এটা ভয়াৱহ সমস্যা
ভয়াৱহ সমস্যা বুলি যদি কোৱাটো হয়, তেন্তে সমাজত যিসকল সমস্যাসমূহ বিৰাজমান আছে, সেয়া আমাৰ প্ৰতিদিনৰ জীৱনত এক গভীৰ প্ৰভাৱ বিস্তাৰিত কৰিছে। ইয়াৰে প্ৰধান সমস্যাসমূহৰ ভিতৰত দৰিদ্রতা, শিক্ষা, স্বাস্থ্য, ব্যৱসায়িক সংকট, আৰু পৰিৱেশৰ অৱস্থা উল্লেখযোগ্য। এই ৰচনাত আমি দৰিদ্রতা, শিক্ষাৰ অভাৱ, আৰু স্বাস্থ্য সংকটৰ বিষয়ে আলোচনা কৰিম, যি আমাৰ সমাজৰ বাবে ভয়াৱহ সমস্যা ৰূপে পৰিগণিত হৈছে।
১. দৰিদ্ৰতা
দৰিদ্ৰতা হৈছে সমাজৰ বাবে এক গুৰুত্বপূর্ণ সমস্যা। বিশেষকৈ ভাৰতৰ দৰে উন্নয়নশীল দেশসমূহত, দৰিদ্ৰতাৰ মাত্রা অত্যাধিক। ভাৰতৰ জনসংখ্যাৰ এটা বৃহৎ অংশ দৈনিক ১০০ টকা বা তাতো কম খৰচ কৰাত বাধ্য হয়। দৰিদ্ৰতাৰ কাৰণসমূহ বহুতো। ইয়াৰ ভিতৰত শিক্ষাৰ অভাৱ, আৰ্থিক অস্থিতিশীলতা, আৰু চৰকাৰী সহায়ৰ অভাৱ উল্লেখযোগ্য।
দৰিদ্ৰতা সাধাৰণতে গৰিবৰ পৰা গৰিবৰ জীৱনচৰ্যা, খাদ্য অভাৱ, আৰু স্বাস্থ্যৰ অবনতিত অনুবাদ হয়। যি পৰিয়ালৰ আয় কম, সেয়া প্ৰয়োজনীয় খাদ্য, চিকিৎসা, আৰু শিক্ষা লাভৰ পৰা বঞ্চিত থাকে। ইয়াৰ ফলত, শিশুসকল বিদ্যালয়লৈ যোৱাৰ সলনি কৰ্মশীলতাৰ পথলৈ ধাবিত হয়। এইধৰণৰ পৰিস্থিতিয়ে দৰিদ্ৰতাৰ চক্রক আৰু অধিক শক্তিশালী কৰে।
দৰিদ্ৰতাৰ সৈতে যুদ্ধ কৰিবলৈ প্ৰয়োজন শিক্ষাৰ প্ৰবাহ বৃদ্ধি কৰা আৰু চৰকাৰী নীতিৰ উন্নতি। পৰিৱর্তন আনিবলৈ সামাজিক সংগঠনসমূহ আৰু চৰকাৰী খণ্ডক একেলগে কাম কৰিব লাগিব।
২. শিক্ষাৰ অভাৱ
শিক্ষা হৈছে এজন ব্যক্তিৰ জীৱনত এক গুৰুত্বপূর্ণ অংশ। শিক্ষাৰ অভাৱই ব্যক্তি আৰু সমাজৰ বিকাশত বাধা সৃষ্টি কৰে। ভাৰতৰ বহু অঞ্চলত শিক্ষা প্ৰৱাহ নথকাৰ বাবে মানুহৰ বাবে শিক্ষাৰ সুযোগৰ অভাৱ হয়।
শিক্ষাৰ অভাৱৰ ফলত, নতুন প্ৰজন্মৰ সঠিক দিশনির্দেশনা আৰু সুযোগৰ অভাৱ থাকে। শিক্ষাৰ অভাৱৰ বাবে জ্ঞান আৰু দক্ষতাৰ অভাব ঘটে, যাৰ ফলত লোকে সঠিক কামৰ সুযোগ নাপায়। শিক্ষাৰ অভাৱৰ ফলত উৎপাদনশীলতা কম হয় আৰু অৰ্থনৈতিক বৃদ্ধিত বাধা সৃষ্টি হয়।
শিক্ষাৰ প্ৰকৃত অৱস্থাৰ উন্নতিৰ বাবে শিক্ষা ব্যৱস্থাৰ সংস্কাৰ, শিক্ষাৰ মান উন্নয়ন, আৰু শিক্ষা সুলভ কৰি তুলা উচিত। যিমানবাৰ অধিক সংখ্যক লোকক শিক্ষা লাভৰ সুযোগ প্ৰদান কৰা যাব, তেতিয়াহে সমাজৰ সঠিক বিকাশ ঘটিব।
৩. স্বাস্থ্য সংকট
স্বাস্থ্য হৈছে এটি অন্যতম মৌলিক অধিকার। স্বাস্থ্য সংকটত ভুগা মানুহৰ জীৱন মান পৰিস্কাৰ কৰে। ভাৰতৰ বহু অঞ্চলত স্বাস্থ্য সেৱাৰ অতি অভাৱ আছে। চিকিৎসা সুবিধাৰ অভাৱ, স্বাস্থ্য কৰ্মীসমূহৰ অভাৱ, আৰু স্বাস্থ্য সচেতনতা ঘাটতিৰ ফলত বহু মানুহ কঠিন স্বাস্থ্য সংকটৰ সন্মুখীন হয়।
আনন্দৰ লগত থকা স্বাস্থ্য সমস্যা যেনে পুষ্টিহীনতা, ৰোগ বিস্তাৰ, আৰু মানসিক চাপ সৃষ্টিত অধিক প্রভাবিত হয়। স্বাস্থ্য সংকটৰ এক মুখ্য কাৰণ হৈছে দৰিদ্ৰতা। যিসকল পৰিয়ালৰ আৰ্থিক স্ৰোত কম, তেওঁলোকে স্বাস্থ্যৰ বাবে প্ৰয়োজনীয় ব্যৱস্থা গ্ৰহণ কৰিব নোৱৰে।
স্বাস্থ্য সমস্যাসমূহৰ সমাধানৰ বাবে স্বাস্থ্য সেৱা সমূহক উন্নত কৰা, স্বাস্থ্য সচেতনতা বৃদ্ধি কৰা, আৰু স্বাস্থ্য শিক্ষাৰ প্ৰচাৰ প্ৰয়োজন। চৰকাৰী আৰু ব্যক্তিগত উদ্যোগে স্বাস্থ্যৰ ক্ষেত্ৰত সঠিক পদক্ষেপ ল'লে এক উন্নত সমাজ গঠন কৰিব পাৰিব।
উপসংহাৰ
এই সকলো সমস্যাই একেলগে মিলি সমাজক ভয়ংকৰ অৱস্থাত পৰিণত কৰিছে। দৰিদ্ৰতা, শিক্ষাৰ অভাৱ, আৰু স্বাস্থ্য সংকটৰ সৈতে একেলগে যুদ্ধ কৰা প্ৰয়োজন। সমাজৰ প্ৰতিটি সদস্যই ইয়াৰ সমাধানৰ বাবে নিজ নিজ দিশত চেষ্টা কৰা উচিত। শিক্ষাৰ উন্নতি, আৰ্থিক স্থিতিশীলতা, আৰু স্বাস্থ্য সেৱাৰ উন্নতিৰ জৰিয়তে আমি এই সমস্যা সমূহৰ ওপৰত নিয়ন্ত্রণ লাভ কৰিব পাৰিম।
সকলোৱে একেলগে কাম কৰি যদি এই সমস্যাসমূহৰ ওপৰত মনোনিবেশ কৰে, তেন্তে আমি সমাজক এগৰাকী সুস্থ আৰু সমৃদ্ধ সমাজৰ দিশে আগবঢ়াই নিব পাৰিম। উন্নত সমাজৰ গঠন কৰিবলৈ একেলগে কাজ কৰাটো আমাৰ দায়িত্ব। দৰিদ্ৰতা, শিক্ষাৰ অভাৱ, আৰু স্বাস্থ্য সংকটৰ সমস্যাসমূহৰ সমাধানৰ বাবে সংগঠন আৰু চৰকাৰক একেলগে কাম কৰিবলৈ যথেষ্ট প্ৰয়োজন।
সেয়া স্বাভাৱিক যে, এই সমস্যাসমূহ সমাধান কৰিবলৈ চেষ্টা কৰাৰ পৰা নিজৰ ভূমিকা পালন কৰা যথেষ্ট গুৰুত্বপূর্ণ। এটি সমাজত সকলে মিলি কাজ কৰিলে সেয়া সমাজৰ দিশে এক গুৰুত্বপূর্ণ পদক্ষেপ হব।
Check by - Mukesh Borah
