নেতাজী সুভাষচন্দ্ৰ
নেতাজী সুভাষচন্দ্ৰ বসুৰ নাম ভাৰতৰ ইতিহাসত এক বিশেষ স্থান অধিকার কৰি আছে। তেওঁ এজন মহান স্বাধীনতা সংগ্রামী, চেতনা আৰু দৰ্শনৰ আধাৰশিলা, আৰু ভাৰতৰ ইতিহাসৰ এটি অমৰ ব্যক্তিত্ব। সুভাষচন্দ্ৰ বসু ভাৰতৰ স্বাধীনতা আন্দোলনৰ এক প্ৰধান নেতা হিচাপে চিহ্নিত। তেওঁ দেশৰ স্বাধীনতাৰ বাবে যুদ্ধ কৰি যি বীৰত্ব আৰু অধ্যৱসায় দেখুৱাইছিল, সেয়া সকলোৰে বাবে অনুপ্ৰেৰণা।
জীৱন আৰু শিক্ষাৰ পটভূমি
সুভাষচন্দ্ৰ বসুৰ জন্ম ১৯০৬ চনৰ ২৩ জানুৱাৰীত, উড়িষ্যাৰ কটক মহানগৰত হোৱা। তেওঁ এজন উচ্চ শিক্ষিত ব্যক্তি আছিল। কলিকাতা বিশ্ববিদ্যালয়ৰ পৰা বি.এ.ৰ ডিগ্ৰী লাভ কৰাৰ পিছত, তেওঁ ইংলেণ্ডৰ স্কটলেণ্ডৰ বিশ্ববিদ্যালয়ত উচ্চ শিক্ষা গ্ৰহণ কৰিছিল। ইয়াৰ পাছত, সুভাষচন্দ্ৰ বসু ইণ্ডিয়ান সিভিল ছাৰ্ভিচৰ পৰীক্ষাত প্ৰথম অৱস্থান দখল কৰিছিল, কিন্তু তেওঁ এই চাকৰীৰ পৰা বিৰত হোৱাৰ সিদ্ধান্ত গ্ৰহণ কৰে।
ৰাজনৈতিক কাৰ্যকলাপ
তেওঁৰ ৰাজনৈতিক জীৱনৰ আৰম্ভণি ভাৰতৰ জাতীয় কংগ্ৰেছৰ সদস্য হিচাপে হৈছিল। ১৯২৮ চনত, তেওঁ "ৰাষ্ট্ৰীয় যুব কংগ্ৰেছ" গঢ়ি তুলিছিল। সুভাষচন্দ্ৰ বসু জাতীয়তাবাদী আন্দোলনৰ প্ৰতিনিধি হিচাপে চিহ্নিত হৈছিল। ১৯৩৯ চনত তেওঁ কংগ্ৰেছৰ সভাপতি হিচাপে নিৰ্বাচিত হৈছিল, কিন্তু স্বাধীনতা আন্দোলনৰ দিশা লৈ তেওঁৰ দৃষ্টিভংগী আৰু কংগ্ৰেছৰ পৰিচালনাৰ সৈতে ভিন্নতাৰ বাবে তেওঁ পদত্যাগ কৰিবলৈ বাধ্য হয়।
নেতাজী আৰু কাৰ্যকলাপ
নেতাজী সুভাষচন্দ্ৰৰ জীৱন আৰু কৰ্মৰ বিশেষত্ব হৈছে তেওঁৰ সৰ্বাত্মক বিপ্লৱী মনোভাব। তেওঁ স্বাধীনতাৰ বাবে যুঁজিবলৈ সশস্ত্ৰ আন্দোলনক বাছি লৈছিল। সুভাষচন্দ্ৰ বসুৰ নেতৃত্বত ১৯৪৩ চনত "আজাদ হিন্দ ফৌজ" গঠন হৈছিল, যি ভাৰতৰ স্বাধীনতা আন্দোলনৰ এক নতুন অধ্যায়ৰ সূচনা কৰে। তেওঁ "দিল্লীৰ বাবে চল" বুলি এডাল শ্লোগান আগবঢ়াইছিল, যিয়ে সমগ্ৰ ভাৰতবাসীক উদ্বুদ্ধ কৰিছিল।
দৰ্শন আৰু চিন্তাধাৰা
নেতাজী সুভাষচন্দ্ৰৰ দৰ্শন আছিল সমাজবাদ আৰু জাতীয়তাবাদৰ সংমিশ্ৰণ। তেওঁ বিশ্বাস কৰিছিল যে ভাৰতৰ স্বাধীনতাৰ বাবে একতাৰ প্ৰয়োজন। তেওঁ জীয়াই ৰাখিবলৈ সৰল জনগণক সংগঠিত কৰিবলৈ আহ্বান জনাইছিল। সুভাষচন্দ্ৰৰ চিন্তাধাৰা, বিশেষকৈ শিক্ষাৰ ক্ষেত্ৰত, তেওঁৰ সামাজিক পৰিৱর্তনৰ প্ৰতি গভীৰ দৃষ্টিভংগী প্ৰতিফলিত কৰে।
যুদ্ধে সশস্ত্ৰ মুক্তি
নেতাজী সুভাষচন্দ্ৰৰ সশস্ত্ৰ মুক্তি আন্দোলনৰ উদ্যোগ বিখ্যাত। তেওঁ জাপানৰ সহযোগিতাৰে "আজাদ হিন্দ ফৌজ"ৰ স্থাপন কৰিছিল। এই ফৌজৰ মাধ্যমে তেওঁ ভাৰতৰ স্বাধীনতা অৰ্জনৰ বাবে বিশ্বযুদ্ধৰ সুযোগ ল’বলৈ চেষ্টা কৰিছিল। সুভাষচন্দ্ৰৰ নেতৃত্বত আজাদ হিন্দ ফৌজ ভাৰতৰ স্বাধীনতা সংগ্রামত এক নতুন দিশত আগবাঢ়িছিল।
অসুস্থতা আৰু মৃত্যুৰ গুঞ্জন
নেতাজী সুভাষচন্দ্ৰৰ মৃত্যুৰ গুঞ্জন বহু বিতর্ক সৃষ্টি কৰিছে। ১৯৪৫ চনত তেওঁ নিখোঁজ হৈ যায় আৰু তেওঁৰ মৃত্যুৰ বিষয়ে বহু অভিযোগ, কিংবদন্তী আৰু ষড়যন্ত্ৰৰ আলোচনা চলিছে। যদিও তেওঁ চৰকাৰীভাৱে ১৯৪৫ চনত মৃত্যুবৰ্ণনা কৰা হৈছিল, তেন্তে বহু লোকৰ বিশ্বাস আছে যে তেওঁ বেঁচি আছিল আৰু সুৰক্ষিতভাৱে কোনাে আন ঠাইত গৈছিল।
ভাৰতীয় ৰাজনীতিত অবদান
নেতাজী সুভাষচন্দ্ৰৰ অৱদানৰ ফলত স্বাধীনতা আন্দোলনে যিয়ে সমষ্টিগত ভাবে উন্নতি লাভ কৰিলে, তাৰ গৱেষণাত তেওঁ উল্লেখযোগ্যভাৱে প্ৰভাৱিত আছিল। তেওঁৰ চিন্তাধাৰা আৰু কৰ্মপদ্ধতি ভাৰতৰ স্বাধীনতাৰ সময়ত বিশেষ গুৰুত্ব লাভ কৰিছিল।
সম্প্ৰতিৰ চিত্র
নেতাজী সুভাষচন্দ্ৰৰ স্মৃতিৰোপণৰ বাবে দেশজুৰি বিভিন্ন সমাৰোহ আৰু অনুষ্ঠান অনুষ্ঠিত হয়। তেওঁ ভাৰতৰ জাতীয়তা আৰু সংস্কৃতিৰ প্ৰতীক হিচাপে চিহ্নিত। ভাৰতৰ ইতিহাসত তেওঁ মহান বিপ্লৱী হিচাপে চিহ্নিত। সুভাষচন্দ্ৰৰ কৰ্মে ভাৰতৰ স্বাধীনতাৰ বাবে এক নতুন পথ প্ৰদান কৰিছে।
উপসংহাৰ
নেতাজী সুভাষচন্দ্ৰৰ জীৱন আৰু কৰ্ম ভাৰতৰ স্বাধীনতা আন্দোলনত এক গুরুত্বপূর্ণ স্থান অধিকার কৰে। তেওঁ জাতীয়তাবাদী আন্দোলন, সশস্ত্ৰ মুক্তি আৰু সামাজিক পৰিৱর্তনৰ ক্ষেত্ৰত এক বিশেষ প্ৰতিনিধিত্ব কৰে। তেওঁ আধুনিক ভাৰতৰ স্বাধীনতা সংগ্রামৰ বাবে এক আৰ্হি। সুভাষচন্দ্ৰ বসুৰ পৰা শিক্ষা গ্ৰহণ কৰি, আমাৰ নতুন প্ৰজন্মক দেশপ্ৰেম আৰু স্বাৱলম্বিতাৰ ওপৰত বিশ্বাস কৰি আগবাঢ়িব লাগিব।
সুভাষচন্দ্ৰৰ জীৱনৰ দৰ্শন আৰু চিন্তাধাৰা আজিও আমাৰ বাবে এক অনুপ্ৰেৰণা। তেওঁৰ নেতৃত্ব আৰু কৃতিত্বৰ সৈতে, ভাৰতৰ যুবসমাজৰ উচিত নিজ দেশৰ সমৃদ্ধি আৰু উন্নতিৰ বাবে চেষ্টা কৰা। সেয়া হ'লে সুভাষচন্দ্ৰ বসুৰ সপোন বাস্তৱ হৈছে।
Check by - Mukesh Borah
