আ   

১. আখ্যা - নাম, উপাধি, সংজ্ঞা, খিতাপ।
২. আদম - আদি মানৱ, আল্লাৰ সৃষ্ট প্ৰথম মানুহ।
৩. আগচি - আগভেটি ধৰি, যোৱাত বাধা দি, আগুৰি ধৰি।
৪. আগলি - আগ।
৫. আঘাত - প্ৰহাৰ, কোব, মাৰ।
৬. আদেশ - হুকুম, আজ্ঞা।
৭. আন্দোলন - কোনো সমূহীয়া দাবী পূৰণৰ বাবে ঐক্যবদ্ধ হৈ কৰা বিক্ষোভ।
৮. আমুৱা - হেঁপাহ নাইকিয়া, ভোগ কৰিবলৈ অনিচ্ছা।
৯. আৱৰণ - গছৰ ছাল, ফল আদিৰ ভিতৰত থকা অতি মিহি সূতাৰ নিচিনা বস্তু।
১০. আপুৰুগীয়া- দুৰ্লভ, আটকীয়া।
১১. আকাৰ- আকৃতি, গঢ়, গঠন।
১২. আমোলমোল- মলমলীয়া গোন্ধযুক্ত, সুৱাসিত।
১৩. আখ্যান- কাহিনী, উপাখ্যান, সাধুকথা।
১৪. আবদাৰ- গভীৰ আৰু পৰিপূৰ্ণ মৰম, মৰম লগোৱা কাম, অসংগত দাবী।
১৫. আউল-বাউল - বিশৃংখল, সানমিহলি
১৬. আওৰা  - মনত ৰাখিবৰ কাৰণে ঘনে ঘনে মাত।
১৭. আওলা - আগচালি ।
১৮. আঁচু - কাপোৰৰ আঁচলত ফুল তুলিবলৈ বোলোৱা সুতা।
১৯. আত্মজীৱনী - নিজৰ জীৱনৰ বৃত্তান বণনা কৰা পুথি।
২০. আত্মবিশ্বাস - নিজৰ ওপৰত প্ৰত্যয়।
২১. আপ্ৰাণ - প্ৰাণ টাকি কৰা, প্ৰাণ থকা পযন্ত,দেহে কেহে।
২২. আবদ্ধ - আটক কৰা, বদ্ধ।
২৩. আমোল - কোনো অধিপতিয়ে শাসন কৰা কাল।
২৪. আয়ত্ত - বশীভুত, অধীন।
২৫. আতনাদ - শোক বা ভয়তে মৰা চিঞৰ ।
২৬. আৱাসভুমি - কোনো প্ৰাণী, উদ্ভিদ সাধাৰণতে বতি থকা পৃথিৱীৰ কোনো ঠাই  আৰু তাৰ প্ৰাকৃতিক পৰিৱেশ।
২৭. আৱিস্কাৰ -  ব্যক্ত কৰা কায, প্ৰাকাশিতকৰণ, ইতিপুবে থকা কিন্ত আনে  নজনা বস্ত, ঠাই, বিষয়ে আদি পোন প্ৰথমে প্ৰকাশ কৰা কায (২)আৱিস্কত বস্ত, ঠাই , বিষয় আদি।
২৮. আন্তজাতিক - বিভিন্ন ৰাষ্ট্ৰ সম্বন্ধীয়, একাধিক ৰাষ্ট্ৰৰ মাজৰ।
২৯. আকাশচুম্বী - অধিক ওখ।
৩০. আঁকোৰগোজ - নিজৰ মতে সকলো কাম হোৱা স্বভাৱৰ।
৩১. আকুলতা - ব্যাকুলতা।
৩২. আঁকল - সাৱতি ধৰা।
৩৩. আসোঁৱাহ - আঘাট।
৩৪. আইটি - বয়স্কজনে ছোৱালী - বোৱাৰীক সম্বোধন কৰা ব্যৱহাৰ।
৩৫. আউসী - পূৰ্ণিমাৰ বীপৰীত।
৩৬. আকস্মিক - হঠাতে হোৱা।
৩৭. আঁটি - টানকৈ বন্ধা।
৩৮. আকুল - কিবা বস্তুৰফালে মন ঢাল খোৱা।
৩৯. আওকাঠী - নিম্মকাঠ কাঠী।
৪০. আউঠানি - মুখ ঠেকেচা খাই পৰা।
৪১. আঁণপইতা - পূৰঠ নোহোৱা অৱস্থা।
৪২. আকূতি - মনৰ বাঞ্ছা।
৪৩. আকাংক্ষা - মোহ যোৱা।
৪৪. আুউনিআটি - মাজুলীৰ সত্ৰসমূহৰভিতৰত এখন প্ৰধান সত্ৰ।
৪৫.আইদেও - মহিলাক কৰা সম্বোধন।
৪৬. আচনি - চৰকাৰ বা নানান মানুহে লগলাগি কৰা এক পৰিকল্পনা।
৪৭. আঁজলি - অঞ্জলি।
৪৮. আচাৰ - নীতি - নিয়ম।
৪৯. আজলী - একেবাৰে সাধাৰম ছোৱালী।
৫০. আজজজোঁৰ - বলেৰে মৰা টান।
৫১. অজলা - যাৰ বুদ্ধি নাই।
৫২. আত্মহত্যা - নিজকে নিজে হত্যা কৰা।
৫৩. আত্মসাত - অন্যায়ভাৱে নিজৰ হাতলৈ অনা কাম।
৫৪. আঢ্যৱন্ত - ধন - সম্পদ থকা লোক।
৫৫. আঁঠুৱা - ৰাতি ম'হৰ কামোৰৰ পৰা নিজকে ৰক্ষা কৰিবলৈ ব্যৱহাৰ কৰা এবিধ কাপোৰৰ আৱৰণ।
৫৬. আঙুলি - হাত বা ভৰিৰ কিছু অংগ।
৫৭. আচবাব - ঘৰৰ কিছুমান সামগ্ৰী।
৫৮. আচাৰ্য - যাৰ পৰা শীক্ষা প্ৰাপ্ত কৰা হয়।
৫৯. আঘোণ - অসমীয়াৰ এটা মাহ।
৬০. আচামী - যাৰ বিপক্ষে গোচৰ দিয়া হয়।
৬১. আছাৰেকণী - বৰষুণৰ পৰা অহা ছিটিকনী।
৬২. আতলচ -  এক বিশেষ ফল।
৬৩. আজব - আগতে নোহোৱা।
৬৪. আছুতীয়া - বেলেগকৈ ৰখা।
৬৫. আছাৰি - পিতন দিবলৈ ব্যৱহাৰ কৰা এডাল সৰু মাৰি।
৬৬. আঙুৰ - এবিধ মিঠা ফল।
৬৭. আদ্যোপান্ত - আৰম্ভনিৰ পৰা অন্তলৈকে সকলোখিনি।
৬৮. আঁকোৱাল - দুহাতেৰেআকোৱালি লোৱা।
৬৯. আগীয়াঠুঁটি - ডাঙৰ নৈ।
৭০. আঁকোৰা - ঘোৰ খোৱা।
৭১. আতোলতোল - বৰ মৰমেৰে ৰখা।
৭২. আঘাট - কষ্ট পোৱা।
৭৩. আজিনাই - চকুত হোৱা এবিধ ফোঁহা।
৭৪. আৱিষ্কাৰ - বিচাৰি  উলিওৱা , প্ৰকাশ বা ব্য়ক্ত কৰি উলিওৱা।
৭৫. আঁটকাল - উমান পোৱা, গম পোৱা।
৭৬. আওলা - ঘৰৰ পানি পাছৰ খুটাৰ বাহিৰে ওলমি বা ওলাই থকা চাল।
৭৭. আঁওজা - পিঠিৰে বেৰৰ সহায়ত থিয় হোৱা।
৭৮. আঁচিনাই - চকুত হোৱা ৰোগ।
৭৯. আঁচুৱা - খোৱাৰ পাছত মুখ ধোৱা।
৮০. আচোৰ - কিবা জোঙা বস্তুৱে লাগি ঘা লগোৱা কাৰ্য।
৮১. আকোৱাল - দুটা বাহুৰ মেৰ খোৱা।
৮২. আকলুৱা - খাৱলৈ যোনো পোৱা নাই।
৮৩. আকৰ্ষক - কোনো এটা বস্তু বহুত ভাল দেশা।
৮৪. আঁকোচা - যিয়ে লাজ অপমানলৈ ভয় নকৰে।
৮৫. আখি - কাঠ বা বাহৰ গাঠি।
৮৬. আখৈ - ধান ভাজিলে ফুটি উঠা।
৮৭. আগ - সন্মুখৰ ফাল।
৮৮. আকিঞ্চন - দুখীয়া।
৮৯. আগলৈ - আগ ফাললৈ অহা।
৯০. আগ্ৰহ - খোনো এটা বস্তু পাবলৈ কৰা হেপাহ।
৯১. আগতে - সন্মুখতে।
৯২. আঙঠি - ঙাতৰ আঙলিত পিন্ধা অলঙ্কাৰ।
৯৩. আগে - আগতে হয় যোৱা।
৯৪. আগুন - জুই, অগ্নি।
৯৫. আগে-পিছে - আগতো আৰু পিছতো।
৯৬. আঙঠা - পোৰাৰ পিছত কাঠ ডাল।
৯৭. আজৰ - জোন জন মানুহৰ জ্বৰ নাই।
৯৮. আজৰীয়া - বন নতকা।
৯৯. আজ্ঞা - ঢাঙৰে খৰুক দিয়া উপদেশ।
১০০.আজনি - তামুলৰ লগত খোৱা সুগন্ধি গুটি।
১০১. আউস- মন দি নথকা।
১০২. আখৰ্- বৰ্ণ।
১০৩. আক্ৰ- আখেজ।
১০৪. আক্য়াত- উল্লেখ থকা।
১০৫. আগ্ৰন্থন- বন্ধন।
১০৬. আগ্-হাতে- সোহাতেৰে।
১০৭. আই-ঐ- দয়া কৰি মতা মাত।
১০৮. আইল- আহিল।
১০৯. আকাংক্ষা- ইচ্ছা।
১১০. আকৰ্ষক- চমুম্বূকৰ পাথৰ।
১১১. আগ ভৰি- সোঁভৰি।
১১২. আগ দুৱাৰ- সন্মুখত থকা দুৱাৰ।
১১৩. আগু- সমুখ।
১১৪. আগাৰা- এবিধ শাক।
১১৫. আচাৰ-বিৰুদ্ধ- সমাজ প্ৰচলিত হৈ থকা নিয়মৰ বিপক্ষে।
১১৬. আচৰ- মুক্ত মঞ্চ।
১১৭. আকায়- হস্ত।
১১৮. আগকথা- ভূমিকা।
১১৯.  আগমূৰা- আগহীন।
১২০. আজাব- দণ্ড।
১২১. আৰোহণী- পদযাত্ৰা।
১২২.আঁলং- কাইট।
১২৩. আলতোৱা- কঠিন নোহোৱাকৈ।
১২৪. আলানি কৰ- ধ্বংস কৰা।
১২৫. আৱৰ- পুনৰ।
১২৬. আস্পদ- পাত্ৰ।
১২৭. আসৰিশী- কাৰো লগত তুলনা কৰিব নোৱাৰা।
১২৮. আহুভোল- অলগদ্ধ।
১২৯. আলাপ পৰিচয়- আত্মীয়তা।
১৩০.আৱৰ্ত- নদীৰ ঢৌৰ পাক।
১৩১. আৱাজ- শব্দ।
১৩২. আৰেক্-চন্দ-ন বিশেষ ঔষধ।
১৩৩. আউগুনিয়া- মাৰিটানিয়া নামৰ দেশখনত চলি থকা এটা মুদ্ৰা।
১৩৪. আউট- প্ৰকাশ নকৰি মনতে ভাৱি থকা কথাবোৰ।
১৩৫. আইজং- এবিধ ধানৰ প্ৰজাতি আৰু চাউল।
১৩৬. আউল্ লাগ্- নৈৰাজ্য়িক।
১৩৭. আউৰ্- আৰু।
১৩৮.  আইনা- প্ৰতিবিম্ব দেখা পোৱা এবিধ বস্তু।
১৩৯. াইংক্য়া- লালসা।
১৪০. আওতা- পৰিস্কাৰ কৰা।
১৪১. আঁছু লৈ ফুৰা-  নিজৰ স্বাৰ্থ পূৰণ কৰিবলৈ আনৰ অধীনত দৌৰা।
১৪২. আকাট- সঠিক।
১৪৩. আগ্ বঢ়াই আন্-   অলপ দূৰলৈ গৈ লগ পোৱা আৰু স্বাগতম কৰি অনা।
১৪৪. আচাৰদীপ- আৰতি কৰোতে জ্বলোৱা চাকি।
১৪৫. আড়- হাড়।
১৪৬. আঠ- এটা সংখ্যা।
১৪৭. আদব- নমস্কাৰ।
১৪৮. আত্মবিদ্য়া- ব্ৰহ্মবিদ্য়া।
১৪৯. আধি দি- উৎপাদিত সামগ্ৰীৰ সমান অংশ আনক মাটি বা জন্তু দি দি।
১৫০. আপৰাহ্নিক- সন্ধিয়া ঘটা।
১৫১. আন্দোন- ৰান্ধি থকা কাম।
১৫২. আফাল্ খা- ভৰি পিছল খাই পৰা।
১৫৩. আপ্তবাক্য়- প্ৰমাণ পোৱা কথা।
১৫৪. আমহী-গুড়ি- শকাই যোৱা আমবোৰৰ গুড়ি।
১৫৫. আয়নিত- আয়নলৈ ৰূপান্তৰ হোৱা।
১৫৬. আৰ্নাম- ভগৱান।
১৫৭. আলবিদা- বিদায় দিয়া।
১৫৮. আৱিৰ্ভাৱ- প্ৰকট হোৱা।
১৫৯. আষিয়া- আশিবোৰ কাটি পৃথক কৰি দিয়া।
১৬০. আহম পোঁহা- শৰীৰ কিছু অংগত হোৱা এবিধ মাৰাত্মক বেমাৰ।
১৬১. আকৰ্টিক-  উত্তৰ মেৰুৰ অঞ্চল।
১৬২. আলফা-আলফা- বিশেষ গৰু-ঘোঁৰাৰ খাদ্য।
১৬৩. আৱাৰ গ্লাছ-  সময় জোখিবৰ বাবে ব্য়ৱহৃত এটা সঁজুলি।
১৬৪. আষা-   উভালি লৈ যোৱাৰ সময়ত কঠিয়া মুঠি বান্ধি থোৱা। 
১৬৫. আন-চুলকৈ - আন লোকে নোচোৱাকৈ।
১৬৬. আষাৰ-চেৰেক- দুৱাষাৰ কথা।
১৬৭. আলবেনিয়া- ইউৰোপ মহাদেশত অৱস্থিত এখন দেশ।
১৬৮. আলোকচ্ছটা- পাতল  পোহৰ।
১৬৯. আক্ষাক- আনন্দ।
১৭০. আলুলায়িত- চুলি বান্ধি নথকা।
১৭১. আপচোচ্- অনুতাপ।
১৭২. আফলা পৰ- নদীৰ ঢৌ অধিক হোৱা।
১৭৩. আদাৰ্- কাৰোবাৰ ওপৰত কোনো বস্তু থকা।
১৭৪. আত্য়য়িক- অশুভ।
১৭৫. আঠ্কোণীয়া- আঠটা কোণ থকা।
১৭৬. আদত- অভ্য়াস।
১৭৭. আত্মপৰীক্ষা- নিজকে পৰীক্ষা কৰি চোৱা।
১৭৮. আপদাহ্ সাৰ্- দায়িত্ব পৰিহাৰ কৰক।
১৭৯. আফা- দেউতা।
১৮০. আৰ্ট- কলা।
১৮১. আলেং-আথেং- অ'ত ত'ত বস্তু পেলাই থয় দিয়া।
১৮২. আশ্বাস্- শান্তনা।
১৮৩. আহেৰ্- ইয়াৰ।
১৮৪. আ- অসমীয়া স্বৰৰ দ্বিতীয় আখৰটো।
১৮৫. আউল্- জোট-পোট।
১৮৬. আই.পি.এছ- ভাৰতীয় আৰক্ষী বিভাগ।
১৮৭. আঁঠুৱা চাই ঠেং মেলা- ক্ষমতা অনুসৰি কাম কৰা। 
১৮৮. আগ্নেয় গুলি-  আগ্নেয়গিৰিৰ মুখৰ পৰা ওলোৱা ঘূৰণীয়া লাভা।
১৮৯. আড়াইত- হাত বঢ়োৱা অৰ্থাৎ সহায় কৰা।
১৯০. আদ্-বয়সীয়া- আধা বয়সৰ ।
১৯১. আনুবংশিক বিদ্য়া- আউটজীৱবিজ্ঞানৰ এজন বিশেষ  বিদ্য়া।
১৯২. আফৰী- এটা সৰু খালেৰে সজোৱা এটা ছাঁচ।
১৯৩. আৰ্তম্বৰ- হেলনীয়া শব্দ।
১৯৪. আপ্ত- উপকাৰ কৰোতা।
১৯৫. আণত-লতা- আম পাতৰ নিচিনা পাত থকা এবিধ লতা।
১৯৬. আৰ্তনাদ-  দুখৰ মাত।
১৯৭. আৱহন- উৎপাদন।
১৯৮. আষাঢ়া- উত্তৰষাড়া নক্ষত্ৰ।
১৯৯. আহ্বায়ক- নিমন্ত্ৰণ কৰা।
২০০. আশ্লেষ- আকোঁৱালি।
২০১. আনম্য়- মানি নোলোৱা।
২০২. আপত্তভঞ্জন- বিপদজনক।
২০৩. আউটপুত- প্ৰস্তুত কৰি ওলোৱা বস্তু।
২০৪. আকৰজ- খনিজ।
২০৫. আগ্য়াচিত- এজোপা বনৌষদি উদ্ভিদ।
২০৬. আজোব- আচৰিত হোৱা।
২০৭. আড়াল- বস্তু ঢাকি থোৱা এবিধ সঁজুলি।
২০৮. আথিয়া- নৰ্মদা।
২০৯. আনুৰক্তি- ভালপোৱা।
২১০. আফত- সংকট।
২১১. আবোনন- মিলা-প্ৰীতি নথকা।
২১২. আবশ্য়ক- দৰকাৰ।
২১৩. আয়নীয়- আয়নৰ লগত সম্পৰ্ক থকা।
২১৪. আৰ্কাইভ- প্ৰাচীন কিছুমান তথ্যপাতি।
২১৫. আলপ্তি-  ৰাগৰ কথোপকথন।
২১৬. আলাসতে- মৰমতে।
২১৭. আশ্বমেধিক- আচৰিত উচ্চ।
২১৮. আহুন- তেওঁলোক।
২১৯. আলু- দাঁতৰ এক বিশেষ অংশ।
২২০. আনৰ্থক্য- ব্যৰ্থতা।
২২১. আন- আন্ধ।
২২২. আত্মাশ্ৰী- মৎস্য়।
২২৩. আপনা- নিজৰ।
২২৪. আন্তঃৰাষ্ট্ৰীয়- বিভিন্ন ৰাষ্ট্ৰৰ লগত সম্পৰ্ক থকা।
২২৫. আয়ত্ত- প্ৰভুত্ব কৰা।
২২৬. আৰ্জা- আকাৰ।
২২৭. আলজেৰিয়া- আফ্ৰিকা মহাদেশত অন্তৰ্ভুক্ত এখন দেশ।
২২৮.আলৱা- তাৰোপৰি।
২২৯. আল্টু-ফাল্টু- প্ৰত্য়েক সময়তে ধেমালি কৰি থাকি সময় নষ্ট কৰা।
২৩০. আহমক- একোৱে নজনা লোক।
২৩১. আৰোহী- উঠোতা।
২৩২. আজ্ঝাকৰক্- আদেশ কৰক।
২৩৩. আছি- আঙুলি।
২৩৪. আত্মজ- ল'ৰা সন্তান।
২৩৫. আত্মজীৱনী- নিজে নিজৰ বাবে লিখা কাহিনী।
২৩৬. আদি মূল- প্ৰকৃত কাৰণ।
২৩৭. আধিৰাজ্য়- ৰাজধৰ্ম। ২৩৮. আধিৰাজ্য়- ৰাজধৰ্ম। ২৩৮. আংগোলা- আপ্ৰিকা মহাদেশত থকা এখন দেশ।২৩৯. আগবলী-  আগভৰিৰ বাবে চৰ্বি।
২৪০. আঠে- এওঁলোক।
২৪১. আতুষ্টি- সন্তোষ নোপোৱা বা সন্তোষ নোহোৱা।
২৪২. আদি ৰাগ- ভৈৰৱ।

২৪৩. আধুলি ছাব্বা-  মুদ্ৰাৰ মালাত ওলমি থকা।

২৪৪. আপনিক- হীৰা।

২৪৫. আভাণক- লোকপ্ৰিয় উদ্ধৃতি।

২৪৬. আম্লিকা- তেঁতেলী।

২৪৭. আৰ্ট স্কুল- ছবি অংকণ কৰাৰ প্ৰশিক্ষণ দিয়া বিদ্য়ালয়।

২৪৮. আৱলখ্- ক'লা ৰঙৰ কাঠ।

২৪৯. আশ্ৰয়হীন- যাৰ বাসস্থান নাই।

২৫০. আহুৱৈ- এবিধ বনৰীয়া ঔষধি উদ্ভিদ।

২৫১. আৰ্ছেনিক- এবিধ মৌল।

২৫২. আনলিমিটেড- সীমা নথকা।

২৫৩. আপ্তনা- নিজৰ সম্বন্ধৰ।

২৫৪. আম-সাৰ- বিবাহত কৰা মংগলদায়ক কাম।

২৫৫. আৰমান- কামনা।

২৫৬. আলফুলকৈ- কষ্ট নাপাই অতি মৰমেৰে।

২৫৭. আৱহ মণ্ডল- বায়ুমণ্ডল।

২৫৭. আহম্মক- মুৰ্খ।

২৫৮. আহ্বয়- নাম।

২৫৯. অনুভৱনীয়- অনভিজ্ঞ।

২৬০. আপণিক- দোকান সম্পৰ্কীয়।

২৬১. আব্ৰা- একো নজনা।

২৬২. আয়মাদাৰ-  মৌলবীসকলে এনে মাটি উপভোগ কৰা।

২৬৩. আৱিষ্কাৰ- উদ্ভাৱন কৰা।

২৬৪. আশ্বিন- আহিন মাহ।

২৬৫. আৰ্থিক- অৰ্থৰ লগত জড়িত।

২৬৬. আৱন্ধ-  আটক কৰা।

২৬৭. আহৰণ- গ্ৰহণ।

২৬৮. আপোনাৰ মঙহ আপুনি খোৱা- খঙত জ্বলি পুৰি নিজৰ ধ্বংস নিজেই কৰা অৱস্থা।

২৬৯. আতোদ্য়- চাৰিটা বাদ্য়যন্ত্ৰক একে সমানে বজোৱা।

২৭০. আথলইতা- আলতীয়া।

২৭১. আঠ্ধতুৱা- আঠটা প্ৰধান ধাতুৰ দ্বাৰা সজ্জ্বিত।

২৭২. আগতীয়া- আগতে হোৱা।

২৭৩. আউল্-বাউল্- বিশৃংখল।

২৭৪. আওলা- আমলখি।

২৭৫. আক্- ইয়াক।

২৭৬. আইখৰ- ছবি।

২৭৭. আউট- ক্ৰিকেট খেলুৱৈ ক্ৰিকেট খেলখনৰ পৰা বাহিৰ হোৱা।

২৭৮. আকৰিক- খনি দৰ্শক।

২৭৯. আচৰা- মাছ মাৰিবলৈ ব্য়ৱহাৰ কৰা শেৱালী জাল।

২৮০. আঠৈ- জীৱ-জন্তুৰ গাত থকা এবিধ পোক।

২৮১. আদচাৰি- তিনি আৰু আধা।

২৮২. আদেশ- নিৰ্দেশ।

২৮৩. আয়নয়- বক্ৰ কৰা।

২৮৪. আপোনাকে নাটে কুৰ্মাক বাটে- আতিথ্যশীল।

২৮৫. আমলা- টেঙা হ'ব ধৰা।

২৮৬. আলম- ব্ৰহ্মাণ্ড।

২৮৭. আৱা- পিতা।

২৮৮. আহব- যুদ্ধ।

২৮৯. আফোট- আফৰোট গছ আৰু  এই গছজোপাৰ ফলবোৰ।

২৯০. আনয়- বেলেগ।

২৯১. আত্মীয়স্বজন- নিজ সম্পৰ্কীয়।

২৯২. আউবাটে যা- বিপদৰ দ্বাৰা প্ৰভাৱিত।

২৯৩. আচাৰ- গা-মূৰ ধোৱা কাৰ্য।

২৯৪. আঠ্-চুকীয়া- ৮টা চোক থকা।

২৯৫. আদ-কলহ-   কুমাৰে তৈয়াৰ কৰা মাটিৰ কলহ।

২৯৬. আনু-নিঃতম- মিচিং জনগোষ্ঠীৰ নতুন গীত।

২৯৭. আফগান- আফগানিস্তানৰ বাসিন্দাসকল।

২৯৮. আমন্ত্ৰণ- নিমন্ত্ৰণ।

২৯৯. আৰবচৰা- পাৰ হৈ যোৱা বছৰ।

৩০০. আলপনা- দুৱাৰ মুখ।

৩০১. আৱহ- জলবায়ু।

৩০২. আশ্ৰয় ল-  ৰক্ষা পোৱা।

৩০৩.আধাৰ্- খাদ্য়।

৩০৪. আপতন বিন্দু- পতন বিন্দু।

৩০৫. আঁভজ- এলাগী।

৩০৬. আদাৰ বীজ- উৎপাদনত উৎপাদিত বীজৰ পৰা উৎপাদিত বীজ।

৩০৭. আপদ-সাৰ- সংকটৰ পৰা মুক্তি পোৱা।

৩০৮. আৱিষ্কাৰক- উদ্ভাৱক।

৩০৯. আপদ-সোঁচৰ- ভৱিষ্যতলৈ বিপদ বাঞ্ছা কৰা।

৩১০. আবিৰ- পাকুৰ গুড়ি।

৩১১. আয়ক- বিধৱা নোহোৱা মহিলা।

৩১২. আৰ্টিষ্ট- শিল্পী।

৩১৩. আধাৰ চক্ৰ- মানুহৰ দেহত থকা ছটা চক্ৰৰ ভিতৰত একেবাৰে নীচ চক্ৰটো।

৩১৪. আপন্নসত্ত্বা- গৰ্ভৱতী মহিলা।

৩১৫. আবুৰ- ঢাকি ৰখা বস্তু বা বস্ত্ৰ।

৩১৬. আৰ্জেন্ট- একেবাৰে দৰকাৰ হোৱা।

৩১৭. আলেখ- গ্ৰাফ।

৩১৮. আশুব্ৰীহি- আহুধান।

৩১৯. আহুদি- মন বশ কৰিব পৰা ঔষধ।

৩২০. আনা-গনা- চলাচল কৰা।

৩২১. আদি পৰ্ব- মহাভাৰতৰ প্ৰথম অংশ।

৩২২. আগ-জাননী- কোনো কাম বা বিপদৰ আগত পোৱা অধিসূচনা।

৩২৩. আচৰিত্- আশ্চৰ্যপূৰ্ব।

৩২৪. আইদেউ- সন্মান কৰি মহিলাক মতা মাত।

৩২৫. আউট্য়াল- কাজিয়া।

৩২৬. আঁচোৰণ- আঁচোৰা কাম।

৩২৭. আ- যদি কিবা অসমীয়া শব্দৰ পূৰ্বত না-পদৰ অৰ্থ বুজোৱা হয়।

৩২৮. আওৰত- মহিলা।

৩২৯. আঁজনি- আচিনাই।

৩৩০. আগলি- কোনো বস্তুৰ সন্মুখৰ অংশ।

৩৩১. আচয়- পোৱা।

৩৩২. আড়ত- গুদাম।

৩৩৩. আত্মতুল্য়- নিজৰ সৈতে তুলনা কৰা।

৩৩৪. আদম-চুমাৰি- পিয়ল।

৩৩৫. আদি ৰূপ- সাধুকথা।

৩৩৬. আদিব্য়াধি- শাৰীৰিক আৰু মানসিক  কষ্ট।

৩৩৭. আপৰুচি- নিজৰ ইচ্ছা মতে।

৩৩৮. আফিং- কানি।

৩৩৯. আলু তোল- সমূলি ধ্বংস কৰা।

৩৪০. আপ্তকাম- পূৰ্ণ মনোৰথ।

৩৪১. আপ-টু-  এতিয়ালৈকে।

৩৪২. আবিৰ্ভূত- প্ৰকাশ কৰা।

৩৪৩. আয়-ব্য়য়- উপাৰ্জন আৰু খৰছ কৰা।

৩৪৪. আল-জাল- বিশৃংখল হোৱা।

৩৪৫. আৰ্নান- কাৰ্বি জনগোষ্টীৰ মহালিসাকলে পিন্ধা আঙুঠি।

৩৪৬. আম্ৰাত- অমৰা বৃক্ষ আৰু ইয়াৰ ফল।

৩৪৭.  আৰ্তবন্ধু- দুখৰ বান্ধৱ।

৩৪৮. আলুৱে-পুলিৱে খন্দা- ছিন্নমূল কৰা।

৩৪৯. আষুধি- প্ৰতিকাৰ।

৩৫০. আশংসা- বাঞ্ছা

৩৫১. আহ্লাদিত- সুখী।

৩৫২. আশোৱাৰী- গানৰ ৰাগ।

৩৫৩. আৰ্জন- উপাৰ্জন।

৩৫৪. আলি-আই-লিগাং- মিচিং জনগোষ্ঠীৰ এটা উৎসৱ।

৩৫৫. আষি- কলৰ থোপা।

৩৫৬. আলিংগন- আকোঁৱালী লোৱা উচিত।

৩৫৭. আৱাসিক- থাকিবৰ বাবে  সুবিধা থকা।

৩৫৮.  আত্ৰাণি-  আতুৰ স্থিতি।

৩৫৯. আগো- হেৰা।

৩৬০. আজ্ঝপ্ত- অনুমতি পোৱা।

৩৬১. আইডিয়া- ধাৰণা।

৩৬২. আইলা- তিফাই।

৩৬৩. আংলা- আঙুলি।

৩৬৪. আওকাঠী-নৰম।

৩৬৫. আকাংক্ষণীয়- আশা কৰিব লগীয়া।

৩৬৬. আগভাত- মৃতকৰ মৃত্য়ু হোৱাৰ আগত খোৱা ভাত।

৩৬৭. আচাৰবেদী- পৱিত্ৰ স্থান।

৩৬৮. আইতাল- ঢাৰি-পাতি।

৩৬৯. আচ্কা- প্ৰায়।

৩৭০. আদায়- ডিমাচা জনগোষ্ঠীৰ লোকসকলে আইতাকক সম্বোধন কৰি মতা নাম।

৩৭১. আন্দোলন- সঁজুলিৰ তাঁৰত কম্পন।

৩৭২. আবিষ্কৃত- উলিওৱা।

৩৭৩. আমনি লগা-  এলাহ বা ভাগৰ লগা।

৩৭৪. আৰক্-  কিছুমান ঘূৰ্ণনশীল বস্তুৰ পৰা উতলা ৰস।

৩৭৫. আলং- উখ স্থান।

৩৭৬. আলুৱে-পোখাই- আলু আৰু পোখাৰল লগত।

৩৭৭. আস্য়- মুখ।

৩৭৮. আহুতলী-  আহু খেতিৰ পআমোদিত- আথাৰ।

৩৭৯. আহাৰি- স্বভাৱ-চৰিত্ৰ।

৩৮০. আঁঠৈ- গৰু-ছাগলী আদিৰ নিচিনা জন্তুৰ গাত থকা এটা পোক।

৩৮১. আচৰণ- ব্য়ৱহাৰ।

৩৮২. আঘাতিয়া- আঘাতকাৰী।

৩৮৩. আটি-  মুঠা।

৩৮৪. আঠাইশ- বিশৰ লগত আঠ যোগ হৈ মুঠ।

৩৮৫. আটিপতি- ভালযত্ন।

৩৮৬. আত্তি- ঐৰাৱত।

৩৮৭. আদায় দে- পৰিশোধ কৰা।

৩৮৮. আনুমা- মাহীমাক।

৩৮৯. আপ্তশ্ৰুতি- বেদ।

৩৮৯. আৰ- ইয়াৰ।

৩৯০. আলতি- আৰু।

৩৯১. আৱাস- বাসস্থান।

৩৯২. আস্বাদিত- যি খাদ্য়ৰ জ্য়োতি লোৱা হৈছে।

৩৯৩. আহেলী- প্ৰকৃত।

৩৯৪. আঘোণা- আঘোন মাহত জন্ম হোৱা।

৩৯৫. আজাৰ- ৰং।

৩৯৬. আন্ঠু- শৰীৰৰ এটা অংগ; আঠু।

৩৯৭. আদেশ-পত্ৰ- নিৰ্দেশ বিচাৰি দিয়া দৰ্শাস্ত।

৩৯৮. আপণ- বজাৰ।

৩৯৯. আফলোদয়- ইচ্ছা পূৰণ নোহোৱালৈকে।

৪০০. আময়- অসুখ।

৪০১.  আমোদিত- আনন্দ পোৱা।

৪০২. আৰট- অভিনয়কাৰী।

৪০৩. আপাতী- দৰকাৰী।

৪০৪. আধাৰু- ভেটি।

৪০৫. আন্তৰ- সৎ।

৪০৬. আলাপন- কথা-বতৰা।

৪০৭. আৰাল- বস্তু ঢাকি ৰাখিবৰ বাবে ব্য়ৱহাৰ কৰা এটা বস্তু।

৪০৮. আপোচ কৰ- নিষ্পত্তি কৰ। 

৪০৯. আমোদ- আনন্দ।

৪১০. আৰি- এবিধ মাছ।

৪১১. আলোকীয় পথ- পোহৰ পথৰ মাজেৰে আগবঢ়া।

৪১২. আশাবাদী- আসা কৰি থকা।

৪১৩. আহাল- যাজক।

৪১৪. আলোকন- চোৱা।

৪১৫. আৰামী চকী- আৰাম কৰি বহি থাকিব পৰা চকী।

৪১৬. আই.পি.চি.- ইণ্ডিয়ান. পেনেল. ক'ড।

৪১৭. আইতা-  মা বা দেউতাৰ মাক।

৪১৮. আওখৰিয়া- ভূল পথে যোৱা।

৪১৯. আঁট- যিমান লাগে।

৪২০. আগৰ্-কাঠ্- এবিধ গোন্ধযুক্ত কাঠ।

৪২১. আজমীড়- যদু ৰাজবংশৰ এজন ৰজা।

৪২২. আথৰ্- অধিক বুঢ়া হোৱা।

৪২৩. আনামতে- কোনো কাৰণ নথকাকৈ।

৪২৪. আপেক্ষিকতা- এটাৰ লগত আনটোৰ সমপৰ্ক থকা মনোভাৱ।

৪২৫. আধ- অৰ্ধ।

৪২৬. আপিনলেইতা- অপূৰঠ।

৪২৭.  আয়ং- তিৱা জনগোষ্ঠীৰ লোসকলৰ বৰ্মাক।

৪২৮. আৰকত- ৰঙচুৱা।

৪২৯. আৰুৱা চাউল- আৰৈ চাউল।

৪৩০. আলসুৱাকৈ- অক্ষত।

৪৩১. আপোনযহী- নিজৰ প্ৰসংশা কৈ ফুৰা।

৪৩২. আধাপেটী ভাত- আধৰুৱা আকাংক্ষা।

৪৩৩.  আত্মনিষ্ঠা- কেৱল নিজৰ কথা আৱা।

৪৩৪. আগ দাঁত- ওপৰ পাৰি দাঁতৰ প্ৰথম দাঁত দুটা।

৪৩৫. আঁৰ্- ঢাকনী।

৪৩৬. আঁৰ দি- বেৰ দিয়া।

৪৩৭. আকায়- বাসস্থান নথকা।

৪৩৮. আওলাদ- সন্তান।

৪৩৯. আকস্মিক- হঠাত।

৪৪০. আগনি- প্ৰথমবাৰ টানি উলিয়াই অনা।

৪৪১. আচ- আশা।

৪৪২. আত- হাত।

৪৪৩. আত্মগ্ৰাহী- নিজে ল'ব বিচৰা।

৪৪৪. আদি- মনত পোৱা মনত লগা দুঃখ।

৪৪৫. আনাড়ি- জ্ঞান নথকা।

৪৪৬. আফচোচ- অনুতাপ ।

৪৪৭. আমতি- অম্বুবাচী।

৪৪৮. আৰণ্য়- হাবিত থকা।

৪৪৯. আমিৰা- আমি।

৪৫০. আৰ্যপুত্ৰ- পূৰণি দিনত পত্নীসকলে স্বামীক সন্মান কৰি মতা নাম।

৪৫১. আশ্ৰম ধৰ্ম- চাৰি আশ্ৰমৰ প্ৰতি সকলোৰে উচিত কৰ্তব্য়।

৪৫২. আহু-বৰা- এবিধ ধানৰ প্ৰজাতি।

৪৫৩. আইধা- পাঠ।

৪৫৪. আউঠা- বাহী বস্তু।

৪৫৫. আকোঁ- হাকুটীৰে টনা।

৪৫৬. আকল- বুদ্ধি।

৪৫৭. আইলান- আল্পনা।

৪৫৮. আজোঁৰ মাৰ- টানি অনা।

৪৫৯. আকটিমুৰ্খ-  একো নজনা অলগদ্ধ।

৪৬০. আড়ী- বাৰী।

৪৬১. আনুমানি- সঠিক নোহোৱা।

৪৬২. আম্- এবিধ টেঙা ফল।

৪৬৩. আৰণ- শিক্ষক।

৪৬৪. আল্লি- বন।

৪৬৫. আশাপূৰ্ণ- যাৰ মনোকামনা পূৰণ হৈছে।

৪৬৬. আহম-সালিী- দ মাটিত কেতি কৰা এবিধ ধান।

৪৬৭. আৰু বেলি- পাৰ হৈ যোৱা বছৰ।

৪৬৮. আহ্-যাহ্- চলাটল কৰা।

৪৬৯. আহল-বহল- দীঘল-পুতল।

৪৭০. আৰোগ্য়- সুস্থ হোৱা।

৪৭১. আল্দা- বেলেগ।

৪৭২. আবৰণ শক্তি- মায়া।

৪৭৩. আহনা- এওলোক।

৪৭৪. আৰ্গন- এবিধ গেছীয় মৌল।

৪৭৫. আনৰ্ত- গুজৰাটৰ এখন ঠাই।

৪৭৬. আনুবংশিক- বংশৰ একাদিক্ৰমে।

৪৭৭. আত্মোপন- নিজৰ সমান।

৪৭৮. আজি- এই দিন।

৪৭৯. আত্মদমন- নিজকে দমন কৰি ৰখাই থোৱা।

৪৮০. আদিবৰাহ- বিষ্ণু।

৪৮১. আধুনিক- নতুন।

৪৮২. আনুলোমিক- বৈধ।

৪৮৩. আত্মসিদ্ধি- মুক্তি।

৪৮৪. আনমন- মনটো বেলেগত থকা।

৪৮৫. আফাল্- খুন্দা মাৰা।

৪৮৬. আবৈ- আইতা।

৪৮৭. আমাই- মা।

৪৮৮. আৰ্থনীতিক- অৰ্থনীতিৰ লগত জড়িত।

৪৮৯. আলিবাট- পথ।

৪৯০. আশ্লিষ্ট- যোগ হৈ থকা।

৪৯১. আহব- যজ্ঞ।

৪৯২. আলাকী- সুখী নোহোৱা।

৪৯৩. আদিষ্ট- নিৰ্দেশ পোৱা।

৪৯৪. আফিৰ- পুনৰ।

৪৯৫. আভাষিত- কথিত।

৪৯৬. আমাঠেৰ- আমাৰ।

৪৯৭. আৰম্ভণি- কোনো কাম বা কোনো কিতাপৰ প্ৰথমচোৱা।

৪৯৮. আৰ্তি- সংকত।

৪৯৯. আলিমুলি- খেলিমেলি লগা।

৫০০. আস্- দুখ বুজোৱা মাত।

৫০১. আস্বাদ- সোৱাদ।

৫০২. আৰ্তৰাৱ- চিঞৰ।

৫০৩. আলিঞ্জৰ-  মাটিৰ দ্বাৰা নিৰ্মাণ কৰা পানীৰ পাত্ৰ।

৫০৪. আভোগ- ফেঁটী সাপ।

৫০৫. আৱৰণ- সাঁফৰ।

৫০৬. আহালা- আওখাল।

৫০৭. আলিপ্ত- চৰ্চা কৰা।

৫০৮. আৰ্ঘা- মৌমাখি।

৫০৯. আপী- ছোৱালী।

৫১০. আধৰুৱা- সম্পূৰ্ণ নোহোৱা।

৫১১. আতৈ ফল - আপেল।

৫১২. আদিদেৱী- দুৰ্গা দেৱীৰ এটা নাম।

৫১৩. আপতন- ধ্বংস।

৫১৪. আত্মীয়- নিজৰ সম্বন্ধীয়।

৫১৫. আত্মজা- কন্য়া সন্তান।

৫১৬. আবাগ্ৰা- ডিমাচা জনগোষ্ঠীৰ লোকসকলে ককাদেউতাকক সম্বোধন কৰি মতা নাম।

৫১৭. আস্মান- গগন।

৫১৮. আক্ষেপ্- দোষ।

৫১৯. আলটুৱা- কঠিন নোহোৱা।

৫২০. অক্ষতা- ক্ষত নোহোৱা।

৫২১. আই.টি.- তথ্য প্ৰযুক্তি।

৫২২. আংলা- আমলখি।

৫২৩. আকান্দেৰী- জড়।

৫২৪. আচৰ- বৈঠক।

৫২৫. আগচি ধৰ্- যোৱাত বাধা প্ৰদান কৰা।

৫২৬. আজে-বাজে- মূল্য় নথকা।

৫২৭. আড়ষ্ট- অস্থিৰ হৈ নথকা।

৫২৮. আধুনিকতা- বৰ্তমানত চলি থকা নিয়ম-কাজ।

৫২৯. আপৰ্- সময় নথকা।

৫৩০. আপেসি- প্ৰতী৭া কৰি থকা।

৫৩১. আবদ্ধ- এটা কোঠাত বন্ধ হৈ থকা।

৫৩২. আমদ- শ্লিপীসকলে মঞ্চত প্ৰৱেশ কৰা।

৫৩৩. আৰ- পাহাৰত কৰা ঝুমখেতি।

৫৩৪. আলকোৰাণ- ইছলাম ধৰ্মৰ এখন ধৰ্মগ্ৰন্থ।

৫৩৫. আসৱ- সুৰা।

৫৩৬. আক্ষৰিক- আখৰৰ লগত সম্পৰ্কীয়।

৫৩৭. আনাজ্- কৃষি।

৫৩৮. আধা-ফুটা-মাত- জন্ম হোৱাৰ পিছত সন্তানবিলাকৰ মাত ভালকৈ নহা।

৫৩৯. আপকৰ্-  অনিষ্ট কৰা।

৫৪০. আধান- গ্ৰহণ।

৫৪১. আত্মবল- দিব্ব শক্তি।

৫৪২. আণ্ট- আট।

৫৪৩. আছকইত- এলাহ লগা।

৫৪৪. আখুটি- আমনি লগা।

৫৪৫. আঁৰ কাতি মাৰ-  কাম কৰাৰ ভয়ত পলাই ফুৰা কাৰ্য।

৫৪৬. আওকাত- সময়।

৫৪৭. আইট- কোনো কাম কৰিবৰ বাবে দৰকাৰ হোৱা সুবিধা।

৫৪৮. আঁচলত জীউ বান্ধ- অধিক ভয় খোৱা।

৫৪৯. আকণা- কাণ তাল মাৰি যোৱা।

৫৫০. আও বুঢ়া- অধিক বুঢ়া হোৱা।'

৫৫১. আঁতৰ হ- দূৰলৈ যোৱা।

৫৫২. আখ্য়ান বস্তু- কাহিনীৰ বিষয়ে।

৫৫৩. আঙুৰলতা- আঙুৰ গছৰ দৰে লতা।

৫৫৪. আটাইটাই- দৌৰা-দৌৰিকৈ।

৫৫৫. আদ্য়া- মা দুৰ্গা।

৫৫৬. আন্দু-  হাতীৰ ভৰিত পিন্ধা শৃংখলা।

৫৫৭. আবৰী জেঙা- সমস্য়া।

৫৫৮. আমঠি- পকি যোৱা আমৰ বীজ ।

৫৫৯. আয়ুক্ত-  চৰকাৰী পৰিক্ৰমা বিভাগৰ মুৰব্বী।

৫৬০. আলয়্- বাসস্থান।

৫৬১. আলোক ৰশ্মি-  পোহৰ ৰেখা।

৫৬২. আহিত লক্ষণ- নিজৰ গুণৰ পৰাই খ্য়াতি অৰ্জন কৰিব পৰা।

৫৬৩. আধামূৰীয়া- মূৰৰ এফাল অংশ।

৫৬৪. আদৰ-লাদৰ- মৰম-চেনেহ।

৫৬৫. আনন্-লোক- স্বৰ্গ।

৫৬৬. আবই- দেউৰী জনগোষ্ঠীৰ লোকসকলে আইতাককক মতা নাম।

৫৬৭. আমাসাৰ- আমাৰ।

৫৬৮. আৰুণাম কেথে- কাৰ্বি জনগোষ্ঠীৰ লোকসকলে পূজা কৰা এজন দেৱতা।

৫৬৯. আলাট- দুষ্টামি।

৫৭০. আসন্ন মৃত্য়ু- মৃত্য়ুৰ দিন কাষ চাপি অহা।

৫৭১. আহোম কুহুম-  বিশ্বাস কৰিব পৰা।

৫৭২. আমেক-  ঘা।

৫৭৩. আলম্ব- বাসস্থান।

৫৭৪. আসা ছেদ কৰ- আশা পূৰণ কৰিব নোৱাৰা।

৫৭৫. আৰোহ- ওপৰলৈ উঠি অহা।

৫৭৬. আনন্- মুখ।

৫৭৭. আপুনো- নিজেও।

৫৭৮.  আয়ত্- তলতীয়া।

৫৭৯. আলা-পেচা- সাধাৰণ।

৫৮০.  আশিৰ- অগ্নি।

৫৮১. আদৰি- সামান্য় কথাতে কান্দি পেলোৱা ছোৱালী।

৫৮২. আণ্টি- টানকৈ।

৫৮৩.  আখি- বাঁহৰ গাঠি।

৫৮৪. আগপাত- বিশেষ সন্মান।

৫৮৫. আঁহুৰা- গাখীৰ খিৰাব নিদিয়া গাই।

৫৮৬. আওকৰ- ইটাৰ সৰু টুকুৰা।

৫৮৭. আওপাকে- বিপৰীত পাকে।

৫৮৮. আকাশ লংঘা- অধিক ওখ।

৫৮৯. আছা- বিছা।

৫৯০. আদালত্- শুদ্ধ-ভূল বিচাৰ কৰা স্থান।

৫৯১.  আনন্দভৈৰৱ- মহাদেৱৰ এটা ৰূপ।

৫৯২. আবা- বাইদেউ।

৫৯৩. আমোদী- ৰঙিয়াল।

৫৯৪. আলখনী- পিশাচিনী।

৫৯৫. আসী- সাঁপৰ বিষ থকা দাঁত।

৫৯৬. আহুজ- সন্তান জন্ম দিয়াৰ পিছত লালন-পালন কৰা কাৰ্য।

৫৯৭. আলোকচিত্ৰ- পোহৰৰ সহায় লৈ যন্ত্ৰৰ দ্বাৰা অংকণ কৰা ছবি।

৫৯৮. আলোকাৰী- কদম গছ।

৫৯৯. আদি-পুৰাণ- ব্ৰহ্মপুৰাণ।

৬০০. আত্মংশ্লাঘা- নিজকে কৰা প্ৰশংসা।

৬০১. আকৰ্ণন- শুনা।

৬০২. আগলৈ- ভৱিষ্য়তলৈ।

৬০৩. আড়াঠেকা- সংগীতৰ তাল।

৬০৪. আদিত্য়প্ৰাণ- সূৰ্যৰ নিচিনা জীৱ।

৬০৫. আনন্দ-মূৰ্তি- আচ্চা- বাটি।

৬০৬. আদ্য়প্ৰাণী- প্ৰাণী সাম্ৰাজ্যৰ আটাইতকৈ সৰল এককোষী প্ৰাণী।

৬০৭. আন্দোন- প্ৰত্য়েকবাৰে মাত্ৰ এটা কথাকে আলোচনা কৰি থকা।

৬০৮. আণড়া- অমৰা।

৬০৯. আদান-প্ৰদান- দিয়া-লোৱা।

৬১০. আনন্দময়ী- মা দুৰ্গাৰ এটা নাম।

৬১১. আপূষ- ধাতু।

৬১২. আণচং- তিৱা জনগোষ্ঠীৰ এটা কুলৰ নাম।

৬১৩. আত্মসন্মান- নিজৰ সন্মান।

৬১৪. আঞ্জাত- অনুমান।

৬১৫. আগ বাঢ়্- আগলৈ গতি কৰা।

৬১৬. আজ্গৱ্- শিৱ বাবৰ ধনু।

৬১৭. আতপোদক- মৰিচীকা।

৬১৮. আদিত্য়সুনু- সূৰ্যদেৱতাৰ পুত্ৰ।

৬১৯. আচমান- অম্বৰ।

৬২০. আটকীয়া- দুৰ্লভ।

৬২১. আদি পালি- কঠিয়া সিচাৰ পূৰ্বে মাটিত  ব্য়ৱহৃত সাৰ।

৬২২. আপত্তি- বাধা।

৬২৩. আৰণি- ঘূৰ্ণীবতাহ।

৬২৪. আস্বাদক- সোৱাদ লয়।

৬২৫. আন্- অন্য় এটা।

৬২৬. আদমী্- মানুহ।

৬২৭. আনুষংগিক- লগত থকা।

৬২৮. আচল- বিজুতি।   

৬২৯. আপা- ল'ৰা।

৬৩০. আৰক্ষী- পুলিচ।

৬৩১.আসংগ-প্ৰসংগ- হলিগলি।

৬৩২. আত্মহনন- নিজৰকে হত্য়া কৰা।

৬৩৩. আনুপদিক- পশ্চাদগামী।

৬৩৪. আত্মপ্ৰতাৰণা- নিজকে ঠগোৱা।

৬৩৫. আঙিনা- চোতাল।

৬৩৬. আকৰ্ণিত- শ্ৰুত।

৬৩৭. আওঢলীয়া- এটা ফালে ঠাল খাই যোৱা।

৬৩৮. আউলীয়া- ধৰ্মীয় লোক।

৬৩৯. আকস্মিক বান- হঠাতে অহা বানপানী।

৬৪০.  আজা- ককাদেউতাক।

৬৪১. আঠ্-ষষ্ঠি- ষাঠিৰ লগত আঠ যোগ হোৱা।

৬৪২. আতা- দেউতা।

৬৪৩. আনন্দমোহন- ঈশ্বৰ।

৬৪৪. আপ- বোপাই।

৬৪৫. আপ্তকাৰী- গৰাকী।

৬৪৬. আৰল'ছ- ছোৱালী।

৬৪৭. আৱিষ্কৃত- আৱিষ্কাৰ কৰা।

৬৪৮. আৰ খেতি- ঝুম খেতি।

৬৪৯.  আপালি-  ওকণী।

৬৫০. আনন্দাশ্ৰু- অধিক আনন্দত চকুপানী উলোৱা।

৬৫১. আধাৰ-ভূমি- মূল।

৬৫২. আত্মবিনাশ- নিজকে ধ্বংস বা হত্যা কৰা।

৬৫৩. আচান- কঠিন নোহোৱা।

৬৫৪. আকচেল্ঙা- এচেৰেঙা।

৬৫৫. অষ্টসপ্ততি- আঠসত্তৰ, ৭৮।

৬৫৬. আওন্ধ্- আন্ধ।

৬৫৭. আঁটন- যিমান বিচাৰে সিমানে হোৱা।

৬৫৮. আঁচলৰ ধন- মৰমৰ সম্পত্তি।

৬৫৯. আগধৰি- আগতে।

৬৬০. অসিতোৎপল- পদ্ম।

৬৬১. অৱদাহ- গৰম।

৬৬২. আওখতিকৰ্- আমণি কৰ্।

৬৬৩. আকৰ্ষি- চুম্বকৰ নিচিনা আকৰ্ষণ কৰা।

৬৬৪. আচাৰ্- আচৰণ্।

৬৬৫. আতেসে- ইয়াৰ কাৰণে।

৬৬৬. আদুটি- সমান এক অংশ।

৬৬৭. আবৃত্- ঢাকি ৰখা।

৬৬৮. আৱৰ- বেৰি ৰখা।

৬৬৯. আস্তানা- ইটাগুড়ি।

৬৭০. আবিষ্ট- কৃদ।

৬৭১. আই-কণ- সৰু ছোৱালীক মৰমত মতা নাম।

৬৭২. আঁজুৰি- টানি অনা কাৰ্য।

৬৭৩. আগঢ়- বেয়া আকৃতি।

৬৭৪. আগুন- অগ্নি।

৬৭৫. আচাৰ পা- চুব নোৱাৰা হ।

৬৭৭. আঁঠুৱা- ম'হ সুমাব নোৱাৰাকৈ ৰাতি বিচনাৰ চাৰিওদিশে পাৰি লোৱা কাপোৰৰ আৱৰণ।

৬৭৮. আউলা- আৰৈ চাউল।

৬৭৯. আউতি- ভাউতি- হাত বা মুখেৰে দেখুৱাই দিয়া অংগী ভংগী।

৬৮০. আংবাই চাই যোৱা- পৰিহাৰ কৰা।

৬৮১. আকোপথথে- অধিক সময়ৰ পিছত।

৬৮২. আগু- শৰীৰৰ অংগ আঠু।

৬৮৩. আচৰি- ব্য়ৱহাৰ কৰি।

৬৮৪. আঙুলিৰ মুৰত লিখিব পৰা- বেছি সংখ্যা নোহোৱা।

৬৮৫. আওহতীয়া- সোহাতৰ বীপৰীত ফালে থকা।

৬৮৬. আকৰবি- চুম্বকৰ নিচিনা টানি ্না।

৬৮৭. আচাৰ-বৰ্জিত- নিয়ম বৰ্জন কৰা।

৬৮৮. আপগা- তটিনী।

৬৮৯. আমাগিলা- আমি।

৬৯০. আগ্-পিচ্ কৰ- কামত হাত বঢ়াই দিয়া।

৬৯১. আছৰা- আশা।

৬৯২. আঘ্ৰাত- গোন্ধ পোৱা।

৬৯৩. আগাৰি- নদী।

৬৯৪. আওমৰণ- বেয়া মৃত্য়ু।

৬৯৫. আকাশী পথ- বিমান চলাচল কৰা পথটো।

৬৯৬. আদদাং- মুৰ্খ।

৬৯৭.আপ্মান্- কোনো লোকে অপমান কৰিলে অন্তৰত পোৱা আঘাত।

৬৯৮. আৰণি-পূৰণি- অধিক পূৰণি।

৬৯৯. আলম্গীৰ- পৃথিৱীৰ মহান লোক।

৭০০. আশ্ৰুতি- প্ৰতিজ্ঞা।

৭০১. আহুৰি- অধিক হুলস্থুল হৈ থকা পৰিৱেশ।

৭০২. আপ্তবন্ধু- আপোন লোক।

৭০৩. আন্তঃস্বৰ- দুটাকৈ স্বৰধ্বনিৰ মাজত থকা।

৭০৪. আথ্-বেথ্- সমাদৰ।

৭০৫. আজিকা- আজিৰ দিনটো।

৭০৬. আগুকোবা- প্ৰাৰ্থনা।

৭০৭. আঁঠুৰ মূৰত সোণ বিচাৰে- বিনা কষ্টৰ দ্বাৰা আশা পূৰণ কৰিব বিচৰা।

৭০৮. আখৰুৱা- লিখি থোৱা।

৭০৯. আক্ৰমণ- অপকাৰ কৰিব বিচৰা।

৭১০. আগালি- নাওঁখেল প্ৰতিযোগিতাখনত অংশগ্ৰহণ কৰা এজন অগ্ৰগামী।

৭১১. আজাৰ- মৃতকক দেহটো অন্তিম সংস্কাৰ কাৰা।

৭১২. আগধন্- মূল্য়ৰ অংশ।

৭১৩. আইজনী- ছোৱালীক মৰমত মতা নাম।

৭১৪. আকলি- লক্ষ্য় কৰি।

৭১৫. আখেজ্- হিংসা।

৭১৬. আচানক্- ঘপককৈ।

৭১৭. আজ্ঞাপন- নিৰ্দেশ দিয়া।

৭১৮. আত্ম- নিজৰ।

৭১৯. আথবৰ্ণ- অৰ্থবেদৰ বিষয়ে জনা মানুহ।

৭২০. আধুৰা- আধাতেই শেষ হোৱা।

৭২১. আনাইজ ছিম- উৰহী।

৭২২. আপদীয়া- বিপদ অনা।

৭২৩. আভা- পোহৰ।

৭২৪. আলতা- লাৰ ৰস।

৭২৫. আসংগ- বন্ধু।

৭২৬. আস্তে-আস্তে- অধিক ধীৰে-ধীৰে।

৭২৭. আমনিকৰ্- এলৱাহ লাগি যোৱা।

৭২৮. আধাৰসা- আধা বয়স যোৱা।

৭২৯. আধতুৱা- আঠবিধ ধাতুৰ পৰা নিৰ্মাণ কৰা হোৱা।

৭৩০. আপতিক- অকস্মাতে আহি যোৱা।

৭৩১. আধি ধান- আধি কৃষিত লাভ অৰ্জন কৰিব পৰা ধানৰ ভাগ।

৭৩২. আঙুলিয়া- দেখাই দিয়া।

৭৩৩. আখৈ- ধান ভাজি প্ৰস্তুত কৰা  বগা ৰঙৰ এবিধ সৰু খাদ্য়।

৭৩৪. আঁত- পেটৰ নাড়ী।

৭৩৫. আগিয়াথুৰি- ব্ৰহ্মপুত্ৰ নদীৰ উত্তৰ প্ৰান্তত অৱস্থিত কামৰূপ জিলাৰ এটা পাহাৰ।

৭৩৬. আক্কিল- অপমান কৰা আৰু নিজৰ সন্মান।

৭৩৭. আকৰ্ষিত- যাক টনা যায়।

৭৩৮. আগঢ়ী- দেখিবলৈ অশুৱনি।

৭৩৯. আজাদী- বেলেগৰ তলতীয়া হৈ নথকা।

৭৪০. আতোলা- এটকাৰ আধা।

৭৪১. আদেয়- স্বীকাৰ্য ।

৭৪২. আতৈ- সত্ৰৰ ভকত।

৭৪৩. আফগানি- আফগানিস্তান দেশত চলি থকা মুদ্ৰা।

৭৪৪. আয়ম্- খোৱা থকাত বেলেগৰ দৰে ব্য়ৱহাৰ কৰা।

৭৪৫. আৱহ- বহন কৰা।

৭৪৬. আশী- সংখ্যা।

৭৪৭. আহ্ত- আমন্ত্ৰণ দিয়া।

৭৪৮. আৰোহণীয়- আৰোহণযোগ্য়।

৭৪৯. আলফুল- আনন্দ মনেৰে।

৭৫০. আলোচনী-মুখপত্ৰ।

৭৫১. আৰ্ট ফিল্ম- কলাত্মক চলচ্চিত্ৰ।

৭৫২. আপোইদা- বিপদ কৰা।

৭৫৩. আধাসিথা- সম্পূৰ্ণভাৱে নিভিজা।

৭৫৪. আত্য়ন্তিক- অধিক বেছি।

৭৫৫. আটি্ল- টিলা নোহোৱা।

৭৫৬. আগ্নেয়াস্ত্ৰ- যি অস্ত্ৰ জুইৰ সহায়ত ব্য়ৱহাৰ কৰা হয়।

৭৫৭. আঁঠুৰ ছাল ছিগ- বৰকৈ মিনতি কৰা।

৭৫৮. আঁ কৰ- মুখ মেলা।

৭৫৯. আউতেজা- পাৰ হৈ যোৱা বছৰটোৰ আগৰ বছৰ।

৭৬০. অহংকৰ্তা- কোনো কাম কৰা বুলি ভাৱি গৰ্ব কৰি ফুৰা।

৭৬১. আকাংক্ষী- আশাটো এৰি দিব নোৱৰা।

৭৬২. আগ্-ভাগ্ ল- কোনো কাম কৰিবৰ বাবে হেপাহ জন্মা।

৭৬৩. আচাৰ-ব্য়ৱহাৰ- নিয়ম-নীতি।

৭৬৪. আঁজোৰপিজোঁৰ- টনা আজোৰা কৰা কাৰ্য।

৭৬৫. আউলু-আপচু- বিপদ-বিঘিনি।

৭৬৬. আকৰা- হাঁকোটা।

৭৬৭. আগ্নেয়- জুই সম্পৰ্কীয়।

৭৬৮. আজিকালি কৰি- ধীৰে ধীৰে।

৭৬৯. আনা-বাৱে- বতাহ নোপোৱাকৈ।

৭৭০. আফগানিস্তান- এছিয়া মবাদেশৰ অন্তৰ্গত এখন দেশ।

৭৭১. আমলেট- অণলেট।

৭৭২. আলতীয়া- লাগি ধৰা।

৭৭৩. আহম বগৰী-  বগৰীৰ এটা প্ৰজাতি।

৭৭৪. আধাসাৰি- অধিক শ্ৰম কৰা।

৭৭৫. আজ্ঞাকাৰী-  আদেশ পাই কাম কৰা।

৭৭৬. আধৃতি- সম্পূৰ্ণ নোহোৱা।

৭৭৭. আনুভূতিক- আৱেগিক।

৭৭৮. আদ্-মহীয়া- দুই অনা জোখৰ।

৭৭৯. আগুৰ্- বেৰি ধৰা।

৭৮০. আংগুল- আছি।

৭৮১. আউৰ বেলি- আৰু সময়।

৭৮২. আঁচুৱা- খাই হোৱাৰ পাছত মুখ ধোৱা কাৰ্য।

৭৮৩. আখজা- অভ্য়াস নোহোৱাৰ বিনিময়ত কাম কৰিব নোখোজা।

৭৮৪. আচামী- জগৰ কৰা লোক।

৭৮৫. আউ-ছাউ- খামতি জনগোষ্ঠীৰ লোকসকলে খুড়াকক সন্মান কৰি মতা নাম।

৭৮৬. আঁজলি- দুয়োখন হাত একেসমানে পতা কাৰ্য।

৭৮৭.  আট্-মঙলা- বিয়াৰ আঠ দিনৰ মূৰত কইনাৰ ঘৰত দৰাক খাবলৈ মতা ভোজ।

৭৮৮. আগ ছে- খামতি জনজাতিৰ লোকসকলে পেহীয়ক সম্বোধন কৰি মতা নাম।

৭৮৯. আইদ্খান- আধাখিনি।

৭৯০. আ-অলংকাৰ- কাপোৰ আৰু গা-গহনা।

৭৯১. আওৰা- আবৃত্তি কৰা।

৭৯২. আধাৰি- চৰু বা মাটিৰ কলহৰ ঘূৰ্ণন ক্ষাৰ।

৭৯৩. আচান্ত- মুখ ধোৱা কাৰ্য।

৭৯৪. আগপাৰেবা- উন্নত।

৭৯৫. আচ্মানী- মৃত্য়ু হোৱা।

৭৯৬. আঁচড়া- ফণিয়া।

৭৯৭. আগবিয়া- ধৰম বিবাহ।

৭৯৮. আউৰ আউৰে- ইজনে সিজনক।

৭৯৯. আঐইচ হকী- বৰফৰ ওপৰত খেলা হকী খেল।

৮০০. আজাৰবাইজান- ইউৰোপ মহাদেশত অন্তৰ্ভুক্ত এখন দেশ।

৮০১. আতায় সাগৰ- ভয়ংকৰ বিপদ।

৮০২. আদি-  খেতিৰ বাবে বেলেগ লোকক খেতি কৰিব দিয়াৰ পাছত   দিয়া মাটিৰ শস্যৰ সমান অংশ।

৮০৩. আপং- মিচিং জনগোষ্ঠীৰ লোকসকলে ঘৰতে বনোৱা মদ।

৮০৪. আভজনি কৰ- অপ্ৰয়োজনীয়ভাৱে ধ্বংস হৈছে।

৮০৫. আয়না- দাপোণ।

৮০৬. আমোলন-টেঙা- অম্লান।

৮০৭. আৰ্কিটেক্সাৰ- স্থপতিবিদ্য়া।

৮০৮. আলছা- েলেহুৱা।

৮০৯. আৱাসভূমি- বাসভূমি।

৮১০. আহমদ- হজৰদ মহম্মদৰ এটা নাম।

৮১১. আক্ষেপক- তিৰষ্কাৰক।আৰ্টিকা- চাউল-পানীসহ চৰুটো।

৮১২. আচম্বিতে- হঠাতে।

৮১৩. আখ্য়ান- উপাখ্যান।

৮১৪. আঁকোৱাল মাৰি ধৰ- সাবতি ধৰা।

৮১৫. আঁকন- আঁক টানন।

৮১৬. আঁকোৰা- বেঁকা।

৮১৭. আকবাৰ- আগবাঢ়>

৮১৮. আগতে- সমুখতে।

৮১৯. আঁৰ দিয়া- নেদেখা হোৱা।

৮২০. আঁঠুৱে-আঁঠুৱে সাতোৰ- হাবাথুৰি খাই ফুৰা।

৮২১. আই লেভেল-  চকুত পোনপটীয়াকৈ পৰা  দৃশ্যমান দৃশ্যৰ বাবে লোৱা দৃশ্যগ্ৰহণ।              

৮২২. আগৰ- অগৰু।

৮২৩. আচবাব- সামগ্ৰী।

৮২৪. আঁঠুত মুৰ লগা- বুঢ়া আৰু কুজা।

৮২৫. আউ- কোনো এখন স্থানৰ বিশেষ অংশ।

৮২৬. আওৰাও- ভাল খবৰটো বাৰে বাৰে পুনৰাবৃত্তি কৰি থকা।

৮২৭. আঁঠুৱা চাই ঠেং মেলা- ক্ষমতা অনুসৰি কাৰ্য কৰা।

৮২৮. আইন প্ৰণয়ম- নিয়ম ।

৮২৯. আকৰ্ণ- কাণলৈকে।

৮৩০. আগভাত খোৱা-  মৃতকৰ মৃত্য়ু হোৱাৰ আগতে ৰন্ধা ভাত খোৱা।

৮৩১.আকাংক্ষা- ইচ্ছা।

৮৩২. আঁচ মাৰ- আঁক টান।

৮৩৩. আগুচ্চা- দেউৰী পূৰুষ।

৮৩৪. আত্মাধীন- পৰাধীন নোহোৱা।

৮৩৫. আদব-কায়দা- কৰ্মৰ নীতি-নিয়ম।

৮৩৬. আঘ্ৰাণ্- গন্ধ।

৮৩৭. আজ্ঞানুসৰি- নিৰ্দেশ ক্ৰমে।

৮৩৮. আড়িয়া- ষাড়।

৮৩৯. আতুৰণি- কাতৰ পৰিস্থিতি।

৮৪০. আত্মদৰ- নিজকে লোৱা যত্ন আৰু আদৰ।

৮৪১. আধাপইতা- আধা সিজা।

৮৪২. আত্মবলি- নিজকে উৎসৰ্গা কৰা।

৮৪৩. আণৰ- দেউৰী সমাজখনৰ ভনীয়েকৰ গীৰিয়েক।

৮৪৪. আৰৈয়া- শুকান।

৮৪৫. আলোচনা-বিবেচনা।

৮৪৬.  আস্কায়- হঠাত।

৮৪৭. আহি- নেত্ৰ।

৮৪৮. আপ্তপোচা- সৰু।

৮৪৯. আত্মা- জীৱ।

৮৫০. আত্মাশ্ৰয়ী- নিজকে নিজে পালন কৰা।

৮৫১. আতিথ্য- আলহীক আদৰ-সাদৰ কৰা।

৮৫২. আচ্ছা- ভাল।

৮৫৩. আজ্নি- আচিনা।

৮৫৪. আলাট- ৰাস্তা নিৰ্মাণ কৰোতে শিলগুটিৰ লগত অনা এবিধ খনিজ পদাৰ্থ।

৮৫৫. আঙুলিৰ মূৰত দিন লেখ- ধৈৰ্য হেৰুৱাই অপেক্ষা কৰি থকা।

৮৫৬. আগ্ৰহ্- উৎসুক।

৮৫৭. আজি- জোঁৱাই।

৮৫৮. আতা-দেউতা- ককা।

৮৫৯. আখাজি- শত্ৰুতা।

৮৬০. আঁকা- দেউৰী জনগোষ্ঠীৰ লোকসকলে মৃতকৰ অন্তিম সংস্কাৰ কৰিবলৈ প্ৰস্তুত কৰা চিতা।

৮৬১. আদৰ্শস্থানীয়- আদৰ্শৰ উপযোগী।

৮৬২. আদিজ- প্ৰথমে উৎপত্তি হোৱা।

৮৬৩. আনাজী- আয়ৰণ মিহলি হৈ থকা ঔষধি কল।

৮৬৪. আভজনী- কৃতজ্ঞ নোহোৱা।

৮৬৫. আয়স- লোহাৰ ধৰ্ম।

৮৬৬. আৰিবা- ওলোমাই।

৮৬৭. আশয়্- মন।

৮৬৮. আহিণ্ডিক- বৰ্ণসংকৰ।

৮৬৯. আপ্তগ্ৰাসী- কেৱল নিজৰ কথা ভৱা লোক।

৮৭০. আধক- আধা সংখ্যক।

৮৭১. আথাউনি- থাউনী নোপোৱা।

৮৭২. আঠা- কামোৰ খাই ধৰা বস্তু।

৮৭৩. আজৰ্- জৰৰ অভাৱ হোৱা।

৮৭৪. আগাৰি- পূৰণি দিনত।

৮৭৫. আগ্-ভাগ্- সহায় কৰা।

৮৭৬.  আংশিক- অংশ সম্পৰ্কীয়।

৮৭৭. আকলিত- গণিত।

৮৭৮. আগোদদিগিৰ- সন্মুখৰ ফালে।

৮৭৯. আজ্ঞাপিত- আদিষ্ট।

৮৮০. আত্মতুষ্টি- নিজৰ কৰ্মত নিজে সুখী লাভ কৰা।

৮৮১. আপ্তি- উপযোগিতা।

৮৮২. আমা-ডিমা- কেঁচুৱা। 

৮৮৩. আৰক্ষকবল- আৰক্ষী বাহিনী।

৮৮৪. আলেখ্য- চিত্ৰপত্ৰ।

৮৮৫. আহ্-পাহ্- শৰীৰৰ গঠন।

৮৮৬. আৰম্ভণ- আৰম্ভণি কাম।

৮৮৭. আলেখী- গ্ৰাফ সম্পৰ্কীয়।

৮৮৮. আস্বাদন- সোৱাদ চোৱা।

৮৮৯. আঁঠুৱনীয়া- আঁঠু তল যোৱা।

৮৯০. আইধা কাইধা খা- বিপদত পৰা।

৮৯১. আগ্-চাং- চাং ঘৰৰ মুকলি অংশ।

৮৯২. আত্মজ্ঞ- সকলো জনা লোক।

৮৯৪. আদিৰাজ- পৃথুৰাজ।

৮৯৫. আনু- মা।

৮৯৬. আপাল্ মাৰ্- আছাৰ মাৰ।

৮৯৭. আমলক- আওলা।

৮৯৮. আশ্চৰ্যকৰ- আচৰিতজনক।

৮৯৯.  আলবেঙেৰা- কথা সজাই-পৰাই ক'ব নজনা মানুহ।

৯০০. আপচু- আগঢ়ী।

৯০১. আধেইলা- চালত পানী জমা হোৱাৰ স্থান।

৯০২. আথুৰনেকে- দৌৰা-দৌৰিকৈ।

৯০৩. আড্ডা- ৰে'ল আদি ৰখা স্থান।

৯০৪. আগচুলি- তালুৰ চুলি।

৯০৫. আঢেলীয়া- পানীপচা।

৯০৬. আভালভাল- মৃত্য়ু হোৱা।

৯০৭. আৱৰী জাতি- বশ মনাব নোৱাৰা জাতি।

৯০৮. আহুনীয়া- আসনৰ দৰে।

৯০৯. আউঠি- কাপোৰৰ দাঁতি।

৯১০. আইচু-দেউতা- আহোম ডাঙৰীয়া লোকসকলৰ পত্নীৰ উপাধি।

৯১১. আংছুং- ওপৰ।

৯১২. আকাজী- বব কাটিব নজনা।

৯১৩. আগা-গুৰা- প্ৰথমৰ পৰা একেবাৰে শেষৰলৈকে।

৯১৪.আগ্নেয়গিৰি- একপ্ৰকাৰৰ পৰ্বতৰ য'ৰ পৰা শিল, ছাই আৰু গেছ ওলাই আহিব পাৰে। 

৯১৫. আজ্ঞানুৰূপ- নিৰ্দেশ অনুযায়ী।

৯১৬. আতচ্- অনল।

৯১৭. আৰণ্য়ক- অৰণ্য়ত হোৱা।

৯১৮. আল-জাল- কামৰ বিষয় একোকে নজনা।

৯১৯. আৱশ্য়কীয়- প্ৰয়োজনীয়।

৯২০. আসৈ মাতন- স্বীকাৰ নকৰা।

৯২১. আতৌ-পুতৌ- মৰম- চেনেহ।

৯২২. আকৃতি-প্ৰকৃতি- চালচলন।

৯২৩. আগেভাগে- বেলেগতকৈ প্ৰথমতে।

৯২৪. আচতি- এলাহ।

৯২৫. আজ্ঞানুৱৰ্তী- আদেশ অনুসৰি কাম কৰা।

৯২৬. আত্মতত্ত্ব- আত্মা কি তাৰ বিষয়ে জনা।

৯২৭. আদি-কবি- প্ৰথমজন কবি।

৯২৮. আধাৰ-বঁটিয়া- চৰাই মাকে পোৱালিক আহাৰ খুৱাই দিয়া দৃশ্য়।

৯২৯. আষাৰ্- এটা শব্দ।

৯৩০. আৰবী- আৰব দেশখনৰ ভাষা।

৯৩১. আদীপন- আগ্ৰহী।

৯৩২. আতোলতোল দৈয়ন- অদিক মৰম কৰা দেখুওৱা।

৯৩৩. আজ্ঞা পত্ৰ- আদেশ লিখি দিয়া কাকতখন।

৯৩৪. আত্মবিশ্বাস- নিজৰ ওপৰত বিশ্বাস থকা।

৯৩৫. আজোখ্- জোখ নোহোৱা।

৯৩৬. আঘ্ৰাণ কৰ- গোন্ধ ল।

৯৩৭. আগ- বহ্নি।

৯৩৮. আউটডেটেড- পূৰণিকালৰ।

৯৩৯. আঁঠুৱা তলৰ মহ- বেলেগৰ তলত থকা।

৯৪০. আউলী-বাউলী- বলিয়াৰ নিচিনা হৈ কাপোৰ-কানি পিন্ধা।

৯৪১. আইতা- বুঢ়ী আই।

৯৪২. আচ্কাই- হঠাত।

৯৪৩. আত্মতৃপ্তি- নিজে পোৱা আনন্দ।

৯৪৪. আগ বাৰিষা- সোনকালে অহা বাৰিষাঋতু।

৯৪৫. আউল লগা- খেলিমেলি লগা।

৯৪৬. আঁট্কাল্- গম।

৯৪৭. আগডাল্- মিছা তৰ্ক কৰা।

৯৪৮. আচৰা ফেলা- মাটি বোকা দিয়াৰ পিছত ধান ছটিয়াই দিয়া।

৯৪৯. আডা- প্ৰথম স্থানত ব্যৱহৃত অতি উচ্চ-স্তৰৰ কম্পিউটাৰ এটাৰ ভাষা।

৯৫০. আদুআদুকৈ থাক- অধিক মৰম কৰি থকা।

৯৫১. আতুৰুপীয়া- সংক্ষিপ্ত।

৯৫২. আধাবঙীয়া- সম্পূৰ্ণ নোহোৱা।

৯৫৩. আপৱ- বশিষ্ঠ ঋষি।

৯৫৪. আবো- বাইদেউ।

৯৫৫. আলবাঢ়া- জোখতকৈ বহুত বেছি দুষ্টামি কৰা।

৯৫৬. আৰব্য় উপন্য়াস-  চতুৰ্দশ আৰু ষোড়ি শতিকাৰ মাজত লিখা আৰবী ভাষাৰ সাধুসকলৰ এক সংকলন।

৯৫৭. আবনুৱা- নিবনুৱা।

৯৫৮. আপালি- ঘৰত জ্বৰৰ পৰা হোৱা বিপদ।

৯৫৯. আয়ছট'প- সমান সংখ্যক প্ৰটন।

৯৬০. আলভূলা- বেঙা-বেঙি কৰি থকা।

৯৬১. আৰ্যক- ককা।

৯৬২. আলা-মালাকে- পালমাৰা নিচিনা।

৯৬৩. আৰাও- চিঞৰ।

৯৬৪. আৱা পিঠাগুৰি- ভাজি নোথোৱা পিঠাগুৰি।

৯৬৫. আস্ফালন- আছাৰ মৰা।

৯৬৬. আৰক্ষী অধিক্ষক-  এজন শীৰ্ষ আৰক্ষী বিষয়া।

৯৬৭. আফাৎ-   এনে এক ঠাই য'ত বড়ো আৰু কছাৰীসকলৰ সমাজ বহে।

৯৬৮. আওভাও- কাম কৰিবৰ বাবে পৰামৰ্শ।

৯৬৯. আমনিয়া- ভাগৰ লগা।

৯৭০. আৰ্জনীয়া- ধন ঘটি অনা।

৯৭১. আলৌ লৌ আপচু- দেখিবলৈ বেয়া।

৯৭২. আলোেককণা- এক নিৰ্দিষ্ট পৰিমাণৰ শক্তিথকা পোহৰৰ কণা।

৯৭৩. আহাৱ-   জন্তয়ে  পানী খাবলৈ কুঁৱাৰ ওচৰত থোৱা পাত্ৰ।

৯৭৪. আপোনে ছপোন ভৰুৱা- নিজৰ সম্পৰ্কীয় মানুহে অপকাৰ সাধন কৰা।

৯৭৫. আদিতেয়- অদিতিৰ পুত্ৰ সন্তান।

৯৭৬. আতাম- বিশেষ মন্ত্ৰ।

৯৭৭. আত্মগত- স্বগত।

৯৭৮. আঙঠা- জুইয়ে পুৰা চাই।

৯৭৯. আত্মজ্ঞান- নিজকে নিজকে জনা।

৯৮০. আদি-দেৱ- ব্ৰহ্মা, বিষ্ণু আৰু মহেশ্বৰ এই তিনিজনৰ ভিতৰত এজন।

৯৮১. আচৰ্- ব্য়ৱহৃত।

৯৮২. আউলা-ঝাউলা- বৃশিংখল হৈ থকা।

৯৮৩. আংচাং- সম্পূৰ্ণৰূপে বিস্মিত।

৯৮৪. আচলা- চাদৰৰ আঁচল।

৯৮৫. আঠ-ত্ৰিশ- ত্ৰিশৰ লগত আঠ যোগ হোৱা, ৩৮।

৯৮৬. আই-হুক- হাকোটা।

৯৮৭. আদেশ-পালক- অনুমতি পালন কৰা।

৯৮৮.  আবিৰ্ভাৱ- অৱতাৰ।

৯৮৯. আমৰস- বদহজম।

৯৯০. আযোধন- যুদ্ধ।

৯৯১. আলচ-বিলচ- আলোচনা কৰা।

৯৯২. আহুতি- হোমত ঢালি দিয়া ঘিউ।

৯৯৩. আস্থা-ভোজন- আস্থাৰ বাবে উপযোগী।

৯৯৪. আলৌ-অথৌ- আথ-বেথ।

৯৯৫. আৰ্জিত- অৰ্জন কৰা।

৯৯৬. আলাহ্- আমণি।

৯৯৭. আউৰণি- গোজৰণি।

৯৯৮. আই.টি.আই- ঔদ্য়োগিক প্ৰশিক্ষণ প্ৰতিষ্ঠান।

৯৯৯. আউল- বিশেষ ধৰ্ম-সম্প্ৰদায়।

১০০০.আঁচোৰপিচোঁৰ- আঁচোৰ খোৱা।

১০০১. আউনী-আটি- অসমৰ চাৰিখন প্ৰধান সত্ৰৰ ভিতৰত প্ৰথমখন সত্ৰ।

১০০২. আঁঠু পাৰ- সন্মান দেখুৱাবৰ কাৰণে আঁঠু দুটা পাৰি বহা।

১০০৩. 𝅹আগ বঢ়াই থ- কোনোবা কৰবালৈ যাওঁতে তেওঁলোকৰ লগত অলপ দূৰত গৈ তেওঁলোকক বিদায় দিয়া।

১০০৪. আত্মঘাত- আত্মঘাত।

১০০৫. আদিয়া- বেচি হোৱা।

১০০৬. আধিয়াৰ-কাট- বেলেগৰ কাম-তকাজ কৰি দি পৰিয়াল পুহি থকা।

১০০৭. আপদাহ দি- দোষ কৰা।

১০০৮. আমৰুল- টেঙাযুক্ত শাক।

১০০৯. আয়তি- বিস্তৃতি।

১০১০. আৰতি- ভক্তি।

১০১১. আলচ্- দিহা কৰ।

১০১২. আলু- এবিধ পাচলি।

১০১৩. আষাড়িকা- আহাৰ মাহত জন্ম গ্ৰহণ কৰা লোক।

১০১৪. আশ্ৰম্- ধৰমী লোক থকা স্থান।

১০১৫. আলপিন্- গাঁতি শিলা।

১০১৬. আলৌলৌৱাকৈ- আলসোৱাকৈ।

১০১৭. আস্থায়ী- গানৰ প্ৰথম চৰণ।

১০১৮. আহাৰীয়া-  খোৱাৰ উপযোগী।

১০১৯. আলোন- গাত লোৱা কাপোৰ।

১০২০. আৰ্ত- কষ্ট পোৱা।

১০২১. আৰক্ত- অলপ ৰঙচুৱা।

১০২২. আধাৰ বাঁট- এজনৰ মুখত এজনে আহাৰ কৰা।

১০২৩. আগপিনে মাৰিছে ডাং, পিচফালে ধোবাং বাং- নিজৰ একো নথকা স্বত্তেই ফিতাহি মাৰি থকা।

১০২৪. আজাই- দেউৰী সমাজখনৰ আজোককা।

১০২৫. আঠি- ফল-মুলৰ টান শাহ।

১০২৬. আংবাং- অলগদ্ধ।

১০২৭. আওঢলীয়াকৈ- একতীয়াকৈ।

১০২৮. অস্মিতা- ভেম।

১০২৯. আই-দেও- ৰজা বা আহোম পৰিয়ালৰ বিবাহিত বা অবিবাহিত মহিলাৰ উপাধি।

১০৩০. আওবাটে- ভূল পথে।

১০৩১. আকলন- ধাৰ।

১০৩২. আগ চামিলে- সন্মুখত।

১০৩৩. আইগন্য়া- চোতাল।

১০৩৪. আগত্- আগত মাহত পৰীক্ষা হ'ব।

১০৩৫. আঁড়কাঠিয়া- চাহ বাগিচাত চাহপাত চিঙা শ্ৰমিকসকলক ব্ৰিটিছসকলে অনা এটা প্ৰক্ৰিয়া।

১০৩৬. আইচিক- ঘৃণাৰ বাৱত।

১০৩৭. আংগিনা- নাৰী।

১০৩৮. আকস্মিক ছুটী- নিজৰ কৰ্তব্য়ৰ পৰা লোৱা অৱসৰ।

১০৩৯. আজৰি- অৱকাশ।

১০৪০. আঠ-চল্লিশ- চল্লিশৰ লগত আঠ যোগ হোৱা।

১০৪১. আধিকৰণিক- বিচাৰ কৰোতা।

১০৪২. আপন্ন- সংকটে হেঁচা মাৰি ধৰা।

১০৪৩. আমৰপুই- গছৰ ওপৰত গজা এবিধ সৰু গছ।

১০৪৪. আৰ.টি.আৰ- তথ্য় জনাৰ অধিকাৰ।

১০৪৫. আলফা কণা- হিলিয়াম উপাদানৰ পাৰমাণৱিক কেন্দ্ৰ।

১০৪৬. আহ্নিক গতি- দৈনিক গতি।

১০৪৭. আলোলা- কোমল।

১০৪৮. আহাৰ্- ১২ মাহৰ তৃতীয় মাহটো।

১০৪৯. আলাস- গগন।

১০৫০. আধা ধুন- অধিক পিটন দিয়া।

১০৫১. আৰদ্ধ- আৰম্ভ কৰা।

১০৫২. আল্চা- আচোৰ।

১০৫৩.  আৱহ চিত্ৰ- বতৰ সম্পৰ্কীয় চিত্ৰ।

১০৫৪. আলী- মহান।

১০৫৫. আৰব- আৰব দেশ।

১০৫৬. আৱৰেখা- পানী খাবৰ কাৰণে ব্য়ৱহৃত এটা পাত্ৰ।

১০৫৭. আমপাখি- এবিধ লাহী ধান।

১০৫৮.আহাল- অনাটন।

১০৫৯. আধুনিকীকৰণ- বৰ্তমান যুগৰ লগত মিলাকৈ উপযোগী কৰা কাম।

১০৬০. আতু- ভুৰ।

১০৬১. আনৱহ বিজ্ঞান- বায়ুমণ্ডলীয় সংক্ৰমিত বিজ্ঞান।

১০৬২. আহো্ন-  হাতীৰ ডিঙিত মাউত বহি থকা ঠাই।

১০৬৩. আৰনি কাংছাম- সন্ধিয়া সময়।

১০৬৪. আলচা-কথা- মনতে পাঙ।

১০৬৫. আলেখী কথা- অংকন কলা য'ত গাণিতিক সূত্ৰ ব্যৱহাৰ কৰা হয়। 

১০৬৬. আহনি-যাহনি- চলাচল কৰা।

১০৬৭. আলুক- ফেঁচা।

১০৬৮. আৰ.বি.আই- ভাৰতীয় ৰিজাৰ্ভ বেংক।

১০৬৯. আলছাৰ- শৰীৰৰ অংগত হোৱা অৱক্ষয়।

১০৭০. আশ্ৰিত্- বেলেগৰ তলতীয়া হৈ থকা।

১০৭১. আহম্-আঠা- এবিধ গছৰ আঠা।

১০৭২. আৰৈ-চাউল- সিজাই নোথোৱাকৈ ৰ'দত শুকুৱাই থোৱা চাউল।

১০৭৩. আৱাহনী- অ-উত্তল সংগীত।

১০৭৪. আতোলতোল্- মাটিত পৰিব নিদিয়া।

১০৭৫.  আগুহাৰি- বাট আগচি ধৰা।

১০৭৬. আঁজোৰ্-চোঁটকৰে মৰা টান।

১০৭৭.আউট- ধাতু জালত দি বিশুদ্ধ বা চাফা কৰা।

১০৭৮. আকলুৱা- সকলোৰে পৰা ভুগি আছে।

১০৭৯. আগাৰি- গৰু গাড়ীৰ আগ অংশ।

১০৮০. আকয়েৰ- ইয়াৰে।

১০৮১. আইদাগ- দেহত বসন্তৰ ৰোগৰ ফলত হোৱা দাগ।

১০৮২. আকস্মিকতা নিধি- ব্যয়ত খৰচ কৰাৰ বাবে সঞ্চয় কৰা ধন।

১০৮৩. আখটি- ন্য়ায় নকৰা বা ন্য়ায় নোহোৱা।

১০৮৪. আচাৰবিহীন- সদাচাৰ পৰিহাৰ কৰা।

১০৮৫. আতুৰত পৰ- সংকটত পৰ।

১০৮৬. আং- মই।

১০৮৭. আইডিয়েট- ধৰি ল।

১০৮৮. আংখ- তাপ নিদিয়া।

১০৮৯. আগ ভৰা- আগফালে অধিক বোজাই হোৱা।

১০৯০. আঁচু-কাঠ্- আঁচুকৰী।

১০৯১. আখ- কোৰ।

১০৯২. আজ্ঞপ্তি- নিৰ্দেশ।

১০৯৩. আটামিঠা- আঠাৰ দৰে।

১০৯৪. আথানো- চতুৰ্দিশ।

১০৯৫. আদিশক্তি- আদ্য়াশক্তি মহামায়া।

১০৯৬. আজাদ- স্বাধীনতা।

১০৯৭. আণ্ড-  অণ্ডকোষ।

১০৯৮. আদিমা- ধৰিত্ৰী।

১০৯৯. আনাট- দুষ্টালি।

১১০০. আপোন হুৰে- নিজে নিজে।

১১০১. আপোন নামা- নিজৰ ওপৰত ভৰষা কৰা।

১১০২. আয়নীয় বিক্ৰিয়া- আয়নীয় প্ৰতিক্ৰিয়া।

১১০৩. আলেখ্-লেখ্- গোপনে ছল চোৱা।

১১০৪. আশ্বিনেয়- স্বৰ্গৰ বেজ।

১১০৫. আৰচ্- সিংহাসন।

১১০৬. আলনি- ফঁই।

১১০৭আতৰ্ৱমলিনী।

১১০৮আপত্তিকৰআপত্তি কৰিবলগীয়া।

১১০৯আলকতৰাকয়লাৰ দ্বাৰা প্ৰস্তুত হোৱা ডাঠ ক'লা ৰঙৰ তেল।

১১১০আশ্বিকঘোঁৰাৰ গৰাকী।

১১১১আহুসোনকালে পকি যোৱা এটা প্ৰজাতিৰ ধান।

১১১২আৰ্জেন্টিনাদক্ষিণ আমেৰিকা মহাদেশৰ অন্তৰ্ভুক্ত এখন দেশ।

১১১৩আত্মঘাতকাৰীআত্মহত্য়া কৰা লোক।

১১১৪আদিলমাছ ধৰিবৰ বাবে ব্য়ৱহাৰ কৰা এবিধ সঁজুলি।

১১১৫আপদচোচৰানিজে সংকট মাতি অনা।

১১১৬আমৰাএবিধ ফল।

১১১৭আজ্ঞানিৰ্দেশ।

১১১৮আকস্মিকতাবাদহঠাতে সংঘটিত হোৱা অৱস্থা।

১১১৯আই..এছভাৰতীয় প্ৰশাসনিক সেৱা।

১১২০.আংখামতি জনগোষ্ঠীৰ লোকসকলে দেহত পৰিধান কৰা উল্কি।

১১২১আগগুৰি নোহোৱা বনবিশৃংখল কৰ্ম।

১১২২আকৰালাগি থকা।

১১২৩আওপুৰণিঅধিক পুৰণা।

১১২৪আকল্চকুৰে মন।

১১২৫আউঠাট্টা কৰি কথা কোৱা সময়ত ব্য়ৱহাৰ কৰা শব্দ।

১১২৬আক্ৰমণ কৰঅপকাৰ কৰাৰ আকাংক্ষাৰে খেদি ফুৰা কাৰ্য।

১১২৭আইজং পৰিমলএবিধ বৰ্ণসংকৰ শালি ধান।

১১২৮আঁঠু-মূৰআঁঠুৰ ঘিলাটোৰ বাহিৰৰ অংশ।

১১২৯আগভাৰবিয়াৰ আগতে কইনাৰ ঘৰলৈ পঠিওৱা আ-অলংকৰা আৰু কাপোৰ কানি।

১২৩০আজীৱিকাব্য়ৱসায়।

১২৩১আদ্কপলীয়াহতভগীয়া।

১২৩২আনুশাসনিকঅধ্য়াদেশ সংক্ৰামণীয়।

১২৩৩আভাষকথোপকথন।

১১৩৪আৰ্থ সামাজিকআৰ্থিক আৰু সামাজিক দুয়ো নীতি বিজড়িত।

১১৩৫আলৱেকৰ পালেককোনো সম্পৰ্ক নথকা।

১১৩৬আহম্ভিৰিলেপেটা খাই বহা।

১১৩৭আহাৰান্তেখাদ্য় খোৱাৰ পিছত।

১১৩৮আলি-কেঁকুৰিআলিবাটৰ ভাঁজ।

১১৩৯আশ্চৰ্যন্বানিতআচৰিত হোৱা কাৰ্য।

১১৪০আৱেদন-পত্ৰদৰ্খাস্ত।

১১৪১আলাসত উঠচাং আদিত উঠ।

১১৪২আষ্ঠিতপ্ৰাপ্ত।

১১৪৩আজান্মাছ খোৱা এবিধ চৰাই।

১১৪৪আঠ্-শাৰীআঠটা খাৰ গোটাই প্ৰস্তুত কৰা দৰৱ।

১১৪৫আচাভুৱাঅতি আচৰিত।

১১৪৬আকড়াই ধৰাসাবতি ধৰা।

১১৪৭আঁকৰামুখ মেলা।

১১৪৮আওহ্পিঠিত ভৰ দি বহ।

১১৪৯আকুলিনিৰপেক্ষতাৰ স্থিতিত।

১১৫০আইস্য়ানখ।

১১৫১আকাংক্ষিতযিটো ইচ্ছা কৰা হৈছে।

১১৫২আগ্নেয়গিৰিজ্ঞান- আগ্নেয়গিৰিৰ ওপৰত বৈজ্ঞানিক অধ্যয়ন।

১১৫৩আত্মীকৰণনিজৰ কৰি লোৱা।

১১৫৪আনলিখেলিমেলি।

১১৫৫আপ্ডালৰক্ষা।

১১৫৬আঁভজুৱাভাঁজ নথকা।

১১৫৭আয়তীস্বামী থকা।

১১৫৮আৰ্গ'মিটাৰমানুহৰ মাংসপেশীৰ শক্তি জোখাৰ বাবে ব্যৱহৃত সঁজুলি।

১১৫৯আস্বাদন কৰসোৱাদ চোৱা।

১১৬০আলোচনীয়আলোচনা কৰিব লগীয়া।

১১৬১আপোচযোগ্য়- মিলাব পাৰি।

১১৬২আমবাতকচা পায়খানা।

১১৬৩আহত্আঘাতৰ ফলত পোৱা কষ্ট।

১১৬৪আহ্নিকদৈনিক।

১১৬৫আপোনভোলাসহজ-সৰল।

১১৬৬. আবেদ্য়আৱেদনীয়।

১১৬৭. আবাদ কৰ্চহ কৰ।

১১৬৮. আধিক্লিষ্ট- মনোকাল।

১১৬৯. আত্মতত্তোপদেশ-  আত্মাৰ সঠিক ৰূপৰ ওপৰত পৰামৰ্শ।

১১৭০. আত্মাভিমানীঅহংকাৰী।

১১৭১. আদেৰীআদৰুৱা।

১১৭২. আনুবীক্ষণিকযাক অনুবীক্ষণ যন্ত্ৰৰ দ্বাৰাহে চাব পৰা যায়।

১১৭৩. আবেলিসন্ধিয়া।

১১৭৪. আমোল-মোলঅতি গোন্ধযুক্ত।

১১৭৫. আলম্আশ্ৰয়।

১১৭৬.  আয়্উপাৰ্জন কৰা।

১১৭৭. আনি ছিএদিন।

১১৭৮. আমনিবিৰক্তি।

১১৭৯. আৰম্ভসুত্ৰপাত।

১১৮০. আলুৱে-কলাপুলিয়ে খানআলুৱে পোখাই উঘাল।

১১৮১. আশ্ৰয়দাতাআশ্ৰয় দিউতা।

১১৮২. আয়নীকৰণআয়নলৈ সলনি হোৱা পদ্ধতি।

১১৮৩. আনৰিয়াসম্পূৰ্ণভাৱে সুস্থ হোৱা অৱস্থা।

১১৮৪. আথান-বেয়া।

১১৮৫. আঠ্-কুণীয়াআঠটা চোক থকা।

১১৮৬. আখনিকখনিকৰ।

১১৮৭. আইটালজন্তুৰ গাত থকা পোক।

১১৮৮. আক্ৰুষ্টনিন্দিত।

১১৮৯.আধিৰথি কৰ্ণবীৰ।

১১৯০. আপদকালীনসংকটৰ সময়ৰ।

১১৯১. আবুধিদুৰ্বল।

১১৯২. আবি-আইতা।

১১৯৩. আধামূলীআধা দামৰ।

১১৯৪. আপোনা-আপোনিস্বয়ং।

১১৯৫. আহাৰ মাহত হোৱা- আহাৰুৱা।

১১৯৬. আতাফল- আতলচ।

১১৯৭. আণৱিক যুদ্ধ- পাৰমাণৱিক অস্ত্ৰ ব্যৱহাৰ কৰা ৰণ।

১১৯৮. আদায় কৰ- শেষ কৰ।

১১৯৯. আকা-বিকা- শুনিবলৈ বেয়া লগা।

১২০০. আগালমাতা- আগধৰি কথা কোৱা স্বভাৱৰ।

১২০১. আজব্- আচৰিতজনক।

১২০২. আদৰীয়া- সীমা।

১২০৩. আনৰ্ত-পুৰ- দ্বাৰকা নগৰ।

১২০৪. আপ্তবচন- যুক্তি বাক্য়।

১২০৫ আমিৰী- ৰাজসিক।

১২০৬. আৰ্য- ঋষি সম্বন্ধীয়।

১২০৭. আলোকপাত- আলোক নিক্ষেপ।

১২০৮. আস্ফাল্- কোব।

১২০৯. আদ্য়নাথ- পৰমব্ৰহ্ম।

১২১০. আত্লচ্- এবিধ ফল।

১২১১. আথেবেতে- অধিক সমাদৰ কৰি।

১২১২. আতকুত্- অধিক লোভ কৰা।

১২১৩. আচহুৱা- নিচিনা।

১২১৪. আতাইতাই- অধিক বেগেৰে।

১২১৫ আনুপুৰ্বিক- প্ৰথমৰ পৰা শেষলৈকে থকা।

১২১৬. আদহ- মাজ।

১২১৭. আতপ- ৰবিৰ কিৰণ।

১২১৮. আজ্- হোজা।

১২১৯. আগদিয়া- বিয়াৰ শেষত কৰা বিশেষ ধৰ্মনুষ্ঠান।

১২২০. আঁচনি- নীতি।

১২২১. আকৌ- পুনৰাবৃত্তি।

১২২২. আঙঠি- আঙুলিত পিন্ধা এবিধ অলংকাৰ।

১২২৩. আটোপে- বলৰ দৰ্পেৰে।

১২২৪. আদিকৰ্তা- প্ৰথমে নিৰ্মাণ কৰা জন।

১২২৫. আনন্দ পদ- সুখেৰে ভৰি থকা অৱস্থা।

১২২৬. আবাদী- য'ত কৃষিকাৰ্য কৰা হয়।

১২২৭. আ-ৰ- দেউৰী জনগোষ্ঠীৰ লোকসকলে জেশাহুৱেক সন্মান কৰি মতা নাম।

১২২৮. আলু উঠ্- পিৰি উঠ।

১২২৯. আশ্- আকাংক্ষা।

১২৩০. আহা- আনন্দ প্ৰকাশ কৰি মতা মাত।

১২৩১. আধাপৰলীয়া- আধা কৰা।

১২৩২. আঘ্ৰায়ক- গন্ধ লোৱা জন।

১২৩৩. আগ নুগুনি গুণে পাচ লোভত মৰে বৰশীৰ মাছ- আকংক্ষা পূৰণ যোৱা দেখি সন্তুষ্ট হৈ পিছলৈ অপেক্ষা কৰি সময় নষ্ট কৰা।

১২৩৪. আন্ঠুতে- আঠুলৈকে।

১২৩৫. আতপ-বাৰণ- ছাতি।

১২৩৬. আপান- মদৰ দোকান।

১২৩৭. আভুকীয়া- ভোক নথকা।

১২৩৮. আয়ুষ্টোধ- দীঘল সময়লৈকে কামনা কৰি যজ্ঞ কৰা।

১২৩৯. আবাং- ভিত্তিহীন।

১২৪০. আখন- কাল।

১২৪১. আপ্তি- যোগ্য়তা থকা।

১২৪২. আভোং- অক্ষত।

১২৪৩. ওআলিবাটত চালি ধৰ- ৰেহ-ৰূপ প্ৰকাশ কৰি দেখুওৱা কাৰ্য।

১২৪৪. আস্তৰ্- কোনো এখন কাপোৰৰ ভিতৰৰ অংশত লগাই দিয়া কাপোৰ।

১২৪৫. আহুকাল্- বিপদ।

১২৪৬. আশক্য়- সাধ্য় নোহোৱা।

১২৪৭. আহাৰ্যাভিনয়- সাজসজ্জা।

১২৪৮. আলোকনতা- ৰঘুমলা।

১২৪৯. আলফা- গ্ৰীক বৰ্ণমালাৰ আদ্য়ক্ষৰ।

১২৫০. আৰণা-ধৰা- আৰ দিয়া।

১২৫১. আমঠু কলা পৰ- অবাঞ্চিত কথা শুনি অন্তৰত আগাত পোৱা।

১২৫২. আৰণি- কেঁচুলা ল'ৰা-োৱালীৰ মাতৃৰ জ্বৰ হ'লে গাখীৰ য়কাবলৈ নাপায় খীণোৱা ৰোগ।

১২৫৩. আলধৰ- শুশ্রূষা কৰ।

১২৫৪. আলংকাৰিক- অলংকাৰ শাস্ত্ৰজ্ঞ।

১২৫৫. আয়ুষ্মান- আয়ুস্বান।

১২৫৬.  আলগ্ কৰ- বেলেগ কৰ।

১২৫৭. আৱৰ্জনা- জাবৰ-জোথৰ।

১২৫৮. আসোঁৱাহ ধৰ- ভূল ধৰ।

১২৫৯. আহাৰ-বিহাৰ- খাদ্য় গ্ৰহণ কৰা আৰু ঘূৰি থকা।

১২৬০. আলোকজিৎ- পোহৰ জয় কৰা।

১২৬১. আসোঁৱাহ- ভূল।

১২৬২. আস্তে-সুস্থে- লাহে-লাহে।

১২৬৩. আহিলা- অতিথি।

১২৬৪. আলোৱান- জন্তুৰ নোমৰ দ্বাৰা প্ৰস্তুত কৰিব পৰা চাদৰ।

১২৬৫. আস্ফোট্- যুঁজাৰ সময়ত মালে বাহুত মাৰা চাপৰ।

১২৬৬. আৰাধনীয়- পূজনীয়।

১২৬৭. আনন্দবিহুল- আনন্দত নিজকে ভূল যোৱা।0 

১২৬৮. আপেক্ষিক ঘনত্ব- আপেক্ষিক গুৰুত্ব।

১২৬৯. আয়োটা- গ্ৰীক বৰ্ণমালাৰ ন নম্বৰৰ আখৰটো।

১২৭০. আৰ্দ্ৰা- ৬ নম্বৰৰ নক্ষত্ৰ।

১২৭১. আৰে- আচৰিত ভয়াৱহক শব্দ।

১২৭২. আলাভুচ- আচৰিত।

১২৭৩. আশা নকৰা- ভাৱি নথকা।

১২৭৪. আসীন- অৱস্থিত।

১২৭৫. আপুতৰ পুত- বহুত বছৰ সন্তান জন্ম নহৈ হঠাতে সন্তান জন্ম হোৱা।

১২৭৬. আমঠু- আমৰ ডিলাৰ ভিতৰত থকা শাহ।

১২৭৭. আম্ৰ- এবিধ ফল।

১২৭৮. আনাৰস- মাঁটিকঠাল।

১২৭৯. আপীল- প্ৰাৰ্থনা বিচাৰি দিয়া পত্ৰ।

১২৮০. আধাখইল্লা- সম্পূৰ্ণ নোহোৱা।

১২৮১. আদান- গ্ৰহণ কৰা।

১২৮২. আদৰোঁতা- আদৰি লোৱা।

১২৮৩. আদিগন্ত- দিগন্ত লৈকে।

১২৮৪. আনন্দদায়তক- ৰং লগাই দিয়া।

১২৮৫. আপাততঃ- বৰ্তমান।

১২৮৬. আমথালী ল- বিধৱা হ।

১২৮৭. আৰু-বেলিকৈ- আহি থকা বছৰত।

১২৮৮. আলান্ধুৱা- মলিন।

১২৮৯. আৰাতি- বৈৰী।

১২৯০. আলোকিত- উজ্জ্বল।

১২৯১. আহোম- অসমত বাস কৰা ডাঙৰ টাই জনগোষ্ঠীৰ অন্তৰ্ভুক্ত সকলোতকৈ ডাঙৰ জনগোষ্ঠী।

১২৯২. আলাপনীয়- কথোপকথনৰ উপযোগী।

১২৯৩. আৰ্যবৃত্ত- সৎ চৰিত্ৰৰ।

১২৯৪. আলক্ষণী- কুলক্ষণী।

১২৯৫. আলোগ-আলোগ- আনন্দোল্লাস কৰা।

১২৯৬. আসোৱাদ্- জ্য়োতি নথকা।

১২৯৭. আসুৰ- অসুৰৰ।

১২৯৮. আহুদি খুওৱা- যিকোনো প্ৰকাৰে মানুহক নিজৰ মতলৈ অনা।

১২৯৯. আৱেদক- প্ৰাৰ্থক।

১৩০০. আশয় দে- লাই দে।

১৩০১. আয়া- দেউৰী সমাজৰ বোৱাৰী।

১৩০২. আমি- মই শব্দটোৰ বহুবচন।

১৩০৩. আপাদিত- সম্পাদিত।

১৩০৪. আনন্দিত্- ৰং পোৱা।

১৩০৫. আদৰ্শনীয়- আৰ্হি হিচাপে ল'বৰ উপযোগী।

১৩০৬. আনন্দ-বৰ্ধন- আনন্দ বাঢ়ি যোৱা।

১৩০৭. আপতিত- হঠাতে সংঘতিত হোৱা।

১৩০৮. আবিষ্কাৰ- উলিওৱা।

১৩০৯. আৰকা- বিশেষ ফটিকা।

১৩১০. আগলে-আলগে- ভিতৰতক নোযোৱাকৈ।

১৩১১. আলোকচটা- কথা চহকী।

১৩১২. আলেজাবৰা- অজ্ঞ।

১৩১৩. আৰাংপা- দুৱৰী।

১৩১৪. আয়ুৰ্বেদিক- আয়ুৰ্বেদ সম্পৰ্কীয়।

১৩১৫. আৰোহণ- ওপৰলৈ উঠা।

১৩১৬. আলৈ-বিলৈ- দুখ-কষ্ট।

১৩১৭. আইলৈ যিহাট বাইলৈও সেইহাট- সমানে দিয়া গুৰুত্ব।

১৩১৮. আছু- সদৌ অসম ছাত্ৰ সন্থা।

১৩১৯. আত্খ্য়ান- অৰ্ধ।

১৩২০. আদানী- দান নথকা।

১৩২১.আনামাতা- অনিমন্ত্ৰিত।

১৩২২. আপোন্- নিজ।

১৩২৩. আয়'ডিক এছি- বিক্ৰিয়াৰ ঘটক হিচাপে কাম কৰা।

১৩২৪. আৰি-কাটি- কুলী গুটোৱা ঠিকাদাৰ।

১৩২৫. আলসিয়ামী- এলাহ।

১৩২৬. আশংকা- সন্দেহ।

১৩২৭. আৰামী- আৰামযপুক্ত।

১৩২৮. আপেক্ষিক বাৰংবাৰতা- কোনো বাৰংবাৰতা বিভাজন তালিকাৰ শ্ৰেণীসমূহৰ মুঠ বাৰংবাৰতাৰে হৰণ কৰি বাৰংবাৰতাৰে হৰণ কৰি পোৱা বাৰংবাৰতা।

১৩২৯. আলঝেইমাৰ- স্মৃতি-বিব্ৰম।

১৩৩০. আৰ্বান- মাৰ মহিলাই হহাতত পিন্ধা গহনা।

১৩৩১. আপোনালোক- আপুনি শব্দটোৰ বহুবচন।

১৩৩২. আনুগত্য়- অনুহগতৰ ভাৱ।

১৩৩৩. আদা বেপাৰী- আদা বিক্ৰী কৰা বেপাৰী।

১৩৩৪. আচ্ছাদিত- ঢাকি ৰখা।

১৩৩৫. আদ্য়ঋতু- প্ৰথম কন্য়াকাল হোৱা।

১৩৩৬. আন্ধুৱাল- টকুৱে ধুৱা-ধুৱা দেখা।

১৩৩৭. আমুৱা- হেঁপাহ পলুৱা।

১৩৩৮. আলনি- সঠুিকমত জোখ নোহোৱা।

১৩৩৯. আঢ়া- আজ্ঞা।

১৩৪০.আনন্দধাম- স্বৰ্গ।

১৩৪১. আববা- দেউতা।

১৩৪২. আদৰুৱা- অতি আদৰৰ।

১৩৪৩. আন্তৰ্- দূৰৰ।

১৩৪৪. আবন্টন- ভাগ কৰা কাৰ্য।

১৩৪৫. আমাম- সিজাই নোথোৱা চাউল।

১৩৪৬. আৰ্মেনিয়া- ইউৰোপ মহাদেশৰ অন্তৰ্গত এখন দেশ।

১৩৪৭. আলৈ- দুৰ্গতি।

১৩৪৮. আলগতীয়া- বেলেগ নোহোৱা।

১৩৪৯. আহাৰ্- খাদ্য়।

১৩৫০. আমনা- ৰঙা ৰঙৰ এক প্ৰজাতিৰ ধান।

১৩৫১. আপামৰ- উচ্চ-নীচ সকলোকে সাঙুৰি লোৱা।

১৩৫২. আয়াসী- পৰিশ্ৰমকাৰী।

১৩৫৩. আলান্- কাণ বা ডিঙিত ওলোমাই দিয়া দৰব।

১৩৫৪. আহিন্- এটা মাহ।

১৩৫৫. আৰ্দ্ৰ- পানীৰে তিতা।

১৩৫৬. আনৃণ্য- ঋণ পৰিশোধ কৰা।

১৩৫৭. আদৰণীয়- স্নামৰ যোগ্য়।

১৩৫৮. আচাড়- আহাৰ মাহ।

১৩৫৯. আতা-পুৰূষ- মহাপূৰুষসকলে সত্ৰৰ মান্য়লোকক মতা নাম।

১৩৬০. আনন্দৰাম ভাষা-ক'লা-সংস্কৃতি সংস্থা- অসমৰ থলুৱা ভাষা-সংস্কৃতি-কলা সাহিত্য়ৰ অধ্য়য়ন কৰা, সংস্কৃত ভাষাৰ প্ৰচাৰ কৰাৰ লগতে প্ৰসাৰ তথা প্ৰচাৰৰ প্ৰয়োজনীয়তাৰ উদ্দেশ্যে অসম চৰকাৰৰ উদ্য়োগত ১৯৯০ চনত প্ৰতিষ্ঠা তকৰা এটা সংস্থা।

১৩৬১.  আমাৰি- পানীৰ মৃ্ত্য়ু নোহোৱা এবিধ বৃহৎ গছ।

১৩৬২. আৰাধিত- পূজিত

১৩৬৩. আলাগা- প্ৰয়োজনত যিমান লাগে তাতকৈ অধিক থকা।

১৩৬৪. আৱেদিত- বিজ্ঞাপিত।

১৩৬৫. আলৈ-আথৈ- আশ্ৰয় নথকা বা আশ্ৰয় নিদিয়া।

১৩৬৬. আৰ্থিক ক্ষেত্ৰাধিকাৰ- আৰ্থিক অঞ্চল।

১৩৬৭. আমলখী- এবিধ টেঙা ফল।

১৩৬৮. আজু-আইতা।

১৩৬৯. আখুবাহণ- গনেশ।

১৩৭০. আজলা- চালাক-চতুৰ নোহোৱা।

১৩৭১. আকুত- মনোকামনা

১৩৭২. আঁউজ- গাৰুত আঁউজা।

১৩৭৩. আই- শৰীৰত হোৱা এবিধ ৰোগ।

১৩৭৪. আওটা- খাৰ দি ৰন্ধা তৰকাৰী।

১৩৭৫. আকপিল- ঈষৎ কপিলবৰ্ণ।

১৩৭৬. আঁঠু- তপিনা আৰু হাড়ৰ মাজৰ জোৰা।

১৩৭৭. আখৈয়া- আখৈৰ দৰে।

১৩৭৮. আগাৰ- ঘৰ।

১৩৭৯. আচৰণবাদ-  মনোবিজ্ঞানৰ এটা ধাৰা য'ত পৰীক্ষামূলক আৰু নৈৰ্ব্যক্তিক নিৰীক্ষণ পদ্ধতিবোৰ কেন্দ্ৰীভূত কৰা হয়।

১৩৮০. আঞ্জাম্- প্ৰস্তুতি।

১৩৮১. আটা- ঘেঁহুৰ গুড়ি।

১৩৮২. আত্মপুজা- কেৱল নিজৰ কথা ভৱা।

১৩৮৩. আদৰ- অলপ দৰ।

১৩৮৪. আন আন- অন্য়ান্য়।

১৩৮৫. আত্মনিৱিষ্ট-নিজৰ চিন্তাত গভীৰ হৈ থকা।

১৩৮৬. আনন্ত্য়- অসীমলৈ বিস্তৃত।

১৩৮৭. আবৰা- অঁকৰা।

১৩৮৮. আমোদপ্ৰিয়- ধেমেলীয়া স্বভাৱৰ।

১৩৮৯. আৰা- গাড়ীৰ চকাৰ ধুৰা।

১৩৯০. আলোক সজ্জা- কোনো এক উৎসৱত চাকি জ্বলাই মণ্ডপ জিলিকাই ৰখা।

১৩৯১. আৱে-বাৱে- এই সময়ত।

১৩৯২. আলাই-বালাই- সংকট।

১৩৯৩. আয়'ডিন- এবিধ মৌল।

১৩৯৪. আবৰ্- কাৰো বশ নোহোৱা।

১৩৯৫. আন্দাজ- কথক নৃত্য়ৰল এটা ভংগিমা।

১৩৯৬. আদাই- আইতা।

১৩৯৭. আদাবৰীয়া সন্দিকৈ- আদবাৰীত বাস কৰা সাতঘৰীয়া আহোমৰ এটা বংশ।

১৩৯৮. আন্ধা- দুটা চকুৰে দেখা নোপোৱা লোক।

১৩৯৯. আবৰু- সন্মান।

১৪০০. আপা- পিতৃ।

১৪০১. আণকলি- পুৰঠ নোহোৱা আম।

১৪০২. আয়াৰলেণ্ড- ইউৰোপ মহাদেশৰ অন্তৰ্ভুক্ত এখন দেশ।

১৪০৩. আপুৰুগীয়া- দুৰ্লভ।

১৪০৪. আদৰণ- অভ্য়ৰ্থনা।

১৪০৫. আত্মগুণ- চৈধ্যটা গুণ।

১৪০৬. আছাৰ্ মাৰ্- বলেৰে দূৰলৈ পঠিয়াই দিয়া।

১৪০৭. আতাল- বৰ-চাং।

১৪০৮. আগলি- নাওঁখেলৰ আগফালে থকা খেলুৱৈ।

১৪০৯. আগম- কথা।

১৪১০. আগষ্ট- এটা ইংৰাজী মাহ।

১৪১১. আঠাইশ- মৃত্য়ুৰ পিছত পাপীজনক শাস্তি দিয়া ২৮ খন স্থান।

১৪১২. আদেশী- উপদেশক।

১৪১৩. আনজ- কৃষি।

১৪১৪.  আৱহমান- ক্ৰমাগত।

১৪১৫. আতিশয্য- বহুত।

১৪১৬. আদিম- আদ্য়।

১৪১৭. আপদৰ মাত- সংকটৰ সময়ত মাত বন্ধুত্ব হোৱা।

১৪১৮. আবিয়ৈ- বিয়া নমকৰা।

১৪১৯. আৰকাল- হা-হুতাহ।

১৪২০. আৰ্যব্ৰত- আৰ্যৰ কৰ্তব্য়।

১৪২১.আয়তন্- প্ৰস্থ।

১৪২২.আলগা- নলগা।

১৪২৩. আহ্- দুখ বুজোৱা মাত।

১৪২৪. আৰতি- সন্ধ্যা-সেৱা।

১৪২৫. আবাদী-মাটি- কৃষিৰ বাবে যি মাটি উপযোগী।

১৪২৬. আদিকলা- জীৱদেহৰ মৌলিক কোষ।

১৪২৭. আতাৰ-পাতাৰ- প্ৰস্বাৱ-পায়খানা আদি কৰা কাৰ্য।

১৪২৮.আগীয়াঠুঁটি- ঠোঁটৰ নিচিনা আগলৈ ঠেক।

১৪২৯.আঁচো- ভূজন কৰাৰ শেষত মুখ ধোৱা।

১৪৩০. আবোল-তাবোল- প্ৰলাপ।

১৪৩১. আকাশ পথ- শূন্য়পথ।

১৪৩২. আগাত- নষ্ট।

১৪৩৩. আজল্মঠ- জনাৰ পিছতো নজনাৰ দৰে ভাওঁ জুৰি থকা।

১৪৩৪. আতুৰ্-বিতুৰ্- আতুৰত পৰি বিতুৰ হোৱা।

১৪৩৫. আখণ্ডল- দেৱৰাজ ইন্দ্ৰৰ এটা নাম।

১৪৩৬. আঁচু- কাপোৰৰ আঁচল।

১৪৩৭. আঠালি- কুমাৰে মাটিৰ চৰু।

১৪৩৮. আদ্-খনীয়া- আধা ভাগ থকা।

১৪৩৯. আদিমতা- প্ৰাচীনত্ব।

১৪৪০. আনন্দী- আনন্দিত। 

১৪৪১. আবাস- আৱাস।

১৪৪২. আয়কৰ গাণনিক- আয়কৰ বিভাগৰ হিচাপৰক্ষক।

১৪৪৩. আল্-পৈচান- লগুৱালি।

১৪৪৪. আৰক্তিম- ঈষৎ ৰঙাৰঙৰ।

১৪৪৫. আল্না- খুৰা লগোৱা কাঁপোৰৰ ডাৰ।

১৪৪৬. আপ্দাহ্- দায়।

১৪৪৭. আদিত্য়কমল- ৰঙা ৰঙৰ পদুমফুল।

১৪৪৮. আপৰহ্- শৰীৰত বিহ্-ফুহা আদি ওলোৱা।

১৪৪৯. আচমনীয়- আচমন কৰাৰ উপযোগী।

১৪৫০. আকৃষ্ট- টানি অনা।

১৪৫১. আগে- দেউৰী জনগোষ্ঠীৰ লোকসকলে ভৰিৰ দ্বাৰা মৰা ধানৰ মুঠি।

১৪৫২. আইত্খেইনা- আদখনীয়া।

১৪৫৩. আঁচোৰ- জোঙা বস্তুৱে শৰীৰৰত আঘত কৰা।

১৪৫৪. আগিয়াচিত- এবিধ মূল্য়ৱান বনৌষধি।

১৪৫৫. আওহাতে- বাওণহাতেৰে।

১৪৫৬. আকৃতিবিশিষ্ট- গঢযুক্ত।

১৪৫৭. আচাৰ- অনুষ্ঠান- প্ৰথা।

১৪৫৮. আত্মগোপন- নিজকে লুকুৱাই ৰখা কাৰ্য।

১৪৫৯. আৰনাম- কাৰ্বি জনগোষ্ঠীৰ মহিলাসকলে পৰিধান কৰা ৰূপ আৰু পিতলৰ আঙঠি।

১৪৬০. আলোৱা- আৰৈ।

১৪৬১. আবেশ্- আৱেস।

১৪৬২. আৰকাতি- ঢুলীয়াই দেখুওৱা এক প্ৰকাৰৰ খৰ।

১৪৬৩. আলম্-বিল্ম- গহৰি।

১৪৬৪. আস্থান- অৱস্থিতি।

১৪৬৫. আভংগ- নৃত্য প্ৰদৰ্শনত, এখন ভৰিৰ ওজন আৰু আনখন ভৰিত অলস স্থিতি লোৱাটো ভঙা বুলি কোৱা হয়

১৪৬৬. আৰদলী- ডাঙৰ বিষয়াসকলৰ লগত থকা লগুৱা।

১৪৬৭. আনালী- আশ্ৰয় নথকা বা আশ্ৰয় নিদিয়া।

১৪৬৮. আত্ৰেণী- আত্ৰাণি।

১৪৬৯. আধামূলীয়াকৈ- কিনি দামতকৈ কম দামত।

১৪৭০. আয়তন কোণ- যি কোণত অন্য় কোনো কোণ বা পোহৰৰৰ ৰশ্মি আপতিত হয়।

১৪৭১. আবো- আবু।

১৪৭২. আশ্বস্ত- সান্ত্বনা পোৱা।

১৪৭৩. আস্থা- শ্ৰদ্ধা।

১৪৭৫. আগ্নেয় প্ৰস্তৰ- আগ্নেয়গিৰি পৰা গলিত অৱস্থাত ওলোৱা গোট মৰা শিল।

১৪৭৬. আচাৰবেদী- আৰ্যৱৰ্তৰ এটা নাম।

১৪৭৭. আজোে- ই সম্বন্ধ বুজোৱা শব্দৰ আগত থাকে।

১৪৭৮. আদি টান গাম- অৰুণাচল প্ৰদেশৰ এটা স্বল্পজ্ঞাত জনগোষ্ঠী।

১৪৭৯.  আগুৱা- আগবাঢি় যা।

১৪৮০. আকল্প- কল্পন।

১৪৮১. আঁঠুৰ মাজত মূৰ সোমা- অসলবাৱে কৰ্ম কৰা।

১৪৮২. আক্ল- শুভ কাৰ্যৰ বাবে নিজে বৈ ওলোৱা কাপোৰ।
১৪৮৩. আজীৱ্য়- সহায়।
১৪৮৪. আজাৰ্- বেদনা।
১৪৮৫. আদ্-বয়স্- আদা বয়স্।
১৪৮৬. আন্হ- কাম।
১৪৮৭. আণৰ চগাপোক- আম গছৰ ফুল।
১৪৮৮. আৰক্ষণ- অধিকাৰ।
১৪৮৯. আশ্ৰয়প্ৰাৰ্থী- ভূলতে বিচাৰে।
১৪৯০.আহিতুণ্ডিত- সৰ্পবিদ্য়াত পাৰ্গত।
১৪৯১. আপ্তদূতী-  প্ৰিয় স্বৰ্গদূত।
১৪৯২. আলৌ- আপচু- ঘিণ বুজোৱা মাত বা শব্দ।
১৪৯৩. য়তলোচন- বহল চকু।
১৪৯৪. আপোনাৰ নাক কাটি সতিনীয়ে যাত্ৰা ভংগ কৰা- নিজৰ ডাঙৰ অনিষ্ট হোৱাৰ পিছত লোকৰ সামান্য় অনিষ্ট কৰিবৰ বাবে কুন্ঠিত নোহোৱা।
১৪৯৫. আমনা বাও- এবিধ বাও ধান।
১৪৯৬. আৰকাটি- ওজা ঢুলীয়াই ঢুল বজোৱা এটা কৌশল।
১৪৯৭. আলিয়্য়া- পানীৰ কলহ ৰাখিবৰ বাবে ব্য়ৱহাৰ কৰা মাটিৰে সজা সোঁমাজত ঘূৰণীয়া গাঁত থকা টুঁলসদৃশ যতন।
১৪৯৮. আশ্ৰয় শিৱিৰ- আশ্ৰয় ল'বৰ বাবে অস্থায়ী ব্য়ৱস্থা।
১৪৯৯. আ্য়াবষ্ট্ৰাকশ্বনিজম- ধ্য়ান-ধাৰণাই প্ৰাধান্য় লাভ কৰা।
১৫০০. আপোহমাৰ্গ- কাৰ্যৰপৰা কাৰণৰ পৰম্পৰাগত অনুমান।
১৫০১. আনুবংশিক বিজ্ঞান- সদৃশ বা বিসদৃশ দুটা জীৱৰ বংশগতি সম্পৰ্কে পঢ়া বিজ্ঞানৰ শাখা।
১৫০২. আবিষ্ট বিক্ৰিয়া- বাহ্য় কাৰকৰ ফলত সংঘটিত হোৱা বিক্ৰিয়া।
১৫০৩. আয়ুসত চাউল থকা- মৰিবৰ নোহোৱা।
১৫০৪. আলুগুটি- বছেৰেকীয়া খেতিত হোৱা লতা চাণেকীয়া গছৰ ঘূৰণীয়া আ়্জা খুৱা মূল।
১৫০৫. আস্পতাল- চিকিৎসালয়।
১৫০৬. আৰম্ভণি মজুত সামগ্ৰী- যোৱা বিত্তীয় বছৰৰ শেষত বেচিব নোৱাৰা বস্তুৰ পৰিমাণ।
১৫০৭. আলফানিউমাৰিক- ৱৰোমান আথৰ আৰু দখমিক সংখ্যা দুয়োটা উভয়েই কৰা।
১৫০৮. আৱাদ- আবাদ।
১৫০৯. আস্ত্ত- বিস্তৃত।
১৫১০. আপোন্-পেটালি- আপোন-পৰ স্বভাৱৰ।
১৫১১. আয় কৰ- ব্য়ক্তি বা সংস্থাৰ আয়ৰ ওপৰত আৰোপিত শুল্ক।
১৫১২. আৰনাম কেথে- কাৰ্বিসকলে উপাসনা কৰা এজন দেৱতা।
১৫১৩. আলপকা- এটা প্ৰজাতিৰ ছাগলী।
১৫১৪. আৱল্য়- আবল্য়।
১৫১৫. আহাৰ্য- অভিনয় কৰিবৰ বাবে কৰা মঞ্চত অলংকৰণ আৰু ভাৱৰীয়া সকলে পিন্ধা- কাপোৰ।
১৫১৬. আপোন-পেটা- নিজৰ পেটলৈ চিন্তা কৰা।
১৫১৭. আণৰণ- মৃত্য়ুৰ সময়লৈকে।
১৫১৮.আৰথ্ৰাইটিছ- দেহৰ গাঁতিবোৰ উফন্দি উঠা এটা অৱস্থা।
১৫১৯. আল্জিভা- লজিভাৰ গোৰালি অংশ।
১৫২০. আৱৰ্তন- ঘুৰি থকা কাৰ্য।
১৫২১. আহুকলীয়া- বিপদযুক্ত।
১৫২২. আৰকাটি- নৈ, সাগৰ আদিত জাহাজ চলাওতে কোনো বিপদ নঘটোৱাকৈ পথ দেখুওৱা চৰ্দাৰ।
১৫২৩. আৱদ্ধ স্থানাতংক- গুহা।
১৫২৪. আয়ৰক- আয়ক।
১৫২৫. আম মোক্তাবনামা- প্ৰতিনিধি যুক্তিৰ দলিল।
১৫২৬. আহঙীয়া- মৰমিয়াল।
১৫২৭. আবতৰীয়া- অনপযুক্ত সময়ত হোৱা।
১৫২৮. আয়-ব্য়য়ক- বাজেট।
১৫২৯. আলগীয়া- চুব নোৱাৰা হ।
১৫৩০. আহাৰ তালিকা- খাদ্য়ৰ তালিকা।
১৫৩১. আত্মপৰায়ণ- নিজৰ কথা ভৱা লোক।
১৫৩২. আমোলা- চৰকাৰী কৰ্মচাৰী।
১৫৩৩. আলোচনাচক্ৰ- কোনো বিষয়ৰ সামূভিমভাৱে কৰা আলোচনা।
১৫৩৪. আসমুদ্ৰ পৰ্যন্ত- সাগৰলৈকে।
১৫৩৫. আৰাৱ- চিঞৰ।
১৫৩৬. আবাহন্- নিমন্ত্ৰণ।
১৫৩৭. আ কাললৈ- ভৱিষ্যতলৈ।
১৫৩৮. আথান- গুপ্তাংগ।
১৫৩৯. আড়ম্বৰ- জাকজমক।
১৫৪০. আগোৱাল্- আগেলি।
১৫৪১. আগালমাকা- গাৰো জনগোষ্ঠীৰ লোকসকলৰ মাজত চলি থকা এক কষিভিত্তিক অনুষ্ঠান।
১৫৪২. আত্মমৰ্যাদা- আত্মসন্মান।
১৫৪৩. আধিয়াৰ্- উৎপন্নৰ আধা দিবৰ কাৰণে মাটি খোৱা মানুহ।
১৫৪৪. আত্মকথা- নিজৰ বিষয়ে কোৱা কথা।
১৫৪৫. আদিভূতা- মা দুৰ্গাৰ এটা নাম।
১৫৪৬. আনয়- উপনয়ন।
১৫৪৭. আপাদভস্তক- মূৰৰ পৰা ভৰিলৈকে।
১৫৪৮. আম্শূল- বিন্ধনি।
১৫৪৯. আয়কৰ নিৰ্ধাৰণ- আয়কৰ মূল্য়ায়ন।
১৫৫০. আলেকুম- আপোনাৰ ওচৰত খোদাৰ দয়া বৰষক।
১৫৫১. আলোড়ন- সঞ্চালন।
১৫৫২. আহীৰ- গোৱাল।
১৫৫৩. আম্পায়ৰ- ক্ৰিকেট খেলত নিয়ম অনুসৰি খেলখন পৰিচালনা কৰা লোক।
১৫৫৪. আলি- পথাৰত পানী ৰাখিবৰ বাবে বন্ধা ঢাপ।
১৫৫৫. আস্তীৰ্ণ- বিস্তৃৰ্ণ।
১৫৫৬. আনা-লেখা- অনা-লিয়া।
১৫৫৭. আগাভেৱা- আগৰ পৰা পিচলৈ আৰু পিচৰ পৰা আগলৈ যোৱা।
১৫৫৮. আধুনিকতাবাদ- সাহিত্য় সনালোচনাৰ বিশেষ মতবাদ।
১৫৫৯. আফলা ভাগ- বেগেৰে পানী ওপুৰলৈ উঠি অহা।
১৫৬০. আজান- মুছলমান লোকসকলক মছজিদলৈ নামাজ পঢ়িবৰ বাবে উচ্চস্বৰৰে জনোৱা আহ্বান।
১৫৬১. আতাংগৰীয়া- দুৰ্বল।
১৫৬২. আগেত- আগলৈ যা।
১৫৬৩. আখতাম- বড়ো জনগোষ্ঠীৰ লোকসকলে পিন্ধা বিশেষ আঙঠি।
১৫৬৪. আচন্দ্ৰাই- দুৰ্বলতাৰ কাৰণে হোৱা মূৰ-ঘূৰণি।
১৫৬৫. আঠ্-পৰীয়া- দিন আৰু ৰাতিৰ আঠ ভাগৰ এভাগ দেৱালয়ত খটা মানুহ।
১৫৬৬. আধাৰ্-কটীয়া- খাব নোপোৱা কাৰণে ডাঙৰ হ'ব নোৱাৰা।
১৫৬৭. আথাও- ককাৰ দেউতাক।
১৫৬৮. আধা-পোৰা- সমানে এভাগ দগ্ধ কৰা।
১৫৬৯. আদ্-খৰিীয়া- অলপ খাৰ দি ৰন্ধা তৰকাৰী।
১৫৭০. আপ-দেও- বোপাই।
১৫৭১. আয়ুষ্মান যোগ- ৰাশিচক্ৰৰ তৃতীয় নক্ষত্ৰ।
১৫৭৩. আনু- দেউৰী জনগোষ্ঠীৰ লোকসকলে জেঠেৰিয়েকক সন্মান কৰি মতা নাম।
১৫৭৪. আজ্ঞা-চক্ৰ- ভাৰতীয় তন্ত্ৰশাস্ত্ৰমতে দেহৰ ভিতৰুৱা ৬ নম্বৰৰ চক্ৰ।
১৫৭৫. আচল্- প্ৰকৃত।
১৫৭৬. আঁকোতা- আঁক।
১৫৭৭. আঁতুিলি- ওকালি।
১৫৭৮. আওনগা- নগা জাতিৰ বিশেষ ঠাল।
১৫৭৯. আকৰ্ষণ- টনা।
১৫৮০. আংগিকাভিনয়- দেহৰ বিভিন্ন অংগ ব্য়ৱহাৰ কৰি অভিনয় কৰা।
১৫৮১. আকাণ্ডেলী- নগৰ-নাগতি হোৱা।
১৫৮২. আগাৰ্- আটাইতকৈ বেছি হ।
১৫৮৩. আজলালি- আজলাৰ স্বভাৱ।
১৫৮৪. আতেৰ-মোড়- মণিবন্ধ।
১৫৮৫. আধা খেচৰা- পৈণত নোহোৱা।
১৫৮৬. আপোচ- আলাপ-আলোচনাৰে মিট্মাট্ কৰা।
১৫৮৭. আডিনতা- উচ্চ পৰিমাণৰ আয়ডিন সমৃদ্ধ খাদ্য খোৱাৰ ফলত বিষক্ৰিয়া।
১৫৮৮. আৰ্ক'গ্ৰাফ- আধা ধেনুভিৰীয়া আকাৰৰ নক্সা আকিবলৈ ব্য়ৱহৃত এটা সঁজুলি।
১৫৮৯. আৱহ-সংগীত- অভিনয়ৰ লগত জড়িত কিন্তু দৰ্শকসকলে দেখা নোপোৱাকৈ বজোৱা সংগীত।
১৫৯০. আস্তীন- চোলাৰ হাত।
১৫৯১. আহলে-বহলে- দীঘে-প্ৰস্থই আটটুৰূপে।
১৫৯২. আলাগ- এঘৰীয়া।
১৫৯৩. আসাদন- কোনো কামৰ বাবাে সামগ্ৰী সংগ্ৰহ কৰা।
১৫৯৪. আনমনা্- অমনোযোগী।
১৫৯৫. আদি-বাৰভূঞা- এক বাৰভূঋা গোষ্ঠী।
১৫৯৬. আদ্-কপালী- মাথাৰ এফালে হোৱা বিষ।
১৫৯৭. আনি- চেমা জনগোষ্ঠীৰ মাজত বিয়াৰ আগত উদযাপন কৰা এক উৎসৱ।
১৫৯৮. আবাদীকৰণ- চাহ নোহোৱা মাটিত কৃষিকাৰ্য কৰা।
১৫৯৯. আয়ত- দীঘল, বহল।
১৬০০. আৰ্ছেনাইড- আৰ্ছেনিকৰ যৌগ।
১৬০১. আলীন- ব্য়াপ্ত।
১৬০২. আশীবিষ- সাপৰ দাঁতৰ বিষ।
১৬০৩. আৰ্ঘা- মা দুৰ্গাৰ এটা নাম।
১৬০৪. আমোদ কৰ- আপোদ প্ৰমোদৰ কাৰণে আদায় দিবলগীয়া কৰ।
১৬০৫. আপৌদৌ- শহুৰেক।
১৬০৬. আত্মঘাতী- নিজকে বধ কৰা।
১৬০৭. আচ্কা ৰাতি- দোকমোকালি।
১৬০৮. আখোট- আখৰোট।
১৬০৯. আঠা লগা- আঠা দি।
১৬১০. আত্মাৰাম- যোনে নিজৰ গুণৰ পৰা আনন্দ উপভোগ কৰে।
১৬১১. আন্ধস- ভাতৰ মাড়।
১৬১২. আৰতদাৰ- আৰত লৈ বস্তু ৰিনি দিওঁতা।
১৬১৩. আল্- পক্ষীৰ ঠেঙৰ কাইট্।
১৬১৪. আৰ্যেতৰ- আৰ্যভিন্ন অন্য়।
১৬১৫. আবান্ধা- মুৰ্খ।
১৬১৬. আহ্- আগমন কৰ।
১৬১৭. আফটাৰ শ্বেভ- দাঢ়ি কটাৰ পিছত মুখম্ণলগত নিমজ কৰি ৰাখিবৰ সনা এটা লোচন।
১৬১৮. আমধুম- ধুমধামকৈ।
১৬১৯. আমোলন-ফুল- ৰঙা ৰঙৰ এূিধ পুল।
১৬২০. আলাবাদু- অপাত্ৰ।
১৬২১. আশুলিপিকাৰ- সংকেত লিপিৰে লিখিব জনা লোক।
১৬২২. আহিনীয়া- আহিনত হোৱা।
১৬২৩. আৰোৱান্- ৰজা-মন্ত্ৰীক আঁৰ দিয়া ছত্ৰ।4
১৬২৪. আমন্-জিমন্কৈ- বিমৰ্ষ হৈ।
১৬২৫. আৰোপ্- লগাই দি।
১৬২৬. আলোচ্য়- আলোচনা কৰিব লগীয়া।
১৬২৭. আহাৰ-ব্য়ৱহাৰ- সংসৰ্গ।
১৬২৮. আৰত- কোনো মহাজনক বস্তু দিয়াৰ বাবে লোৱা মাচুল।
১৬২৯. আনন্দলক্ষ্মী- আনন্দৰ আদাৰস্বৰূপ দেৱী লক্ষ্মী।
১৬৩০. আদিমনিবাসী- কোনো দেশৰ পূৰণি বাসিন্দা।
১৬৩১. আপদ-বিপদ- সংকট।
১৬৩২. আবাসিক- আৱাসিক।
১৬৩৩. আশ্ৰয়- নিৰাপত্তা।
১৬৩৪. আয়তক্ষেত্ৰ- চাৰিটা সমকোণ আৰু মুখামুখি দুটা সমান বাহু থকা।
১৬৩৫. আন্ধাৰ-মুন্ধাৰ- আন্ধাৰ হৈ থকা।
১৬৩৬. আত্মকৃত- নিজে কৰা।
১৬৩৭. আগনি খাৰণী- প্ৰথমে খাৰুৱা চোকা খাৰণী।
১৬৩৮. আজীৱ- জৈন ভিক্ষু।
১৬৩৯. আনন্দ সুত্ৰ- মনোবিজ্ঞানে নিশ্চিত কৰা মনৰ এক বিক্ৰিয়া।
১৬৪০. আৰে- গীতৰ প্ৰসাৰণৰ বাবে আৰম্ভণিত ব্য়ৱহাৰ হোৱা শব্দ।
১৬৪১. আৱৰ্তন- নিজ অক্ষৰ ওপৰত প্ৰত্য়েক দিনেই পৃথিৱীয়ে এপাক ঘুৰা।
১৬৪২. আতলাচ- গ্ৰীক উপাখ্যানৰ এক অতিকায় দৈত্য়।
১৬৪৩. আনন্দময় কোষ- পঞ্চকোষৰ ভিতৰত পঞ্চম কোষ।
১৬৪৪. আমোল- কোনো ৰজাই শাসনকাৰ্য চলোৱা সময়।
১৬৪৫. আলামত- উদাহৰণ।
১৬৪৬. আস্তৰণ- শয্যাৰ ওপৰত পাৰি দিয়া চাদৰ।
১৬৪৭. আয়োজন্- যা-যোগাৰ কৰা।
১৬৪৮. আপ্লাৱন্- ঢল।
১৬৪৯. আৰ্জী- নিৱেদন পত্ৰ।
১৬৫০. আল্খেল্লা- হলৌচোলা।
১৬৫১. আস্ত-ব্য়স্ত- অধিক ব্য়স্ত হৈ থকা।
১৬৬২. আম দেদেৰা- আমৰ আঠা শৰীৰত লাগি ধৰা।
১৬৬৩. আৰ্যা- পাৰ্বতী।
১৬৬৪. আষাঢ়-তিনি নম্বৰৰ মাহ।
১৬৬৫. আহাচেদি- আশা ছেদ হোৱা তিৰোতা।
১৬৬৬. আমিষভোজী- মাছ-মাসং খোৱা লোক।
১৬৬৭. আদ্দাই- গাত উৰি লোৱা চাদৰ।
১৬৬৮. আতৰ্- সুবাস।
১৬৬৯. আজলঠালি- জানিও নজনাৰ দৰে কৰা ব্য়ৱহাৰ।
১৬৭০. আঘোণ্- অষ্টম মাহ।
১৬৭১. আখৰে-আখৰে- সম্পূৰ্ণৰূপে।
১৬৭২. আঁকৰা- স্পষ্টকৈ মাতিব নোৱাৰা।
১৬৭৩. আপাতমধুৰ- যিটো প্ৰথমতে ভাল যেন বোধ হয়।
১৬৭৪. আৰোপ- লগাই দিয়া কাৰ্য।
১৬৭৫. আৱশ্য়ক- প্ৰয়োজন।
১৬৭৬. আমৰলীয়া- ৰঙচঙীয়া।
১৬৭৭. আৰ্ তাৰ্- এইজনৰ সেইজন।
১৬৭৮. আল- হাল।
১৬৭৯. আস্ৰপ- ৰাক্ষহ।
১৬৮০. আধা-খুন্দা- ভালকৈ গুড়ি নকৰা।
১৬৮১. আপ্ৰাণ- প্ৰাণটাকি কৰা।
১৬৮২. আল্ধৰা- গোঁসাই বা ভকতৰ পৰিচালক।
১৬৮৩. আৰাধ্- উপাস।
১৬৮৪. আবাল-বৃদ্ধ- ল'ৰাৰ পৰা বুঢ়ালৈকে।
১৬৮৫. আৱৰ্তভৱন- বিষয়া বা অন্য় কোনো মন্ত্ৰী, সাংসদে চৰকাৰী কামত কোনো ঠাইলৈ যাওঁতে থকা ওখ খাপৰ অস্থায়ী নিবাস।
১৬৮৭. আণ্ডাৰ গ্ৰাওণ্ড ভূমি- কম খৰছত বনোৱা চলচ্চিত্ৰ।
১৬৮৮. আন্কেছে- অনশন।
১৬৮৯. আবেধ্য়- ছিদ্ৰকৰণীয়।
১৬৯০. আৰৈমুৰীয়া- ভালদৰে নিসিজা ধানৰ পৰা কৰা।
১৬৯১. আলোড়িত- লৰোৱা।
১৬৯২. আপ্লাৱিত- বাঢ়নী পানীৰ দ্বাৰা তল যোৱা।
১৬৯৩. আথানী-আবানী- অবলম্বন নোহোৱা।
১৬৯৪. আনন্দ-সাগৰ- সাগৰৰ পানীৰ নিচিনা আনন্দ পোৱা।
১৬৯৫. আতৰণ- বিপদ।
১৬৯৬. আগকথা- সন্তান প্ৰসৱৰ প্ৰাক্ লক্ষণ।
১৬৯৭. আঁচুকৰী- এবিধ গছ।
১৬৯৮. আওবাৰ্- অশুভ বাৰ।
১৬৯৯. আইটে কলা- আঠিয়া কল।
১৭০০. আঠে-পখে- আঠ দিন বা পোন্ধ দিনৰ মূৰত মাজে মাজে।
১৭০১. আদি বাসী- প্ৰথম নিবাসী।
১৭০২. আনন্দময়- সন্তোষময়।
১৭০৩. আপ্য়ান- তৃপ্তি।
১৭০৪. আধি-দৈৱিক- দেৱতাৰ পৰা হোৱা।
১৭০৫. আমন্ জিমন্- মন মাৰি থকা।
১৭০৬. আলাসত চাং পতা- অনেক কল্পনা কৰা।
১৭০৭. আম্নায়- বেদ।
১৭০৮. আপদ-কাল- বিপদৰ সময়।
১৭০৯. আবেদন্- জনোৱা কাৰ্য।
১৭১০. আৰ.এন.এ- জীৱকোষত থকা এবিধ উপাদান।
১৭১১. আলিংগন- চেনেহত সাবতি ধৰা।
১৭১২. আদি-ৰস্- তিৰোতা-মতাৰ প্ৰীতি।
১৭১৩. আক্ৰোহ্ চাৰ্- মনত লাগি থকা খঙৰ বাবে প্ৰতিশোধ লোৱা।
১৭১৪. আগুৱান- আগুৱাই যোৱা।
১৭১৫. আঠানীয়া বাটি- মজলীয়াৰ নিচিনা বাটি।
১৭১৬. আদৰ দৰা- ইতিপূৰ্বে বিবাহিত দৰা।
১৭১৭. আপঁইতা- কুমলীয়া।
১৭১৮. আবৃত্তি- অভ্য়াস।
১৭১৯. আয়ুৰ্বিজ্ঞান- বেমাৰৰ কাৰণে নিৰ্ণয় আৰু চিকিৎসা বিজ্ঞান।
১৭২০. আলাৱা- আৰৈ।
১৭২১. আশ্বলায়ন- বেদ-স্মৃতি প্ৰণেতা এজন ঋষি।
১৭২২. আত্মাময়- আত্মাস্বৰূপ।
১৭২৩. আধিখোৱা- আধি হিচাপে মাটি লৈ খেতি কৰা।
১৭২৪. আফৰ- সোণাৰিৰ শালৰ বাতিৰ মুখৰ চুঙা।
১৭২৫. আমমোকতাৰনামা- অধিকাৰ পাবলৈ হুকুম-পত্ৰ।
১৭২৬. আলগ-নিলগ- আতৰা আতৰি।
১৭২৭. আশীষ- আশীৰ্বাদ।
১৭২৮. আমৰ কেৰোণপোক- আমৰ ভিতৰৰ কোমল শাহ খাই অনিষ্ট কৰা এটা কীট।
১৭২৯. আথানি- থাকিবৰ বাবে ঠাই নথকা।
১৭৩০. আঠো পৰে- গোটেই দিন।
১৭৩১. আদ-ধাতুৱা- দুই বা তাতকৈ অধিক ধাতু মিহলি থকা। 
১৭৩২. আনন্দ লহৰী- বাওঁল সংগীতৰ লগত খাপ খাই থকা এবিধ একতাঁৰা বাদ্য়যন্ত্ৰ।
১৭৩৩. আৰূঢ়- উঠা।
১৭৩৪. আৱৰ্তকাল- ধুমকেতুৱা সূৰ্যত এবাৰ প্ৰদক্ষিণ কৰোঁতে লগা গড় সময়।
১৭৩৫. আহাৰ পৰিৱেশক স্থাপনা- যোগনীয় স্থাপনা।
১৭৩৬. আম্বাহিক- দৈনিক।
১৭৩৭. আন্ধি-কণা- স্পষ্টকৈ দেখা নোপোৱা।
১৭৩৮. আদিকাৰণ- প্ৰথম কাৰণ।
১৭৩৯. আঠাইশ- আঠাইশ টা ভাল বা বেয়া দিন।
১৭৪০. আক্ৰোহী- আসা এৰিব নোৱাৰা।
১৭৪১. আঁঠু কাঢ়ি বহ- দুয়োটা আঁঠু কোচাই উপৱেশন কৰি বহ।
১৭৪২. আইটি-বাইটি বুলি ফুৰা-  হলি-গলিকৈ- ফুৰা।
১৭৪৩. আজ্য়- ঘিউ।
১৭৪৪. আদিভিৎ- দেৱৰাজ ইন্দ্ৰৰ এটা নাম।
১৭৪৫. আন- অন্ন।
১৭৪৬. আদি ৰাম- অৰুণাল প্ৰদেশৰ এটা স্বল্পজাত জনগোষ্ঠী।
১৭৪৭. আচাটবিচাট্- ছটফটাই থকা।
১৭৪৮. আঠাৱন- পঞ্চাশৰ লগত আঠ যোগ হোৱা।
১৭৪৯. আদ্খান্- অৰ্ধ অংশ।
১৭৫০. আচম্বিত- আগতে বুজি নোপোৱাকৈ হোৱা।
১৭৫১. আক্ৰান্তি- বৰকৈ মৰম-চেনেহ ওপজা।
১৭৫২. আগাগুইৰা- সমান নোহোৱা।
১৭৫৩. আদি্-মানুহ- মূল মানুহ।
১৭৫৪. আূভূমিক- অনূভূমিক।
১৭৫৫. আপোনঘাতী- আত্মঘাতী।
১৭৫৬. আমবাচ- অধিক মৰুম কৰাৰ বাবে এৰিব নোৱাৰা।
১৭৫৭. আৰাম- জিৰণি।
১৭৫৮. আশীবৰ্দীয়া ল'ৰা- অবৈধ পুত্ৰ সন্তান।
১৭৫৯. আৰ্ছেনিক এছিড- আৰ্ছেনেটিক উৎপাদনত ব্য়ৱহৃত।
১৭৬০. আশ্ৰমী- আশ্ৰম থকা।
১৭৬১. আহৰণীয়- আহৰণ কৰাৰ যোগ্য়।
১৭৬২. আলৱোকবৰ্ষ- পোহৰে এটা বছৰত অতিক্ৰম কৰা দূৰত্ব।
১৭৬৩. আহক বাৰিষা কাটক পাত ৰৈ যা ভিনিহি খাই যা ভাত- অৰ্থহীনতাৰ আশা।
১৭৬৪. আলগে-নিলগে- বেলেগ বেলেগকৈ।
১৭৬৫. আমবাত- অংগৰ জোৰা উখহা আৰু বিষোৱা।
১৭৬৬. আশ্ৰমিক পৰ্ব- মহাভাৰতৰ এটা পৰ্ব।
১৭৬৭. আৰ্কিমিডীয়- পূৰণি গ্ৰীক দাৰ্শনিক আৰ্কিমিডছৰ মতবাদ মতে।
১৭৬৮. আপ্ৰবাস- বিদেশৰ পৰা প্ৰবজনত আহি বাস কৰা।
১৭৬৯. আদৰুৱা জাল- পূৰণি।
১৭৭০.  আজৌখাকৈ- জুখি নিদিয়াকৈ।
১৭৭১. আথলিীয়া- বহুত ঠাই জুৰা।
১৭৭২. আবেয়দাংগি- খাক-পাচলি ধুবলৈ ব্য়ৱহৃত এবিধ সঁজুলি।
১৭৭৩. আমোদজনক- সন্তোষজনক।
১৭৭৪. আলাপন- ৰাগ-ৰাগিণীৰ স্বৰ সাধনা।
১৭৭৫. আষল্-শলাই- ঢেঁকী আৰু কঁতৰাৰ মাজেৰে সুমুৱা মাৰি।
১৭৭৬. আৰাধনা- উপাসনা।
১৭৭৭. আলেপ- বিলেপন।
১৭৭৮. আৰকাঁহা- নিজৰ কৰ্তব্য় এৰি মুকলিমুৰীয়াকৈ আঁতৰ হোৱা।
১৭৭৯. আনন্দ-লহৰী- শংকৰাচাৰ্যই লিখা কবিতাৰ পুথি।
১৭৮০. আচ্ছাদন্- ঢাকনী।
১৭৮১. আগৰণ- হাজং নাৰীয়ে বুকু-কান্ধ মেৰিয়াই পিন্ধা কাপোৰ।
১৭৮২. আক্ৰামক- আক্ৰমণকাৰী।
১৭৮৩. আকাশত চাং পতা- ওপৰে ওপৰে কাম কৰিব বিচৰা।
১৭৮৪. আটুট্- অট্ট্।
১৭৮৫. আদিভূত- প্ৰথম জাত।
১৭৮৬. আপদ্- সংকট।
১৭৮৭. আমবাইলিকেন- এক নলী।
১৭৮৮.  আলিঢ়- শৰ নিক্ষেপ কৰাৰ সময়ত চিকাৰীয়ে লোৱা ভংগিমা।
১৭৮৯. আস্তিক্- আদৰ।
১৭৯০. আমোলা- বেজাৰ বা নিৰাশাত মলিন কৰ।
১৭৯১. আনন্দগিৰি- শংকৰাচাৰ্যৰ এজন শিষ্য।
১৭৯২. আধাবশী- প্ৰৌঢ়া।
১৭৯৩. আত্মকন্দল- গৃহবিবাদ।
১৭৯৪. আগুৰাণ- মহিলাই শৰীৰ আৱৰি লোৱা কাপোৰ।
১৭৯৫. আকলন- বিশেষ গণনা কাৰ্য।
১৭৯৬. আউনি- আঙনি।
১৭৯৭. আনন্দমুখৰ- আনন্দৰে ভৰপূৰে ক্ষণ।
১৭৯৮. আবেং- টুকুৰা।
১৭৯৯. আয়ুপাত- আয়ুস বিনাশ হোৱা।
১৮০০. আল্ধুৱা- বেত-বাঁহ আদিৰ কাঠী-কামি চাচোঁতে ওলোৱা কাবৰ।
১৮০১. আসুৰি- অসুৰৰ দৰে ব্য়ৱহাৰ কৰা।
১৮০২.আহিত- আধানযুক্ত।
১৮০৩. আৰ্টিফিচিয়েল ইন্টেলিজেন্স- কম্পিউটাৰৰ সহায়ত মানহৰ দৰে বুদ্ধিসম্পন্ন কৃত্ৰিমভাৱে সৃষ্টি কৰাৰ সম্পৰ্কে পঢ়া কম্পিউটাৰ বিজ্ঞানৰ এটা বিভাগ।
১৮০৪. আমৰলি টোপ- আমৰলি পৰুৱাৰ কণী।
১৮০৫. আধা-মুৰী- গুলৈ।
১৮০৬. আত্মসম্বৰণ- নিজকে বিৰত কৰা কাৰ্য।
১৮০৭. আঙুলি ফুট- আঙুলি মুটুকাই তাৰ গাঁথিত কৰা শব্দ।.
১৮০৮. আক্ৰীক- ক্ৰীড়াক্ষেত্ৰ।
১৮০৯. আঁঠু চোৱা- সন্মান দেখুৱাবৰ কাৰণে দুয়োটা আঁঠু কোঁচাই অলপকৈ মাটিত লগা।
১৮১০. আগ চেৰুৱা- জন্তুৰ আগ ঠেঙৰ মঙহাল পীৰা।
১৮১১. আঁকোৱাল- সাবট।
১৮১২. আইৰিছ পাউণ্ড- আয়াৰলেণ্ডত চলি থকা মুদ্ৰা।
১৮১৩. আঁটি- মুঠা।
১৮১৪. আগম-পুৰাণ- আদ্য়োপান্ত।
১৮১৫. আইন-সংগত- আইন দিশৰপৰা সমৰ্থনযোগ্য়।
১৮১৬. আঁচলা- এতৰপীয়া এৰিয়া কাপোৰ।
১৮১৭. আচাৰ-বিচাৰ- ৰীতি-নীতি।
১৮১৮. আঠালতীয়া- আলতীয়া।
১৮১৯. আদি বকাৰ- অৰুণাচল প্ৰদেশ এটা স্বল্পজ্ঞাত জনগোষ্ঠী।
১৮২০. আতংকিত- ভয় লগা বা ভয় খোৱা।
১৮২১. আপদ-কালত ঔৱে গল হেঙোৱা- বেয়া দিন হ'লে অধমেও নামান।
১৮২২. আবোধ্- অকুমাৰী।
১৮২৩. আৰি বান্ধ- ঘাটিলে কোনো বস্তু নিবলৈ নিয়ম কৰ।
১৮২৪. আলোক সংকেত- পোহৰৰ সহায়েৰে দিয়া সংকেত।
১৮২৫. আহৰিৎ- পাতল সেউজীয়া ৰঙৰ।
১৮২৬. আইফুল- দোৰোণ ফুল।
১৮২৭. আঁকুহি- অংকুশ।
১৮২৮. আ ছি- ভনী বুজোৱা সম্বন্ধবাচক শব্দ।
১৮২৯. আতপন- সূৰ্যৰ পৰা পোৱা বিকিৰণ।
১৮৩০. আদাৰ- আদব।
১৮৩১. আধ্য়া-পাধ্যা- নিয়ম।
১৮৩২. আপীল বিচাৰক- পুনৰাবেদন বিচাৰক।
১৮৩৩. আম-দেদেৰা খা- ঘঁহনি খাই ছাল ছিগি কষ্ট পোৱা।
১৮৩৪. আদি-দোমোজা- সংযোগস্থল।
১৮৩৫. আসা পাল্- পাম্ বুলি আশা পুহি থকা।
১৮৩৬. আহিলা- যুদ্ধৰ সঁজুলি।
১৮৩৭. আৰোগ্য় নিকেতন- চিকিৎসা নিৱাস।
১৮৩৮. আণঠ্- ভাল কথা নুশুনা।
১৮৩৯. আধেক- সমান এভাগ।
১৮৪০. আবৰি ধৰ- আবৃত কৰি ধৰ।
১৮৪১. আফুটা- বিন্ধা নথকা।
১৮৪২. আধেয়- আশ্ৰিত।
১৮৪৩. আত্মদোহ্- নিজকে কৰা অনিষ্ট।
১৮৪৪. আধা-কটা- দুষ্ট।
১৮৪৫. আটবিক- অৰণ্য়বাসী।
১৮৪৬. আখাত- পুখুৰী।
১৮৪৭. আইভৰি ক'ষ্ট- আফ্ৰিকা মহাদেশত থকা এখন দেশ।
১৮৪৮. অসিদ্ধ- অসম্পন্ন।
১৮৪৯. আই.এফ.এছ- ভাৰতীয় বৈদেশিক সেৱা।
১৮৫০. আকুহী- হাঁকুটী।
১৮৫১. আততায়ী- হত্য়া কৰিবলৈ।
১৮৫২. আনজ্- এটা ল'ৰা জন্ম হোৱাৰ পাছত আনটো হ'বলৈ সময়।
১৮৫৩. আমৈ- তাৱৈৰ ঘৈণিয়েক।
১৮৫৪. আধামাধা- সম্পূৰ্ণ নোহোৱা।
১৮৫৫. আগম- উপক্ৰম।
১৮৫৬. আগদাৰ্নি- অগদাৰ্নি।
১৮৫৭. আৱেষ্টন- পৰিৱেষ্টন।
১৮৫৮. আয়াস্- পৰিশ্ৰম।
১৮৫৯. আপ্ৰবাসী- প্ৰবজন কৰি আহি বসবাস কৰা মানুহ।
১৮৬০. আৰিমুৰি- এফালৰ পৰা আনফাললৈ গা লৰোৱা।
১৮৬১. আলো- হেৰা।
১৮৬২. আস্তিকমাতা- মনসা দেৱী।
১৮৬৩. আণ- আদিসকলৰ আহু খেতি।
১৮৬৪. আত্মগ্লিনা-আত্মনিন্দা।
১৮৬৫. আনাৰ- ডালিম।
১৮৬৬. আণৱিক শক্তি- পৰমাণুৰ গৰ্ভত নিহিত শক্তি।
১৮৬৭. আউল্ ভাং- শৃংখল কৰ।
১৮৬৮. আধ্ালি- আঠ অনাৰ মূল্য়।
১৮৬৯. আলোকবিজ্ঞান- পোহৰ আৰু দৃষ্টি বিষয়ক বিজ্ঞান।
১৮৭০. আহৰণ প্ৰাধিকাৰী- পাবলগীয়া ধন।
১৮৭১. আৰা- এওঁ।
১৮৭২. আভিজাত্য়- বংশ মৰ্যাদা।
১৮৭৩. আণকুনম্ভ- কেঁচা মাটিৰ বাচন।
১৮৭৪. আপাংগ- বিশেষ ঔষধি গছ।
১৮৭৫. আদ্য়- প্ৰথম ভাগ।
১৮৭৬. আঙ্ৰা- এঙাৰ।
১৮৭৭. আখটি- আওখটি।
১৮৭৮. আইহে- আইক কৰা সম্বোধন।
১৮৭৯. আতি- অধিকৰূপে।
১৮৮০. আদৰ্- সন্মানেৰে কৰা স্নেহ।
১৮৮১. আনডিউলেণ্ড- উঠা-নমা কৰা।
১৮৮২. আপুটি- বোপাই।
১৮৮৩. আপাং- হেপাং।
১৮৮৪. আভাস দিয়া- ইঁংগিত দিয়া।
১৮৮৫. আয়ৈ- অব্য়।
১৮৮৬. আৰ্মাডিল- দক্ষিণ আমেৰিকা মহাদেশত পোৱা এবিধ নিশাচৰ।
১৮৮৭. আয়া- চাকৰণী।
১৮৮৮. আয়'ডাইদ- য়'ডিন আৰু ৰাসায়নিক পদাৰ্থৰে গঠিত ৰাসায়নিক যৌগ।
১৮৮৯. আলোকগৃহ- জাহাজৰ পথ নিৰ্দেশৰ সহায়ৰ কাৰণে স্থাপিত চিকিৎসা প্ৰণালী।
১৮৯০. আসুধি- ঔষধ। 
১৮৯১. আৰু- এপৰ।
১৮৯২. আফটাৰ ইমেজ- উদ্দীপক আঁতৰি যোৱাৰ পিছত মানুহৰ চকু আৰু তাৰ অন্য় ইন্দ্ৰিয়ত ৰৈ যোৱা চাপ।
১৮৯৩. আমৰক্ত- আম-মলযুক্ত তেজ হাগনি।
১৮৯৪. আপুনি নাঙঠা হৈ জগতক বৰ দিয়া- নিজে শোচনীয় অৱস্থাত পৰিও বেলেগৰ উপকাৰ কৰা।
১৮৯৫. আমোতি- অম্বুবাচী।
১৮৯৬. আৰ্দাসৰু- বহুত।
১৮৯৭. আৰু বাৰ্- পুনৰ।
১৮৯৮. আমৰি ঘৰ- দেৱতা থোৱা আসন।
১৮৯৯. আৰা- মুচিয়াৰৰ বেজী।
১৯০০. আই কাৰ্ড- পৰিচয় পত্ৰ।
১৯০১. আওহাত্- বাওঁহাত।
১৯০২. আক্-তাক্- চিনি নোপোৱা মানুহক।
১৯০৩. আগলি খাৰনী- মুখ চোকা মানুহ প্ৰসংগত।
১৯০৪. আজৰা- খআলি কৰ।
১৯০৫. আদা- এবিধ জলা শিপা।
১৯০৬. আপাতদৃশ্যমান- প্ৰথমতে দেখা পোৱা।
১৯০৭. আভুৱা- নজনা।
১৯০৮. আয়োগৱ- বৈশ্য তিৰোতাৰ পৰা ওপজা ক্ষুদ্ৰ জাতিৰ সন্তান।
১৯০৯.আলোল্য়- আলসপৱা।
১৯১০. আস্ৰৱন- অৰ্ধপ্ৰৱেশ্য পৰ্দা।
১৯১১. আইহা- কেচা-কেচেম গোন্ধ।
১৯১২. আখ্য়া- সংজ্ঞা।
১৯১৩. আঘূৰ্ণন- পৰিভ্ৰম।
১৯১৪. আটা কুটা- সান্দহ গুৰি।
১৯১৫. আদা বেপাৰীক জাহাজৰ খবৰ- সাধাৰণ শ্ৰেণীৰ লোকে ডাঙৰ খবৰ ৰখা।
১৯১৬. আন্দেক- ৰন্ধা।
১৯১৭. আবৰ্- অৰুণাচল প্ৰদেশৰ এখ আদিম জনগোষ্ঠী।
১৯১৮. আয়ুধ্- যুদ্ধৰ অস্ত্ৰ।
১৯১৯. আলগীয়া- চুব নোৱাৰা হ।
১৯২০. আলোচনা-বিলোচনা- বিভিন্ন ধৰণৰ চৰ্চা।
১৯২১. আসন্নকাল্- মৃত্য়ুৰ সময়।
১৯২২. আবোক্- ভোক নলগা।
১৯২৩. আদ্য়োপান্ত- প্ৰথমৰ পৰা শেষলৈকে।
১৯২৪. আজি বাদে কাইলৈ- নিকট ভৱিষ্যতলৈ।
১৯২৫. আন্ধ্- ঈহেৰে যুঁৱলি বন্ধা জৰী।
১৯২৬. আবাল-বৃদ্ধ-বণিতা- ল'ৰা-বুঢ়া, মহিলা-পূৰুষ সকলোবোৰ।
১৯২৭. আমামা- পাগুৰী।
১৯২৮. আমেৰি- এবিধ সুকাঠী গছ।
১৯২৯. আৰ্যকমল- মহান ব্য়ক্তি। 
১৯৩০. আস্থা-পত্ৰ- স্থাপনৰ বাবে স্থাপতীয় লিখিত দলিল-পত্ৰ।
১৯৩১. আলান- হাতীক বান্ধি থোেৱা খুটা।
১৯৩২. আয়োজক- জা-যোগাৰ কৰা লোক।
১৯৩৩. আবৰ্ত- আৱৰ্ত।
১৯৩৪. আন্তঃপুৰিক- অন্তেষপুৰৰ অধ্যক্ষ।
১৯৩৫. আদাকেচ্ৰা- দুষ্ট।
১৯৩৬. আটায়েমিলি- সকলোবোৰ লগ হৈ।
১৯৩৭. আগা চাহাব- আফগানসকলক সন্মানসুচকভাৱে কৰা সম্বোধন।
১৯৩৮. আঁক- অংকণ কৰ।
১৯৩৯. আইটি- মৰমেৰে মতকাত ভাল লোকৰ ছোৱালীক বুজোৱা মাত।
১৯৪০. আলাপ্- কথোপকথন।
১৯৪১. আৰু তেওঁজ-বেলি- যোৱা বছৰ।
১৯৪২. আবাং- অৰুণাচল প্ৰদেশৰ মন্ত্ৰ সাহিত্য়য।
১৯৪৩. আলেফ্- অংকত দিয়া চিন।
১৯৪৪. আসুৰিক চিকিৎসা- জৰা-ফুকা কৰা।
১৯৪৫. আনো- দীপ্তি।
১৯৪৬. আপিন্তা- পুৰঠ নোহোৱা।
১৯৪৭. আৰ্- ওলমাই থ।
১৯৪৮. আলা চাউল- আৰৈ চাউল।
১৯৪৯. আশাদীপা- আশাৰ পোহৰ।
১৯৫০. আি.আৰ.আৰ.আই.- আন্তৰ্জাতিক ধান গৱেষণা প্ৰতিষ্ঠান। 
১৯৫১. আকলন্- মনিব পৰা শক্তি।
১৯৫২. আগলুৱা- আগ লুৱা।
১৯৫৩. আছাৰ- উজুটি।
১৯৫৪. আচাৰ্য- শি৭াগুৰু।
১৯৫৫. আদাকৰি- লআদাৰ দৰে গোন্ধ ওলোৱা এবিধ উদ্ভিদ।
১৯৫৬. আপুনি- ডাঙৰ লোকক সন্মান কৰি মতা সম্বোধন।
১৯৫৭. আমৈলতা- শগুণীলতা।
১৯৫৮. আয়ুষ্কৰ- আয়ুসবৰ্ধক।
১৯৫৯. আৰি- হাৰিলে কোনো বলস্তু দিম বুলি কৰা প্ৰতিজ্ঞা।
১৯৬০. আলে-জালে- মন দি কাম নকৰা।
১৯৬১. আসৈ- অসত্য়।
১৯৬২. আগ্ৰহান্বিত- আগ্ৰহসম্পন্ন।
১৯৬৩. আকুল্- বিবশ।
১৯৬৪. আঁকোচা- নিলাজ।
১৯৬৫. আইচতি বৰকথা- দম্ভালি মাৰি কোৱা কথা।
১৯৬৬. আয়োজিত্- যুগুত কৰা।
১৯৬৭. আলৱৰ অৱস্থা- জীৰ্ণাৰবস্থ।
১৯৬৮. আসাতীত- আশা কৰাতকৈ বেচি।
১৯৬৯. আক্ষৰিক অনুবাদ- কোনো ভাষাৰ পৰা কৰা তৰ্জমা।
১৯৭০. আন্- দূৰৰ পৰা ওচৰ চপা।
১৯৭১. আপুৰুগ্- নাটনি।
১৯৭২. আপাদেও- আহোমসকলৰ সম্বোধন- জেঠাই, বৰ আই।
১৯৭৩. আম চুৰ- আম শুকুৱাই কৰা চুৰ্ণ।
১৯৭৪. আৰ্ষ- মনুত লিখা আঠপ্ৰকাৰ বিয়াৰ এক প্ৰকাৰ।
১৯৭৫.আলসুৱা- অতি সুখীয়া।
১৯৭৬. আসুৰি- অসুৰ প্ৰকৃতি।
১৯৭৭. আসংজ্ঞান- চিন্তা।
১৯৭৮. আয়েন্দা- ভনৱিষ্যতলৈ।
১৯৭৯. আভিৰ- অভীৰ।
১৯৮০. আনন্দ-লোতক- অধিক আনন্দত ওলোৱা চকুপানী।
১৯৮১. আলোক অসহ্য় লোক- দিনতে কণা।
১৯৮২. আপাতদৃষ্টিত- সাধাৰণভাৱে চালে।
১৯৮৩.আভাস্মিতা- অৰ্ধ প্ৰস্ফুটিত হাস্য়ৰ প্ৰভা।
১৯৮৪. আয়ৌ- আইঔ।
১৯৮৫. আলাগতীয়া- প্ৰয়োজন নোহোৱা।
১৯৮৬. আৱেগিক- আলেগৰ পৰা হোৱা।
১৯৮৭. আয়ুৰ্বেদীয়- আয়ুৰ্বেদ সম্পৰ্কীয়।
১৯৮৮. আবৰি-বিবৰি- অৰ্থ নথকা কথা।
১৯৮৯.আধ্য়াত্মিকতা-  আধ্য়াত্মিক গুণ।
১৯৯০. আদৰণি মেল- আগবঢ়োৱা মেল।
১৯৯১.আমচেলেঙা- আম গছৰ পাতৰ নিচিনা এবিধ ওখ ডাঙৰ গছ।
১৯৯২. আৰাধ্য- পুজ্য়।
১৯৯৩. আলমাদাৰি- চঞ্চল।
১৯৯৪. আভিজাতিক- কুলৰ পৰিচয় দিয়া।
১৯৯৫. আধ্য়াত্মিক- আত্মাত আশ্ৰয় কৰা।
১৯৯৬. আদাৰ- চৰাই-চিৰিকতিৰ খাদ্য়।
১৯৯৭. আতিগুয়-গিমে- দেউৰী জনগোষ্ঠী লোকসকলৰ গাওঁবুঢ়া।
১৯৯৮.আদৰাঙী- মিহলি জাত।
১৯৯৯. আনন্দকৃষ্ণ- আনন্দৰ আধাৰ কৃষ্ণ।
২০০০. আপন্- আপোন।