ্যম। এটি শিক্ষিত সমাজ অধিক সৃজনশীল আৰু উদ্ভাৱনশীল হৈ উঠিব পাৰে, যাৰ ফলত সমাজৰ প্ৰগতিশীলতা বৃদ্ধি পায়।
৫. নগৰিক জ্ঞান:
- শিক্ষা নাগৰিকৰ অধিকার, দায়িত্ব, আৰু সামাজিক নিয়মৰ বিষয়ে জ্ঞান প্ৰদান কৰে। ই শিক্ষাৰ্থীসকলক সমাজৰ সমস্যা আৰু তাৰ সমাধানৰ বিষয়ে সচেতন কৰে।
৬. অর্থনৈতিক উন্নয়ন:
- শিক্ষাৰ মাধ্যমৰ জৰিয়তে মানুহৰ দক্ষতা বৃদ্ধি পায়, যাৰ ফলত অৰ্থনৈতিক উন্নয়ন সাধন হয়। উচ্চ শিক্ষা লাভ কৰা ব্যক্তিসকলে উচ্চতর চাকৰি আৰু বৃত্তি লাভ কৰাৰ সম্ভাৱনা বৃদ্ধি কৰে।
৭. শিক্ষা আৰু সমাজৰ সম্পর্ক:
- সমাজ আৰু শিক্ষাৰ মাজত এক আন্তঃসম্পর্ক আছে। সমাজৰ চাহিদা আৰু মূল্যবোধই শিক্ষা পদ্ধতিত প্ৰভাৱ বিস্তাৰিত কৰে, আৰু শিক্ষা সমাজৰ সামগ্রিক কাঠামো আৰু সংস্কৃতিৰ ওপৰত প্ৰভাৱিত হয়।
৮. গঠনমূলক সম্বন্ধ:
- শিক্ষা এক গঠনমূলক সম্বন্ধৰূপে কাম কৰে, য’ত শিক্ষক, শিক্ষাৰ্থী, পৰিয়াল, আৰু সমাজৰ মাজত এক সুসম্পর্ক স্থাপন হয়। এই সম্বন্ধই শিক্ষাৰ মান আৰু গুণগত মান উন্নয়ন কৰাত সহায় কৰে।
উপসংহাৰ:
সামাজিক ব্যৱস্থাৰূপে শিক্ষা সমাজৰ মৌলিক গঠন আৰু বিকাশত এক অত্যাৱশ্যকীয় ভূমিকা পালন কৰে। শিক্ষা সমাজৰ মূল্যবোধ, সংস্কৃতি, আৰু সামাজিক নীতিৰ সংৰক্ষণৰ বাবে এক প্ৰধান মাধ্যম হিচাপে গণ্য হয়। ইয়াৰ দ্বাৰা সমাজৰ উন্নয়ন, সমতা, আৰু সৃজনশীলতা বৃদ্ধিত উল্লেখযোগ্য প্ৰভাৱ বিস্তাৰিত হয়।
প্ৰশ্ন নং ৪ঃ সামাজিকীকৰণৰ এক গুৰুত্বপূৰ্ণ আহিলা হিচাপে শিক্ষাৰ ভূমিকা ব্য়াখ্য়া কৰক।
উত্তৰঃ সামাজিকীকৰণ প্ৰক্ৰিয়া এক ব্যক্তিৰ সামাজিক পৰিৱেশৰ সৈতে সম্পৰ্ক গঢ়ি তোলাৰ এক প্ৰক্ৰিয়া। শিক্ষাই এই প্ৰক্ৰিয়াত এক গুৰুত্বপূৰ্ণ ভূমিকা পালন কৰে। ইয়াৰ কিছু প্ৰধান দিশ তলত উল্লেখ কৰা হৈছে:
১. মূল্যবোধ আৰু আচাৰ-ব্যৱহাৰ শিকোৱা:
- শিক্ষা সামাজিকীকৰণৰ এক মুখ্য মাধ্যম হিচাপে কাৰ্য্য কৰে। বিদ্যালয় আৰু শিক্ষাৰ প্রতিষ্ঠানসমূহে শিক্ষাৰ্থীসকলক সমাজৰ মূল মূল্যবোধ, আচাৰ-ব্যৱহাৰ, আৰু নৈতিকতাৰ প্ৰতি সজাগ কৰে। ইয়াৰ দ্বাৰা শিক্ষাৰ্থীসকলে সামাজিক পৰিস্থিতিত কিদৰে আচৰণ কৰিব লাগে সেইটো শিকে।
২. সংস্কৃতিৰ সংৰক্ষণ আৰু প্ৰৱাহ:
- শিক্ষাৰ মাধ্যমে স্থানীয় আৰু জাতীয় সংস্কৃতিৰ গুণাবলী শিকোৱা হয়। এইদৰে, শিক্ষাৰ্থীসকলে সংস্কৃতিৰ এক অংশ হিচাপে নিজকে অনুভৱ কৰে আৰু সংস্কৃতিৰ সংৰক্ষণত অৱদান ৰাখে।
৩. সামাজিক সম্পর্ক আৰু আন্তঃসংযোগ:
- শিক্ষা শিক্ষাৰ্থীসকলৰ মাজত সামাজিক সম্পর্ক গঢ়ি তোলে। বিদ্যালয়ত সহপাঠীসকলৰ সৈতে যি অভিজ্ঞতা হয়, সেয়া পৰস্পৰৰ মাজত বন্ধুত্ব আৰু সহযোগিতাৰ নৈতিকতা বিকাশিত কৰে।
৪. নাগৰিক চেতনা আৰু দায়িত্ব:
- শিক্ষা নাগৰিকৰ অধিকার, দায়িত্ব, আৰু সামাজিক নিয়মৰ বিষয়ে জ্ঞান প্ৰদান কৰে। ই শিক্ষাৰ্থীসকলক সমাজৰ সমস্যাবোৰৰ ওপৰত চিন্তা কৰিবলৈ আৰু সমাধানৰ পথ বিচাৰিবলৈ উৎসাহিত কৰে।
৫. সামাজিক সংকটৰ মোকাবিলা:
- শিক্ষা সামাজিক সংকটৰ সময়ত এক সহায়ক উপায় হিচাপে কাম কৰে। সঠিক শিক্ষা লাভ কৰা ব্যক্তিসকল অধিক সচেতন আৰু তথ্যভিত্তিক সিদ্ধান্ত গ্ৰহণৰ ক্ষমতা বিকাশিত কৰে।
৬. মানসিক আৰু মানসিক বিকাশ:
- শিক্ষাই শিক্ষাৰ্থীসকলৰ মানসিক বিকাশত সহায় কৰে। ইয়াৰ মাধ্যমে চিন্তা-ভাবনা, সমালোচনামূলক বিশ্লেষণ, আৰু সৃজনশীলতাৰ ক্ষমতা গঢ়ি তোলে, যিয়ে সামাজিক পৰিসৰত জীৱন পাৰ কৰাত সহায় কৰে।
৭. সমষ্টিগত দায়িত্ব আৰু সামাজিক দায়িত্ব:
- শিক্ষা সমষ্টিগত দায়িত্বৰ অনুভূতি গঢ়ি তোলে। শিক্ষাৰ্থীসকলে সামাজিক সমস্যা সমাধানৰ বাবে একসাথে কাম কৰিবলৈ উদ্বুদ্ধ হয়, যাৰ ফলত সমাজৰ উন্নয়ন হয়।
৮. অভিনৱ চিন্তাধাৰাৰ বিকাশ:
- শিক্ষা শিক্ষাৰ্থীসকলক নতুন ধারণা আৰু চিন্তাধাৰাৰ বিকাশ কৰাত সহায় কৰে। ই তেওঁলোকক সমস্যাবোৰৰ ওপৰত গভীৰ চিন্তা কৰিবলৈ আৰু নতুন উদ্ভাৱনসমূহৰ বাবে প্ৰেৰণা যোগায়।
উপসংহাৰ:
সামাজিকীকৰণৰ এক গুৰুত্বপূৰ্ণ আহিলা হিচাপে শিক্ষাই সদস্যসকলৰ মাজত সামাজিক সম্পর্ক গঢ়ি তোলে, সংস্কৃতিৰ সংৰক্ষণ কৰে, আৰু সামাজিক মূল্যবোধ আৰু আচাৰ-ব্যৱহাৰৰ বিকাশত সহায় কৰে। শিক্ষা প্ৰক্ৰিয়াই সামাজিকিকৰণৰ মূল আধাৰ ৰূপে কাম কৰে, যিয়ে সমাজৰ উন্নয়ন আৰু স্থিতিশীলতা নিশ্চিত কৰে।
Type By- Bikash Bora
Answer By - Suman Saikia